ตอนที่ 17 นายแพ้แล้ว

“ใช้หางของแกเด้งและหลบ”

หวังเช่อพูดเบาๆ

หนอนผีเสื้อหดตัวเป็นสปริง และในขณะที่อสูรคูคากำลังจะชนมัน มันก็กระโดดเด้งทันที

ร่างกายของมันมีความยืดหยุ่นสูง

นี่คือท่าที่มันฝึกฝนมา

มันฝึกฝนบ่อยและคุ้นเคยกับสิ่งนี้มาก ดังนั้นปฏิกิริยาของมันจึงเร็วมากเช่นกัน

"ฮะ? มันสามารถเคลื่อนไหวได้แบบนี้... ช่างเป็นปฏิกิริยาที่รวดเร็วจริงๆ...” หยวนเซียวเล่อตะลึง

เขาคิดว่าหนอนผีเสื้อจะหลบไปทางซ้ายหรือขวา แต่ด้วยความเร็วของอสูรคูคา มันไม่สามารถหนีไปได้

ทว่ามันกลับเด้งขึ้นในทันที...

“กระโดดได้ขนาดนี้เลยหรอ?”

หยวนเซียวเล่อเหลือบมองหนอนผีเสื้อที่เพิ่งกระโดดขึ้นสูงเกินกว่าสิบเมตร

เขามีความรู้สึกนิดหน่อยว่ามีบางอย่างผิดปกติ

แม้จะเป็นอสูรคูคาของเขาก็ยังไม่สามารถกระโดดได้สูงขนาดนี้!

'น่าจะเป็นเพราะร่างกายของมันค่อนข้างเบา...' เขาคิดกับตัวเอง

หวังเช่อพูดต่อไปว่า “ใช้หางของแกโจมตี!”

หนอนพุ่งไปที่พื้น และเหวี่ยงหางไปที่อสูรคูคาขณะที่ใกล้จะถึงพื้น

เนื่องจากหวังเช่อบอกว่าอย่าใช้ทักษะวิญญาณ มันจึงใช้ร่างกายเหวี่ยงหางแทน

ทักษะวิญญาณนั้นแตกต่างจากการโจมตีทั่วไป

อสูรวิญญาณสามารถใช้ท่าโจมตีได้หลากหลายตามแต่รูปแบบการโจมตี

ตัวอย่างบางส่วนได้แก่ การกระแทก การกระโดด การต่อย การเตะ การแกว่ง และการบิน

อสูรวิญญาณประเภทต่างๆ มีโครงสร้างร่างกายที่แตกต่างกันและมีความสามารถโดยกำเนิด

ตัวอย่างเช่น อสูรวิญญาณประเภทบินได้บางตัวมีขนนกที่สามารถใช้เป็นอาวุธได้

อสูรวิญญาณประเภทพืชมีพิษซึ่งอาจทำให้เสียชีวิตได้เมื่อสัมผัส

อสูรวิญญาณประเภทไฟมีอุณหภูมิสูงที่สามารถทำร้ายศัตรูได้โดยตรง

หมัดธรรมดาจากพวกมันไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ยังสามารถเผาคู่ต่อสู้ของพวกมันได้อีกด้วย

อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ทักษะวิญญาณ

พลังถูกกำหนดโดยความแข็งแกร่งทางกายภาพของอสูรวิญญาณเท่านั้น

สำหรับทักษะวิญญาณ พวกมันเป็นความสามารถที่น่าประทับใจซึ่งต้องใช้พลังวิญญาณในการทำงาน!

มันเหนือกว่าการโจมตีธรรมกา

“หนอนผีเสื้อจะแข็งแกร่งขนาดไหน? แม้ว่ามันจะใช้พลังวิญญาณ แต่มันก็ไม่มีทางแข็งแกร่งเท่า...”หยวนเซียวเล่อเย้ยหยันอย่างดูถูกขณะที่เขามองฉากนี้ “อสูรคูคาส่งมันบินไปด้วยหมัดเดียว!”

“คูคา!”

อสูรคูคาหยุดและตอบสนองอย่างรวดเร็ว มันยืดตัวและเหวี่ยงหมัดไปที่หางของหนอนผีเสื้อ

ปัง!

ทั้งสองปะทะกันและทำให้เกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ในทันที

วินาทีถัดมา แขนของอสูรร้ายก็อ่อนลง และร่างกายของมันก็ลอยถอยหลังราวกับถูกก้อนหินกระแทก!

มันกระแทกกับพื้น เกิดเป็นหลุมเล็กๆ ด้านล่าง หินกระจัดกระจายไปทั่ว

"เวรเอ้ย!"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยวนเซียวเล่อก็ตกตะลึง

ไม่ใช่แค่เขา แต่คู่ซ้อมคนอื่นๆ ก็เหมือนกัน

“หนอนผีเสื้ออายุ 50 ปีจะมีหางที่ทรงพลังเช่นนี้ได้ยังไง?” ชายวัยกลางคนบนชั้นสามมองด้วยท่าทางแปลกๆ “ไม่มีความผันผวนของพลังวิญญาณ และไม่ใช่ทักษะวิญญาณด้วย

“อสูรวิญญาณอย่างหนอนผีเสื้อมีศักยภาพของสายพันธุ์ต่ำมาก ความแข็งแกร่งทางกายภาพของมันยังอ่อนแอมากในทุกด้าน

“แม้แต่หนอนผีเสื้ออายุ 100 ปีก็ไม่ควรแข็งแกร่งกว่าอสูรคูคาอายุ 27 ปี...

“แม้ว่ามันจะใช้ประโยชน์จากผลกระทบจากการตกลงมาจากฟ้า ก็ไม่ควรจะสามารถส่งอสูรคูคาที่บินด้วยการแกว่งหางเพียงครั้งเดียว...”

เขาสับสน

ชายชราครุ่นคิดแต่ไม่ได้พูดในขณะที่ตาของเขาสั่นไหว

ทั้งสองเงียบและมองต่อไป

“คูคา!”

อสูรร้ายเขย่าแขนด้วยความเจ็บปวด

เมื่อมองไปที่หนอนผีเสื้อ คำถามก็เกิดขึ้นในหัว

ขณะที่หยวนเซียวเล่อสังเกตสถานการณ์นี้ ความรู้สึกแปลกๆ ในใจของเขาค่อยๆ เพิ่มขึ้น

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

“อสูรคูคา! ลุกขึ้น!” หยวนเซียวเล่อคำราม "เร่งความเร็ว! โจมตีอีก!”

หนอนผีเสื้ออายุ 50 ปีมีพลังมากขนาดนี้ เขาไม่สามารถประมาทได้

เมื่อได้ยินคำสั่งให้เร่งความเร็ว อสูรคูคาก็ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

มันถีบตัวเองขึ้นและส่งพลังวิญญาณในร่างกายโดยตรงเพื่อพุ่งเข้าใส่หนอนผีเสื้ออีกครั้ง

คราวนี้ ความเร็วของมันถูกพัฒนาไปอีกระดับ!

ภายในชั่วพริบตา มันก็เข้าใกล้หนอนผีเสื้อแล้ว

“แม้ว่าจะเร็วขึ้น แต่ก็ไร้ประโยชน์...”

ดวงตาของหวังเช่อเป็นประกาย

หลังจากหมุนเวียนพลังวิญญาณของมันแล้ว อสูรคูคาก็มีพลังมากขึ้นในทุกด้าน

อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถบดขยี้หนอนผีเสื้อได้อย่างแน่นอน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครั้งนี้ เนื่องจากมีการเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี

“กระโดดต่อไป”

หวังเช่อสั่ง

หนอนผีเสื้อเด้งขึ้นอีกครั้ง

"ตอนนี้!"

หยวนเซียวเล่อก็ตะโกนทันที “โจมตี!”

ทุกคนตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ มันจะโจมตีได้ยังไง?

อสูรคูคาไม่สามารถกระโดดได้สูงขนาดนั้น

แม้ว่ามันจะกระโดดขึ้นไป แต่ก็ไม่สามารถป้องกันตัวเองในอากาศได้ หากหนอนผีเสื้อตีหางอีกครั้ง มันก็จะถูกเหวี่ยงลงไปที่พื้น

มันจะไม่เลวร้ายไปกว่าเดิมหรอ?

อสูรคูคาหยุดกะทันหัน แต่ไม่กระโดด

ทันใดนั้น มันก็ยืดปลายแขนและเหวี่ยงวัตถุไปที่หนอนผีเสื้อ

ซวบ! ซวบ! ซสบ!

มีเสียงวูบวาบจากอากาศถูกฉีกออกจากกัน

มันคือหิน

“เด็กคนนี้!” ดวงตาของชายวัยกลางคนบนชั้นสามเป็นประกาย

“ไม่เลว เขารู้วิธีใช้สนามรบ” ชายชรายิ้ม “เขายังมีความร่วมมือโดยปริยายกับอสูรวิญญาณของเขา เด็กคนนี้มีความสามารถ! หนอนผีเสื้อไม่สามารถหลบในอากาศได้ แม้ว่าหินจะไม่ใหญ่ แต่จะสร้างความเสียหายได้มาก หากไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้ ไม่เพียงแต่จังหวะของมันจะถูกรบกวนเท่านั้น แต่ยังจบลงด้วยการบาดเจ็บอีกด้วย

“เมื่อหนอนผีเสื้อตกลงมา มันจะไม่สามารถตอบโต้ได้อีก อสูรคูคาจะได้เปรียบ”

อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเขาคาดหวังสิ่งนี้ไว้แล้ว หวังเช่อสั่ง “ขดตัว”

หนอนผีเสื้อขดตัวเป็นลูกบอลทันที

มีเพียงผิวด้านนอกสีเขียวเข้มเท่านั้นที่เผยออกมา

หยวนเซียวเล่อพูดไม่ออก มันป้องกันอย่างสมบูรณ์จากทุกทิศทุกทาง

ก้อนหินถูกเหวี่ยงออกไปราวกับกระสุน และมันก็กระทบกับผิวหนังชั้นนอกของหนอนและกระเด็นออกไป

เกิดเสียงทุ้มราวกับกระแทกกำแพง

“มันแข็งมาก...”

หยวนเซียวเล่อตกใจ “แม้แต่ผิวก็ไม่บวมแม้แต้น้อย? การป้องกันที่น่ากลัวนี้แข็งแกร่งเกินไป... นี่คือหนอนผีเสื้อจริงๆ หรอ?”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็คิดหาวิธี

“อสูรคูคา หลบ!”

คราวนี้เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว

อสูรวิญญาณของเขาได้ยินสิ่งนี้และหลบอย่างรวดเร็ว

สำหรับหนอนผีเสื้อ มันเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วเพื่อโจมตีอสูรร้าย

บูม!

หลุมเล็กๆ ก่อตัวขึ้นบนพื้นขณะที่เศษหินปลิวว่อนไปทั่ว!

“น้ำหนักของหางนี้อย่างน้อยต้อง 600 กิโลกรัม! นี่แข็งแกร่งกว่าการโจมตีที่ดีที่สุดของอสูรคูคา...”

หยวนเซียวเล่อขนลุก

อสูรคูคาของเขาไม่สามารถสร้างหลุมบนพื้นอย่างนี้ได้ เว้นแต่จะใช้พลังวิญญาณของมัน

"ไม่ ไม่ อสูรคูคายังไม่ได้เรียนรู้ทักษะวิญญาณของมันเลย ถ้าจะชนะมันสามารถพึ่งพาความเร็วเท่านั้น ไม่มีทางที่หนอนผีเสื้อนี่จะเร็วไปกว่าอสูรคูคา”

หยวนเซียวเล่อพูดถูก

แม้แต่หนอนผีเสื้อตัวนี้ก็ยังไล่ตามอสูรคูคาไม่ได้

หวังเช่อต้องยอมรับสิ่งนี้

แม้ว่าหนอนจะใช้พลังวิญญาณ ก็ไม่สามารถไล่ตามอสูรคูคาได้

มันช้ากว่ามาก

หลังจากนั้นหยวนเซียวเล่อก็สั่งให้อสูรคูคาโจมตีอย่างบ้าคลั่ง

เขาไม่เชื่อว่าหนอนผีเสื้อจะสามารถหลบได้ทุกครั้ง

อย่างที่เขาคาดไว้ มันคล่องตัวมาก

อย่างไรก็ตามอสูรคูคาที่มีพลังวิญญาณนั้นเร็วกว่าจริงๆ

หนอนผีเสื้อไม่ได้ใช้พลังวิญญาณหรือแม้แต่ใยไหม มันถูกโจมตีสองครั้ง แต่มันหลบการโจมตีทั้งสองได้อย่างหวุดหวิด

มันได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยซึ่งไม่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการต่อสู้เลย

ตราบใดที่มันหลบได้ มันก็จะยังคงกระโดดต่อไปและฟาดหางเพื่อโจมตี

การใช้ข้อได้เปรียบในการอยู่กลางอากาศ มันก็ยังสร้างหลุมเล็กๆ บนพื้น แม้ว่ามันจะไม่สามารถโจมตีอสูรคูคาได้

จนกระทั่งห้านาทีต่อมา

อีกครั้งที่อสูรคูคาแทบไม่สามารถหลบหางของหนอนผีเสื้อ

มันหอบอย่างหนัก

หยวนเซียวเล่อกำลังจะออกคำสั่งอีกครั้ง

จากระยะไกล หวังเช่อก็สังเกตเห็นทันทีว่า “นายแพ้แล้ว”

หยวนเซียวเล่อมองมาที่เขาอย่างสับสน

“ยังเร็วเกินไปที่จะสรุปได้ ร่างกายของอสูรคูคานั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นนี่จึงเป็นขีดจำกัดเพียงครึ่งเดียว มันถูกโจมตีโดยการโจมตีของนายสามครั้งเท่านั้น”

“สิ่งที่ฉันหมายถึงก็คือข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนายหายไปแล้ว”

หวังเช่อแสดงความคิดเห็นขณะที่ชี้ไปที่พื้นด้านล่าง

เมื่อหยวนเซียวเล่อเห็นสิ่งนี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ในสนามซึ่งมีหนอนผีเสื้ออยู่ตรงกลาง มีหลุมขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนที่สร้างขึ้นภายในระยะ 30 เมตรในทุกทิศทาง

“นายไม่ได้สังเกตหรือว่าอสูรคูคาของนายช้าลงมากในตอนนี้?”

หวังเช่อกล่าว

หยวนเซียวเล่อตระหนักถึงอะไรบางอย่างในทันที

บนสนามเช่นนี้ ไม่ว่าอสูรร้ายจะเร็วแค่ไหน มันก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก

มันเป็นอสูรคลานที่มีสี่ขา บนพื้นที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ความเร็วของมันจะได้รับผลกระทบอย่างมาก

การเคลื่อนไหวของหนอนผีเสื้อไม่ได้ถูกจำกัดโดยแขนขาของมัน จึงไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอสูรคูคาหายไป

ในขณะเดียวกัน หนอนผีเสื้อตัวนี้ยังคงรักษาการป้องกันที่แข็งแกร่งและความแข็งแกร่งไว้ได้...

ถ้าอสูรร้ายวิ่งเข้ามาอีกครั้ง มันอาจจะถูกอีกฝ่ายเหวี่ยงออกไป

นอกจากนี้ หนอนผีเสื้อยังดูเหมือนจะใช้พลังงานน้อยลง

เกิดความเงียบขึ้นนาน

เขาเหลือบมองไปที่อสูรคูคาที่หมดแรง ...

ในท้ายที่สุด หยวนเซียวเล่อทำได้เพียงพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้

“ฉันยอมรับความพ่ายแพ้”

ทั้งสถานที่เงียบสงัด!