Ep.69 - ชายหน้ากากปรากฏตัว

2/3

Ep.69 - ชายหน้ากากปรากฏตัว

สกิลพรสวรรค์ ‘เนตรมนต์เสน่ห์!’

นี่เป็นสกิลที่พิเศษมาก เอฟเฟกต์ของมันจะส่งผลต่างกันไปตามแต่ละเป้าหมาย

เช่น สกิลนี้จะใช้ไม่ได้ผลกับมอนสเตอร์ประเภทอันเดธและหุ่นเชิด , มีผลเพียงเล็กน้อยต่อมอนสเตอร์ประเภทพืชและธาตุ , มีผลกลางๆ สามารถสะกดจิตได้เป็นระยะเวลาสั้นๆกับพวกสัตว์วิญญาณ และสุดท้ายได้ผลดีมากหากใช้กับเผ่าพันธุ์ที่มีภูมิปัญญา

เจ้าของสกิลสามารถสะกดจิต และควบคุมสิ่งมีชีวิตที่ตรงกับเงื่อนไขข้อสุดท้าย และสามารถทำให้มันกลายเป็นทาสได้

ประสิทธิภาพของเอฟเฟกต์จะเพิ่มขึ้นตามเลเวล พลังวิญญาณ และพลังจิตที่ใช้

พลังจิตสำหรับเรียกใช้งานสกิลนี้ไม่มีขั้นต่ำ ผู้ร่ายสามารถปรับปริมาณพลังจิตได้ตามใจชอบ แต่ยิ่งใช้พลังจิตมากเท่าไหร่ เอฟเฟกต์ของมันก็จะยิ่งแก่กล้าขึ้นเท่านั้น

ฮังอวี่ไม่ทราบมาก่อนเลย ว่าซูหยุนปิงมีสกิลนี้ เพราะถ้ารู้ การแลกเปลี่ยนครั้งก่อนเขาคงไม่ขาดทุนมากขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม ซูหยุนปิงผู้หญิงคนนี้นับว่ามีไหวพริบและฉลาดแกมโกงสุดๆ

เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการผลไม้พลังจิตเอามากๆ แต่ตอนฮังอวี่เปิดข้อมูลให้ดู เธอกลับมีสีหน้าเฉยเมย ตีบทแตกจริงๆ

และด้วยพลังจิตที่ได้เพิ่มมาจากผลไม้ของฮังอวี่ ปัจจุบันซูหยุนปิงน่าจะสามารถควบคุมเป้าหมายเลเวล 3 ระดับสามัญได้ 1 - 2 ตัวในคราวเดียว

หากเธอใช้พลังจิตทั้งหมดเพื่อปลดปล่อยสกิลนี้ ในทางทฤษฏีแล้วน่าจะควบคุมศัตรู  2 ตัวได้ชั่วคราว

ในขณะนี้ การโจมตีจากมอนสเตอร์หลายตัวถูกมนุษย์ปลาคนรับใช้ที่ต้องมนต์เสน่ห์คอยขัดขวาง

ซูหยุนปิงร้องตะโกน “รีบถอยจากที่นี่!”

หลี่ซ่งร้องตอบ ระหว่างนั้นทั้งมือและเท้าเขาขยับไม่หยุด “ไม่ได้! พวกเราถูกล้อม ไม่มีช่องให้หนี!”

คนอื่นๆเริ่มตื่นตระหนก พลังจิตของทุกคนกำลังลดต่ำลง ตอนนี้มันสายเกินไปแล้วหากต้องให้สู้เต็มกำลัง

เมื่อต้องเผชิญกับการปิดล้อมจากมนุษย์ปลาจำนวนมาก จึงตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

หรือพวกเราจะมากันได้แค่นี้?

ความคิดนี้ผุดขึ้นในใจหลายคนพร้อมกัน

ความกลัวตามสัญชาตญาณโหมกระหน่ำข้างในหัวใจ

เพราะสุดท้ายแล้ว สถานที่แห่งนี้คือโลกจริง! มันไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้!

“ไม่รู้ว่าฝ่ายสนับสนุนจะมาถึงเมื่อไหร่ พวกเราควรรีบออกจากที่นี่” คิ้วของซูหยุนปิงขมวดกัน แต่น้ำเสียงของเธอยังมั่นคง “ตอนนี้ฉันยังพอมีเรี่ยวแรงอยู่บ้าง น่าจะฆ่าพวกมันได้อีกหลายตัว ฝ่าวงล้อมตรงนั้นแล้วหนีออกไป”

ซูหยุนปิงพูดถูก แทนที่จะเฝ้ารอกำลังสนับสนุน คงเป็นการดีกว่าหากตีฝ่าออกไปด้วยตัวเอง ทุกคนยังมีพลังจิตเหลือ ดังนั้นยังพอมีโอกาสทะลวงฝ่าไปได้

แต่ขืนติดอยู่ในนี้ เมื่อพลังจิตหมดลงคงไม่เหลือโอกาสหนีอีก  ทั้งยังอันตรายยิ่งกว่าเดิม

การฝืนฝ่าออกไปอาจมีบางคนบาดเจ็บล้มตาย แต่ถ้าเลือกติดแหง่กอยู่ที่นี่ เกรงว่าจะไม่ใช่แค่บางคน แต่เป็นทุกคนต้องจบชีวิตลง!

ด้วยบุคลิกของซูหยุนปิง หากให้เลือกสองข้อนี้ เธอย่อมเลือกที่จะคว้าความหวังด้วยตัวเอง

“หยุนปิง ฉันขอโทษ ครั้งนี้เป็นความผิดของหน่วยข่าวกรองของฉัน” หลี่ซ่งโทษตัวเอง “ฉันไม่นึกเลยว่าการตัดสินใจผิดพลาดครั้งนี้จะส่งผลถึงเธอด้วย”

“อย่าพูดแบบนั้น เรื่องนี้จะโทษลุงหลี่ไม่ได้ เพราะสุดท้ายเป็นฉันเองที่ตัดสินใจรับความเสี่ยงนี้” ซูหยุนปิงควบคุมมนุษย์ปลาคนรับใช้ที่ต้องมนต์สะกดเข้าสังหารศัตรูอีกสองสามตน

“มาพูดตอนนี้มันก็สายไปแล้ว รีบฆ่าพวกมันแล้วฝ่าออกไปเถอะ!”

มนุษย์ปลาคนรับใช้ต้องมนต์ถูก มนุษย์ปลาตัวอื่นๆล้อมและโจมตีสวนกลับ ไม่นานมันก็จมอยู่ใต้กองเลือด ตายลงต่อหน้าต่อตาทุกคน

สถานการณ์เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ หลายคนสู้จนแทบขาดใจตาย ทยอยกันฝ่าวงล้อมออกไปทีละคน ทีละคน

จนคนที่ห้าฝ่าออกมาได้ไม่ถึงสองก้าว เสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นเบื้องหลังพวกเขา

กลายเป็นว่าหลินหลานที่เสียเปรียบในระยะประชิด ถูกค้อนเหล็กทุบล้มฟุบลงกับพื้น

เมื่อหันกลับมา ภาพที่ทุกคนเห็นคือมนุษย์ปลาคนงานกำลังจะใช้ค้อนเหล็กทุบลงซ้ำ

วินาทีนั้นมันสายเกินกว่าที่ซูหยุนปิงและเฉารุ่ยจะเข้าไปช่วยเหลือ

หลินหลานรู้สึกกลัวมาก

เธอเป็นนักเวทย์เลเวล 2 อ่อนแอในการสู้ระยะประชิด

อีกอย่างพลังจิตของเธอหมดลงแล้ว และดูเหมือนโชคจะหมดตาม

นี่ฉันต้องตายที่นี่จริงๆน่ะหรอ?

ไม่มีทาง!

ฉันไม่ยอม!

ฉันจะตายที่นี่ได้ยังไง ฉันยังอยากช่วยสนับสนุนอาจารย์ซู!

ในใจของหลินหลานเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม แต่เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้

ชายคนหนึ่งที่กำลังซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆและเฝ้ามองละครฉากนี้ ราวกับรู้ล่วงหน้าว่านี่คือช่วงเวลาเหมาะเหม็งที่สุด

ในช่วงวินาทีสำคัญ เขาชิงลงมือออกไป!

บังเกิดเสียงหวีดหวิวดังขึ้นในอากาศ มนุษย์ปลาคนงานที่พึ่งง้างค้อน ยังไม่ทันได้ฟาดมันลง จู่ๆหลังศีรษะมันก็ถูกเสียบด้วยมีดบิน ล้มลงกับพื้น นอนแน่นนิ่งไป

วินาทีต่อมา มีดบินอีกเล่มถูกขว้างเข้ามา สังหารมนุษย์ปลาอีกตนตายลงในที่เกิดเหตุ

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เป็นฝีมือใคร?”

“หรือจะเป็นกำลังเสริม?”

ฝูงชนใจลอย ยืนนิ่งไม่ทันตอบสนอง

หลี่ซ่งเองก็สับสนเช่นกัน แม้เขาจะขอกำลังสนับสนุน แต่ก็ไม่น่ามาถึงไวขนาดนี้นี่นา?

ระหว่างทุกคนกำลังสับสน มีดบินเล่มที่สามพุ่งแหวกอากาศ เสียบเข้ากลางหน้าผาก มนุษย์ปลาคนรับใช้

กระทั่งมนุษย์ปลาคนรับใช้เลเวล 2 ก็ยังถูกสังหารตายในทีเดียว!

สีหน้าของทั้งหกคนแปรเปลี่ยนไป

ชายปริศนาผู้นี้จะร้ายกาจเกินไปหน่อยกระมัง!

หากสังหาร มนุษย์ปลาคนงานได้ในทีเดียวมันก็แล้วไป แต่นี่กระทั่งมนุษย์ปลาคนรับใช้ยังถูกมีดบินฆ่าตาย? เขาต้องแข็งแกร่งขนาดไหนกัน!

มนุษย์ปลาตัวที่อยู่แนวหลังหลายตัว แม้ปฏิกิริยาของพวกมันจะเชื่องช้า แต่โดนถึงขนาดนี้ก็ต้องรู้สึกตัวแล้ว

มนุษย์ปลาคนรับใช้หันหลังมาด้วยความโกรธ มนุษย์ปลาคนงานหลายตนก็เริ่มวิ่งตามตัวแรกไปอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังทิศทางของผู้ลอบโจมตี

หวืออออ!

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นอีกครั้ง!

และคราวนี้ไม่ใช่มีดบิน แต่เป็นหอกก้างปลาที่ขว้างสวนเข้ามา

เป้าแรกของมัน ขว้างถูกมนุษย์ปลาคนรับใช้ตัวที่อยู่หน้าสุด ทว่าด้วยอำนาจขว้างอาวุธอันแสนร้ายกาจ บวกกับความแหลมของปลายหอกก้างปลา ส่งผลให้มันทะลุผ่านร่างของ มนุษย์ปลาคนรับใช้ตนแรกไปอย่าง่ายดาย จากนั้นเจาะลงบนร่างของมนุษย์ปลาคนงานตัวที่วิ่งตามมาข้างหลัง

แต่พลังของมันยังไม่หมดลง!

หอกก้างปลาครึ่งหน้าแทงทะลุไปข้างหลัง พลังงานจลน์มหาศาลลากมนุษย์ปลาที่ถูกแทงกระเด็นไปชนกับมนุษย์ปลาคนงานตัวต่อมา

มอนสเตอร์มนุษย์ปลาสองตัวถูกตอกติดกัน ล้มแน่นิ่งลงกับพื้น

เพียงหนึ่งหอก --สามารถสังหารมอนสเตอร์สามตัวได้ในคราวเดียว!

แถมหนึ่งในนั้นยังเป็นมอนสเตอร์เลเวล 2 !

นี่ยังสามารถเรียกว่าเป็นหอกได้อีกหรือ? พลังอำนาจของมันไม่ต่างไปจากหน้าไม้ใหญ่ที่ใช้ในสงครามสมัยก่อนเลย! อาจเทียบได้กับปืนไรเฟิลด้วยซ้ำ!

ไม่สิ ต่อให้เป็นปืนไรเฟิลก็ไม่น่าจะสามารถทะลุร่างมอนสเตอร์สามตัวได้

เป็นพลังขว้างอาวุธอันน่าทึ่ง!

อีกฝ่ายเป็นเทพเซียนองค์ใดกันแน่!?

ทั้งซูหยุนปิงและหลี่ซ่งต่าตกตะลึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายแรก เธอมักทะนงในตนเองเสมอมา แต่ไม่เคยนึกฝันเลย ว่าในเจียงเฉิงจะมีคนแข็งแกร่งกว่าเธออยู่

สิ่งที่คิดกับภาพที่เห็น มันทำให้หนังศีรษะด้านชา!

ใครกัน? เขาเป็นใครกันแน่?

ทุกคนจ้องมองเข้าไปยังหมอกหนาด้วยดวงตาเบิกกว้าง จินตนาการไปถึงภาพของชายฉกรรจ์ที่น่าเกรงขามเหมือน อาร์โนลด์ขวาร์เซเน็กเกอร์

ก็จะไม่ให้คิดแบบนั้นได้ยังไง? ชายปริศนาผู้นี้ทั้งแข็งแกร่ง แม่นยำ และดุดันถึงขนาดนี้ จะให้คิดว่าเป็นแค่คนธรรมดาได้อย่างไร?

และในที่สุด ทุกคนก็ได้เห็นหน้าตาเจ้าของหอกก้างปลาดั่งใจปรารถนา

ชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนอย่างไม่รีบร้อน

เขาไม่ได้ตัวสูงหรือดูดุร้าย แต่กำลังปั่นจักรยานสาธารณะที่สามารถพบเจอได้ทั่วไปตามริมถนน  ทั้งยังสวมหน้ากากบนใบหน้า

หน้ากากอุลตร้าแมน ... แล้วทำไมถึงเป็นหน้ากากอุลตร้าแมนวะเนี่ย!!

สีหน้าที่เดิมแสดงออกถึงท่าทีเลื่อมใสของซูหยุนปิงและหลี่ซ่งกลายเป็นแข็งค้าง

กลางวันแสกๆ จู่ๆก็มีคนใส่หน้ากากอุลตราแมนสวนเข้ามา แถมยังขี่จักรยานสาธารณะ

นี่เขาไม่ได้พึ่งหนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้าใช่ไหม?

ไฉนภาพลักษณ์ของชายเบื้องหน้ากับคนในจินตนาการของพวกเขา มันถึงต่างกันอย่างกับฟ้ากับเหวแบบนี้!

เป็นการยากที่จะสลายความความหวังในใจ หลายคนขยี้ตาเพราะนึกว่าตาฝาดไป

หน้ากากอุลตร้าแมนไม่หยุดเพียงเท่านี้ ประกายแสงเย็นเยียบสว่างวาบออกจากมือเขา ปักเข้ากลางหัวมนุษย์ปลาคนงาน สังหารเพิ่มอีกตนอย่างไร้ซึ่งความลังเล

แข็งแกร่งมาก!

เขาลงมือแค่ 4-5 วินาทีเท่านั้น แต่กลับสังหารมนุษย์ปลาไปได้หลายตัวติดต่อกัน!

มนุษย์ปลาตัวอื่นๆสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามร้ายแรง พวกมันเกินกว่าครึ่งหยุดปิดล้อมกลุ่มคนจากสมาคมโลกวิญญาณ

เกือบทั้งหมดหันหลังกลับและวิ่งมาทางนักปั่นที่สวมหน้ากากอุลตร้าแมน

ชายสวมหน้ากากไม่พูดอะไร เพียงยกมือขึ้นแสดงท่าทางอำลา จากนั้นหันหัวรถกลับ และเริ่มปั่นอย่างแรง เพิ่มความเร็วของจักรยานขึ้น ลากมนุษย์ปลาฝูงใหญ่ออกไป

“เฮ้ รอก่อน ฉันชื่อหลี่ซ่ง เป็นระดับสูงของสมาคมโลกวิญญาณประจำเมืองเจียงเฉิง ขอถามชื่อน้องชายหน่อยจะได้ไหม สักวันพวกเราต้องไปกล่าวขอบคุณนายแน่นอน!”

“อย่าเสียเวลาเปล่าเลย ถ้าเขาอยากบอกชื่อจริงๆ เขายังจะใส่หน้ากากหรือ?” ซูหยุนปิงฟาดแส้ใส่มนุษย์ปลาคนงาน “พวกเรารีบใช้โอกาสนี้กำจัดพวกมอนสเตอร์ที่เหลือเถอะ”

หลี่ซ่งรู้สึกเสียดายมาก “ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มากจากสกายเน็ต ถ้าดึงตัวเขาเข้ากับสมาคมโลกวิญญาณ ในอนาคตคงช่วยพวกเราได้มาก!”

อีกหลายคนก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจจริงๆ อีกฝ่ายน่าจะเป็นเลเวล 3

อาสัยเพียงเทคนิคขว้างมีดบินของเขา เกรงว่าจะไม่ด้อยไปกว่าซูหยุนปิง ... เพียงแต่สมองเขาเหมือนจะไม่ปกติก็เท่านั้นเอง

ระหว่างที่ทุกคนกำลังมองมันเป็นเรื่องตลก ซูหยุนปิงกลับจ้องแผ่นหลังของอีกฝ่ายอย่างลึกล้ำ

เธอเกิดความรู้สึกว่า แผ่นหลังนี้ ... ช่างคุ้นตา ..

ทำไมอีกฝ่ายถึงสวมหน้ากาก? --นั่นเพราะไม่ต้องการให้พวกเราเห็นหน้า!

ทำไมอีกฝ่ายถึงเงียบ? --นั่นเพราะเขารู้ว่าถ้าเอ่ยปากจะเปิดเผยตัวตน!

แล้วคนแบบไหนกันที่ถ้าพวกเราได้ยินเสียงจะรู้ตัวทันที?

คำตอบคือต้องคนรู้จัก!

การเปิดตัวอย่างน่าทึ่งของหน้ากากอุลตร้าแมน ไม่เพียงสร้างความประทับใจอย่างลึกล้ำ แต่ยังช่วยลากมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ไป

มนุษย์ปลาเหลือไม่ถึงครึ่ง สามารถคลี่คลายอันตรายร้ายแรงแก่ทุกคน

มีมนุษย์ปลาอีกเกือบยี่สิบตัว แม้จะยุ่งยากอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ภัยคุกคามอีกต่อไป

หลังการต่อสู้อย่างดุเดือด กลุ่มของสมาคมโลกวิญญาณก็สามารถขจัดปัญหาได้เสร็จสิ้น

แม้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ไม่มีใครถึงตาย

ทั้งหกรีบวิ่งไปยังค่าย มนุษย์ปลาบนหาดริมแม่น้ำ

แต่ผลลัพธ์ที่เจอกลับทำให้พวกเขากลายเป็นโง่งม

“เกิดอะไรขึ้น?”

“มีใครบุกเข้ามาถึงก่อนพวกเรา?”

พวกเขาพบศพจำนวนมากในค่าย และกล่องที่เปิดอ้าทิ้งไว้ หลายกล่องว่างเปล่า ที่เหลือส่วนใหญ่มีแต่ของไร้ประโยชน์และราคาถูก

“อาจารย์ซู ดูนี่! มอนสเตอร์พวกนี้มีมีดบินปักอยู่!” เฉารุ่ยพลิกศพมนุษย์ปลา “นี่ต้องเป็นฝีมือชายสวมหน้ากากอุลตร้าแมนคนนั้นแน่!”

หลังจากทุ่มเทอย่างเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายกลายเป็นพวกเขาช่วยล่อมนุษย์ปลาออกไป เพื่อให้ผู้อื่นปล้นสินสงครามอย่างอิ่มหนำสำราญ

หนึ่งในสมาชิกทีมของหลี่ซ่งบ่นขึ้นทันที “ฉันลงแรงไปครึ่งค่อนวัน เกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่สุดท้ายดันโดนคนอื่นคาบรางวัลไป”

เรื่องแบบนี้เป็นใครโดนก็ต้องปวดใจ!

หลี่ซ่งส่ายหัว “ไม่หรอก อย่าพูดแบบนั้น เขาเป็นคนช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้ .. แล้วอีกอย่าง ต่อให้พวกเราฝ่ามาถึงที่นี่ได้ ก็คงเอาสมบัติพวกนี้กลับไปไม่ได้อยู่ดี”

ซูหยุนปิงเอ่ยถาม “ทำไมลุงหลี่ถึงพูดแบบนั้น?”

“ก็ดูมอนสเตอร์พวกนี้สิ มันเป็นมอนสเตอร์ชั้นยอดเลเวล 3!”

หลี่ซ่งชี้ไปทางศพ มนุษย์ปลาตัวที่โดดเด่นกว่าศพอื่นๆ

สกิลพรสวรรค์ของเขาคือประเภทตรวจจับ มันสามารถตรวจจับข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับวัตถุวิญญาณ มอนสเตอร์ หรือไอเท็มอื่นๆได้

ดังนั้นเมื่อเขาเอ่ยว่านั่นคือศพของมอนสเตอร์ชั้นยอด แสดงว่ามันคือความจริง

ทุกคนรู้สึกขนลุกซู่

มอนสเตอร์ชั้นยอดเลเวล 3 !

เป็นเรื่องยากมากหากคิดกำจัดมัน

แม้ทั้งหกร่วมมือกันจะสามารถสังหารมันได้ แต่ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงอาการบาดเจ็บล้มตาย

ขณะที่ชายสวมหน้ากาก กลับอาศัยความแข็งแกร่งของตนเพียงลำพัง สังหารชั้นยอดเลเวล 3!

นี่มันเป็นไปได้ยังไง?

เขาต้องทรงพลังขนาดไหนกัน!?

สีหน้าของซูหยุนปิงแปรเปลี่ยนไม่หยุด