บทที่ 326 มันไม่แปลกประหลาด
บทที่ 326 มันไม่แปลกประหลาด เมื่อกลับมาถึงประตูเมืองก็ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว และหม้อขนาดใหญ่ทั้งสามในโรงทานกำลังเดือดเป็นฟองอยู่บนเตาด้วยกลิ่นหอมฟุ้งกระจายออกไปทั่วบริเวณ “ฮูหยินเว่ยกลับมาแล้ว ท่านคงเหนื่อยมาก!” “มานั่งพักสักครู่ก่อน อาหารกำลังจะพร้อมในไม่ช้า” หลังจากผ่านไปหลายวัน ทุกคนย่อมรู้ว่าฉินจิ่...
