ตอนที่ 815+816 เรื่องเล่าของศาสตราจารย์

ตอนที่ 815 เรื่องเล่าของศาสตราจารย์

ตอนแรกเขาคิดว่าชายคนนั้นอยู่ที่นั่นเพื่อเป็นช่วยคลี่คลายสถานการณ์ เขาคิดเพียงว่าศาสตราจารย์ท่านนี้คงจะเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ก็เท่านั้น ตอนนี้เขาไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

ศาสตราจารย์โอวหยางเล่าเรื่องที่เจียงเหยาเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ ทำเอาหลินชุนเหอตกตะลึง

หลินชุนเหอมาจากเมืองจินโด เขารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเทวแพทย์ที่นั่น และครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าจะขอเข้าพบเทวแพทย์เพื่อขอคำชี้แนะ อย่างไรก็ตาม เขารู้ด้วยว่าเขาไม่มีเครือข่ายแบบนั้น ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากล้มเลิกความคิดนั้น

หลินชุนเหอคิดว่า หากเขาสามารถพูดคุยกับเทวแพทย์ตัวต่อตัวได้เพียงสองสามประโยค ทุกคนในวงการแพทย์จะมองมาที่เขา นั่นเป็นเพราะเทวแพทย์เป็นคนที่ลึกลับ ไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา

อย่างไรก็ตาม ผู้คนกล่าวว่าพี่น้องทั้งห้าคนจากตระกูลเหลียงเป็นคนกลุ่มเดียวที่รู้จักตัวตนของเทวแพทย์

เมื่อหลินชุนเหอคิดเช่นนั้น หัวใจของเขาก็สั่นสะท้าน เขาไม่สงสัยในคำพูดของศาสตราจารย์โอวหยางเลย

เขารู้ว่าเทวแพทย์ทำการผ่าตัดให้กับลู่ชิงสี และพันเอกหลิน ดังนั้นจึงสมเหตุผลอย่างยิ่งที่จะบอกว่าเทวแพทย์และเจียงเหยารู้จักกัน

ไม่ใช่เรื่องยากที่จะชี้แจงปัญหานั้นเพราะเจียงเหยาเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ ดังนั้นเมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นกับลู่ชิงสี เทวแพทย์จึงต้องรีบไปที่เมืองจินโด เพื่อทำการผ่าตัดให้กับสามีของลูกศิษย์เขา ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำเช่นเดียวกันกับพันเอกหลินด้วย

มีข่าวลือในจินโดว่า คุณชายกู้ได้เจอกับเทวแพทย์ตอนที่เขาเรียนอยู่ในต่างประเทศ

เพราะเจียงเหยาเป็นภรรยาของลู่ชิงสี ลู่ชิงสีเป็นน้องชายที่ดีของกู้ฮ่าวอวี้ เจียงเหยาจึงได้พบกับเทวแพทย์ผ่านทางกู้ฮ่าวอวี้ แพทย์ลึกลับถึงกับยอมรับเจียงเหยาให้เป็นลูกศิษย์ของเขาในขณะที่เธอยังเรียนอยู่ในโรงเรียนมัธยม

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามหลินชุนเหอได้รับผลกระทบอย่างมาก เมื่อเขาพบว่าเจียงเหยาเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์

บางทีกองทัพอาจเชิญเทวแพทย์ไปเป็นผู้สอนทักษะการช่วยชีวิตให้กับกองทัพเมืองจิน ทว่าแพทย์คนนั้นได้มอบภารกิจนั้นให้กับเจียงเหยาที่เป็นลูกศิษย์ของเขา

บางทีผู้นำของกองทัพอาจรู้ดีว่าพวกเขาไม่สามารถว่าจ้างเทวแพทย์ให้ทำงานให้พวกเขาได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเชิญเจียงเหยา ลูกศิษย์ของเขาแทน

ดังนั้น ทุกคนคงเคยคิดว่าความไม่พอใจและความไม่เต็มใจทั้งหมดของเขาในช่วงเวลานั้นเป็นการตู้สู้ที่น่าขันนัก

เขารู้สึกขุ่นเคืองที่การทำงานหนักมาหลายปีของเขาเทียบไม่ได้กับเจียงเหยา ผู้ซึ่งอาศัยผู้ชายเพื่อไปสู่จุดสูงสุด เขาไม่ควรจะต้องมาแข่งกับผู้หญิงประเภทที่ได้ดีเพราะการแต่งงาน เมื่อลู่ชิงสีรังแกเขาในกองทัพ เขาได้สมัครเพื่อกลับไปที่ทำงานในโรงพยาบาลทหารอีกครั้ง ทว่าเขาถูกปฏิเสธ นั่นเป็นการระเบิดครั้งใหญ่ที่สุดในอาชีพการงานของเขา การประเมินงานที่เขาวางแผนจะทำกลายเป็นควันพวยพุ่ง เขาไม่สามารถกลับไปสู่ตำแหน่งเดิมเพื่อเป็นหมอธรรมดาได้ด้วยซ้ำ

ความล้มเหลวของเขาที่เกิดขึ้น เขาโยนความผิดทั้งหมดให้กับเจียงเหยาและลู่ชิงสี เขาคิดว่าพวกเขาใช้อำนาจในการปราบปรามเขา และทำให้เขามีชีวิตที่ยากลำบาก

เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเจียงเหยาและลู่ชิงสีในโรงพยาบาล คำว่าเกลียดชังก็ฝังลึกอยู่ในใจของเขา ทำไมเขาต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดในที่เล็ก ๆ อย่างเมืองหนานเจียง ในเมื่อคนที่สร้างสถานการณ์เลวร้ายให้กับเขายังคงยิ้มได้อย่างมีความสุขโดยไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย

หลินชุนเหอสงสัยว่าจะยังประจันหน้ากับเจียงเหยาได้หรือไม่

หากเขารู้ว่าเธอเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ เขาจะยังคงฟังการยุยงของคนอื่นและทำการจับผิดเจียงเหยา และทำให้เธอต้องอับอายในการสอนครั้งนั้นหรือไม่

คำตอบในใจที่ได้คือ เขาจะไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน!

__

ตอนที่ 816 การตัดสินใจที่ถูกต้อง

จะมีใครที่อยากทำให้เทวแพทย์ขุ่นเคือง อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง เขาได้ทำให้ลูกศิษย์ของเทวแพทย์ขุ่นเคืองเสียแล้ว

เทวแพทย์เป็นบุคคลสำคัญในแวดวงนั้น หากเจียงเหยาพูดเรื่องนี้ให้อีกฝ่ายฟัง หลินชุนเหอจะไม่สามารถอยู่ในแวดวงนี้ได้เลยด้วยซ้ำ

นั้นทำให้เขารู้สึกราวกับท้องฟ้ากำลังจะถล่ม แย่ยิ่งกว่าความเป็นจริงที่ว่าเขาต้องซ่อนตัวทำงานอยู่ในเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองหนานเจียงแห่งนี้

หลินชุนเหอยืนอยู่ที่นั่นราวกับว่าเขาได้รับแรงกระแทกมหาศาล เขาไม่ได้พูด และเจียงเหยาก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะพูดอะไรกับเขา

ศาสตราจารย์โอวหยางบอกเขาว่าเธอเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ นั่นเป็นหลักฐานที่ใหญ่ที่สุดและทรงพลังที่สุดที่เธอต้องการ เพื่อล้างชื่อว่าเธอเป็นคนโกหกหลอกลวง

ในอนาคตแม้ว่าเธอจะรับผู้ป่วยภายใต้ชื่อของเธอเอง แต่ผู้คนก็คิดว่าเธอมีอาจารย์ที่มีชื่อเสียงคอยแนะนำเธอ พวกเขาจะไม่ชี้นิ้วมาที่เธอหรือบอกว่าเธอไม่ได้ทำตามกฎใด ๆ

“ผมจะไปส่งคุณกลับหอพัก” ลู่ชิงสีตบศีรษะเจียงเหยา เขารู้ว่าเจียงเหยาไม่ได้ตั้งใจที่จะเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับเทวแพทย์ แม้ว่าจะไม่มีใครในเมืองหนานเจียงรู้ว่าเธอคือเทวแพทย์ แต่ชื่อเสียงของเธอในฐานะลูกศิษย์ของเทวแพทย์จะสร้างความเครียดให้กับชีวิตประจำวันของเธอมากขึ้น

ถือเป็นอันตรายที่ซ่อนอยู่

ยิ่งเทวแพทย์มีชื่อเสียงและลึกลับมากเท่าใด ผู้คนก็จะให้ความสนใจเจียงเหยามากยิ่งขึ้นเท่านั้น บรรดาผู้ที่พยายามตามหาเทวแพทย์จะมุ่งความสนใจไปที่เธอแทน

นั่นไม่ใช่สิ่งที่ลู่ชิงสีต้องการจะเห็น ทว่าศาสตราจารย์โอวหยางได้พูดออกไปแล้ว มันสายเกินไปสำหรับเขาที่จะทำอะไรในตอนนี้

หากเขารู้ว่าศาสตราจารย์โอวหยางจะทำอะไรแปลก ๆ เช่นนี้ ลู่ชิงสีน่าจะรำคาญ และใช้วิธีที่รุนแรงเพื่อให้หลินชุนเหอเงียบและออกไปจากมหาวิทยาลัย เขาไม่ควรปล่อยให้เจียงเหยาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

“โชคดีที่ผมหาบอดี้การณ์สองคนนั้นให้คุณ อาลู่กับต้าเค่อ” ลู่ชิงสีคร่ำครวญหลังจากพวกเขาเข้าไปในรถ “ดูเหมือนว่าเงินเดือนประจำปีครึ่งล้านหยวนถือเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง”

คนส่วนใหญ่กลัวอะไรเล่า นอกจากความยากจน แล้วยังกลัวการเกิด แก่ เจ็บไข้ได้ป่วย และความตายอีก

คนมั่งคั่งไม่ได้ขาดเงินเมื่อมีชีวิตอยู่ สิ่งเดียวที่พวกเขากลัวคือความตาย

นั่นคืออันตรายที่เจียงเหยาในฐานะลูกศิษย์ของเทวแพทย์ต้องเผชิญ ใครล่ะจะไม่ทำอะไรเพื่อความอยู่รอด

ในขณะเดียวกัน ศาสตราจารย์โอวหยางเพื่อเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเทวแพทย์ ให้กับนักศึกษาจบ

เมื่อเขาหันไปหาเจียงเหยา เขาก็รู้ว่าเธอกลับเข้าไปในรถแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่อาจารย์ชราไล่ตามเธออย่างว่องไว

“เจียงเหยา เจียงเหยา อย่าเพิ่งไป” ศาสตราจารย์โอวหยางโบกมือให้กับเจียงเหยา ซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารและเรียกให้เธอลงจากรถ จากนั้นเขาก็หยิบเอกสารสองฉบับจากกระเป๋าเอกสารของเขาออกมาเปิดดู นั่นคือสำเนาเวชระเบียนสองชุด

“หลินชุนเหอ ฉันน่ะไม่ได้สงสัยในฝีมือของคุณหรอกนะ แต่ก็ให้ผมทดสอบคุณเสียหน่อยเถอะ” ศาสตราจารย์โอวหยางโบกเวชระเบียบในมือแล้วยื่นให้กับหลินชุนเหอและอีกคนที่อยู่บนรถ “คุณสองคนลองดูเวชระเบียนเหล่านี้”

“นี่เป็นเคสของผู้ป่วยสองรายที่ฉันเพิ่งได้รับมา หากคุณเป็นแพทย์ที่เข้าร่วม คุณจะเลือกรักษาผู้ป่วยทั้งสองคนนี้ยังไง”

หลินชุนเหออารมณ์ดีขึ้นเมื่อเขาเห็นการกระทำของศาสตราจารย์โอวหยาง ราวกับว่าเขาได้เห็นแสงริบหรี่แห่งความหวัง เจียงเหยาเป็นเพียงลูกศิษย์ของเทวแพทย์ แม้จะได้เรียนรู้อะไรมาตั้งแต่เด็กก็เถอะ

หากเขาสามารถเอาชนะเจียงเหยาได้ อาจทำให้เขาสามารถกล้าเข้าสู่เกมนี้ได้อีกครั้ง ตราบใดที่เขาสามารถทำให้เจียงเหยาหน้าแหกได้ มันไม่สำคัญหรอกว่าเธอจะเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์หรือไม่ บางทีหมอลึกลับท่านนั้นอาจคิดว่าเจียงเหยาทำให้เขาอับอายและในที่สุดก็ละทิ้งเธอในฐานะลูกศิษย์ของเขาก็ได้