592 - ยับเยิน
1902 - ยับเยิน
“สวรรค์พวกมันเป็นฟันของผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรเซียนจริงๆ! ใครที่ทำแบบนี้? ใครชนะผู้ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเซียนได้!”
ต๋อง!
หลังจากนั้นกระดูกหลายชิ้นก็ปลิวว่อนพร้อมกับโลหิตสีแดงที่ฉีดมากระทบกับประตูของอาณาจักรวิญญาณทำให้พวกเขาหวาดผวา
รอบๆประตูอาณาจักรวิญญาณผู้คนมากมายที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็สั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว!
นั่นใคร? นี่คือผู้ยิ่งใหญ่รุ่นเยาว์จากอาณาจักรเซียน! ชื่อของเขาคืออี้ไห่ว่ากันว่าแม้แต่ในอาณาจักรเซียนชื่อของเขาก็ยังโด่งดังเป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตามเขาพบกลับอันตรายบางอย่างในขณะที่มุ่งหน้าเข้าสู่อาณาจักรที่ต่ำกว่า? เขาถูกใครบางคนทุบตี!
บนพื้นฟันสีขาวราวกับหิมะเหล่านั้นยังคงถูกโอบล้อมด้วยสายฟ้าสีแดงเข้ม มันเป็นภาพที่น่าสยดสยอง
ผู้ยิ่งใหญ่ถึงระดับนั้นถูกทุบตีจนฟันร่วงหลุดออกจากปากความแข็งแกร่งของผู้ที่ลงมือโจมตีเขานั้นสามารถคำนวณได้
หากเขาไม่พบกับอันตรายครั้งใหญ่สิ่งต่างๆจะลงเอยเช่นนี้ได้อย่างไร?
นี่เป็นความอัปยศอย่างแท้จริง! ไม่ว่าตรงไหนของร่างกายก็สามารถถูกโจมตีได้ มีเพียงใบหน้าเท่านั้นที่ไม่อาจถูกย่ำยี!
“นั่นคือกระดูกนิ้ว! ผู้คนมากมายต่างอุทานด้วยความตกใจ!”
พวกเขารู้สึกหวาดกลัว อี้ไห่ต้องผ่านประสบการณ์แบบไหน? แม้แต่กระดูกนิ้วของเขาก็หักบินมาที่นี่และพุ่งเข้าสู่ประตูอาณาจักร!
คนพวกนี้ตัวสั่นจะไม่หวาดกลัวได้ยังไง? ผู้ยิ่งใหญ่รุ่นเยาว์คนนั้นเพิ่งผ่านประตูของอาณาจักรวิญญาณไป
แต่เขาก็พบกับประสบการณ์น่าสังเวชอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างก็สั่นสะท้านไม่กล้าตามไป
ใครเป็นคนทำร้ายเขา? เขาได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายอย่างแท้จริงจากอาณาจักรที่ต่ำกว่าหรือไม่?
คนปกติจากอาณาจักรที่สูงกว่าจะไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องของอาณาจักรที่ต่ำกว่ามากนัก พวกเขารู้เพียงว่าที่นั่นคือคุกที่มีไว้ขังสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายบางอย่าง
ยิ่งมีคนรู้น้อยข่าวลือก็ยิ่งมาก ว่ากันว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นถูกปราบปรามในช่วงสงครามเซียนโบราณครั้งสุดท้าย พวกมันกำลังรอโอกาสที่จะสร้างความโกลาหลอีกครั้ง
ยิ่งพวกเขานึกถึงข่าวลือเรื่องนี้พวกเขาก็ยิ่งคิดว่ามีโอกาสเป็นไปได้มาก โดยก่อนหน้านี้ในช่วงต้นของยุคอันยิ่งใหญ่มีทายาทของอสูรผู้ยิ่งใหญ่สัญจรไปมาระหว่างโลกเบื้องบนและอาณาจักรเบื้องล่าง
“รีบไปช่วยเหลือ!”
“รีบรายงานไปยังนิกายใหญ่!”
คนเหล่านี้สูญเสียความคิดไปเพราะความกลัว พวกเขาทั้งหมดแทบจะร้องไห้ออกมา มีบุคคลบางคนที่สมองค่อนข้างไวกว่าคนอื่นพวกเขารีบหลบออกจากสถานที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว
“พวกเราจะต้องรวมกลุ่มกันไว้ และลงไปสำรวจโลกเบื้องล่างด้วยกัน!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งกล่าว
อย่างไรก็ตามไม่มีใครฟังเขาผู้คนมากมายที่อยู่ที่นี่ต่างนี้หายกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง ในที่สุดแม้แต่ผู้อาวุโสคนนั้นก็ยังรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวก่อนจะวิ่งตามทุกคนไป
เป็นเพราะในช่วงเวลานั้นเสียงคำรามดังขึ้นจากประตูของอาณาจักรวิญญาณราวกับว่าวิญญาณที่ดุร้ายกำลังร่ำไห้ เสียงกรีดร้องของมันช่างน่าสังเวชอย่างยิ่ง
อ่าว…
เสียงกรีดร้องยังคงดังออกมาไม่หยุดแม้ว่าทุกคนจะออกห่างจากประตูของอาณาจักรวิญญาณไปไกลแล้ว แต่พวกเขาก็ยังได้ยินเสียงกรีดร้องนั้นอยู่
แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายจะวิ่งหนี แต่สุดท้ายก็ยังมีบางคนที่ถูกบังคับให้อยู่เฝ้าดูจากที่ไกลๆ
คนพวกนี้ไม่กล้าละทิ้งหน้าที่เพราะหากมีคนเอาเรื่องขึ้นมาพวกเขาจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้เช่นกัน
“สวรรค์อี้ไห่ผู้ยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเซียนคนนั้นเข้าสู่นรกไปแล้ว? มันไม่มีทางที่เขาจะหอนแบบสุนัขอย่างนี้ได้”
“ข้ารู้สึกว่าอาณาจักรที่ต่ำกว่าอาจเชื่อมโยงกับประตูนรกก็ได้ สิ่งมีชีวิตในยุคก่อนประวัติศาสตร์ทุกประเภทที่ถูกฝังอยู่ภายในตอนนี้อาจจะทำลายผนึกของพวกมันออกมา”
พวกเขาทุกคนตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างแท้จริง
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญหนุ่มที่เป็นที่รู้จักของอาณาจักรเซียนก็พบกับหายนะจนต้องกรีดร้องออกมาอย่างน่าสังเวชจะไม่ให้พวกเขาหวาดกลัวได้อย่างไร?
ตอนนี้บนแท่นบูชานกกระจอกทองแดงร่างกายของอี้ไห่เต็มไปด้วยเลือดและส่ายไปมาพร้อมกับก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันเขากำลังพบกับวันที่มืดมนที่สุดในชีวิต
เขาไม่เคยรู้สึกอัปยศอดสูและโกรธเคืองเช่นนี้มาก่อน เขาไม่สามารถเอาชนะคนๆนี้ได้เลย เขาถูกทุบตีอย่างโหดเหี้ยมร่างกายกำลังจะพังพินาศ
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกพ่ายแพ้อย่างมากซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ในอาณาจักรเซียนเขาเป็นผู้มีความสามารถสูงส่งเป็นอัจฉริยะที่แปรปรวนสวรรค์ของนิกายโบราณ
ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยพบกับความพ่ายแพ้แต่เขาไม่เคยพบกับความพ่ายแพ้ที่ย่อยยับขนาดนี้มาก่อน
นี่เป็นความอัปยศอดสูเกินไป หมัดของผู้เชี่ยวชาญหนุ่มเผ่าพันธุ์มนุษย์มีพลังอย่างมากมายมหาศาล
ทุกหมัดครอบงำเขาบดขยี้ใบหน้าของเขาจนยับเยิน หน้าอกของเขาเป็นรูขนาดใหญ่โลหิตทะลักออกมาไม่หยุดเขาแทบจะตายได้ตลอดเวลา
นี่ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า? เขาอดไม่ได้ที่จะด่าออกไปและกรีดร้องอย่างน่าสังเวช เขาไม่เคยพบกับผู้บ่มเพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่โหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน
ควรทราบว่าแม้แต่ในอาณาจักรเซียนผู้แข็งแกร่งรุ่นเดียวกันกับเขาที่โหดเหี้ยมที่สุดก็ไม่อำมหิตถึงขนาดนี้!
ตอนนี้เขารู้สึกเขาคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป หมัดของฝ่ายตรงข้ามยังระดมเข้าใส่ร่างกายของเขาไม่หยุด
ฮ่อง!
อีกหมัดทุบลงอี้ไห่ยกแขนที่หักขึ้นมาขวางหน้า ในที่สุดแขนของเขาก็ระเบิดเลือดกระจายออกไปด้านนอกสภาพของเขาตอนนี้น่าอนาถเกินทน
แขนของเขาตกลงที่พื้น ดวงตาของเขาพร่ามัวปากและจมูกไม่สามารถหายใจได้
โลหิตสีแดงไหลออกมาจากปากและจมูกของเขาไม่หยุดแม้แต่ดวงตาข้างหนึ่งของเขาก็ถูกทุบตีจนแหลกละเอียดไปแล้ว
อ๊ากกกกก !!!!!!!
อี้ไห่คำรามออกมาเหมือนสัตว์ร้าย เขาต่อสู้อย่างจนตรอกเหมือนกับสุนัขที่ได้รับบาดเจ็บ
เขากำลังจะบ้า วันนี้เขาตั้งใจจะลงมาจัดการกับฮวงเป็นการเฉพาะ แต่นอกเหนือจากการเคลื่อนไหวนับร้อยครั้งแรกที่เขายังพอต่อต้านฝ่ายตรงข้ามได้บ้าง
ส่วนที่เหลือกลับมีเพียงฮวงที่โจมตีเขาไม่หยุดจนร่างกายของเขายับเยินได้รับบาดเจ็บสาหัส
ภายในร่างกายของเขากระดูกทุกชิ้นหักสลายไปหมดแล้วเนื้อหนังของเขาอยู่ในสภาพยับเยิน
เพียงแต่ว่าเมล็ดพันธุ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขายังคงซ่อมแซมร่างกายไม่หยุดจึงทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่สิ้นสุด
อี้ไห่ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้แม้แต่น้อย มือที่งอกขึ้นมาใหม่ของเขานั้นถูกฝ่ายตรงข้ามฉีกออกจากร่าง เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดจนแทบคลั่งไปแล้ว
ในตอนนี้ความคิดของเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขามั่นใจว่าต่อให้เป็นราชาหนุ่มของพวกเขาก็ไม่แน่ว่าจะต่อต้านฮวงได้ ความแข็งแกร่งของฮวงผู้นี้ยิ่งใหญ่และไร้เหตุผลมากเกินไป
อี้ไห่มั่นใจว่าฮวงต้องทะลุขีดจำกัดในทุกระดับบ่มเพาะไปแล้วอย่างแน่นอนไม่เช่นนั้นเขาจะทรงพลังถึงเพียงนี้ได้อย่างไร!
จากสิ่งที่เขารู้ผู้เชี่ยวชาญที่ครอบงำคนรุ่นเดียวกันจากอาณาจักรเซียนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันล้วนมาจากเผ่าพันธุ์พิเศษที่ทรงพลัง พวกเขามีสายเลือดที่ไม่เหมือนใคร!
ในขณะเดียวกันเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่มีประชากรจำนวนมากไม่ใช่พวกที่มีสายเลือดหายากอันใด แม้ว่าราชาอมตะของอาณาจักรเซียนจะกล่าวว่าต้นกำเนิดนั้นไม่มีผลต่อการบ่มเพาะก็ตาม
แต่ทุกคนล้วนทราบดีว่าการที่มีสายเลือดพิเศษที่แข็งแกร่งกว่าย่อมทำให้คนผู้นั้นแข็งแกร่งกว่าผู้อื่น เรื่องนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วอัจฉริยะแปรปรวนสวรรค์หลายต่อหลายรุ่น
ทุกคนล้วนแล้วแต่เกิดมาจากตระกูลที่แข็งแกร่งทั้งนั้น
ว่ากันว่าผู้ที่สามารถเป็นราชาอมตะได้จะต้องทะลุขีดจำกัดในทุกอาณาจักรบ่มเพาะ
ความแข็งแกร่งของฮวงต้องจัดอยู่ในกลุ่มบุคคลเหล่านี้อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นพลังของเขาจะกดขี่ข่มเหงระดับนี้ได้อย่างไร
“ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าเป็นมนุษย์เจ้าต้องมีสายเลือดของเผ่าพันธุ์อื่นอยู่ในตัวอย่างแน่นอน” อี้ไห่ส่งเสียงคำราม
“ไร้สาระ!” หมัดของสือฮ่าวทุบตีร่างกายของเขาอีกครั้ง
ในความเป็นจริงแม้ว่าสือฮ่าวจะไม่รู้ว่าตัวเองคือเผ่าพันธุ์อะไรกันแน่?
แต่เมื่อเขาได้ยินคำพูดของอี้ไห่เขาก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน ความแข็งแกร่งของคนจะเกี่ยวข้องกับสายเลือดได้อย่างไร?