580 - สหายเก่าจากศาลาเสริมฟ้า 

1890 - สหายเก่าจากศาลาเสริมฟ้า

เขตตะวันออกของอาณาจักรหินภัยพิบัตินี้สิ้นสุดลงแล้ว

หลังจากนั้นไม่นานเมื่อสือฮ่าวกลับมาที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรหินก็มีเสียงโห่ร้องยินดีหลายตะโกนเรียก 'จักรพรรดิหิน' แสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ

ภายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์อาณาจักรหินมีแขกหลายงคนเช่น องค์หญิงเฉียนเฉียนหนึ่งในสิบหญิงงามของแปดอาณาจักรด้านล่าง

เมื่อสือฮ่าวกลับมานางเป็นคนแรกที่เขาพบและตอนนี้นางก็มาเยี่ยมเขาอีกครั้ง

วันนี้มีแขกมาที่นี่มากมายเมื่อพวกเขายืนยันเรื่องที่เขากลับสู่อาณาจักรด้านล่างทุกคนต่างทยอยมาเยี่ยมเยียน

จินหงสิงโตทองเก้าหัวที่มีความงามสง่าเหมือนกับเทพก็อยู่ในกลุ่มคนพวกนี้

เขากลายร่างเป็นมนุษย์มีลักษณะที่เป็นชายหนุ่มรูปงาม อีกาทอง, นกหลวนและตระกูลสามตาก็มาพร้อมกัน

อาจกล่าวได้ว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่กลายเป็นสหายกับเขาจากการต่อสู้

ประการแรกสิงโตเก้าหัวถูกสือฮ่าวรังแกอย่างน่าสังเวชโดยถือว่าเป็นสัตว์พาหนะ

แน่นอนว่าที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นก็เพราะว่าในตอนนั้นมันหยิ่งผยองมากเกินไป

คนอื่นๆเช่นนกหลวนห้าสีก็ค่อนข้างน่าสังเวชเช่นกัน ปีกของมันถูกสือฮ่าวย่างกินที่ภูเขาร้อยยอด แต่หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็กลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน

หลังจากหลายปีผ่านไปเมื่อมีการกล่าวถึงเหตุการณ์ในอดีตพวกเขาก็หัวเราะสนุกสนาน

“เจ้าก้าวหน้าแล้ว!” สือฮ่าวยิ้มต้อนรับพวกเขา ตอนนี้เขากลับมารวมตัวกับสิงโตเก้าหัวและคนอื่นๆอีกครั้งเขารู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมานาน

แม้แต่สิงโตเก้าหัวเองก็ยังส่ายหัวและหัวเราะเยาะตัวเอง เมื่อสิบสองปีก่อนทั้งสองต่อสู้กันอย่างขมขื่น

การที่พวกเขาสามารถลืมความเป็นศัตรูในอดีตและกลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานได้นั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ยากจริงๆ

"นี่คือใคร? พี่ชายต่างสายเลือดของข้าอย่างนั้นหรือ?” สิงโตเก้ากล่าวกลับสิงโตทอง

สิงโตสีทองนั้นหยิ่งผยองและทะนงตัวมาโดยตลอดไม่เคยมีความคิดที่จะกลายร่างเป็นมนุษย์แม้สักครั้ง อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่ต้องการในตอนนี้

มันรู้สึกว่าตระกูลของมันนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหนือล้ำกว่ามนุษย์ไปมากแล้ว มันจึงไม่ยินยอมที่จะทำเช่นนั้น

ตอนนี้เมื่อมันเห็นสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรที่ต่ำกว่าเรียกมันว่าพี่ชายมันก็โกรธทันทีและเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

“สิงโตน้อยเจ้ากล้าปฏิบัติต่อข้าด้วยความไม่เคารพ!” สิงโตทองแยกเขี้ยวขู่สิงโตเก้าหัว

ปา!

สือฮ่าวตบหัวของมันตรงๆโดยพูดว่า“เจ้ากำลังแสดงอำนาจต่อหน้าใคร”จากนั้นเขาก็หันไปบอกจินหงว่านี่เป็นสัตว์ขี่ของเขา

“ดูท่าแล้วว่ามันคงจะโมโหเพราะว่าข้าเรียกมันว่าพี่ชาย มันเป็นเพียงสัตว์ขี่ของเจ้าจึงไม่คู่ควรเป็นพี่น้องกับข้า?” สิงโตเก้าหัวจินหงกล่าวพร้อมกับหัวเราะ

สือฮ่าวเริ่มพูดไม่ออก สหายคนนี้ชั่วร้ายจริงๆมันถึงกับกล้าเย้ยหยันสิงโตทอง

สิงโตทองโกรธมาก ตามความเห็นของมันสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรด้านล่างรวมถึงญาติของมันนั้นไม่มีอะไรเลย

ฝ่ายตรงข้ามกล้าพูดกับมันแบบนี้นับเป็นการเบื่อชีวิตจริงๆ

นี่คือสิงโตเก้าหัวเลือดบริสุทธิ์เป็นที่รู้จักกันในชื่อหนึ่งในสิบสัตว์ขี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ในอดีตพวกมันเหี้ยมมากเคยสังหารเทพสวรรค์ไปไม่น้อย

ในความเป็นจริงสายเลือดของมันมีความใกล้เคียงกับราชสีห์ผู้กล้าเป็นอย่างมากเพียงแต่ว่าสิงโตเก้าหัวนั้นกลายพันธุ์อย่างชัดเจน

“เมื่อเจ้ามีเวลาก็สอนญาณวิเศษประจำตระกูลของเจ้าให้กับเขา” สือฮ่าวกล่าวกับสิงโตทอง

"ทำไม?!" สิงโตทองโกรธมากมันไม่ยินยอมอย่างยิ่ง

“พี่ชายคนนี้เคยเป็นสัตว์ขี่ของข้ามาก่อนในตอนนี้เขากลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับข้า เจ้าใฝ่ฝันถึงอิสระอยู่ไม่ใช่เหรอหากเจ้าทำได้ดีข้าอาจจะพิจารณาเรื่องนี้อีกครั้ง” สือฮ่าวกล่าว

ผลกระทบนี้ชัดเจนมาก ในเวลาไม่นานราชสีห์ผู้กล้าและสิงโตเก้าหัวก็สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นานก็มีกลุ่มอื่นมาเยี่ยมพวกเขา พวกเขามาจากศาลาเสริมฟ้าของอาณาจักรที่ต่ำกว่า คราวนี้ชิงเฟิงก็มาต้อนรับพวกเขาด้วย

เมื่อคนของศาลาเสริมฟ้ามาที่นี่ทั้งสือฮ่าวและชิงเฟิงต่างให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็เคยเป็นศิษย์ของศาลาเสริมฟ้ามาก่อน

แน่นอนว่าสิ่งนี้แตกต่างจากสำนักเสริมฟ้าในเก้าสวรรค์เบื้องบน

แม้ว่าสือฮ่าวจะได้รับการฝึกฝนในศาลาเสริมฟ้ามาก่อน แต่เขาก็ยอมรับท่านปู่ผีเป็นอาจารย์เท่านั้นไม่ใช่คนของสำนักเสริมฟ้าที่ เก้าสวรรค์เบื้องบน

ศาลาเสริมฟ้าของอาณาจักรด้านล่างถูกสร้างขึ้นโดยท่านปู่ผีเพียงผู้เดียว มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาถูกขับไล่ออกจากสำนักเสริมฟ้าของเก้าสวรรค์สิบพิภพ

ในตอนนั้นมีหลายสิ่งเกิดขึ้นมากเกินไป สือฮ่าวที่อยู่ในเหตุการณ์โดยตรงก็ถอนหายใจมาด้วยความเศร้าโศก

เขามีความตั้งใจว่าจะกลับไปสถานที่แห่งนั้นอีกครั้งและดูว่าวิญญาณผู้พิทักษ์เถาน้ำเต้าที่เหลือเพียงเมล็ดได้เกิดใหม่อีกครั้งหรือยัง?

“เซียวเทียนบาดแผลที่ใบหน้าของเจ้าหายแล้วอย่างนั้นหรือ!”

เมื่อเขาเห็นผู้คนจากศาลาเสริมฟ้า สือฮ่าวก็คำรามพร้อมกับเสียงหัวเราะเมื่อเขาเห็นบุคคลที่สวมชุดสีเงิน

นี่คือเซียวเทียนซึ่งเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นเดียวกันของศาลาเสริมฟ้าในช่วงเวลานั้น

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้หน้าผากของเซียวเทียนที่สวมชุดสีเงินก็ปกคลุมไปด้วยเส้นสีดำ เจ้าสามารถตีเขาได้แต่ไม่ควรฉีกหน้าเขาอย่างเด็ดขาด!

ในตอนนั้นการพบกันครั้งแรกของสือฮ่าวกับเซียวเทียนเป็นเรื่องที่น่าทึ่งเกินไป เขาใช้อิฐสีดำตบเซียวเทียนอย่างต่อเนื่องจนเกิดบาดแผลขนาดใหญ่ทำให้เซียวเทียนได้รับความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

“ฮ่าฮ่า…” ทุกคนส่งเสียงหัวเราะขึ้นพร้อมกัน

คนเหล่านี้รวมถึงโจวอู๋ฮ่าว เอี้ยนซิน, เซียวเยว่และคนอื่นๆ เพื่อนเก่าทั้งหมดจากศาลาเสริมฟ้าล้วนมาพบกันที่นี่

ตอนนี้พวกเขาได้พบกันอีกครั้งพวกเขาทุกคนร่าเริงชิงเฟิงก็ดื่มสุราร่วมกับทุกคน

ในขณะนี้สือฮ่าวถูกถามเกี่ยวกับเรื่องของอาณาจักรที่สูงกว่า หลังจากถอนหายใจเบาๆแล้วเขาก็เล่าบางสิ่งให้ทุกคนฟัง

มีหลายสิ่งที่เขาไม่สามารถพูดถึงในรายละเอียดได้มากนักเนื่องจากมันเป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าที่คนเหล่านี้จะสามารถจินตนาการถึง

ในตอนแรกทุกคนเข้าใจว่าระดับบ่มเพาะของสือฮ่าวต้องอยู่ในอาณาจักรเทพสวรรค์อย่างแน่นอน

แต่เมื่อทราบความจริงว่าเขาคือผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรปลดปล่อยตนเองที่เหนือกว่าเทพสวรรค์ถึงสามขั้นใหญ่ก็ทำให้พวกเขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก

เวลาผ่านไปแค่สิบปีเขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร?

สือฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น วันหนึ่งสหายในวัยเด็กของเขาจะห่างเหินไปเรื่อยๆ

เขารู้ดีว่าเมื่อเขาจากไปอีกครั้งบางทีอาจไม่มีโอกาสได้รวมตัวกันอีกแล้ว เพราะเส้นทางของเขาไกลเกินไปมันเป็นเส้นทางที่ยากลำบากและโดดเดี่ยว

ตอนนี้เขารู้สึกอิจฉามหาอำนาจโบราณของอาณาจักรเซียนไม่น้อย

เมื่อตอนที่พวกเขาเป็นเด็กพวกเขาก็บ่มเพาะร่วมกัน หลังจากนั้นเส้นทางของพวกเขาก็ตีคู่กันไปเรื่อยๆแม้ว่าจะแก่ชราแล้วก็ตาม

เขาถอนหายใจเบาๆด้วยความผิดหวังและหงุดหงิดเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวก็กลับมาสดชื่นอย่างรวดเร็ว การได้เห็นพวกเขาทั้งหมดอีกครั้งก็เพียงพอแล้ว แม้ว่าจะยากที่จะได้พบกันอีกในอนาคตแต่ความทรงจำอันสวยงามนี้ก็ยังคงอยู่กับเขาตลอดไป

ในความเป็นจริงวันรุ่งขึ้นสือฮ่าวมาถึงศาลาเสริมฟ้า นี่คือบ้านที่ถูกสร้างขึ้นใหม่บนซากปรักหักพังมันอัดแน่นด้วยอดีตและความทรงจำของทุกคน

การต่อสู้ที่ผ่านมามีคนจำนวนมากในศาลาเสริมฟ้าได้เสียชีวิต ในท้ายที่สุดเด็กๆกลุ่มหนึ่งก็รวมตัวกันสร้างบ้านหลังนี้ขึ้นมาใหม่

ในสถานที่แห่งนี้สือฮ่าวได้พบกับคนที่คุ้นเคยอีกคน เซี่ยโหย่วหยู ความสามารถของนางคล้ายกับเซียวเทียน ในตอนนั้นนางคือสตรีที่ทิ้งความประทับใจไว้ให้กับสือฮ่าวอย่างลึกซึ้ง

เป็นเพราะตอนที่สือฮ่าวออกจากหมู่บ้านหินผาเข้าไปในถิ่นทุรกันดารนี่คือคนนอกคนแรกที่เขาได้พบ

ในเวลานั้นเซี่ยโหย่วหยูอยู่ที่ชายแดนของอาณาจักรหินนางพบกับสือฮ่าวซึ่งมีอายุเพียงเจ็ดขวบ