บทที่ 90 มนุษย์หมาป่า
บทที่ 90 มนุษย์หมาป่า หมาป่าสีเหลืองเองก็ได้เห่าหอนอีกครั้งก่อนจะถลาล่อนลงมาจากฟากฟ้า เจียงหยวนและเสือร่างสีแดงฉานยังคงยืนอยู่นิ่งๆ ก่อนที่จะเปิดปากของตนออก ราวกับกำลังรออีกฝ่ายให้ร่วงหล่นเข้าในปาก ยิ่งเข้าใกล้กันมากขึ้นเท่าไหร่ ร่างของจางกวงก็รู้สึกราวกับได้เห็นฝนเลือดที่ตกกระหน่ำอยู่ในทุกพื้นที่รอ...
