ตอนที่ 805+806 แสดงออก

ตอนที่ 805 แสดงออก

“เดิมทีฉันอยากจะขายเหมืองที่ซื้อมาจากเสี่ยวจินพอให้ได้กำไร แต่เหมือนของเขาดีกว่าเหมืองของตระกูลจูมาก อีกอย่างในการเปิดเหมืองต้องลงทุนเงินเป็นจำนวนมากในช่วงแรก ๆ ฉางกังกรุ๊ปได้แบ่งเงินส่วนหนึ่งไปซื้อเหมือง ฉันเลยไม่มีเงินที่จะลงทุนในเหมืองน่ะสิ” เจียงเหยาถอนหายใจและพูดว่า “ฉันนี่มันยากจนจริง ๆ”

ลู่ชิงสีคิดว่ามันน่าสนใจที่เจียงเหยาบ่นว่าเธอยากจน เขาหัวเราะเบา ๆ เธอมีทรัพย์สินหลายร้อยล้านและมีเหมืองแร่อีกสองแห่ง นี่เธอเรียกตัวเองว่ายากจนได้อย่างไรกัน หากคนอื่นมาได้ยินเรื่องนี้เข้า พวกเขาคงคิดว่าเธอตั้งใจอวดรวยแน่ ๆ

“คุณไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าอยากเปิดบริษัทเครื่องประดับถ้าคุณอยากเปิดก็อย่าขายเหมืองเลย เก็บไว้ขุดเองเถอะ ในอนาคตจะได้ไม่จำเป็นต้องไปซื้อวัสดุดิบจากใคร” ลู่ชิงสีกล่าว

“ผมจะขอยืมเงินบางส่วนจากพี่ใหญ่ในการลงทุนในเหมืองช่วงแรก ๆ จากนั้นคารุและหร่วนหยงจุนสามารถระดมทุนจากคนอื่นมาก้อนหนึ่งในช่วงสิ้นปี ระหว่างนี้คุณยังพอมีเวลาพลิกสถานการณ์”

เจียงเหยาทำการคำนวณบางอย่างในหัวของเธอ เธอมีเวลาเพียงสั้น ๆ ที่จะพลิกสถานการณ์ – น่าจะราว ๆ สองเดือน

อย่างไรก็ตาม ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

“ฉันจะฟังคุณค่ะ ฉันจะเก็บไว้” เจียงเหยาต้องการเปิดบริษัทเครื่องประดับมาโดยตลอด เพราะเป็นธุรกิจที่ได้กำไรมาก เธอสนใจธุรกิจในวงการนี้ ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมที่หารายได้ได้ง่าย ในเมื่อมีทรัพยากรเพียงพอ จึงไม่มีเหตุผลที่จะไม่ทำ

ด้วยเงินจำนวนนั้น เธอจะมีเงินเพียงพอที่จะสนับสนุนสถาบันวิจัยและสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในอนาคต

เจียงเหยายังคงคิดอย่างรอบคอบ ถ้าตอนนี้เธอยากจนจริง ๆ เธอสามารถไปที่ถนนของเก่าพร้อมกับมัว เพื่อเสี่ยงโชคหรือหาของดี ๆ ในตลาดซื้อขาย เพื่อหมุนเงิน เพียงเท่านี้เธอก็สามารถเปลี่ยนมันให้เป็นเงินก้อนโตได้ เธอสามารถทำกำไรได้โดยไม่ขาดทุน

“ถ้าอย่างนั้น สำหรับการหาเงินจากแร่ จะทำตามที่คุณบอกก็แล้วกันค่ะ คุณสามารถตัดสินใจได้เลยตามที่คุณเห็นว่าเหมาะสมพร้อมกับคารุและหร่วนหยงจุน” เจียงเหยามองไปที่ลู่ชิงสี ชายผู้รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นดีกว่าที่เธอรู้ เขายังเข้าใจวิถีของโลกมากกว่าที่เธอเข้าใจ

ลู่ชิงสีเพียงมองเพียงครั้งเดียวก็จะเห็นไปเสียทั้งหมด เจียงเหยาไว้วางใจและพึ่งพาเขา เขายกมือขึ้นและตบศีรษะเธอ “คุณนี่โง่จริง ๆ คุณไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าผมจะขายคุณ”

“ทำเป็นพูดดีไป” เจียงเหยายิ้ม ดวงตาของเธอเหมือนพระจันทร์เสี้ยวขนาดเล็ก ทุกคนในโลกสามารถขายเธอได้ ยกเว้นลู่ชิงสี ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินเขาล้อเธอ เธอจึงคิดว่ามันตลกนัก

คุณชายลู่ผู้อวดดี ยกริมฝีปากขึ้นขณะที่มองภรรยาตัวน้อย พร้อมกับรอยยิ้มจาง ๆ นั้นเขาก็หัวเราะเบา ๆ และลุกขึ้นไปเปิดประตูให้กับพนักงานเสิร์ฟที่มาส่งอาหาร ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยความสุข

เขาชอบเวลาที่เธอเชื่อใจเขาอย่างสมบูรณ์โดยไม่มีการป้องกันใด ๆ เขายังชอบความจริงที่ว่าเธอพึ่งพาเขามาก เขาชอบเวลาที่เธอต้องการเขา ความรู้สึกที่มาจากส่วนลึกในหัวใจของเธอ

อาหารค่ำสำหรับสองคนในโรงแรมไม่สะดวกสบาย ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไร หากพวกเขามีกันและกัน

...

ในขณะเดียวกัน ที่บ้านพักของจูเฉียนหลาน จูเฉียนเหลียงและพ่อแม่ของเธอ จูฉีซานกำลังทานข้าวด้วยกัน ทว่าเป็นฉากที่แตกต่างกันออกไป

“ผู้กำกับเยว่พูดอะไรบ้าง” จูเฉียนเหลียงรู้สึกกังวลเล็กน้อย “แม้แต่ผมเองก็ถูกขังมาหลายวันแล้ว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้มาเยี่ยมเลย ทนายที่ส่งไปก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วเธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในนั้น”

__

ตอนที่ 806 คำเตือน

ในฐานะน้องชาย จูเฉียนเหลียงถูกต่อว่าในเรื่องโง่ ๆ ที่จูเฉียนหลานทำ หลังจากผ่านไปหลายวัน เขาไม่ได้โกรธพี่สาวของเขาอีกต่อไป แต่เขาเป็นห่วงเธอมากขึ้น

เขาใช้ชีวิตอย่างหรูหราตั้งแต่เด็ก และเขาไม่เคยทนทุกข์เพื่ออะไร สุดท้ายก็ถูกจับเข้าโรงพัก เขาต้องอยู่ที่นั่นหลายวัน ไม่มีใครเข้าได้รับอนุญาตให้เยี่ยมเขาได้เลย

จูเฉียนเหลียงไม่เคยเกี่ยวข้องกับระบบราชการ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้กฎเกณฑ์ใดที่เกี่ยวข้อง แต่ก็เคยได้ยินเรื่องราวบางอย่างมาบ้าง ทว่าเขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องเหล่านี้เลย นั่นเป็นเหตุผลที่เขากังวลและกลัวว่าพี่สาวของเขาจะถูกทรมาน

“ผู้กำกับเยว่บอกว่า ฝ่ายนั้นมีข้อเรียกร้องสองข้อ พวกเขาต้องการให้เราปฏิเสธพี่และส่งเธอออกไป เธอจะไม่มีวันได้รับอนุญาตให้ก้าวเข้ามาในประเทศนี้อีก” ใบหน้าของจูฉีซานมืดเหมือนก้นหม้อ “เจียงเหยากับสามีของเธอทำเกินไปแล้ว ที่น่าเกลียดไปกว่านั้นคือเราไม่พบข้อมูลของอีกฝ่ายเลย”

“พ่อครับ พ่อส่งคนที่จินโดไปสืบเรื่องนี้แล้วไม่ใช่หรือครับ”

จูเฉียนเหลียงเคยสืบเรื่องของเจียงเหยาและสามีของเธอมาก่อน แต่เขาไม่พบข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใด ๆ พ่อของเขาบอกว่าคนเหล่านี้เกี่ยวข้องกับคนในจินโด แต่การตรวจสอบไม่ใช่เรื่องง่าย

ตอนที่ได้ยินว่าพ่อขอเขาไหว้วานให้คนในจินโดทำการสืบเรื่องนี้ เขาผ่อนคลายลง คิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะสามารถจัดการได้ง่ายขึ้นและค้นพบตัวตนของอีกฝ่าย แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ไม่ได้ด้อยกว่าเขา แต่พวกเขายังสามารถไปขอความเมตตาจากครอบครัวหรือบางทีอาจหาคนกลางมาพูดแทนพวกเขาได้ ตระกูลจูมีเงิน – ปัญหาไหนก็สามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดาย

“คนจากจินโดส่งข่าวกลับมาหาฉันแล้ว เขาบอกว่าถ้าฉันกล้ายุ่งกับเจียงเหยา ถือว่าฉันต่อต้านเขา เห็น ๆ กันอยู่ว่าเจียงเหยาอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเขา” จูฉีซานมองไปที่อาหารบนโต๊ะ เขาโกรธมากจนกินไม่ลง “ฉันได้รับเพียงคำเตือนเท่านั้น แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับตัวตนของอีกฝ่ายเลย”

ตระกูลจูค่อนข้างมีอิทธิพลในเมืองปิง จังหวัด A ทว่าแม่น้ำในจินโดไหลลึก ทำให้จูฉีซานโกรธมาก แม้ครอบครัวของพวกเขาจะทำงานหนัก แต่พวกเขาก็ยังหาทางเข้าไม่เจอ

“นี่ยังไม่ใช่ข่าวที่สุด” จูฉีซานมองไปที่ลูกชายของเขา จูเฉียนเหลียง

หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทำไมเขาถึงได้เลี้ยงลูกสาวให้เป็นคนงี่เง่าได้ขนาดนี้ ถ้าลูกสาวของเขาฉลาดพอ ๆ กับลูกชาย เธอคงไม่ทิ้งเรื่องยุ่งเหยิงนั้นไว้ให้เขาเช็ดล้าง “ลุงของลูกก็อีกคน ไปทำเรื่องโง่ ๆ ที่ YN มีคนรอจัดการเขาอยู่ ผู้กำกับเยว่บอกว่าอีกฝ่ายกำลังเตรียมที่จะให้ปู่ของลูกเป็นคนเลือก ระหว่างพี่สาวของลูกกับลุงของลูก – เลือกได้เพียงคนเดียวเท่านั้น”

การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งนั้นโหดเหี้ยมกว่าครั้งก่อน ตระกูลจูหมดหนทาง พวกเขาไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร ทว่าเจียงเหยาสามารถใช้การเคลื่อนไหวเหล่านี้จัดการกับพวกเขาได้

“ไม่แปลกใจที่หวงเฉิงจิ้งจะดีกับเจียงเหยา ตระกูลหวงมีเครือข่ายเล็ก ๆ ในเมืองจินโด ดังนั้นเขาต้องรู้เกี่ยวกับตัวตนของเจียงเหยา เขาถึงได้ปฏิบัติต่อเธอดีกว่าคนที่บุญคุณทั่วไป” ไม่ยากเลยที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เจียงเหยาได้ช่วยประธานหวง ในเมืองหนานเจียง มันเป็นข่าวไปทั่วและเป็นความรู้สึกของคนทั้งเมือง นั่นคือวิธีที่จูเฉียนเหลียงค้นพบเกี่ยวกับเรื่องนี้

จูเฉียนเหลียงนั่งอยู่ที่นั่นและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อระลึกถึงการปรากฏตัวของผู้หญิงคนนั้น เจียงเหยา เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ดูธรรมดาแบบนั้นจะมีภูมิหลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้