บทที่ 270 ความสุขที่เรียบง่าย
บทที่ 270 ความสุขที่เรียบง่าย เมื่อได้ยินคำกล่าวเหล่านี้พ่อเว่ยไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิด แต่เขากลับตกตะลึงขณะถือถุงบุหรี่ด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย เมื่อมีความคิดว่าคงจะดีหากเด็กคนนี้เป็นบุตรของเสี่ยวซิ่น “เฮ้อ” ชายชราถอนหายใจยาวพลางถือใบยาสูบด้วยความสิ้นหวัง แต่เขาลืมไปว่าตนได้เก็บยาสูบฝอยไปนานแล้ว . “ข...