บทที่ 227 สุนัขไม่มีสิทธิ
บทที่ 227 สุนัขไม่มีสิทธิ ยามกลางคืนแต่ละกลุ่มมีสองคน เมื่อเว่ยเหยียนถิงถูกจัดกลุ่ม เขาได้วางตัวเองกับฉินจิ่นไว้ในกลุ่มเดียวกันโดยธรรมชาติ และโดยทั่วไป กลุ่มคนที่ได้นอนตอนช่วงดึกและกลุ่มสุดท้ายในตอนเช้าจะรู้สึกค่อนข้างผ่อนคลาย โดยคนที่เหนื่อยที่สุดคือผู้ที่ต้องเข้าเวรตรงช่วงกลางซึ่งได้หลับไปชั่วขณะห...
