Chapter 286(อ่านฟรีทุกตอนที่ลงท้ายด้วย 5-6)

การคงอยู่ของซอดอาจบอกได้ว่าเป็นการคงอยู่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนของจักรวาลมาเวล.

ท้ายที่สุด สสารที่มีมวลมากกว่าหลุมดำจะถูกขับออกจากจักรวาลตรงๆหรือถูกทำลายทันที.

แต่เขามีสนามพลังเวทย์มนตร์แม้ว่ามวลของเขาจะมากกว่าหลุมดำ แต่เขาก็สามารถยับยั้งมวลของตัวเองได้ทำให้โซดอยู่ในจักรวาลวัตถุได้อย่างปลอดภัย.

ไม่อย่างนั้นภัยธรรมชาติจะก่อให้เกิดธรรมชาติที่น่ากลัวว่า ผู้กลืนกินดวงดาว.

ท้ายที่สุด ในด้านคุณภาพในตอนนี้ของซอด แม้ว่าเขาจะไม่ทำอะไรเลย เขาก็สามารถทำลายทุกอย่างได้ภายในล้านปีแสง และหลังจากดูดซับพลังงาน,สสาร,เวลาและมิติภายในล้านปีแสงนี้เข้าไป มวลของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง...ดังนั้นแค่เขายืนเฉยๆ เขาก็ทำลายจักรวาลได้!

แต่นี่เป็นเส้นทางของซอดที่จะกลายเป็นคนแข็งแกร่ง ปีศาจทำลายกล้างที่กลืนทุกสิ่งเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่ง ตราบใดที่จักรวาลถูกกิน ไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะอยู่ในขอบเขตจักรวาลคู่.

อาจกล่าวได้ว่าเส้นทางการเพิ่มพลังของเขานั้นชัดเจนและไม่มีคอขวด คาดว่าแม้แต่เทพฟีศาจหรือผู้แข็งแกร่งระดับจักรวาลและระดับจักรวาลสูงสุดจะต้องอิจฉาอย่างแน่นอน.

"คุณชอบเธอ?"

เอเธอร์ถามขณะที่เอามือคล้องคอของซอด.

ท้ายที่สุดแล้ว กัปตันมาเวลนี้ดีกว่าเวอร์ชั่นภาพยนต์มากและซอดก็กำลังตั้งตารอขึ้นเรื่อยๆสำหรับกองทัพเทวดาของเขา.

"เธอคิดว่าไง."

ซอดพูดได้ว่าเขาไม่ใช่คนแบบนั้น.

โซลสโตนเปล่งประกายสีทองและกัปตันมาเวลก็กุมหัวพร้อมกับลงไปนอนดิ้นอย่างทุรนทุราย.

"วิญญาณและจิตวิญญาณของเธอแข็งแกร่งจริงๆ."

ซอดรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ต่อหน้าเขา ความแข็งแกร่งแบบนี้มันไร้ประโยชน์.

ด้วยพลังของโซลสโตนที่ทรงพลังยิ่ง กัปตันมาร์เวลจึงถูกควบคุมโดยโซลสโตนทันที.

กลายเป็นหมาล่าเนื้อตัวใหม่ของจักรวรรดิคริปตอน.

"ฝ่าบาท!"

กัปตันมาเวลทำความเคราพ.

"มันน่าสนุกจริงๆ."

เอเธอร์ยักไหล่ แต่ไม่ว่ากัปตันมาร์เวลจะถูกปราบหรือไม่ การมีคนต่อต้านจักรวรรดิคริปตอนน้อยลงคนนึงก็ดีเหมือนกัน.

"แม้ว่าฉันจะไม่สนใจว่าเธอจะพิชิตได้กี่อาณาจักร แต่เพราะผลที่ตามมาจากการต่อสู้ ดาวเคราะห์ดวงนึงจึงระเบิด..."

ซอดมองดูดาวเคราะห์ที่ค่อยๆกลายเป็นอุกาบาต เพราะแกนกลางของโลกถูกทำลายจากการต่อสู้ระหว่างเอเธอร์และกัปตันมาร์เวล แม้แต่สนามแรงโน้มถ่วงก็ยังถูกทำลาย คาดว่าอีกไม่นานก่อนที่ดวงอาทิตย์ในระบบสุริยะจะดึงดูดและกลายเป็นเชื้อเพลิงของมัน ในขณะที่โลกนั้นก็ได้หายไปอย่างสมบูรณ์.

"ช่างเถอะ ฉันจะถามเอเชี่ยนวันว่าใช้สโตนเอามากลับมาได้ไหม."

ซอดพูด.

เขาไม่สนใจสิ่งมีชีวิตในดาวนัก แต่ดาวเคราะห์ธรรมดาก็ไม่ดี นอกเสียจากว่าดาวเคราะห์ดวงนั้นมีทรัพยากรการผลิตหมุนเวียน และดาวเคราะห์บางดวงเท่านั้นที่จะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้.

ส่วนเอเชี่ยนวันจะให้ยืมหรือไม่ ซอดก็คิดว่าเธอน่าจะเห็นด้วย

ใครทำให้ซอดในตอนนี้ไม่กลัวอินฟินิตี้สโตนแล้วหล่ะ.

--โลก-- จอมเวทย์สูงสุด เอเชี่ยนวันกำลังตกปลาเป็นกิจวัตรประจำวัน อย่างไรก็ตาม ปลาของเธอกลับเป็นปีศาจมิติที่เข้ามากินเบ็ด.

ผลก็คือ เธอได้รับคำสาปของปีศาจมิติตัวใหม่.

"เอเชี่ยนวัน เจ้าจะต้องตาย!"

"เอเชี่ยนวัน หลังจากเจ้าตาย วิญญาณของเจ้าจะกลายเป็นของข้า!"

"เอเชี่ยนวัน เป็นหนี้ก็ต้องจ่าย แต่เจ้ากลับมาทำร้ายข้า!"

ในบรรดาปีศาจมิติ มีปีศาจที่น่าสงสารอยู่บ้าง.

ทางด้านเอเขี่ยนวันก็ไม่มีท่าทางใดๆ จากการที่ปีศาจมิติพูด เธอทำเป็นหูทวนลม.

ส่วนที่คุณพูดว่าจะเอาวิญญาณหลังความตายของ?

พูดอย่างนี้กับอีเทอร์นอล ดูอีเทอร์นอลแล้วบอกเขาว่ามันผิดดิ?

เบื้องหลัง ไม่เพียงแต่จะเป็นเทพปีศาจที่ไม่รู้ที่มา แม้ว่าไม่ใช่ 1 ใน 4 สมดุลก็ตาม แต่เอเชี่ยนวันก็ยังพูดได้ว่าปีศาจทั้งหมดเป็นขยะ!

ทันใดนั้นก็มีปีศาจที่ไม่ด้อยกว่าปีศาจมิติลงมา.

เขาเคาะบาเรียของคามาทาจอย่างสบายๆและดึงดูดความสนใจของเอเชี่ยนวันทันที และทันใดนั้น จอมเวทย์สูงสุดก็ออกมาพร้อมกับอายออฟอากาโมโต้.

อากาโมโต้เป็นทายาทของปีศาจมิติโบราณเมื่อหนึ่งล้านปีก่อน และนอกจากอากาโมโต้ก็ยังมีหนังสือวิชานติ.

จอมเวทย์ที่เป็นเจ้าของอายออฟอากาโมโต้และเป็นเจ้าของไทม์สโตนคนแรก ในบรรดาอเวนเจอร์กลุ่มแรก เขายังเป็นผู้รับผิดชอบต่อปัญญาและเป็นคนแรกที่เข้าใจความลึกลับของจักรวาล เป็นที่รู้จักในชื่อ ดวงตาแห่งอนาคต มันเป็นการคงอยู่ที่ไม่มีวันดับสูญ.

สำหรับสิ่งที่อเวนเจอร์กลุ่มแรกทำ กล่าวได้เพียงว่าพวกเขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ อย่างเช่น หวู่เฟิงจีที่ต่อยพลังฟินิกซ์จนสลาย เจ้าของคนแรกที่เป็นไอร่อนฟิช นั่นก็คือหนึ่งในอเวนเจอร์กลุ่มแรก.

และโอดิน ยังเป็นอเวนเจอร์กลุ่มแรกอีกด้วย.

แต่เดิมอากาโมโต้คิดว่าตัวเองปีศาจมิติที่หยิ่งผยอง แต่เขากล้าที่จะมาแตะต้องอาคมของเธอ.

แต่เมื่อเห็นแล้วว่าไม่ใช่ปีศาจมิติ กลับเป็นคนที่อยู่ในขอบเขตจักรวาลที่อยู่ในมิติจริงๆ!

นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พลังของอากาโมโต้หรือขอบเขตของเขาจะมี.

ควบคู่ไปกับการปรากฏตัวของซอด ที่เคาะประดูอย่างสุภาพ อากาโมโต้กลับกลายเป็นคนเถื่อนไปเลยที่กล้ามาเจาะบาเรียของเธอ.

เมื่อเอเชี่ยนวันเห็นซอดเข้ามาในคามาทาจจากอากาศ เธอก็ตกใจมาก บาเรียของคามาทาจไม่ทำงาน?

โดยไม่ต้องใช้อายออฟอากาโมโต้ เอเชี่ยนวันก็ไม่อาจเห็นอานาคตของซอดที่จะมาหาเธอได้.

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ซอดทรงพลังระดับขอบเขตจักรวาลเดี่ยวแล้ว ไทม์สโตนก็ไม่อาจเห็นอนาคตของเขาอีก.

"ไม่เจอกันนาน จอมเวทย์สูงสุด."

ซอดพูดยิ้มๆ.

เอเชี่ยนวันมองซอดด้วยความสงสัย.

เพราะอนาคตที่เธอเห็นมาก่อนหน้านี้ไม่มีซอดที่จะมาหาเธอในวันนี้.

"ไม่เจอกันนานเช่นกัน คุณซอด."

เอเชี่ยนวันพยักหน้า.

"ผมมาที่นี่เพื่อขอให้ปรมาจารย์เอนเชี่ยนวันย้อนเวลาดาวเคราะห์ให้สักดวง."

ซอดพูดอย่างรวดเร็ว.

"คุณต้องการยืมอายออฟอากาโมโต้?"

เอเชี่ยนวันขมวดคิ้ว.

"ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น ผมไม่ต้องการไทม์สโตน"ซอดพูดความต้องการของเขาตรงๆเกี่ยวกับไทม์สโตน.

"อายออฟอากาโมโต้ไม่อาจออกจากคามาทาจได้ นี่คือคำเตือนของผู้สร้างอายออฟอากาโมโต้."

เอเชี่ยนวันส่ายหัว.

ไม่เอาน่า เมื่อถึงศึกอินฟินิตี้วอร์ ด็อกเตอร์สเตรนจ์ก็สวมไว้ที่คอแล้วเดินออกไปต่อไหน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยู่ห่างจากคามาทาจแค่ไหน.

ซอดพูดในใจอย่างไม่อยากจะเชื่อ.

"อย่างไรก็ตาม จอมเวทย์สูงสุดสามารถออกจากคามาทาจได้."

เอเชี่ยนวันขยิบตาพูด

หลังจากนั้น.

ด้วยสเปซสโตน ซอดก็พาเอเชี่ยนวันออกไปผ่านพลังของมัน.

เอเชี่ยนวันก็หน้าไม่เปลี่ยนสี เธอยังคงบรรจงคล้องอายออฟอากาโมโต้บนคอของเธอและเผยให้เห็นมณีสีเขียวข้างใน.

**ผู้แปล**

ระดับพลังของมาเวลคือแบ่งเป็น

1.เก่งที่สุดในดาว (are-planetary star)

2.ปกครองดวงดาว(heavenly father)

3.ผู้ปกครองของผู้ปกครองดวงดาว(almighty heavenly father)

4.ระดับจักรวาลเดี่ยว(single universe)

5.ระดับหลายจักรวาล(multiverse)

6.ระดับสูงสุดของจักรวาล(super universe)

7.เหนือสูงสุดของจักรวาล(almighty universe) เช่น Living Tribunal ตั้งแต่ขั้นนี้ไปพวกนี้จะมีอยู่ตัวตนเดียวในทุกๆจักรวาล

8.พระเจ้าของมาเวล(OAA) หรือ วัน-อเบ้า-ออ One-Above-All

9.ผู้สร้างจักรวาล(transcendence And TOAA) สแตนลี

ซึ่งตอนหลังๆผมอาจจะใช้คำทับศัพท์ไปเลยนะเพราะมันเริ่มจะเรียกเรื่องขอบเขตกันแล้ว อย่าง ซิงเกิ้ลยูนิเวิร์ส หรือ มัลติเวิร์ส อะไรพวกนี้นะครับ