บทที่ 3 ใครกันแน่ที่เป็นขยะ

บทที่ 3 ใครกันแน่ที่เป็นขยะ

ผู้อาวุโสใหญ่เยาะเย้ยและกล่าวว่า "เย่ชิง สัญญากับเขาไปสิ!" เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่ชิงพูดเสียงดังขึ้นว่า “เย่สวี่...ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่า เจ้ามันไร้ประโยชน์เหมือนดาบของเจ้า!”

จากนั้นร่างกายของ เย่ชิงเปล่งแสงสีเขียวเข้ม และภาพเสมือนงูหลามสีมรกตขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

“จิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่ชิงนั้นทรงพลังมาก เขามีทักษะกลั่นธาตุน้ำ ระดับต่ำระดับเหลือง เย่สวี่ไม่มีทางเอาชนะเขาได้!”

ทักษะการฝึกฝนแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: สวรรค์ ปฐพี ดำ และเหลือง แต่ละระดับแบ่งออกเป็นสามระดับ: สูง กลาง และต่ำ

ทักษะควบแน่นธาตุน้ำ รวมกับจิตวิญญาณการต่อสู้งูหลามสีมรกตนั้นค่อนข้างทรงพลัง เย่สวี่รู้จักเพียงชุดของทักษะกำปั้นที่สามารถเสริมสร้างร่างกายของเขา ช่องว่างความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขานั้นใหญ่มากเกินไป

“เย่สวี่...ตายแน่นอน!” ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มการต่อสู้ ต่างก็มีคนตัดสินผลแพ้ชนะไปแล้ว เย่ชิงสัมผัสได้ถึงสายตาของฝูงชน และเขาก็รู้สึกภูมิใจในตัวเองทันที ศีรษะของเขายืดสูงโดยไม่รู้ตัว

เขามองไปที่ เย่สวี่ด้วยความรังเกียจและกล่าวว่า "หากเจ้าคุกเข่าและขอความเมตตากับข้าในตอนนี้ ข้าจะทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเจ้าเท่านั้น และจะไม่สังหารเจ้า"

เย่สวี่ยืนอยู่ตรงกลางและจากนั้นก็ชักดาบของเขาออกกวัดแกว่งไปมา "เจ้าหวาดกลัวหรือ ...ไม่เช่นนั้นก็คุกเข่าลง!" เย่ชิงยิ้มอย่างพอใจ

เย่สวี่ยิ้มจาง ๆ และโพล่งขึ้นมาว่า "ดาบของข้า...ไม่เคยฟันคนไร้ประโยชน์" รอยยิ้มของเย่ชิงหยุดกึก บนใบหน้าของเขาและพูดว่า “เจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!” เย่ชิงกำหมัดและโจมตีอย่างรวดเร็วราวกับงูหลามยักษ์

ในขณะที่เย่สวี่ยืนในตำแหน่งเดิมและไม่เคลื่อนไหวใด ๆ ผู้คนทั้งหมดส่ายหัว และขบคิดในใจว่า เป็นไปไม่ได้ที่เย่สวี่จะหลบการโจมตีนี้ได้พ้น เย่สวี่มีรอยยิ้มบนใบหน้า ราวกับว่าเขาไม่สนใจการโจมตีของเย่ชิงเลย

ในขณะที่เย่ชิงกำลังจะโจมตีเย่สวี่ที่หน้าอก ในขณะนี้ เย่สวี่ก็เงยหน้าขึ้น และมองไปที่เย่ชิง ดวงตาของเขาเย็นชา ราวกับเป็นราชาแห่งความมืด

ทันใดนั้นแผ่นหลังของ เย่ชิงก็หนาวเหน็บในขณะที่จะลงมือโจมตีเย่สวี่ แต่เย่สวี่เบี่ยงตัวล้มไปข้างหลัง ทั้งร่างของเขา ราวกับสายธนูที่โก่งรอปล่อยลูกธนู!

ทุกคนในที่นี้ เห็นเพียงเงาของหมัดหนึ่งเท่านั้น จากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของเย่ชิง เมื่อหันไปมองที่เย่ชิง พบว่าเขากำลังกุมอยู่ที่ตำแหน่งจุดตันเถียนที่หน้าท้อง ปากของเขากระอักเลือดออกมาไม่หยุด

ในขณะที่เขาล้มลงกับพื้นอย่างแรง “เย่สวี่สามารถเอาชนะ เย่ชิงได้จริงๆ!” ใบหน้าของผู้อาวุโสเปลี่ยนเป็นซีดขาว

ศิษย์ที่เขาเพิ่งรับมากลับพ่ายแพ้ให้กับเย่สวี่ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เย่สวี่มองไปที่ เย่ชิงและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า "เจ้าบอกว่าข้าเป็นคนไร้ประโยชน์ แต่เจ้ากลับพ่ายแพ้ให้ข้า!"

ใบหน้าของเย่ชิงซีดขาว เขางอตัว นอนกุมจุดตันเถียนที่หน้าท้อง และไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้ ใบหน้าแสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างมาก

การโจมตีของ เย่สวี่นั้นโหดเหี้ยมมาก ในชั่วขณะการโจมตีด้วยหมัด เย่สวี่ได้ทำลายจิตวิญญาณการต่อสู้ของเย่ชิงลงไป ในตอนนี้เย่ชิงกลายเป็นคนไร้ประโยชน์อย่างแท้จริง

ในตอนนี้เย่ชิงยังคงกระอักเลือดไม่หยุดและหมดสติลงไปทันที

จากนั้นเย่สวี่มองดูผู้อาวุโสใหญ่และพูดเสียงดังว่า "ดูเหมือนว่า เย่ชิงจะกลายเป็นขยะจริงๆ ตอนนี้ อาวุโสใหญ่ยังจะรับขยะเป็นศิษย์หรือไม่"

ใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ซีดเผือด และเขาไม่สามารถระงับความโกรธของตนเองได้ และโกรธจัดจนพูดไม่ออก เขาทำได้เพียงแค่จ้องไปที่ใบหน้าของเย่สวี่อย่างเย็นชา

เย่สวี่ไม่สนใจท่าทางการคุกคามของอาวุโสใหญ่แม้แต่น้อย

ในตอนนี้ ใบหน้าของเย่ไห่ประดับไปด้วยรอยยิ้ม สิ่งนี้ทำให้เขาปลาบปลื้มใจมาก ความแข็งแกร่งของเย่สวี่เพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาคาดไม่ถึงว่าเย่สวี่ได้ปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาแล้ว ทำให้เย่ไห่มีความสุขมาก

เย่สวี่เดินตรงไปที่เย่หลินและ เย่จื่อเฉิง เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เจ้าทั้งสองต่อสู้กับข้า หากเจ้าชนะ ข้าจะยกโทษให้เจ้า" เย่สวี่ไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยคนเหล่านี้ไปง่าย ๆ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่หลินเบิกตากว้าง พวกเขาประหลาดใจมากที่เห็น เย่ชิงพ่ายแพ้ แต่เย่หลินกลับหัวเราะเยาะทันที "เย่ชิง เจ้ามันประมาทเกินไป แต่เจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้"

เย่จื่อเฉิงตะโกนว่า "เย่หลิน มาสั่งสอนขยะพรรค์นี้ด้วยกัน และล้างแค้นให้เย่ชิง!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่หลินพยักหน้า กลอกตาไปมา และพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “เจ้าขยะ ข้าจะไม่ใช้ประโยชน์จากขยะอย่างเจ้า... ข้าจะรับการโจมตีสามครั้งจากเจ้า!”

ดูเหมือนว่า สิ่งนี้จะเป็นผลดีของเย่สวี่ แต่ทว่า อีกฝ่ายมีคู่ต่อสู้ทั้งสองคน หากพวกเขาร่วมมือกัน เย่สวี่น่าจะไม่มีทางเอาชนะคนสองคนได้

นี่คือแผนของเย่หลิน ที่แสดงความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และสุดท้ายคว้าโอกาสนี้ทำให้เย่สวี่เสียหน้า

เมื่อ เย่จื่อเฉิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นมองไปที่เย่สวี่ด้วยความรังเกียจ

ทุกคนเข้าใจดีว่าเย่หลินกำลังคิดอะไรอยู่ แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกละอายใจต่อความหน้าซื่อใจคดของเย่หลิน แต่ทว่าพวกเขาก็รู้สึกว่าเย่สวี่นั้นสมควรได้รับสิ่งนี้แล้ว ต่างคนต่างมองมาที่สถานที่การประลองอย่างเย็นชา

“สามกระบวนท่า?” เย่สวี่ยิ้มจาง ๆ “ไม่ต้องหรอก ข้าขอเพียงกระบวนท่าเดียว” เมื่อได้ยินคำพูดโอ้อวดของเย่สวี่

ทุกคนต่างอึ้งและพูดไม่ออก เย่สวี่คิดว่าการเอาชนะเย่ชิง ทำให้เขาสามารถจัดการกับผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ทั้งสองคนได้ในเวลาเดียวกันได้ นี่มันไร้สาระเกินไปแล้ว

ผู้อาวุโสเยาะเย้ย “จะเอาชนะผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ทั้งสองคนด้วยหมัดเดียวหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร?”

แม้แต่ เย่ไห่ก็ดูกังวลใจ เขาพร้อมที่จะเข้าช่วยเหลือเย่สวี่ตลอดเวลา

“หมัดเดียว?” เย่หลินและ เย่จื่อเฉิงยิ้มอย่างน่ากลัว อีกไม่นานพวกเขาจะปล่อยให้ขยะคนนี้ รู้ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงคืออะไร

“ข้าจะโจมตีแล้วนะ” เย่สวี่พูดอย่างเฉยเมยและจู่ ๆ ก็เหวี่ยงหมัดออกไป อย่างไรก็ตาม หมัดนี้ไม่มีความเร็วมากพอที่จะโจมตีเย่ชิง แม้แต่รัศมีพลังของกำปั้นนี้ก็ยังอ่อนแอ

เมื่อเห็นเช่นนี้ ทั้งเย่หลินและเย่จื่อเฉิงต้างเย้ยหยัน พวกเขาคิดว่าเย่สวี่ยอมแพ้แล้ว ในใจพวกเขากลับดูหมิ่นเย่สวี่มากขึ้นไปอีก จากนั้นทั้งคู่ใช้พลังจิตวิญญาณการต่อสู้เพื่อปกป้องตัวเอง

“จิตวิญญาณการต่อสู้ แมงป่องมรณะ!”

“จิตวิญญาณการต่อสู้ หัวใจพิษ ปฐพีเพลิง!”

หมัดของเย่หลินถูกปกคลุมด้วยเงาของหางแมงป่องพิษ หมัดของเขาปรากฎมีสีม่วงครอบคลุมกำปั้นของเขา ส่วนหมัดของเย่จื่อเฉิงลุกโชนด้วยเปลวเพลิง และเขาได้ปล่อยควันดำที่มีพิษออกมาเพื่อปกป้องตัวเอง

เย่สวี่มองไปที่ชายสองคนและยิ้มอย่างเย็นชา

“กลืนจิตวิญญาณการต่อสู้!” ทันใดนั้น พลังอันยิ่งใหญ่ก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเย่สวี่ความรุนแรงนี้ ทำให้แขนเสื้อของเขากระพือราวกับนกที่กำลังหัดบิน ในเวลาชั่วอึดใจ ความแข็งแกร่งของเย่สวี่ก็ไต่ระดับไปถึงจุดสุดยอดแล้ว!

นี่เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์ที่สุดที่เย่สวี่สกัดมาจากจิตวิญญาณของหมาป่าวายุ พลังงานนี้ถูกบีบอัดจนสุดขั้วภายในจุดตันเถียนและถูกเย่สวี่กลืนกิน!

ความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเย่หลินเงียบ ๆ และเขาไม่สนใจข้อตกลงที่เคยพูดคุยกันและรีบเปลี่ยนจากท่วงท่าเตรียมพร้อมรับการป้องกัน กลายเป็นการโจมตีแทน

ทันทีที่หมัดของเขาสัมผัส ลมที่หมุนวนรอบ ๆหมัดของเย่สวี่ ร่างของเขาราวกับถูกยิงด้วยกระสุนปืนใหญ่ปลิวออกไปข้างหลังโดยตรง!

ในตอนนี้ เย่จื่อเฉิงเหลือเพียงคนดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่เบื้องหลัง ที่กำลังอยู่ในท่างเตรียมพร้อมกับการโจมตีของเย่สวี่ เขาเห็นได้ชัดว่า ร่างของเย่หลินค่อย ๆลอยมาใกล้ ๆ เขา ในขณะที่คิดว่ากำลังจะหลบหนี แต่ทว่ากลับไม่ทันเสียแล้ว เขาถูกร่างของเย่หลินกระแทกเข้าอย่างจัง สิ่งนี้ทำให้ทั้งสองคนกระอักเลือดไปพร้อมกัน จะเห็นได้ว่าหมัดของเย่สวี่นั้นทรงพลังจริงๆ!

เย่จื่อเฉิงตื่นตระหนก และก่อนที่เขาจะทันได้ขอความเมตตา ร่างกายทั้งสองก็ถูกกระแทกเข้ากับกำแพงโดยเย่สวี่

เพียงหมัดเดียว มีคนพิการเพิ่มขึ้นมาสองคน! เย่สวี่โจมตีไปยังจุดตันเถียนที่หน้าท้องของพวกเขา หากจุดตันเถียนถูกทำลาย จิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาจะถูกทำลาย!

เมื่อมาถึงจุดนี้ ในตอนนี้ ผลปรากฏว่า เย่ชิง เย่หลิน เย่จื่อเฉิงที่พิการไปแล้ว พวกเขาไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้อีกตลอดชีวิต สิ่งนี้น่าพอใจยิ่งกว่าการสังหารพวกมันเสียอีก

เย่สวี่ได้ล้างแค้นให้กับเจ้าของร่างเดิมของเขาแล้ว!