บทที่ 93 ทำไมเจ้าถึงร้องไห้ล่ะ
บทที่ 93 ทำไมเจ้าถึงร้องไห้ล่ะ ที่คฤหาสน์ของขุนนางในเมือง หัวของขงเอ้อเต็มไปด้วยเหงื่อ แล้วก็คุกเข่าอยู่ตรงหน้าประตูคฤหาสน์ด้วยความตัวสั่น “นายท่านได้โปรดอภัยให้ข้าด้วย อภัยให้ข้าด้วยเถิด” คุณชายน้อยขาหัก พอใช้ยาทาแก้ปวดนี้หมดแล้ว ท่านขุนนางก็ให้เขาไปซื้อมาอีกขวดนึง ขงเอ้อวิ่งหาจนขาแทบหักก็หาซื้อขวด...