White Online : ตอนที่19 อัพเดทระบบ

ตอนที่19 อัพเดทระบบ

ไอแซคเดินออกจากร้ายขายของด้วยความมั่งคั่งแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

‘ลองไปดูร้านอาวุธสักหน่อยดีกว่า เผื่อจะมีอะไรที่เด็ดดวงกว่านี้’ ไอแซคคิดและตัดสินใจจุดหมายต่อไป

ไม่นานเขาก็มาถึงร้านอาวุธและเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ลังเลใดๆ

เขาเห็นลูกค้าหลายคนเริ่มสวมเสื้อเกราะเหล็กหรือโล่เหล็กกันแล้ว

‘พวกนี้น่าจะเลเวล 10 เป็นอย่างต่ำนะ..’ ไอแซคสันนิษฐานจากสิ่งที่เห็น

บุคคลที่ยืนใกล้เขานั้นเป็น Knight ที่ดูองอาจ มีตัวหนังสือลอยอยู่เหนือหัวเขาว่า [Kornelius]

เลเวลนั้นสามารถเปิดปิดได้ว่าจะแสดงให้คนอื่นเห็นหรือไม่

สำหรับ Kornelius นั้นเป็นคนฉลาด เขาไม่โอ้อวดเลเวลของตนเองเพื่อไม่ให้คนอื่นล่วงรู้ข้อมูลเขา

ไอแซคก็เช่นกัน เขาไม่ต้องการให้คนอื่นใช้ประโยชน์จากการรู้ข้อมูลแบบนี้

ไอแซคเดินต่อไปโดยไม่สนใจผู้เล่นคนอื่น เขาตั้งใจจะมาซื้อปืนพก Flintlock อีกกระบอก แต่เขาไม่สามารถซื้อได้

‘สงสัยระบบเกมน่าจะให้ใช้แค่ 1เดียว..’ ไอแซคเดา

เขาเห็นแต่ดาบ โล่ ธนู และกริซ เห็นได้ชัดว่าปืนพก Flintlock นั้นดีที่สุดแล้ว

ไอแซคส่ายหัวพร้อมกับมีสีหน้าที่ผิดหวังอย่างชัดเจน

เขาอออกจากร้านอาวุธและเดินไปยังร้านอุปกรณ์สวมใส่

เขาหวังว่าจะได้ของที่ดีกว่านี้

หลังจากนั้นไม่นานเขามาถึง เขาสังเกตเห็นชายชราที่หน้าตาบูดบึ้งกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ เขายังคงแสดงท่าทีหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา

ไอแซคมองไปรอบๆร้านและไม่พบอะไรที่ดีกว่าเหล็กเลย เขาค่อนข้างไม่พอใจกับสิ่งของที่มีให้เลือก

ไอแซคไม่รู้ว่าของดีกว่านี้มันมีหรือไม่ เขาคิดว่าควรจะลองถามชายชรานี้ดู

“ขอโทษนะครับ..” ไอแซคเดินมาที่โต๊ะและสอบถามอย่างมีสัมมาคาราวะ

“ต้องการอะไร?” ชายชราหน้าบูดบึ้งถาม

“มีสิ่งของที่ดีกว่าเหล็กไหมครับ?” ไอแซคถามตรงเข้าประเด็น

อย่างไรก็ตามชายชราที่หน้าตาบูดบึ้งก็แสดงทีท่าโกรธยิ่งกว่าเดิม

ชายชราเริ่มทำคิ้วขมวดและตอบกลับ “จะบอกว่าของที่ข้ามีมันไม่ดีพองั้นหรอ!!?”

“เอ่อ.. ผมแค่สอบถามหน่ะ... คือเหล็กมันก็ดีแต่ว่า... ผมต้องการอะไรที่มันเคลื่อนไหวง่ายๆและมีค่าป้องกันสูงๆหน่ะครับ เหล็กมันไม่เหมาะกับผมเลย” ไอแซคพยายามอธิบายอย่างประนีประนอมที่สุด

“งั้นก็หายไปส้ะ! แกถูกแบน!!” ชายชราตะโกนเสียงดังออกมา

“เอ่อ?” ไอแซคงุนงง ในไม่ช้าร่างของเขาก็เริ่มลอยขึ้นเหนือพื้น แล้วก็ปลิวออกไปข้างนอกร้านทันที

การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมาตรงหน้าเขา

[ความสัมพันธ์ระหว่าพ่อค้าหน้าบูดบึ้ง Karl ถูกตัดขาด!]

[คุณถูกแบนจากร้านอุปกรณ์สวมใส่แห่ง Swornword!]

“เอ่อ.. นี่ล้อเล่นใช่ไหม?” ไอแซคตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

“บ้าไปแล้ว!” ไอแซคเดินด้วยท่วงท่าคนโมโห

“ไม่เป็นไร... แค่ใส่เท่าที่มีก็พอแล้ว!!!”

ในตอนแรกไอแซคก็ลังเลอยู่ว่าจะสวมใส่เสื้อเกราะเหล็กดีหรือไม่ เพราะตอนสู้กับหมาป่าวัยโตเขาโดนโจมตีเพียงสองทีนั้นถึงกับเกือบตาย แต่เมื่อเขาต้องมาพบเจอเรื่องแบบนี้เขาก็ไม่ต้องเพิ่มพลังป้องกันแล้ว แค่หลบให้พลิ้วไหวก็พอ

ความเร็ว ความคล่องแคล่ว และความแม่นยำเป็นจุดแข็งสำหรับสายอาชีพเขา!

“แล้วตอนนี้ทำอะไรต่อดี?...” ไอแซคมองซ้ายมองขวา

เขาไม่มีอะไรทำนอกจากออกไปล่ามอนสเตอร์เพื่อเพิ่มเลเวล

เขาสามารถออกจากหมู่บ้านผู้เล่นใหม่ได้หลังจากเลเวล 10 ไปแล้ว เขาแน่ใจว่าถ้าได้ไปเมืองอื่นมันจะต้องดีกว่านี้แน่นอน

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจเดินออกจากเมืองไป โดยในครั้งนี้จะไม่กลับมาถ้าหากเลเวลไม่ถึง 10

ไม่นานเขาก็เดินมาถึงหน้าประตูเมือง แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาขัดจังหวะเขา

*ติ๊ง ติ๊ง*

[เซิฟเวอร์อัพเดทในอีก 10 นาที!]

[9.59]

[9.58]

“อัพเดทงั้นหรอ!?” ไอแซคอุทานออกมา

ผู้เล่นที่อยู่ใกล้เคียงสะดุ้งและตะโกนออกมา “เกมพึ่งจะเปิดทำไมมันต้องอัพเดทแล้วหล่ะ?”

ไอแซคยืนฟังอยู่เฉยๆ และคิดตาม ‘หรือว่าเป็นเพราะมีคนใช้ต้นไม้โกงระบบเกมงั้นหรอ?’

“อินเทอร์เฟซ”

[ชื่อ : Wraith]

[เลเวล : 6]

[ค่าพลังชีวิต : 65/65 - ผลจากเสื้อเกราะหนัง]

[ค่าประสบการณ์ : 150/700]

[แต้มค่าสถานะ : 0]

[เงิน White Coins : 2200]

[ฉายา : None]

[อาชีพ : Marksman]

[Legacy : ไม่มี]

[อันดับ Legacy : ไม่มี]

[STR : 13] – Strength ค่าความแข็งแกร่ง

[AGI : 35] – Agility ค่าความคล่องแคล่ว

[VIT : 25] – Vitality ค่าความถึก

[STA : 22] – Stamina ค่าความอึด

[PRE : 45] – Precision ค่าความแม่นยำ

[CHA : 10] – Charm ค่าเสน่ห์

[แผนที่]

[ช่องเก็บอุปกรณ์]

[ช่วยเหลือ]

[รายชื่อเพื่อน]

[ออกจากระบบ]

ไอแซคกดปุ่ม [ออกจากระบบ]

ร่างของเขาเริ่มกลายเป็นพิกเซล เริ่มจากที่เท้าก่อนจนลามไปทั่วร่างกาย

...

ไอแซคลืมตาขึ้นมาก็ถอดหมวกVRออก และลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ

แล้วเขาเก็บหมวกVRใส่กล่องและนำเข้าตู้เสื้อผ้าเช่นเดิม

เมื่อทำเสร็จแล้วเขาก็หยิบแล็ปท็อปไปนั่งเล่นที่โต๊ะ เพื่อเข้าเว็บไซต์หลักของเกม

ตามที่คาดไว้เมื่อมีการประกาศอัพเดทแบบนี้ ผู้เล่นทุกคนต่างก็เฝ้ารอข่าวในฟอรั่มของเว็บไซต์หลัก

“มันก็ไม่ได้อัพเดทยิ่งใหญ่อะไร...” ไอแซคพึมพำ หลังจากนั้นก็ปิดแล็ปท็อปและออกจากห้องลงไปชั้นล่าง

อิสซาเบลล่าแม่ของเขากำลังทำอาหารอยู่กับแม่บ้านคนอื่นๆ มันเป็นสิ่งที่เธอชอบทำ โดยดูง่ายๆจากลีลาการทำอาหารของเธอ เธอมักจะร้องรำทำเพลงระหว่างทำอาหาร

ไอแซคเดินเข้าไปในครัว เห็นคุณแม่กำลังฮัมเพลงอยู่

“สวัสดีครับแม่” ไอแซคทักทายและแอบย่องไปที่ตู้เย็น

“ฮั่นแหนะ ไม่ทันแม่หรอกจ่ะ” อิสซาเบลล่าพูดและดึงหลังคอเสื้อไอแซคเอาไว้

“ทำไมถึงเลิกเล่นเกมหล่ะลูก?” อิสซาเบลล่าถาม

“เกมมันปิดเพื่ออัพเดทบางอย่างหน่ะครับ” ไอแซคตอบกลับ

“เอาแล้วหรอ?” อิสซาเบลล่าตกใจเล็กน้อย

ไอแซคยักคิ้วขึ้นสงสัย “ใช่ครับ .. มันทำไมงั้นหรอ?”

“อ...อ่า เปล่าหน่ะ” อิสซาเบลล่าส่ายหัว และคิดในใจ ‘ทำไมถึงอัพเดทก่อนเวลาหล่ะ มันน่าจะอัพเดท 1เดือนหลังจากที่เกมเปิดตัวสิ’

‘แม่มีพิรุจแหะ’ ไอแซคคิดในใจ และเดินออกจากห้องครัวไปที่โซฟา เพื่อนั่งดูทีวี

และมันเป็นอย่างที่เขาคาดคิดเอาไว้ ข่าวแทบทุกช่องพูดถึงการอัพเดทกะทันหันของเกม White Online

‘ต้องออกข่าวกันทุกช่องเลยงั้นหรอ มันก็แค่อัพเดทเล็กๆหนิ’ ไอแซคยังคงคิดเหมือนเดิม

*เอี๊ยด!*

เสียงประตูคฤหาสน์ถูกเปิดออก มีหญิงสาวผมดำแสนสวยเดินเข้ามาในบ้าน

“แม่ ไอแซคอยู่บนห้องรึเปล่าคะ?” อลิซตะโกนขณะถอดรองเท้า

“เขาอยู่ในห้องนั่งเล่น!” อิสซาเบลล่าตะโกนเสียงดังออกมาจากในห้องครัว

อลิซหันหน้าไปทางห้องนั่งเล่นและจ้องเขม็งไปที่ไอแซค

เธอยิ้มและเดินเข้าไปหา แล้วก็นั่งลงข้างๆไอแซค

“หนูได้ยินว่าเกมอัพเดทหรอ?” อลิซถาม

ไอแซคพยักหน้า “ใช่... แต่มันคงไม่มีอะไรยิ่งใหญ่”

อลิสพยักหน้า แล้วเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล “หนู .. หนูได้ยินจากเพื่อนร่วมชั้นว่าพวกเขาเห็นพี่ด้วย”

“พี่ไปเดินเล่นมา” ไอแซคตอบ

“อืม...” อลิซพึมพำและพยักหน้า

เธอจำภาพที่เพื่อนของเธอทำได้ดี เวลาเพื่อนของเธอเห็นไอแซคนั้นชอบทำตัวเหมือนเห็นพระเจ้า

ที่โรงเรียนของเธอจะมีชมรมนึงที่ชื่อว่า Cult of White โดยคนในชมรมนี้ชอบถ่ายภาพ และเวลาเจอไอแซคจะชอบมองว่าเป็นภาพหายาก ทุกวันนี้ยังมีรูปไอแซคตั้งตระหง่าอยู่เลย

“ลูกพี่ไอแซค ... พวกเราคิดถึงพี่นะ..” สมาชิกของ Cult of White มักจะพูดประโยคนี้กัน

อลิซได้ยินคำนี้อยู่บ่อยครั้งจนเธอมีความคิดในใจว่า ‘ไอพวกคนแปลก กล้าดียังไงมาแอบถ่ายรูปพี่ชายชั้น! แล้วยังมาพูดจาแปลกๆพวกนี้อีก!!’

“หนูไปอาบน้ำก่อนนะ” อลิซเริ่มวิตกกังวลมาก เธอจึงโพร่งคำพูดออกมา

“อืมม” ไอแซคพยักหน้า

อลิซลุกขึ้นและเดินขึ้นไปขึ้นบันได

ไอแซคยักไหล่และดูทีวีต่อ

การนับเวลาถอยหลังจนกว่าเกมจะเปิดให้เล่นใหม่อีกครั้งแสดงอยู่ในจอทีวี

[นับเวลาถอยหลัง : 59.35]

[59.34…]

“อีกตั้ง 59นาที...” ไอแซคบ่นพึมพำ