บทที่ 4 ค่ายโลหิตเยือกเย็น

บทที่ 4 ค่ายโลหิตเยือกเย็น

เย่ไห่มองไปที่ บุตรชาย ดวงตาเต็มไปด้วยความชื่นชม และขบคิดภายในใจว่า จุดที่เย่สวี่โจมตีทั้งสองคนนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่นอน เขาตั้งใจโจมตีทั้งคู่ในตำแหน่งเดียวกัน

เย่สวี่ทั้งกล้าหาญและมีไหวพริบ และมีบุคลิกที่เด็ดขาด ในตอนนี้บุตรชายของเขาได้เติบโตขึ้นแล้วจริงๆ

“พวกเจ้าดูถูกข้า... ข้าไม่โต้เถียงกับเจ้า แต่พวกเจ้าทุกคนต้องการจะฆ่าข้าจริงๆ ข้าแบกรับต่อไปไม่ได้” เย่สวี่มองอย่างเย็นชาไปที่สามคนที่ล้มลงกับพื้น เพราะพวกเขาทั้งสามคนได้สังหารเย่สวี่ เจ้าของร่างคนก่อนจริงๆ

หากเขาไม่ได้มาที่โลกนี้ การตายของเย่สวี่คงจะไร้ประโยชน์อย่างแน่นอน ในขณะนี้ เย่สวี่รู้สึกได้ถึงความสำคัญของความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง!

“วันนี้ข้าจะทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเจ้าและทำให้พวกเจ้าทุกคนกลายเป็นขยะ!” เย่สวี่คร่ำครวญอย่างเย็นชา เย่ไห่รู้สึกประหลาดใจและโล่งใจกับท่าทางของเย่สวี่ที่เปลี่ยนแปลงไปนั้น มันเป็นเรื่องที่ดีจริง ๆ

ในตอนนี้ การแสดงออกของใบหน้าอาวุโสใหญ่ดูมืดมน ศิษย์สามคนที่เขาเพิ่งคัดเลือกมานั้น ล้วนเป็นง่อยไปเสียแล้ว

จากนั้นผู้อาวุโสใหญ่ทุบถ้วยน้ำชาและพูดอย่างโกรธเคืองว่า "เจ้าทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาหรือ....จิตใจของเจ้ามันชั่วร้ายเกินไป!"

“เย่ชิงและคนอื่นๆ ต้องการจะฆ่าข้า...ข้าควรปล่อยให้พวกเขาฆ่าข้าก่อนหรือ?” เย่สวี่กล่าวอย่างเย็นชา มีเพียงคนที่ไร้ยางอายอย่างผู้อาวุโสใหญ่เท่านั้นที่สามารถพูดคำเช่นนี้ออกมาได้

“วันนี้ข้าจะฆ่าแก!” เย่เฉินหรือผู้อาวุโสใหญ่เริ่มโกรธมากขึ้น เขาพ่นลมหายใจเย็นเยียบ พลังงานของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ระดับที่ห้า ขั้นวารีสวรรค์พุ่งพล่านออกมา และกดทับบนร่างของเย่สวี่และทำให้เขาหายใจไม่ออกทันที

หลังจากขั้นกลั่นพลังปราณ คือขั้นวารีสวรรค์ เย่สวี่เป็นเพียงผู้ฝึกตนขั้นแรกในขั้นกลั่นพลังปราณ ช่องว่างระหว่างความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นใหญ่มากเกินไป!

เย่สวี่เงยหน้าขึ้นทันที แม้จะถูกพลังของเย่เฉินกดทับ แต่ไม่มีวันยอมก้มหัวให้คนแบบนี้เด็ดขาด!

“เย่เฉิน เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าข้ายังอยู่ที่นี่?” พลังการโจมสายหนึ่งพุ่งเข้าหาเย่เฉิน ในเสี้ยววินาที รัศมีพลังทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือด

ทุกคนในที่นี้ต่างตกตะลึงพรึงเพริด เย่ไห่พูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าไม่เคารพผู้นำตระกูล และยังดูแคลนนายน้อยด้วย!”

เย่เฉินเยาะเย้ย “เขาเป็นเศษขยะ เขามีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นนายน้อยตระกูลเย่?”

“เพราะเขาเป็นบุตรชายของข้า! และเจ้าเป็นแค่ผู้อาวุโสเท่านั้น” เย่ไห่พูดอย่างเย็นชา คนอื่น ๆต่างคิดว่าผู้นำตระกูลคนก่อนหน้า จะส่งมอบตำแหน่งของผู้นำตระกูลให้กับเย่เฉิน แต่ทว่าเขากลับมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับเย่ไห่แทน

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทิ่มแทงจิตใจของเย่เฉินมาโดยตลอด เขาเสียสละเพื่อตระกูลมากมาย แต่สุดท้ายเขาก็ได้เพียงผู้อาวุโสของตระกูลเท่านั้น!

เย่เฉินเยาะเย้ยและกล่าวว่า "เย่สวี่ไม่มีกำลังพอที่จะเป็นนายน้อยของตระกูล!"

“ตระกูลเย่ มีกฎตั้งแต่โบราณว่า ใครก็ตามที่ต้องการเป็นผู้สิบทอดตระกูลต้องเข้าค่ายเยือกเย็นโลหิต!” ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเย่ไห่ และร่างของเย่ไห่ที่กำลังโอบล้อมไปด้วยรัศมีพลังที่เย็นชากล่าวขึ้นว่า “เย่เฉิน อย่าได้ล้ำเส้น!”

ค่ายโลหิตเยือกเย็นเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยกลิ่นของความตาย และการเสียเลือดเนื้อ ทุกๆ ปี ตระกูลเย่จะเลี้ยงดูลูกๆ จนกว่าพวกเขาจะเป็นผู้ฝึกตนที่มีคุณสมบัติเหมาะสม และทำงานให้ตระกูลเย่

ส่วนเด็กที่ไม่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกจะถูกสังหารจนหมด ในอดีต มีกฎว่าทายาทของตระกูลเย่ ต้องเข้าค่ายโลหิตเยือกเย็นเพื่อฝึกฝน หลังจากนั้นไม่นาน มีข่าวคราวว่า ค่ายโลหิตเยือกเย็นนั้นโหดร้ายเกินไป

กฎโบราณนี้จึงถูกยกเลิกไป เย่เฉินเพียงต้องการที่จะสร้างความยุ่งยากให้เย่สวี่

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เหตุผลที่เย่ไห่โกรธจัด สิ่งที่ทำให้ เย่ไห่โกรธก็คือค่ายโลหินเยือกเย็น อยู่ภายใต้การควบคุมของอาวุโสสาม! แน่นอนว่า เย่เฉินแนะนำให้เย่สวี่ไปที่ค่ายโลหิตเยือกเย็นย่อมมีเจตนาร้าย

ขณะที่ทั้งสองติดอยู่ในสถานการณ์ชะงักงัน เย่สวี่ก็เดินตรงไปที่ประตูอย่างเรียบ ๆ เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ไห่ขมวดคิ้ว

“บุตรชายของเจ้านั้นตาขาวเหลือเกิน เมื่อได้ยินคำว่าค่ายเยือกเย็นโลหิต เขาก็อยากจะมุดดินหนีไป!” ดวงตาของเย่เฉินเต็มไปด้วยความรังเกียจ

เย่สวี่เพิกเฉยต่อเสียงของเย่เฉิน จากนั้นเขาเดินไปหาคนในตระกูล และถามว่า "รู้ไหมว่าค่ายโลหิตเยือกเย็นอยู่ที่ไหน"

"เลี้ยวซ้ายเดินไปสุดทาง มีลานฝึกตั้งอยู่" ชายผู้นั้นรู้เพียงว่า เขาต้องการตอบคำถามของเย่สวี่แค่นั้น

เหตุการณ์วันนี้ ทำให้มุมมองของเขาที่มีต่อเย่สวี่เปลี่ยนไป ทั้งการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังทั้งสามคน และเอาชนะพวกเขาด้วยหมัดเดียว และเขายังคงกล้าที่จะโต้เถียงกับผู้อาวุโสใหญ่

ความกล้าหาญของเขานั้นไม่ได้ยิ่งใหญ่เท่ากับเย่สวี่ ดังนั้นเขาจึงมีความประทับใจเล็กน้อยต่อเย่สวี่ จากนั้นชายคนนี้ ถามต่อว่า “ทำไมจึงถามเช่นนี้?”

“แน่นอน ข้าจะไปลงรายชื่อ” ดวงตาของเย่สวี่แน่วแน่ ในขณะที่เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา ทุกคนสูดหายใจเข้าลึกๆ เย่สวี่นั้นกล้าหาญเกินไป เขากล้าไปที่ค่ายโลหิตเยือกเย็นจริงหรือ?

ท่าทางของเย่ไห่ มีความซับซ้อนในดวงตาของเขา เขารู้สึกพอใจและเป็นทุกข์ใจ เย่สวี่ได้ผ่านการทดสอบแบบใด จึงทำให้นิสัยของเขาเปลี่ยนไปเป็นมุ่งมั่น?

ผู้อาวุโสใหญ่ที่พึ่งจะเยาะเย้ยเย่สวี่ไปก่อนหน้านี้ แต่ทว่าเขากลับได้ยินว่าเย่สวี่กำลังจะไปที่ค่ายโลหิตเยือกเย็น  เขาก็ต้องขายหน้าอีกครั้ง

จากนั้นเขาเยาะเย้ยขึ้นว่า “เจ้าไม่รู้จริงๆ ว่า ความตายคืออะไร!”

ดวงตาของผู้อาวุโสสาม เปลี่ยนเป็นเย็นชา เขามีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับผู้อาวุโสใหญ่ ค่ายโลหิตเยือกเย็นอยู่ภายใต้การบริหารของเขา เมื่ออยู่กับเขา เย่สวี่จะไม่สามารถก้าวเท้าออกจากสถานที่แห่งนี้อย่างมีชีวิตได้

เย่ไห่มองดูพวกเขาด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ทำไมเขาจะไม่รู้ว่า คนพวกนั้นกำลังคิดอะไรอยู่? เย่สวี่โตขึ้นแล้ว และมีความคิดเป็นของตัวเอง ดังนั้นเย่ไห่จะไม่เข้าไปก้าวก่าย

เย่ไห่ต้องการที่จะกำจัดอุปสรรคของเย่สวี่ออกไปอย่างเงียบ ๆ!

“กรงหิมะน้ำแข็ง!” เย่ไห่ตะโกนและผลึกน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนกระจายออกไป ผลึกน้ำแข็งสีฟ้าอ่อนลุกขึ้นและแข็งตัวอย่างรวดเร็วของเท้าของเย่เฉิน!

จากนั้นอากาศของโถงประชุมทั้งหมดลดลงทันตาเห็น! นี่คือจิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่ไห่ วิญญาณน้ำแข็งมรณะ!

ดวงตาของเย่เฉินต็มไปด้วยความตกใจ “เย่ไห่ เจ้ากำลังทำอะไร?” เย่ไห่ไม่สนใจความประหลาดใจของเย่เฉิน เขายกมือขึ้นและกระตุ้นให้ผลึกน้ำแข็งเข็งแกร่ง และทำให้เย่เฉินหนาวตาย

“เจ้าคิดว่าข้ารังแกง่ายจริงหรือ หอกเพลิง!” เย่เฉินเรียกจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาออกมา มันคือ หอกเพลิง ซึ่งมีธาตุไฟที่เป็นศัตรูโดยธรรมชาติของจิตวิญญาณการต่อสู้ที่เป็นธาตุน้ำแข็ง

แต่ตอนนี้มันสั่นสะเทือนภายใต้การปราบปรามของกรงหิมะน้ำแข็ง พลังของมันลดลงอย่างมาก! เย่เฉินสามารถสกัดกั้นน้ำแข็งได้เพียงเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์!

"สลายตัว!" เย่ไห่ตะโกน จากนั้นน้ำแข็งที่แช่ร่างของเย่เฉินก็กระเด็นออกไปทุกทิศทุกทาง ร่างกายของเย่เฉินถูกปกคลุมด้วยความเย็นจัด เสื้อผ้าของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ และสภาพของเขาดูน่าสังเวชอย่างยิ่ง

“พวกที่กล้าทำร้ายลูกของข้าจะต้องได้รับผลเช่นนั้น!” เย่ไห่ปรายตามองไปที่ผู้อาวุโสสามและพูดอย่างเย็นชา เขาเอ่ยเตือนทุกคนอย่างเป็นทางการ

ทุกคนก้มหน้าลงและไม่กล้าขยับตัว พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่า ผู้นำตระกูลเย่จะแสดงพลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ พวกเขาทั้งหมดถูกความเย็นกัดเซาะ ร่างกายรู้สึกทรมานจากอากาศหนาวเย็น

ดูเหมือนว่าตำแหน่งของ เย่ไห่ ในฐานะผู้นำตระกูล ยังมั่นคงอยู่ในขณะนี้ ในตอนนี้ภายในใจของเย่สวี่มีความรู้สึกที่ซับซ้อน

เขาต้องการไปที่ค่ายโลหิตเยือกเย็นเพราะเขาต้องการก้าวหน้าอย่างรวดเร็วภายใต้แรงกดดัน ยิ่งกว่านั้น เขามีจิตวิญญาณการต่อสู้กลืนกินระดับเทพเจ้า ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวที่จะได้รับบาดเจ็บ

ส่วนเย่ไห่นั้น ไม่ทราบเรื่องนี้ เขาสนับสนุนการตัดสินใจของเย่สวี่ และด้วยเหตุนี้ เขาจึงหันไปต่อต้านเย่เฉิน  หัวใจของ เย่สวี่สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนุ่มนวลอบอุ่นหัวใจ

เมื่อเขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาจะสามารถให้ทำให้บิดาภูมิใจในตัวเขาได้! เย่สวี่กำหมัดและสาบานในใจ