เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 168
ตอนที่ 168
อย่างไรก็ตาม หากกล่าวกันตามตรง นี่ย่อมเป็นไปไม่ได้ และแผนของตาแก่ผู้นั้นต้องล่มลงอย่างแน่นอน
นี่เพราะว่าไม่เพียงอาณาเขตสงครามเท่านั้นที่เคลื่อนกำลังพลมาอย่างเต็มพิกัด กระทั่งอาณาเขตเก้าสุสานซึ่งอยู่ใกล้เคียงกับอาณาเขตเหนือครามเองก็มีข่าวหลุดลอดมาเช่นกัน
“ข่าวใหม่ ข่าวใหม่ ตระกูลที่ร่ำรวยของอาณาเขตเก้าสุสาน ตระกูลหยวนโย่วเองก็ส่งตัวอัจฉริยะของพวกเขามาด้วยเช่นกัน!”
“พวกเขากำลังเตรียมตัวเดินทางมาแล้ว!”
“ดูเหมือนว่าครั้งนี้ชะตาจะลิขิตให้ทั่วทั้งทวีปตกตกลงสู่ความโกลาหล เหล่ากองกำลังและตระกูลใหญ่ทั้งหลายต่างต้องการที่จะได้รับผลประโยชน์จากแดนลึกลับทั้งสิ้น!”
“ข้าสงสัยเสียจริงว่าอาณาเขตกลางส่งผู้ใดมา?”
ได้ยินข่าวคราวที่ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ตระกูลใหญ่ทั้งหลายในอาณาเขตเหนือครามต่างเต็มไปด้วยความตกตะลึง
ไม่กี่วันต่อมา ก็ปรากฏลำแสงมากมายพุ่งผ่านเหนือน่านฟ้าของอาณาเขตเหนือคราม แม้มองจากระยะไกลยังสามารถบ่งบอกได้ถึงความยิ่งใหญ่และน่าเกรงขาม!
ลำแสงเหล่านี้บางส่วนเป็นนาวาศึก บางส่วนเป็นปราการลอยฟ้า บางส่วนเป็นรถศึก และบางส่วนเป็นอสูรขนาดมหึมาที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง ทั้งหมดต่างข้ามผ่านอาณาเขตเหนือครามและมุ่งหน้าไปยังทะเลไร้ขอบเขต ที่ตั้งของดินแดนลึกลับโบราณ!
“พวกเราต้องรีบแล้ว!”
“นี่คือโชคของพวกเรา หากพวกเราค้นพบสมบัติลับในแดนโบราณแห่งนั้น ย่อมทำให้ตระกูลของเรากลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง และหากพวกเราได้รับมรดกตกทอดของตัวตนยิ่งใหญ่ พวกเราจะกลายเป็นกองกำลังที่ทรงอำนาจ!”
“ครั้งนี้พวกเราไม่สามารถจะพลาดโอกาสได้!”
“โดยเฉพาะสำหรับเหล่าอัจฉริยะของตระกูล พวกเราไม่อาจยอมให้โอกาสดีเช่นนี้หลุดมือไปได้!”
ในวันเดียวกัน เหล่าตระกูลทั้งหลายของอาณาเขตเหนือครามเองก็เริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาอยู่ใกล้กับทะเลไร้ขอบเขตที่สุด และไม่ต้องข้ามผ่านระยะทางแสนไกล ย่อมเป็นความได้เปรียบประการหนึ่ง แล้วพวกเขาจะยอมปล่อยให้โอกาสที่ดีเช่นนี้หลุดลอยไปได้อย่างไร?
ร่างเงาที่เปล่งประกายหลากสีกำลังควบคุมนาวาศึกและนำเหล่าอัจฉริยะของตระกูลตนเองมุ่งหน้าเข้าไปยังส่วนลึกของทะเลไร้ขอบเขต!
ทว่า ในเวลาเดียวกัน สีหน้าของเหล่าตระกูลทั้งหลายกลับกลายเป็นอัปลักษณ์ยิ่งนัก นี่เป็นเพราะข่าวล่าสุดที่พวกเขาได้รับมา แดนลึกลับแห่งนี้ผู้ที่สามารถเข้าไปได้จะต้องมีอายุต่ำกว่าห้าสิบปีเท่านั้น!
“นี่มันย่ำแย่ยิ่งนัก!”
“หากมิใช่เพราะว่าอัจฉริยะรุ่นเยาว์ของพวกเราถูกราชวงศ์อมตะใช้เป็นเครื่องสังเวยโลหิตไปก่อนหน้านี้ พวกเราย่อมต้องได้รับโอกาสในการแบ่งปันผลประโยชน์จากแดนลึกลับอย่างแน่นอน!”
“ไม่ว่าราชวงศ์อมตะจะหยิ่งผยองเพียงใด แต่อาศัยสิ่งใดให้พวกมันคร่าชีวิตผู้อื่น? ตระกูลหลินไม่ควรยอมให้เหล่ายอดฝีมือแดนก่อตั้งจิตของราชวงศ์ทั้งสี่รอดชีวิตกลับไปได้ พวกเขาควรจะสังหารคนของราชวงศ์ทั้งหมดเพื่อสั่งสอนบทเรียนให้พวกมัน!”
เหล่าตระกูลทั้งหลายที่สูญเสียอัจฉริยะของตนไปต่างกล่าวสาปแช่งและกระทืบเท้าอย่างมิสบอารมณ์ อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ พวกเขาทำได้เพียงแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการกลับไปยังตระกูลของตนและนำเอาตัวอัจฉริยะระดับรองๆออกมาเพื่อให้พวกเขาเหล่านั้นได้เข้าไปยังดินแดนลึกลับ!
ทว่า ในตอนนั้นเอง ข่าวหนึ่งก็แพร่กระจายออกมา ทันทีที่ได้รับข่าว ก็เกิดการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ไปทั่วทั้งอาณาเขตเหนือคราม
ในวันที่ประตูสู่แดนลึกลับเปิดขึ้น ก็ปรากฏเสียงดังสนั่นออกจากราชวงศ์อมตะ!
ท้องฟ้าเหนือเมืองหลวงของราชวงศ์ปรากฏสายฟ้านับไม่ถ้วนก่อนจะกลายเป็นค่ายกลรูปแบบหนึ่ง ตะวัน จันทรา และหมู่ดาราต่างหม่นแสงลงเพราะค่ายกลนั้น!
เมื่อประกอบกับสีหวีดหวิวของสายลมและเสียงคำรามของสายฟ้า ราชวงศ์อมตะที่เงียบงันมาเป็นเวลานานก็ได้ประกาศบางอย่างออกมา!
“ดินแดนลึกลับในทะเลไร้ขอบเขตได้เปิดขึ้นแล้ว ผู้คนของอาณาเขตเหนือครามที่มีอายุต่ำกว่าห้าสิบปีสามารถจะเข้าไปยังดินแดนแห่งนั้นได้ทั้งหมด!”
“ทว่า ตระกูลหลินเป็นข้อยกเว้น!”
“หากศิษย์ตระกูลหลินเข้าไปในดินแดนลึกลับ หรือมีตระกูลอื่นใดบังอาจซ่อนพวกมันและพาเข้าไปยังแดนลึกลับแห่งนั้น...”
“พวกเราจะสังหารให้สิ้น!”
ทันทีที่ประโยคนั้นจบลง เหล่ากองกำลังทั้งหลายของอาณาเขตเหนือครามต่างก็ตกตะลึง!
การประกาศว่าตระกูลหลินถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าไปยังแดนลึกลับแห่งนั้นช่างไร้เหตุผลยิ่งนัก
ต้องรู้ก่อนว่าแดนลึกลับนั้นมิใช่ราชวงศ์อมตะเป็นเจ้าของแต่อย่างใด ชะตากรรมของผู้อื่นใช่พวกมันเป็นผู้กำหนด แล้วเหตุใดราชวงศ์อมตะจึงกล้ากระทำเช่นนี้?
ทางด้านเหล่าคนจากราชวงศ์อมตะนั้น พวกมันคาดการณ์ว่าตัวอ่อนกระบี่เล่มนั้นย่อมต้องมิสามารถใช้ได้หลายครั้งนัก และเพราะเหตุนี้ พวกมันจึงส่งคนของตนจำนวนมากไปตั้งค่ายล้อมรอบเมืองต้าหยานเอาไว้!
เจตนาของพวกมันล้วนเขียนเอาไว้บนใบหน้าอย่างชัดเจน!
พวกมันรอคอยให้ใครสักคนออกมา และพวกมันจะสังหารทุกคนที่ออกมาจากตระกูลหลิน!
ทว่า กล่าวกันตามตรง เหล่าอาวุโสทั้งหลายของตระกูลหลินย่อมมิสามารถจะต่อกรกับผู้บ่มเพาะแดนแก่นทองคำจำนวนมากจากราชวงศ์ได้
หากมิใช่ยอดฝีมือชนชั้นแดนก่อตั้งจิตเช่นบรรพชนหลิน ย่อมเป็นการยากที่จะฝ่าการรุมล้อมของพวกมันไปได้
และต่อให้บรรพชนแซ่หลินต้องการจะโจมตีเหล่าผู้บ่มเพาะจากราชวงศ์ แต่พวกมันก็หลบหนีไปได้ทุกครั้ง อย่างมากที่สุดพวกมันก็เพียงแค่บาดเจ็บสาหัสเท่านั้น
เมื่อพวกมันเตรียมตัวพร้อมแล้ว การที่บรรพชนสกุลหลินจะสังหารพวกมันย่อมเป็นไปได้ยากยิ่ง!
อย่างไรก็ตาม เหล่ากองกำลังและตระกูลอื่นในเหนือครามก็มิได้ประหลาดใจแต่อย่างใด
เมื่อดูจากการกระทำของราชวงศ์อมตะก่อนหน้านี้แล้ว หากพวกมันมิได้ทำเช่นนี้ย่อมจะเป็นเรื่องน่าแปลกประหลาดเสียด้วยซ้ำ!
“ยอมแพ้ซะ!”
“ตระกูลหลิน เจ้าพวกขี้ขลาด อย่าได้หวังว่าจะสามารถออกมาจากเมืองต้าหยานและไปยังแดนลึกลับได้ หากพวกเจ้าออกมา ข้าจะสังหารพวกเจ้า ไม่ว่าพวกเจ้าจะออกมามากเท่าไหร่ ข้าจะสังหารมากเท่านั้น!”
ในราชวังจักรพรรดิของราชวงศ์อมตะ เสียงที่แสนเย็นชาและเต็มได้ด้วยจิตสังหารดังออกมา
ทางด้านตระกูลหลิน เมื่อพวกเขาได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด สีหน้าของพวกเขาก็เย็นเยียบยิ่งนัก
ราชวงศ์อมตะช่างเป็นพวกหน้าไม่อายอย่างยิ่ง!
……….
หมอกขาวลอยล่อง บนยอดเขาแห่งหนึ่ง มีราชวังตั้งอยู่เรียงราย
เบื้องบนของยอดเขาแห่งนั้น ปรากฏเกาะลอยฟ้าที่เปล่งแสงสีน้ำเงินเรืองรอง
และยิ่งเข้าใกล้เท่าใด แสงสีน้ำเงินนั้นสิ่งทรงพลังมากขึ้น ราวกับว่ามันคือพระอาทิตย์สีน้ำเงิน เปล่งประกายระยิบระยับจับตา!
บนเกาะลอยฟ้า เต็มไปด้วยผืนน้ำสีน้ำเงินเข้มล้อมอยู่โดยรอบ ทุกพื้นที่ถูกอาบย้อมไปด้วยสีน้ำเงินจนแทบจะทำให้ผู้พบเห็นสับสน!
ณ ยอดเหนือสุดของเกาะลอยฟ้า มีชายชราผู้หนึ่งนั่งอยู่ การหายใจของเขาเป็นจังหวะที่ทำให้ใต้หล้ายังต้องสั่นไหวเป็นจังหวะเดียวกัน!
ตาแก่ผู้นี้มิใช่ใครอื่น หากแต่เป็นบรรพบุรุษตระกูลหวัง หวังตี้เหอ!
เวลาเคลื่อนผ่านไปอย่างเชื่องช้า รอบด้านของตาเฒ่าหวังเต็มไปด้วยอักขระสีน้ำเงินเข้มที่ปลดปล่อยกลิ่นอายอันน่าหวาดเกรง ปราณโลหิตในร่างของมันไหลวนอย่างรุนแรงเฉกเช่นท้องทะเลอันบ้าคลั่ง!
หลังจากผ่านไปเป็นระยะเวลานาน หวังตี้เหอก็ลืมตาขึ้น รูปแบบอักขระสีเลือดปรากฏขึ้นที่หน้าผากของมัน ทันใดนั้น โลกทั้งใบก็ร่ำร้องและอัสนีสีโลหิตก็ฟาดลงมา!
ทุกที่ซึ่งสายตาของมันกวาดผ่าน ผืนแผ่นดินสั่นสะท้าน ช่องว่างของมิติปรากฏบนท้องฟ้า อักขระนับไม่ถ้วนปกคลุมรอบกาย ราวกับว่าโลกทั้งใบดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุด!
หลังผ่านไปครู่ใหญ่ มันก็ถอนสายตาของตนและเก็บงำรูปแบบอักขระสีเลือดที่หว่างคิ้วลง ก่อนจะโบกมือคราหนึ่ง จากนั้นนักรบในชุดเกราะสีดำก็ปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า
“มีข่าวอื่นใดมาจากแดนลึกลับในทะเลไร้ขอบเขตบ้าง?”
“บรรพบุรุษ บัดนี้พวกเราได้ส่งอัจฉริยะจำนวนหนึ่งไปที่นั่นแล้ว พวกมันส่งข่าวมาว่าจะสามารถเข้าไปยังแดนลึกลับได้ภายในวันนี้”
