788 อวดดี แต่ฉันชอบ
788 อวดดี แต่ฉันชอบ “เหลือเวลาไม่มากแล้ว!” เขาเช็ดเลือดที่มุมปาก เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและจับจ้องท้องทะเลในความมืด เสียงถอนหายใจของเขากลืนหายไปกับเสียงคลื่น ยามเช้ามาถึง วันใหม่กำลังเริ่มต้นอีกครั้ง ... ในหมู่บ้านกลางเขา สองวันที่ผ่านมามีคนไข้น้อยลง ไม่มีใครมาตอนเที่ยง หวังเย้าจึงสามารถกลับไปกินข้าวกล...