บทที่ 439: เฉิงตงเฟิงผู้รักเงินมากเท่าชีวิต
เฉิงตงเฟิงรู้สึกประหม่าอยู่หน่อย ๆ มือก็ไม่รู้จะเอาไปซุกไว้ตรงไหนดี ทำท่าทำทางอย่างกับนักเรียประถมที่ไปทำผิดอะไรมาแล้วโดนครูจับได้ “จารย์อาเจียงเหอ มาเยี่ยมกะทันหันไปหน่อยมั้ย?” จากนั้นก็ทำเป็นยิ้มกว้างแล้วพูดต่อ “นี่ถ้าโทรมาบอกกันก่อนล่ะก็จะได้จัดมื้อค่ำดี ๆ เลี้ยงให้” “เหอ~!” เจียงเหอเยาะเย้ย “แหม...
