บทที่ 223 ไปกับท่าน
บทที่ 223 ไปกับท่าน เว่ยเหยียนถิงโอบไหล่นางเอาไว้ด้วยความรู้สึกปวดใจจนแทบอยากจะขยี้นางเข้าไปในร่างของตน ขณะแม่เว่ยอยากจะพูด บางอย่างกับลูกชายอีก แต่ฉินจิ่นและเว่ยเหยียนถิงเดินออกจากประตูไปโดยไม่หันกลับมามอง พวกเขาถือถุงผักกับเนื้อเข้ามา และไม่ถึงสิบห้านาทีก็ต้องเดินออกไปด้วยสองมือที่ว่างเปล่า ซ้ำ...