บทที่ 386: ไอ้พวกเซียนที่จะกลับมาคงไม่ตกใจกันหรอกมั้งนะ
ในห้องสำนักงานอันแสนจะโอ่โถงนั้นบัดนี้มีแต่ความเงียบฉี่ ตึก.... มีระดับเฉินทงคนหนึ่งที่มัวแต่เหม่อจนทำแก้วเยติในมือตกพื้นจนทั้งน้ำชาทั้งวูลฟ์เบอร์รี่กระเซ็นไปทั่วพื้น แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ได้รู้ตัวเลยแม้แต่นิดเดียว ริมฝีปากของหวางโหวกระตุกเมื่อเห็นผลเบอร์รี่ที่เกลื่อนไปทั่วพื้น ‘ไอ้ปัญญาอ่อนนิ…...
