บทที่ 52 มีปัญญาก็อยู่ไปคนเดียวเถอะ
บทที่ 52 มีปัญญาก็อยู่ไปคนเดียวเถอะ “เจ้าไปหาเงินเองไม่เป็นรึ หรือว่าพวกเจ้าทั้งบ้านอยู่ได้เพราะนายพรานหูคนเดียว” พูดง่ายๆ ว่าฉินจิ่นนั้นหมดคำจะพูดแล้ว ไม่แปลกเลยที่นายพรานหูจะลำบากมาทั้งชีวิต มีพี่ชายแบบนี้ ก็ไม่ต้องลำบากไปตลอดชีวิตเลยรึไง “ข้าไม่สน เงินห้าสิบตำลึงนี้ถ้าไม่เจ้าจะให้ก็ให้ ไม่ให้ก็ต้...
