บทที่ 148 ไม่ใช่คนแล้วจริงๆ
บทที่ 148 ไม่ใช่คนแล้วจริงๆ ที่ใจนั้นก็คือเด็กคนนี้โตขึ้นแล้ว ที่กังวลก็คือกำลังแขนของเขานั้น จะรับแรงกดดันนี้ได้ไหวจริงๆ หรือไม่ ฉินจิ่นสบตากับเว่ยเหยียนถิงไปทีนึง แล้วเว่ยเหยียนถิงก็พยักหน้า “ได้ งั้นเจ้าถือปลาเอาไว้ เดี๋ยวพี่จะไปซื้อของที่ผู้หญิงต้องใช้สักหน่อย จะได้เอาไปให้เสี่ยวจวนทีเดียวเลย” ช...
