ตอนที่ 803+804 ตอนนี้มีความสุขแล้วใช่ไหม?

ตอนที่ 803 ตอนนี้มีความสุขแล้วใช่ไหม

นั่นคือประโยคสุดท้ายของเฉินเฟยไป่สำหรับเธอ

เฉินเฟยถังวิ่งออกจากห้องพักขณะที่เธอร้องไห้ พ่อแม่ของเธอวิ่งตามออกไปอย่างกังวลใจ

เมื่อเฉินเฟยไป่มีปัญหาทุกคนในตระกูลต่างก็หวาดหวั่น

“ตอนนี้มีความสุขแล้วใช่ไหม” ลู่ชิงสีเป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบในห้องพัก “ถ้าตอนนี้มีความสุขแล้ว ต่อไปก็ทำตัวให้มันดี ๆ หน่อย และรักษาอาการป่วยให้ดีขึ้นเร็ว ๆ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นอีก ฉันจะขอให้ภรรยาโยนนายออกจากโรงพยาบาลและปล่อยให้นายดูแลตัวเอง”

“เจียงเหยาไม่ทำอย่างนั้นหรอก” เฉินเฟยไป่ดูเหมือนจะจงใจต้องการทำให้ลู่ชิงสีโกรธ “เธอใจดีเสียขนาดนี้”

เจียงเหยายืนอยู่ข้าง ๆ เธออยากจะทำให้เฉินเฟยไป่หมดสติไปจริง ๆ ในตอนนี้เสียเลย เฉินเฟยไป่น่ะหรือรู้ถึงความอ่อนโยนของเธอ

“ภรรยาของฉันเป็นคนใจดีก็จริง แต่เธอก็เป็นแบบนั้นกับฉันเท่านั้น” ลู่ชิงสีไม่ต้องการที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ แต่การแสดงออกของเขาดูไม่ดีเกินไป เขาอาจจะรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เฉินเฟยไป่ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้วเริ่มทำตัวหยิ่ง

“พอ พอ ทั้งสองคนไม่เบื่อกันบ้างหรือไง” เจียงเหยาผลักลู่ชิงสีออกจากห้องพัก “ทำไมคุณถึงไปทะเลาะกับ โง่หรือเปล่า”

“แล้วทำไมคุณต้องอ่อนโยนกับเขาด้วย” ลู่ชิงสีบีบฝ่ามือของเจียงเหยา ขณะที่เขาถามอย่างจริงจัง

“ฉันก็เป็นแบบนี้กับคุณเหมือนกัน” เจียงเหยาตอบอย่างรวดเร็ว เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าลู่ชิงสีดูมีความสุข เธอก็ก่นบ่นอยู่ในใจ

ขณะที่เธอพูดกับลู่ชิงสีอยู่นอกห้อง เฉินเฟยไป่ก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง อาจเป็นเพราะเขาได้พูดไปทั้งหมดที่เขาต้องการจะพูดแล้ว เขาจึงหลับลึกกว่าครั้งที่ผ่านมา

“คุณนายลู่ ผมขอฝากเฟยไป่ไว้ในมือของคุณด้วยนะครับ” เฉินฉานเหอจับมือภรรยาของเขาและเดินออกจากห้องพักไป “ผมคิดว่าเขาดีกว่าเมื่อสามวันก่อนมาก เขาดูเหมือนจะไม่เจ็บปวดเท่าไหร่”

“ค่ะ ฉันทำแผลให้เขาใหม่ ในตอนนี้เขาจะไม่รู้สึกเจ็บปวดมากนัก แต่สักพักเขาจะเจ็บปวดมาก เมื่อเราเริ่มรักษาและจำลองข้อต่อและแขนของอื่น ๆ ของเขา” เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำให้พ่อแม่ของเฉินเฟยไป่หวาดกลัว แต่เธอเป็นหมอ เธอมีหน้าที่ต้องแจ้งให้กับครอบครัวของผู้ป่วยทราบเกี่ยวกับอาการของผู้ป่วย เธอยังต้องการให้พวกเขารู้ว่าแม้ว่าเธอจะรู้สึกเสียใจต่อเฉินเฟยไป่ แต่เธอก็ไม่ได้ตำหนิลู่ชิงสีที่กำจัดเฉินเฟยถัง

หลังจากที่พวกเขาส่งพ่อแม่ของเฉินเฟยไป่ออกไปแล้ว เจียงเหยาขอให้ลู่ชิงสีรออยู่ที่ห้องผู้อำนวยการ เธอยังทำงานอยู่ที่ห้องพักผู้ป่วยและย้ายเฉินเฟยไป่ไปที่ระบบ เธอบอกกับคนอื่น ๆ ไปว่าเฉินเฟยไป่ถูกย้ายกลับไปยังห้องพักก่อนหน้านี้ของเขาและอยู่ภายใต้การดูแลของบุคลากรเฉพาะทางตลอด 24 ชั่วโมง

หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว ทั้งสองก็กลับไปที่โรงแรม พวกเขาคุยกันว่าควรไปทานอาหารที่ร้าน หรือจะสั่งอาหารจากห้องอาหารที่โรงแรมดี ทว่าโทรศัพท์ของเจียงเหยาก็ดังขึ้น

ลู่ชิงสีมองไปที่เจียงเหยาและบ่นว่าภรรยาของเขายุ่งจนไม่มีเวลาจะกินข้าวกับเขา จากนั้นเขาก็ขอให้เธอรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว

เป็นสายมาจากตู้เฉิน เขาได้โทรหาเจียงเหยาจากเมืองจินโด เขาไม่ได้ติดต่อกับเจียงเหยามาเพื่อจะพูดคำขอบคุณเธอ เขาโทรหาเธอเพื่อบอกข่าวเกี่ยวกับตัวเธอเอง

“มีสองฝ่ายในจังหวัดที่กำลังตรวจสอบข้อมูลของคุณ” ตู้เฉินกล่าว

“ฝ่ายหนึ่งคือตระกูลจู อีกฝ่ายคือตระกูลซุน”

“ตระกูลจูเหรอ ตระกูลจูจากเมืองปิง จากจังหวัด A น่ะเหรอ ตระกูลจูที่เกี่ยวข้องกับอัญมณีใช่ไหม” เจียงเหยารู้เฉพาะตระกูลจู “ส่วนใครคือตระกูลซุน”

“พวกเขาบังเอิญมาจากเมืองปิง แต่ไม่ใช่ครอบครัวที่โดดเด่นอะไร เป็นเพียงครอบครัวนักวิชาการในท้องถิ่น คุณซุนสืบเรื่องของคุณอยู่ ยังไม่มีใครรู้เหตุผล” ตู้เฉินถามว่า “เมื่อเร็ว ๆ นี้ คุณได้ทำอะไรที่สำคัญในเมืองปิงหรือเปล่า พวกเขาต้องการสืบเรื่องของคุณเพราะเรื่องเทวแพทย์หรือเปล่า”

__

ตอนที่ 804 มังกรหมอบ เสือซ่อนเร้น

“ฉันยังไม่เคยไปเมืองปิงเลยนะ ฉันพอจะเดาได้ว่าทำไมตระกูลจูถึงต้องการสืบเรื่องของฉัน แต่ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลซุนมาก่อนเลย ตอนนี้ฉันยังไม่รู้จักใครที่นามสกุลนั้นเลย”

เจียงเหยาถามด้วยความสงสัย “คุณอยู่ไกลถึงจินโด ยังจะรู้เรื่องเหล่านี้อีกนะ”

“ถ้าฉันหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องง่าย ๆ เหล่านี้ไม่ได้ ก็คงจะเป็นเพียงคนพิการทั้งร่างกายและจิตใจไปแล้ว” ตู้เฉินยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่ต้องกังวล ฉันบอกพวกเขาไปว่าคุณเป็นผู้มีพระคุณของฉัน พวกเขารู้ว่าต้องทำยังไง”

“อ้อใช่ ยานั้นได้ผลดีต่อผู้อาวุโสมาก ผิวพรรณของเขาดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก และทัศนคติของเขาก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน เมื่อวานเขาถึงกับบอกว่าอยากให้ฉันไปที่บริษัท แต่ฉันปฏิเสธเขา”

“ขอบคุณสำหรับข่าวนะคะ” เจียงเหยาไม่ได้ใส่ใจอยากรู้ความเป็นไปของตระกูลตู้ ดังนั้นเธอจึงไม่ถามเพิ่มเติม

“มีอีกเรื่อง คนของประเทศ YN เองก็กำลังติดตามคุณอยู่เช่นกัน พวกเขาขอให้นักสืบเอกชนในประเทศของเราติดตามคุณ และพวกเขายังขอให้เจ้าหน้าที่ทหารของประเทศของเขาเข้าไปในเมืองหนานเจียงในฐานะนักท่องเที่ยวเพื่อติดตามคุณ” มันเป็นข้อมูลที่สำคัญ ดังนั้นตู้เฉินจึงบอกกับเจียงเหยาเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ยังไงก็เตรียมตัวไว้ล่วงหน้า อย่าให้คนอื่นรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ”

“ถึงพวกเขาจะคนทั้งประเทศมาตามสืบ ก็ไม่สามารถได้อะไรอย่างที่พวกเขาต้องการหรอก ยังไงก็ขอบคุณที่มาเตือนฉันนะคะ ฉันยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่ฉันก็ขอบคุณที่คิดถึงฉันค่ะ” เจียงเหยาขอบคุณเขาอีกครั้งก่อนที่เธอจะวางสาย

เธอช่วยตู้เฉินเพราะตอนนั้นเธออารมณ์ดี และเธอก็ชอบเขาเช่นกัน นั่นเป็นเหตุผลที่เธอช่วยเขา เธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะตอบแทนเธอดีอย่างนี้

ลู่ชิงสีไม่ต้องการฟังการสนทนาของเจียงเหยา ทว่าเมื่อได้ยินบทสนทนาที่เหลือ เขาก็ให้ความสนใจมากขึ้น หลังจากที่เจียงเหยาวางสาย เขารีบถามทันทีว่า “ใครโทรมา”

“ตู้เฉินค่ะ เขาบอกว่าตระกูลจูและตระกูลซุนจากเมืองปิง กำลังตามสืบเรื่องของฉัน พระเจ้าช่วยให้ฉันรอดจากประเทศ YN แต่พวกเขายังส่งคนมาติดตามฉันถึงที่ค่ะ” เจียงเหยากล่าว “ฉันไม่กลัวคนจาก YN ฉันเข้าใจได้ว่าตระกูลตามสืบเรื่องของฉันก็เพราะเรื่องของจูเฉียนหลาน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาต้องการสืบ แต่ตระกูลจูนี่สิ”

“ไม่ต้องกังวลเรื่องของคนจากประเทศ YN คารุบอกผมว่าในสี่คนที่เขาส่งไป สองคนเป็นคนรู้จักของเขา สำหรับตระกูลซุน พวกเขามาจากเมืองปิงเหรอ” ลู่ชิงสีถาม จากนั้นเขาก็พูดว่า “ตู้เฉิน...อืม...ดูเหมือนว่าในเมืองหลวงจะมีมังกรหมอบ เสือซ่อนเร้นอยู่สินะ”

“ถ้าเขาไม่เปิดเผยตัวเอง ก็ไม่มีใครรู้เลยใช่ไหมล่ะคะ” เมื่อเธอเห็นการแสดงออกของลู่ชิงสี เจียงเหยารู้ว่าความสามารถของตู้เฉินเป็นสิ่งที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าตู้เฉินจะปกปิดตัวเองได้อย่างดีในเมืองจินโด

“ผมจะหาคนไปสืบเรื่องของตระกูลซุน” ลู่ชิงสีไม่สามารถใส่ใจที่จะพาเจียงเหยาออกไปทานอาหารเย็นได้อีกต่อไป เขาโทรไปที่สั่งอาหารและเครื่องดื่มจากทางโรงแรมและขอให้นำขึ้นมาส่งให้บนห้อง

สำหรับคนจากทาง YN ลู่ชิงสีคิดเกี่ยวกับเองนี้และพูดว่า “เมื่อถึงเวลา อาลู่ ต้าเค่อและผมจะอธิบายให้พวกเขาฟังเอง ถ้าพวกเขามีเวลา ผมจะพาพวกเขาไปเที่ยวชมเมืองหนานเจียงด้วย ในช่วงสองสามวันนี้ ถ้าคุณไม่มีอะไรทำ ก็ให้อยู่ที่มหาวิทยาลัย อย่าออกไปไหน”

เจียงเหยาไม่ค่อยเข้าใจว่าลู่ชิงสีจะพูดคุยอะไรกับคนจาก YN คำพูดของเขาฟังดูเป็นมิตร แต่เมื่อเธอมองดูท่าทางของลู่ชิงสีดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

“เรื่องเหมือง ผมไม่พบคนที่มาตามคุณ ผมคิดว่าน่าจะดีถ้าเราจะขอความช่วยเหลือจากคารุและหร่วนหยงจุน” ลู่ชิงสีกล่าว “เราแบ่งผลประโยชน์ให้พวกเขาสักเล็กน้อย ตอบแทนเขาก็แล้วกัน”