บทที่ 336 แล้วผู้หญิงที่อ่อนน้อมเล่า
บทที่ 336 แล้วผู้หญิงที่อ่อนน้อมเล่า เมื่อได้เห็นภาพนี้ น้ำตาของป้าจางพลันไหลรินออกมา ทว่ามิกล้าที่จะร้องไห้เสียงดัง นางจึงทำได้เพียงสะอึกสะอื้นอย่างแผ่วเบาเท่านั้น “ลุงจางมีบาดแผลที่ด้านหลังศีรษะ และมีลิ่มเลือดขนาดเล็กในสมองซึ่งควรจะสลายตัวได้ด้วยตัวเอง และข้ารักษามันมิได้ ส่วนที่เหลือได้รับการจัดก...
