เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 184
ตอนที่ 184
“อะไรกัน? !”
ไม่มีผู้ใดคาดคิดถึงเหตุการณ์เช่นนี้ สีหน้าของพวกมันตื่นตระหนกและรู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังฝันไป
เจ้าเด็กน้อยคนนั้นความสูงของมันยังไม่พ้นเข่าเสียด้วยซ้ำมิใช่หรือ? แล้วเหตุใดมันจึงได้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้?
ก่อนที่พวกมันจะพาคนทั้งหลายมายังที่แห่งนี้ เหล่าผู้บ่มเพาะแดนปราณสร้างรากฐานของพวกมันได้ทำการตรวจสอบระดับลมปราณของทุกคนที่เป็นเหยื่อล่ออย่างถี่ถ้วนรวมถึงทารกคนนั้นด้วย และพวกมันก็มิได้พบสิ่งผิดปกติใด เด็กชายผู้นั้นเป็นเพียงผู้ฝึกตนแดนปรับปรุงกาย ย่อมไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้พวกมันได้เสียด้วยซ้ำไป!
แล้วมาบัดนี้เกิดสิ่งใดขึ้น?
หลินซวนมิได้เสียเวลากับพวกมัน สำหรับหอเทพอัคคีที่ทำราวกับว่าชีวิตของผู้อื่นไร้ค่า เขาอดทนกับการกระทำที่แสนจะจองหองของพวกมันมาเป็นเวลานานแล้ว หากมิใช่เพราะความจริงที่ว่าเขากำลังเฝ้ารอให้พวกมันทั้งหมดมารวมตัวกันเพื่อจะได้จัดการในทีเดียว เขาคงจะไล่ทุบตีพวกมันตั้งแต่พบหน้า
หลินซวนก้าวไปด้านหน้าและพุ่งตัวออกมาราวกับสายฟ้าฟาด เขากระแทกหมัดไปสามครั้ง และทำให้ผู้บ่มเพาะขั้นที่สิบของแดนปรับปรุงปราณทั้งสามกรีดร้องอย่างต่อเนื่อง ร่างของพวกมันระเบิดกลายเป็นหมอกโลหิตและตกตายลงทั้งอย่างนั้น
พลังอำนาจของเขาทำให้ผู้คนทั้งหมดแสดงความหวาดกลัวออกมา!
“พวกเรา โจมตีพร้อมเดี๋ยวนี้ มันเป็นแค่ทารกเท่านั้น จะแข็งแกร่งได้มากมายเพียงใดกัน?” ผู้ฝึกตนจากหอเทพอัคคีตะโกนดังลั่น ในเวลาเดียวกัน มันก็ส่งสัญญาณไปยังตัวตนระดับสร้างรากฐานที่ล่วงหน้าไปถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
แสงสีทองเปล่งประกายออกมาจากร่างของหลินซวน เขามิได้กระทำสิ่งใดมากมาย เพียงแค่ยืนขึ้นและเหวี่ยงกำปั้นไปมา แม้ว่าหมัดของเขาจะมีขนาดเล็กและน่าเอ็นดู แต่พลังที่แฝงมากนั้นกลับมหาศาลเกินใครจะคาดฝัน!
มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้ม แม้ว่าท่าร่างจะดูเชื่องช้า แต่เพียงชั่วพริบตา หมัดของเขาก็ถูกซัดออกไปนับสิบครั้ง และทุกหมัดรวดเร็วและรุนแรงราวกับดาวตก เมื่อกระแทกเข้ากับผู้ใด มันผู้นั้นก็ทำได้เพียงกระอักเลือดและกระเด็นออกไป!
จากนั้นหลินซวนก็เดินไปทางสะพานสีขาวที่ตั้งอยู่
เขายื่นมือออกมาอย่างนุ่มนวลก่อนคว้าสะพานนั้นไว้ ยกมันขึ้นเล็กน้อยก่อนทำท่าทางจะเก็บมันลงในแหวนมิติของตนเอง
“อย่าได้บังอาจ!”
“วางมันลงเดี๋ยวนี้!”
ในตอนนั้นเอง เหล่าผู้บ่มเพาะแดนสร้างรากฐานของหอเทพอัคคีที่อยู่ฝั่งตรงข้ามปลายสะพานก็เคลื่อนไหวและรีบทะยานข้ามมา หลังจากที่พวกมันเห็นหลินซวนช่วงชิงสะพานไป โทสะของพวกมันก็ลุกโหมและต้องการจะสังหารหลินซวนให้ตกตายลง!
ทว่า หลินซวนที่ก้าวเดินด้วยท่าเท้าเจ็ดก้าวสวรรค์กลับกลายทำให้ความว่างเปล่ารอบด้านปรากฏรอยแยกและส่งเสียงราวกับแตกหักออกมา เมื่อเหยียบลงบนสะพานนั้นรอยแตกก็ปรากฏขึ้นในทุกก้าวที่เข้าเดินผ่าน!
แม้ว่าสะพานของหอเทพอัคคีจะดูเหมือนสามารถใช้ได้อย่างไม่จำกัด แต่ในความเป็นจริงแล้วมันมีข้อแม้มากมาย อย่างเช่น พลังป้องกันของมันมิได้มากมายนัก เมื่อเจอเข้ากับการกระทืบเท้าของหลินซวน มันย่อมมิสามารถทานทนได้
“หยุดนะ!”
ผู้ฝึกตนแดนสร้างรากฐานของหอเทพอัคคีปรากฏร่องรอยหวาดผวาขึ้นมาบนในหน้าของพวกมัน หลังจากหลินซวนเคลื่อนที่มาได้ถึงกึ่งกลางสะพาน เขาก็หยุดลงและถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว!
เจ้าเด็กสวะนั่นเหยียบลงบนเสาและสร้างรอยแตกขึ้นมา หากว่าพวกมันก้าวขึ้นไป สะพานแห่งนี้ย่อมต้องพังทลายลงและเส้นทางปลอดภัยจะสูญสลายไปทันที พวกมันจะตกลงสู่ค่ายกลของไผ่สวรรค์อัสนีม่วงและถูกสายฟ้ากระหน่ำจนสิ้นชีพ!
“พวกเจ้า ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ พวกเศษสวะเหตุใดจึงถูกเจ้าเด็กบัดซบนั่นเอาชนะได้!” หัวหยุนคงเกรี้ยวกราดนัก มันยืนอยู่ไกลออกไปและคำรามใส่คนของตนอย่างหงุดหงิดยิ่ง
ฝ่ายตรงข้ามเป็นเพียงทารกผู้หนึ่ง เหตุใดมันจึงมีพละกำลังในการต่อสู้ได้มากมายถึงเพียงนั้น?
สีหน้าของคนจากหอเทพอัคคีทั้งหลายบัดนี้กลับกลายเป็นดูไม่ได้ยิ่งนัก พวกมันไม่คาดคิดเลยว่าเด็กน้อยที่พามาจะเก็บซ่อนบางอย่างเอาไว้!
“พวกเรา โจมตีใส่มันพร้อมกันและปลิดชีพเจ้าเด็กนั่นให้ได้!”
ใครบางคนตะโกนขึ้นพลางคายเลือดในปากออกมา พวกมันรู้ว่าหากปล่อยให้หลินซวนทำลายสะพานทิ้ง หายนะครั้งใหญ่ย่อมเกิดกับพวกมันอย่างแน่นอน!
ทันใดนั้น คนทั้งหมดของหอเทพอัคคีก็กระโจนเข้าใส่หลินซวนทันที ขนนกแดงก่ำครอบคลุมท้องฟ้า ปราณกระบี่สีแดงสดกระหน่ำราวกับพายุ พวกมันบางคนถึงขั้นใช้ทักษะปักษาสีชาดที่เผาผลาญแก่นพลังของตนออกมาเพื่อทำการจู่โจม!
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของพวกมันเปลี่ยนแปรไปทันทีเมื่อค้นพาความจริงที่ว่าต่อหน้าหลินซวนแล้ว พวกมันก็มินับเป็นสิ่งใดได้!
ร่างเล็กของหลินซวนที่ดูราวกับสลักเสลามาจากหยกน้ำแข็งชั้นดีเปล่งประกายแสงระยิบระยับให้ความรู้สึกไม่ธรรมดาสามัญ ทว่าการโจมตีของเขาช่างโหดร้อยและน่าเกรงขาม!
เขาเหวี่ยงหมัดเบาๆ กลับทำให้ปักษาสาดตัวมหึมาสลายหายไปในอากาศ ขนนกและโลหิตนับไม่ถ้วนกระจายทั่วท้องฟ้า!
จากนั้น เขาก็เหยียบย่างกลางอากาศและก่อให้เกิดคลื่นกระแทกครั้งมโหฬารส่งผลให้ร่างของคนจากหอเทพอัคคีโดยรอบระเบิดกลายเป็นหมอกเลือดโดยไร้หนทางต่อต้าน!
อัจฉริยะผู้นี้มาจากแห่งหนใดกัน? เหตุใดเขาจึงได้ทรงอำนาจน่าหวาดผวาถึงเพียงนี้!
คนจากหอเทพอัคคีทั้งหมดทำได้เพียงแสดงสีหน้าสะพรึงกลัวและนิ่งค้างไป
ทว่า หลินซวนมิได้สนใจทั้งสิ้นถึงความรู้สึกของพวกมัน เขายังคงก้าวไปด้านหน้าและสะบัดมือจนเกิดเป็นประกายแสงสีม่วงที่ล่องลอยออกมา จากนั้นคนอีกราวเจ็ดถึงแปดคนก็ปรากฏบาดแผลฉกรรจ์ ร่างของพวกมันถูกกระแทกและกระเด็นออกไปด้วยปราณจากน้ำมือของเขา!
ยิ่งกว่านั้น ในระหว่างที่หลินซวนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรู เขาก็เริ่มชำระล้างสะพานสีขาวอย่างช้าๆ เพื่อให้มันกลายสภาพเป็นสะพานเล็กๆ เท่าฝ่ามือและเก็บมันลงในแหวนมิติของตน ก่อนที่เขาจะก้าวออกไปประจันหน้ากับพวกมันอีกครั้ง
บัดนี้ คนจากหอเทพอัคคีทั้งหมดมารวมตัวกันที่นี่ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะมีพวกมันหนีรอดไปได้และระเบิดพลังปราณทั้งหมดออกมา
หลินซวนรู้ดีว่าพลังของผู้บ่มเพาะแดนสร้างรากฐานเป็นเช่นไร หากเขาต้องการสังหารเหล่าคนธรรมดาของหอเทพอัคคีพวกนี้ก็เป็นเหมือนพยัคฆ์ที่เดินเล่นในฝูงแกะ ไม่มีผู้ใดสามารถจะต้านทานเขาได้แม้เพียงกระบวนท่าเดียว ในไม่ช้า อวัยวะมากมายก็กระจัดกระจายไปทั่วทั้งบริเวณโดยรอบ และฝนโลหิตก็อาบย้อมผืนปฐพี
เขาไม่ได้มีความเห็นใจให้แก่พวกแม้แต่เพียงน้อยนิด ต้องรู้ก่อนว่าผู้ที่เข่นฆ่าผู้อื่นก็ย่อมต้องเตรียมใจถูกปลิดชีพด้วยเช่นกัน
“บอกข้ามาว่าคนจากราชวงศ์อมตะอยู่ที่ใด ไม่แน่ ข้าอาจจะยอมให้สภาพศพของพวกเจ้าครบสมบูรณ์”
กลิ่นอายน่าหวั่นเกรงลอยไปทั่ว กระบวนท่าแรกของท่าเท้าเจ็ดก้าวสวรรค์กลับกลาย ‘เหยียบย่าง’ ทำให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นในห้วงมิติรอบด้าน
เหล่าคนจากหอเทพอัคคีย่อมได้รับผลกระทบจากคลื่นกระแทกที่เกิดขึ้น ร่างของพวกมันราวกับร่วงลงสู่ถังยางไม้เหนียวยืดและไม่สามารถจะเคลื่อนไหวใดๆ ได้ทั้งสิ้น จากนั้น แรงกดดันมหาศาลก็ถาโถมลงมาก่อนจะบดขยี้ร่างของพวกมันจนแหลกละเอียด!
ฟุ่บ!
ปราณม่วงนับไม่ถ้วนแผ่ออกมาจะครอบคลุมทั่วท้องนภา แฝงไปด้วยกลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์และพลังของสำเนียงแห่งเต๋า... ก่อนที่ปราณม่วงเหล่านั้นจะควบรวมกลายเป็นคมมีดที่แหวกว่ายกลางอากาศราวกับฝูงปลา จากนั้นก็ตัดปีกบนหลังของศัตรูและพุ่งทะลุหน้าอก ปักตรึงร่างของพวกมันไว้กับพื้นดิน!
