ตอนที่ 6 ราชามาเฟียกลายเป็นเพื่อนข้างบ้าน
หลีหัวแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เธอมองดูพวกเขาหลายครั้งเพื่อเช็คว่าเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า แต่เหว่ยก็ยังคงยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นี่คือความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้
ซี อี โอ ของเจียง อินดัสทรีมาเองเลยเหรอ? ไม่ ไม่ ไม่ ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่เลย
“บ – บอส ลืมที่เราคุยกันแล้วเหรอค่ะ?” แม้แต่หลีหัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อ ที่เขามาที่นี้เป็นการส่วนตัว ถ้าอย่างงั้นโทรศัพท์ก็ไม่มีความหมายอะไรเลยสินะ
“ไม่”
เอ่อ...แล้วมันเกี่ยวอะไรกับบิลหรือเปล่าค่ะ?
บางที่เขาอาจจะโกรธเธอจริงๆ ที่บังคับเขาให้จ่ายบิล หลีหัวมองไปที่เขา ทำหน้าตาน่าสงสารที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้
“บอส คุณโกรธฉันเพราะต้องจ่ายบิลเหรอค่ะ?
“ไม่”
ป้าจางไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลีหัว แต่ทันใดนั้นชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น ซึ่งเขามาจากไหนไม่รู้ และหลีหัวก็เรียกเขาว่า “บอส”
และเธอก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงถามเขาตรงๆแบบนั้น เธอมองเขาแล้วก็ถอนหายใจ
และแล้วป้าจางก็ต้องยืดคอขึ้น รู้สึกว่าตัวเองตัวเตี้ยเกินไปหรือว่าเขาสูงมากเกินไปหรือเปล่า ช่างน่าขันจริงๆ
ป้าจางยิ้ม “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันเป็นเพื่อนบ้านของหลีหัวค่ะ
คุณคือผู้เช่ารายใหม่ที่จะย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ตเมนท์แห่งนี้ใช่มั้ยค่ะ?”
เหว่ยตอบเพียงคำเดียวว่า “ใช่”
ในสมองของหลีหัวนั้นแทบจะระเบิด เจ้าชายรูปหล่อขั้นเทพคนนั้นย้ายเข้ามาอยู่ที่นี้จริงเหรอ?
ป้าจางพยักหน้า “โอ้! เข้าใจแล้วค่ะ เยี่ยมมาก ยินดีต้อนรับ ยินดีต้อนรับค่ะ”
หลีหัวสะบัดหน้าออกจากอาการมึนงง แบบโง่ๆของเธอ ฉันเห็นอะไรที่วิเศษมาก
ยินดีต้อนรับ ยินดีต้อนรับค่ะ “มีอะไรเข้าใจผิดครั้งใหญ่ที่นี้หรือเปล่า”
ป้าจางขมวดคิ้ว “เข้าใจผิดอะไรกัน หนูไม่เห็นเขาขนของเข้ามาบ้างในเหรอ?”
หลีหัวอยากจะเป็นลม เธอมองกลับไปที่เหว่ยอีกครั้งอย่างไม่เชื่อสายตา “บอส ฉันคิดว่าคุณจำที่อยู่ผิดนะ ซันชาย เมโดว์ อยู่ไกลจากที่นี่มากนะค่ะ”
ซันชาย เมโดว์ เป็นย่านหรูที่มีคนรวยอาศัยอยู่เป็นคอนโดส่วนตัวชนชั้นสูงและคนร่ำรวยส่วนใหญ่พักอยู่ที่นั่น
ดังนั้นหลีหัวจึงคิดว่า บางที่เหว่ยอาจจำบ้านผิดก็ได้ หลีหัวพยักหน้าให้กับความฉลาดของตัวเอง
ฮ่ะ ! หนูรู้แล้วนี้คือการสันนิษฐานที่เป็นไปได้เพียงเดียว
เหว่ยตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ผมมีคอนโดอยู่ที่นั่นจริงๆ”
ป้าจางตกใจและเกือบจะเป็นลม “อะไรนะค่ะ” พ่อหนุ่ม
คอนโดหรูที่นั่นราคาอย่างน้อยหนึ่งล้านเหรียญนะค่ะ
หลีหัวพูดถูกจริงๆ คุณมาพักที่นี่ คุณมาผิดที่จริงๆ ถึงแม้ว่าเธอสงสัยว่าเขามาพักผิดที่ แต่โดยปกติแล้วเธอเข้าใจว่า ซันชาย เมโดว์ กับที่นี่มันแตกต่างกันราวกับนรกกับสวรรค์
เหว่ยตอบว่า “ฉันไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ตอนนี้ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่”
“ทำไมค่ะ”
ป้าจางมีอาการหัวใจใกล้จะวาย
หลีหัวตัวสั่น “บอส...คุณจะทิ้งคอนโดสุดเจ๋งไว้ที่ซันชาย เมโดว์ แล้วมาพักที่นี้ได้ยังไงค่ะ”
เหว่ยเงียบไป เขาจ้องมองไปที่หลีหัวเป็นเวลานาน
“ฉันไม่รู้”
หลีหัวกระพริบตา คำตอบบนี้คืออะไร? คนอื่นไม่รู้แต่เขารู้ว่าเขาย้ายมาที่นี่เพราะอะไร?
บ้านคุณต้องซ่อมแซมอะไรอยู่หรือเปล่าค่ะ?
“ไม่”
บ้านคุณโดนไฟไหม้หรือเปล่าค่ะ?
“ไม่”
น้ำท่วมบ้านหรือค่ะ?
“ไม่”
แผ่นดินไหว ทำให้บ้านคุณพังเหรอค่ะ?
“ไม่”
มีใครถูกฆ่าตายที่นั่นตำรวจกำลังพิสูจน์หลักฐานอยู่หรือเปล่าค่ะ “ไม่”
ที่บ้านคุณมีผีหรือเปล่าค่ะ?
“ไม่”
แล้วบอสมาอยู่ที่นี้ทำไมค่ะ?
“ฉันเองไม่รู้เหมือนกันว่ามาอยู่ที่นี้ทำไม”
หลีหัวคิดว่าผู้ชายคนนี้เข้าใจยากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วล่ะ เจ้าชายรูปหล่อของเธอเป้นผู้ชายที่แปลกจริงๆ
บางทีพวก ซี อี โอ ที่ร่ำรวยก็มีนิสัยอะไรที่แปลกประหลาดบางอย่าง เช่นผู้ชายคนนี้
ความฝันที่เป็นไปไม่ได้ของฉันมันกลายเป้นเรื่องจริง มันถูกต้องที่สุดแล้ว ลืมเหตุผลอื่นไปเลย ตอนนี้ฉันสามารถเห็นเขาทุกวัน
เจ้าชายรูปหล่อของฉันเขาเป็นมาเพื่อนข้างบ้านของฉันแล้ว
ขอบคุณพระเจ้า !
ป้าจางสามารถมองเห็นดอกไม้แรกแย้มที่เบ่งบานรอบๆตัวของหลีหัวได้อย่างชัดเจน
หลีหัวพอใจกับคำตอบของชายหนุ่มแล้วก็ได้ปล่อยให้เขาได้ขนย้ายข้าวของเขาไปข้างในห้องของเขา
เอ๊ะ! หลีหัวยกมือขึ้น “บอส ! เนื่องจากเราเป็นเพื่อนบ้านกันแล้ว มีอะไรก็ไม่ต้องเกรงใจขอความช่วยเหลือจากฉันได้นะค่ะ
ฉันจะพาคูณไปเดินรอบๆบริเวณแหล่งช้อปปิ้งที่ดีที่สุด
เหว่ยจ้องมองไปที่ใบหน้าและรอยยิ้มอันสดใสของหลีหัวที่มีมูลค่าหลายล้านบนริมฝีปากเธอ เป็นครั้งแรกที่เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“อืม”
หลังจากขนย้ายข้าวของเสร็จเรียบร้อยด้วยเวลาอันรวดเร็ว เหว่ยก็ได้นั่งพักบนโซฟาของเขา ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงเรียกเข้า
“เจ้านายครับ” เสียงพูดของฟูเหรินชูมาจากด้านในโทรศัพท์ เจ้านายสามารถที่จะเปลี่ยนใจย้ายกลับมาที่ซันซาย เมโดว์ ได้นะครับ”
ฟูเหริน เกือบช็อค เมื่อเหว่ยบอกให้ฟูเหรินชู ซื้ออพาร์ตเมนท์ที่หลีหัวอาศัยอยู่ โดยเฉพาะบ้านของหลีหัว เหมือนสายฟ้าฟาดใส่ฟูเหรินชู จนทำให้เขาเกือบไหม้เกรียม
“เจ้านายครับ เจ้านายมีบ้านที่ ซันซาย เมโดว์ อยู่แล้วนะครับ”
“ฉันไม่อยากอยู่ที่นั่นแล้ว”
ฟูเหรินชูตกใจมาก “เจ้านายกำลังคิดอะไรอยู่ครับ ซงหลีหัวพักอยู่ในอพาร์ตเมนท์ธรรมดา ๆ ของคนชนชั้นกลาง แต่เจ้านายคือ ซี อี โอ ของเจียง อินดัสทรีนะครับ”
เหว่ยตอบ “ฉันสามารถซื้อที่นี้ได้”
“.......”
“นั่นไม่ใช่ประเด็นเลยครับ คุณสามารถซื้อคอมเพล็กซ์ อพาร์ตเมนท์ได้อีกหลายร้อยแห่งและอีกมากมายนะครับ”
“เจ้านายคุณจะอยู่ที่นั่นได้อย่างไร แถวนั้นเป็นย่านคนจนนะครับ”
เขาพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่แถวนี้เป็นย่านคนจน”
ทำไมคุณถึงอยากอยู่ที่นั่นครับ? คุณมีคอนโดที่สวยงามและน่าอยู่นะครับ
ชีวิตแถวนั้นมันลำบากมากสำหรับคุณ บ้านหลังเล็กแคบ ๆ ราคาถูกคุณจะอยู่ได้อย่างไร
ถ้าคุณเบื่อที่ซันชาย เมโดว์ ผมจะหาบ้านที่สวยงามและน่าอยู่กว่าซันชาย เมโดว์ให้คุณได้นะครับ
เหว่ยเม้มริมฝีปากของเขา “ฉันอยากอยู่ในที่ที่เธออยู่”
ฟูเหรินชู ตกใจอย่างมาก
“เจ้านายวันนี้คุณเพิ่งจะพบซงหลีหัวนะครับ แล้วทำไมคุณถึงอยากอยู่ที่อพาร์ตเมนท์ของเธอล่ะครับ”
เหว่ยจ้องไปที่ผู้ช่วยของเขาและเขาก็ไม่สามารถที่จะให้คำตอบได้ “ฉันไม่รู้”
