ตอนที่ 7

ตอนที่ 7

เขารู้สึกหดหู่ใจ เมื่อเขาต้องการหาซอมบี้ แต่ทำไมไม่เห็นพวกมันเลย?

หลิวหมิงอวี่ ไม่ได้มองหาทีมที่จู่ๆ ก็โผล่มา แต่ได้ไปหาซอมบี้ที่อยู่คนเดียว เพื่อเตรียมทำภารกิจเดียวที่ได้รับจากระบบให้สำเร็จ

แต่ ซอมบี้ที่ถูกพบเห็นทุกที่ดูเหมือนจะถูกฆ่าตาย เขามองหาสถานที่หลายแห่งแต่ไม่เห็นพวกมัน

อันที่จริงเขาไม่ต้องตำหนิ การเกิดขึ้นของทีมค้นหาได้กวาดล้างซอมบี้ทั้งหมดที่อยู่ตามลำพังที่นี่ และซอมบี้กลุ่มใหญ่ก็ไม่มีใครกล้าไปยั่วยวนพวกมัน หลายๆ ทีมก็เหมือนทีมวัยกลางคน การพัฒนาของเขากำลังอยู่ในขั้นเลวร้าย

หลิวหมิงอวี่ แตกต่างจากทีมสำรวจอื่นๆ ภารกิจหลักของทีมสำรวจคือการค้นหาวัสดุทุกชนิด ดังนั้นสถานที่ที่พวกเขาเลือกจึงเป็นห้องครัวและโกดังของทุกครัวเรือน

ต่างจากเขา สำหรับผู้ที่สามารถกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้ทุกเมื่อ เขาไม่จำเป็นต้องมองหาสิ่งเหล่านี้เลย สิ่งที่เขาต้องการคือซอมบี้

มีทีมสำรวจในอาคารทางด้านขวาเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับพวกเขา หลิวหมิงอวี่ เลือกอาคารด้านหลัง

ชุมชนเงียบสงบและมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทุกหนทุกแห่ง เมื่อมองแวบแรก ดูเหมือนว่าการใช้ชีวิตในที่แห่งนี้ก็เป็นทางเลือกที่ดีเช่นกัน

หลิวหมิงอวี่ ไม่ได้เลือกที่จะขึ้นไปชั้นบน เพราะถึงแม้เขาจะขึ้นไป มันก็มีประโยชน์เพียงเล็กน้อย ห้องพักทุกห้องถูกปิด

โดยพื้นฐานแล้วเดินผ่านประตูห้องโถงและจากไปโดยไม่แจ้งให้ทราบ

หลังจากเดินไปรอบ ๆ อาคารสี่หลังติดต่อกัน เขาก็ไม่พบมัน และในที่สุดก็พบร่างในล็อบบี้ลิฟต์ของอาคารที่หก

หึ ในที่สุดก็เจอซอมบี้

ซอมบี้สวมเครื่องแบบและดูเหมือนยามรักษาความปลอดภัยในชุมชน ในเวลานี้เขานั่งเงียบ ๆ บนเก้าอี้ในห้องโถงอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าเขากำลังหลับอยู่ มันดูไม่เหมือนซอมบี้จากระยะไกล

หลิวหมิงอวี่ หยิบปืนเหล็กชั่วคราวออกมาแล้วค่อย ๆ เข้าหาเขา

ว้าว!

ซอมบี้รักษาความปลอดภัยดูเหมือนจะได้กลิ่นหลิวหมิงอวี่ลุกขึ้นยืนทันที และหันศีรษะไปทางด้านข้างของหลิวหมิงอวี่หลังจากนั้นไม่นาน มันก็วิ่งเหยาะๆ และกระโจนใส่เขา

ใจเย็นๆ ไม่มีอะไรมาก

หลิวหมิงอวี่ปลอบใจตัวเองและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับความกลัวในใจของเขา

เมื่อเผชิญหน้ากับซอมบี้ตัวเดียว ความแข็งแกร่งของหลิวหมิงอวี่ ก็เพียงพอแล้ว

หลิวหมิงอวี่ ได้ดูหนัง นิยาย และอื่นๆ มามากมาย และรู้ว่าตำแหน่งอันตรายของซอมบี้อยู่บนหัว

ปึก

มีเสียงดังขึ้น

หลิวหมิงอวี่ แทงหัวซอมบี้ที่กำลังกระโดดข้ามมา ปืนเหล็กเจาะทะลุ และภายใต้พลังอันทรงพลังและพลังของซอมบี้ มันก็สไลด์เล็กน้อยเช่นกัน

"ยินดีด้วยที่งานสำเร็จ"

"ขอแสดงความยินดีกับการเปิดใช้สิทธิ์การจัดเก็บข้อมูล"

เสียงเตือนของระบบปรากฏขึ้นในใจของ หลิวหมิงอวี่

ดีจังมีพื้นที่เก็บของแล้ว

รางวัลพื้นที่เก็บของทำให้หลิวหมิงอวี่รู้สึกคลื่นไส้จากการฆ่าซอมบี้เป็นครั้งแรก และทำให้ความกลัวของเขาลดลงด้วย

หลังจากฆ่าซอมบี้ครั้งแรกแล้ว หากเจอซอมบี้อีกครั้งในภายหลัง มันจะไม่เหลือทนเหมือนตอนนี้ ถึงเขาจะมีพลังแต่ยังควบคุมไม่ได้

เขาใช้สติตรวจสอบพื้นที่จัดเก็บที่เพิ่งได้มาซึ่งเป็นพื้นที่ลูกบาศก์

พื้นที่ลูกบาศก์ไม่ใหญ่หรือเล็ก แต่เป็นพื้นที่ลูกบาศก์ที่มีความยาว ความกว้าง และความสูงหนึ่งเมตร

วิธีการใช้พื้นที่จัดเก็บนั้นง่ายมาก ตราบใดที่มือของหลิวหมิงอวี่สัมผัสพื้นผิวของวัตถุก็สามารถเก็บของได้แล้ว

แน่นอนว่าหากเกินความยาวของพื้นที่จัดเก็บก็ไม่สามารถใช้ได้

พื้นที่ปัจจุบันมีความยาว ความกว้าง และความสูง 1 เมตร เหมือนปืนเหล็กในมือของ หลิวหมิงอวี่ ยาว 1.5 เมตร ใส่ไม่ได้

ถ้าเป็น 1 เมตร 4 ก็ใส่ได้ เพราะสามารถวางแนวทแยงได้

การนำสิ่งของออกจากพื้นที่นั้นง่ายกว่ามาก แค่นึกถึงมัน

หลิวหมิงอวี่ วางขนมปังและน้ำแร่ที่เตรียมไว้ในกระเป๋าเป้เข้าไปในอากาศ นี่คือการเตรียมตัวสำหรับการสำรวจของวันนี้เมื่อวานนี้

ฝึกฝนกับขนมปังหลายครั้งและโดยทั่วไปแล้วจะเชี่ยวชาญวิธีการเก็บรักษา

เขาวางแผนที่จะดูว่ามีภารกิจใหม่หรือไม่ แต่เมื่อดูที่แถบภารกิจ ในนั้นว่างเปล่า

หลังจากฆ่าซอมบี้ตัวแรก หลิวหมิงอวี่ รู้สึกว่าซอมบี้เหล่านี้ไม่ได้ดูน่ากลัวและเขาก็มั่นใจ

เมื่อหยิบปืนเหล็ก หลิวหมิงอวี่ ได้เริ่มการค้นหารอบใหม่

ประตูส่วนใหญ่ถูกปิดล็อคด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่

หลิวหมิงอวี่ ตัดสินใจพังประตู ก้าวถอยหลังสองสามก้าวแล้วกระโดดไปที่ประตู

บูม

หลิวหมิงอวี่ เข้ามาสัมผัสใกล้ชิดกับประตู

อ่า มันเจ็บ

ภายใต้แรงกระแทกของ หลิวหมิงอวี่ ประตูไม่ได้ขยับ แต่กลับทำให้เกิดสัญญาณเตือนที่ประตู

วิ้วววว

ระบบเตือนภัยในชุมชนดูเหมือนจะเชื่อมโยงกัน เขาไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปกี่ปีแล้วตั้งแต่ระบบเตือนภัยในชุมชนนี้ยังคงทำงานอยู่

เกือบจะในทันที เสียงไซเรนดังขึ้นทุกที่ในชุมชน

เสียงไซเรนทำให้เกิดการจลาจลของซอมบี้ในชุมชนนี้

ซอมบี้ที่ไม่รู้ว่าพวกมันซ่อนอยู่ที่ไหนออกมาจากเงาทีละตัวแล้ววิ่งไปทางเสียง

ในชั่วพริบตา ซอมบี้หลายสิบตัวก็ปรากฏตัวขึ้นในย่านที่เงียบสงบแต่เดิม และซอมบี้บางตัวดูเหมือนจะถูกขังอยู่ในห้อง หลังจากได้ยินเสียงพวกมันก้พยายามพังออกมา และทุกอย่างก็ยุ่งเหยิงไปหมด

ฉันไปมีฟังก์ชั่นนี้จริงๆ

หลิวหมิงอวี่ อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งอย่างลับ ๆ และรอยเท้าที่ยุ่งเหยิงมาจากบันไดดูเหมือนจะเดินไปมาทางเขา

คราวนี้ หลิวหมิงอวี่ ไม่ได้เลือกที่จะจากโลกนี้ไป แต่ให้กำลังใจตัวเอง เอนหลังพิงประตู หยิบปืนเหล็กขึ้น และมองไปยังบันไดอย่างตั้งใจ

“บัดซบ อะไรวะที่ทำให้เกิดเสียงไซเรน ตอนนี้ซอมบี้มารวมกันข้างล่างแล้ว เราจะออกไปได้อย่างไร”

ป๋อไจ๋ที่กำลังค้นหาอยู่ในห้อง ได้ยินเสียงไซเรนและมองลงมาที่พื้นด้านล่างพบฝูงซอมบี้ ไม่เพียงแค่ซอมบี้ในชุมชนเท่านั้น แต่ยังมีซอมบี้ที่เร่ร่อนอยู่ข้างนอกด้วย

“ที่แห่งนี้ยังมีคนอยู่หรือ ไม่ใช่แค่ทีมของเราที่นี่หรือ ไอ้เลวตัวไหนที่ฝ่าฝืนกฎและกลับไปฆ่ามันซะ”

พวกเขายังสาปแช่งด้วยความไม่พอใจ

ชายวัยกลางคนในฐานะหัวหน้าทีมนี้ ก็รู้สึกปวดหัวกับเสียงไซเรนอย่างกะทันหันเช่นกัน: "เมาส์ช่วยหยุดไซเรนพวกนี้หน่อยได้ไหม"

เขากลัวว่าถ้าเสียงไซเรนดังไปแบบนี้ พวกเขาไม่มีทางกลับไปได้จริงๆ

“ครับ ขอเวลาหนึ่งนาที”

เมาส์พยักหน้า เดิมทีเขาแฮ็คเข้าสู่เครือข่ายในชุมชนนี้ เขาใช้คอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว ประมาณหนึ่งนาทีต่อมา สัญญาณเตือนภัยในชุมชนก็หยุดลง

ไซเรนหยุดลง และซอมบี้ในชุมชนสูญเสียเป้าหมายและกลับสู่สภาพเร่ร่อน เร่ร่อนไปในชุมชน

เพียงชั่วขณะหนึ่ง พื้นที่เปิดโล่งในชุมชนก็ดึงดูดซอมบี้ทุกชนิดมาเกือบร้อยตัว ทั้งตัวใหญ่และตัวเล็ก ทั้งเด็กและผู้ใหญ่

“รู้ไหมว่าตรงไหนทำให้เกิดสัญญาณเตือนภัย” ชายวัยกลางคนถาม

"ที่ชั้น 3 ยูนิต 1 อาคาร 7"

เมาส์ได้แฮ็คเข้าเครือข่ายท้องถิ่นในชุมชนแล้วและได้รับอำนาจสูงสุด ภายในไม่กี่วินาที แหล่งที่มาของสัญญาณเตือนถูกพบ

“มีผู้รอดชีวิตอยู่ที่นั่นไหม นายช่วยปรับการตรวจสอบสถานที่นั้นได้ไหม”

"ไม่มีปัญหา การตรวจสอบส่วนใหญ่ในชุมชนนี้ค่อนข้างสมบูรณ์ และโดยทั่วไปก็สามารถใช้งานได้"

เมาส์พบตำแหน่งของจุดเริ่มต้นการเตือนโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมาก

ร่างของหลิวหมิงอวี่ ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน