บทที่ 317 ดอกท้อ
บทที่ 317 ดอกท้อ “เหตุใดท่านไม่จูบข้าเล่า ข้ามิได้พยายามที่จะแต่งงานกับท่าน ท่านทำเหมือนผู้ชายคนอื่นได้หรือไม่ ท่านช่างทำตัวน่าเบื่อเสียจริง!” นางเบ้ริมฝีปากโดยมิตั้งใจที่จะปล่อยมือของนาง ขณะดวงตาของเหวินซินเอ๋อเต็มไปด้วยการดูถูก เว่ยเหยียนถิงสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างอดทน หลังจากเติบโตมาจนอายุกว่ายี่สิ...
