ตอนที่แล้วตอนที่ 773+774 น่าสนใจมากใช่ไหม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 777+778 กล่าวขอบคุณ

ตอนที่ 775+776 ลูกศิษย์ของเทวแพทย์


ตอนที่ 775 ลูกศิษย์ของเทวแพทย์

"ถูกต้อง" เจียงเหยาพยักหน้า

"ถือว่าเป็นข่าวน่าเศร้าจริง ๆ เลยเนี้ย" เพื่อนนักศึกษาคนอื่น ๆ หัวเราะคิกคัก "ถ้าอย่างนั้นเราจะเจอกันหน่อยแล้ว"

"ฉันได้ยินจากรุ่นพี่ว่า คณะของเราไม่ได้เป็นตัวแทนนักศึกษาใหม่และไม่มีนักศึกษาที่สวยที่สุดมานานแล้ว แต่เธอเก็บแต้มได้ในคนเดียวเลย พอเปิดเทอมก็ได้ขึ้นหนังสือพิมพ์ของเมืองหนานเจียงอีก ทุกคนต่างรู้จักเธอในนามของคนที่กล้าหาญ"

"ช่วงที่เธอขาดเรียนบ่อย ๆ แม้แต่อาจารย์ก็มีคนพูดลับหลังว่าเธอเป็นคนสวยที่นิสัยไม่ดี อย่าได้ใส่ใจเลย ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นว่าน้องใหม่ของคณะเราที่สวยที่สุดน่าทึ่งขนาดไหน"

"ถูกต้องแล้วล่ะ เจียงเหยา เพื่อนร่วมห้องของเราเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน" เหวินเสวี่ยฮุ่ยเห็นด้วยกับประเด็นนี้

"ครั้งล่าสุดที่เธอกลับมา ฉันได้ลองทดสอบเธอด้วยหนังสือของฉัน โอ๊ย รู้อะไรไหม เธอทำได้ดีทีเดียว ฉันล่ะไม่กังวลเกี่ยวกับการสอบปลายภาคของเธอเลย"

เหวินเสวี่ยฮุ่ยรู้สึกว่าผลลัพธ์ของเจียงเหยาเป็นพร ผลงานที่ดีของเจียงเหยาเปรียบเสมือนความภาคภูมิใจของเธอ ดังนั้นเธอจึงแสดงออกอย่างจริงจัง

คำพูดของเหวินเสวี่ยฮุ่ยทำให้ห้องเรียนใหญ่ทั้งห้องมีชีวิตชีวาขึ้นทันที

นอกจากนี้ยังมีคนที่ไล่ตามเจียงเหยา เพื่อขอวิธีการเรียนรู้ แน่นอนว่ายังมีคนที่แอบซ่อนอยู่ข้างหลังและนินทาลับหลัง ทว่าก็เป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น

อาจารย์เข้ามาพร้อมกับหนังสือในมือ เมื่อเขาเห็นเจียงเหยานั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหลัง เขาก็รู้สึกประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเจียงเหยาอย่างชัดเจน แต่หลังจากการขานชื่อ เขายังกล่าวว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าเรียนตั้งแต่ต้นเทอม

เป็นการพูดเกินจริงไปเสียหน่อย แต่เห็นได้ชัดว่าอาจารย์ยังคงไม่พอใจกับสถานะ การเรียนรู้ของเจียงเหยา ผู้ซึ่งมักจะขาดเรียน

ดังนั้นหลังเลิกเรียน เจียงเหยาจึงถูกเรียกไปที่ห้องทำงานของอาจารย์ เพื่อพูดคุยกันตามลำพัง เธอไม่แปลกใจเลย

อาจารย์ก็เป็นคนดีจริง ๆ เขาเป็นนักวิชาการที่จุกจิกและมีมโนธรรมมาก เจียงเหยารู้ว่าอาจารย์มักจะบอกให้นักศึกษาเรียนรู้ความรู้เพิ่มเติมในมหาวิทยาลัย เพื่อที่พวกเขาจะสามารถช่วยชีวิตผู้คนในโรงพยาบาลได้มากขึ้นในอนาคต สิ่งที่เรียนรู้ในห้องเรียนตอนนี้..คือหัวใจสำคัญในการรักษาผู้ป่วยและช่วยชีวิตคน

"ยังพอมีเวลากว่าหนึ่งเดือนก่อนจะสอบปลายภาค บอกฉันสิ คุณต้องการลาเรียนอีกนานแค่ไหน"

"แม้ว่าคุณจะแต่งงานแล้ว และไม่สามารถหลีกเลี่ยงการถูกครอบครัวพาไปนั่นนี่ได้ แต่การลาหยุดทุก ๆ สองหรือสามวันไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับคุณ"

อาจารย์กล่าวอย่างจริงจัง "เรื่องของคุณได้รับความสนใจในด้านไม่ดีในมหาวิทยาลัย ถ้าคุณไม่ยับยั้งตัวเอง มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับคุณในเทอมหน้า"

"อาจารย์คะ บางทีอธิการบดีอาจไม่ได้บอกคุณเกี่ยวกับฉันค่ะ เพราะเขาต้องการจะปกป้องความเป็นส่วนตัวของฉัน" เจียงเหยาชอบอาจารย์ท่านนี้มาก

ก่อนที่เธอจะกลับมาเกิดใหม่ บุคลิกของเธอดูแปลกไปเล้กน้อย เธอไม่ค่อยโต้ตอบกับเพื่อนร่วมชั้นและมักหมกมุ่นอยู่กับการเรียน อาจารย์ท่านนี้เป็นคนที่สังเกตเห็นความผิดปกติของเธอและอธิบายให้เธอฟังถึงสองครั้ง โดยบอกว่าการเรียนไม่ใช่การหมกมุ่นกับการเรียนเพียงอย่างเดียว

อย่างไรก็ตาม บุคลิกของเธอในตอนนั้นก็เป็นแบบนั้น มันเป็นทางตัน มันไร้ประโยชน์ แม้ว่าอาจารย์จะพยายามเกลี้ยกล่อมเธออย่างไรก็ตาม ดังนั้น หลังจากเรียนจบและทำงานมาหลายปี เธอจึงมีเพื่อนเพียงคนเดียวคือ เหวินเสวี่ยฮุ่ย

"อาจารย์คะ คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาลเฉิงอ้ายหรือเปล่าคะ" เจียงเหยามองไปที่อาจารย์ซึ่งตอนนี้กำลังคิ้วขมวด เธอพูดออกมาอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้

"ฉันเป็นผู้ถือหุ้นรายใหม่คนนั้นค่ะ ทำให้หลายครั้งฉันต้องเข้า ๆ ออก ๆ โรงพยาบาลเฉิงอ้ายอยู่บ่อยครั้ง อีกอย่างนะคะ อาจารย์ ได้ยินข่าวของเทวแพทย์ที่มีข่าวลือในวงการแพทย์เมื่อเร็ว ๆ นี้ไหมคะ? เทวแพทย์คนนั้นคืออาจารย์ของฉันค่ะ ฉันติดตามเธอและเป็นผู้ช่วยเธอในการทำศัลยกรรม"

__

ตอนที่ 776 เป็นเรื่องยากสำหรับเธอ

ไม่มีใครเชื่อว่าเธอเป็นเทวแพทย์ และเธอต้องหาข้อแก้ตัวนับไม่ถ้วน เพื่ออธิบายทักษะทางการแพทย์ของเธอ ดังนั้น หากเธอบอกไปว่าเธอเป็นลูกศิษย์ของเทวแพทย์ ทักษะทางการแพทย์ของเธอก็สามารถอธิบายได้ และเรื่องของการลาเรียนบ่อย ๆ ของเธอก็สามารถเข้าใจได้

อาจารย์สูงวัยยังอยู่ในความงุนงง จากเรื่องที่ได้ฟังจากเจียงเหยา นักศึกษาสาวกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของโรงพยาบาลเฉิงอ้าย ในวินาทีต่อมา เหมือนกับเจียงเหยาได้โยนระเบิดออกมาอีก

ใครในวงการแพทย์จะไม่เคยได้ยินเรื่องของเทวแพทย์บ้าง

โดยเฉพาะในเมืองหลวง เรื่องนี้ดังมาก เมื่อเรื่องนี้ถูกพูดถึง ก็ยิ่งทำให้เลือดของผู้คนเดือดพล่าน

เมื่ออาจารย์สูงวัยได้ยินเรื่องของเทวแพทย์ เขาตื่นเต้นมากจนอยากพบกับเทวแพทย์ที่มีฝีมือทางการแพทย์ที่โดดเด่น แต่ไม่มีใครแนะนำเขาได้ ต่อมาเขาถามทุกคนในวงการ แต่ไม่มีใครเคยเห็นเทวแพทย์เลย พวกเขาทั้งหมดได้ยินว่าเทวแพทย์เป็นคนแปลก ๆ และไม่ชอบพบปะผู้คน แม้แต่ตอนทำการผ่าตัด เขาก็ใช้ผู้ช่วยของเขาเองเท่านั้นและไม่ต้องการคนอื่นอีก

หลังจากที่อาจารย์ได้ยินดังนั้น เขาคิดว่าคนที่มีความสามารถเช่นนั้น อาจมีบุคลิกที่เย่อหยิ่ง ดังนั้นเขาจึงล้มเลิกความคิดนี้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าลูกศิษย์ของเขาจะบอกเขาว่า เทวแพทย์คืออาจารย์ของเธอ เธอคือผู้ช่วยของเทวแพทย์

ทำไมอาจารย์สูงวัยจะไม่แปลกใจเล่า? เขาแปลกใจมากจนแว่นเกือบหลุดจากสันจมูก

"เทวแพทย์คนนั้นเป็นอาจารย์ของคุณหรือ? คุณกำลังเรียนรู้ทักษะทางการแพทย์จากเทวแพทย์อย่างนั้นหรือ?" อาจารย์สูงวัยรู้สึกตื่นเต้นมาก

"เจียงเหยา คุณช่วยแนะนำให้ฉันได้รู้จักได้ไหม"

เมื่อเขาได้ยินว่าเทวแพทย์อยู่ใกล้ ๆ นี่เอง อาจารย์ลืมเรื่องที่เจียงเหยาลาเรียนบ่อยไปในทันที หากได้รับโอกาสที่น่าทึ่งบนโต๊ะผ่าตัดเช่นนั้น ไม่ว่าใครก็ต้องลาเรียนอยู่แล้ว

"อาจารย์ค่ะ อาจจะเป็นเรื่องยากเสียหน่อยค่ะ บอกตามตรงนะคะ อาจารย์ของฉันเป็นคนที่อารมณ์แปลกประหลาดมาก แม้ว่าฉันจะรู้จักกับเธอมาหลายปีแล้ว แต่ฉันก็ยังกลัวเธออยู่เลยค่ะ เธอไม่ชอบโต้ตอบกับคนแปลกหน้า เธอเพิ่งรับดูแลผู้ป่วยอยู่ในเมืองหนานเจียง แต่อาการของผู้ป่วยรายนั้นรุนแรงมาก เธอยุ่งและไม่สามารถทิ้งเคสนี้ได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยค่ะ ฉันคิดว่าเธอคงไม่มีเวลา"

เจียงเหยายังคงปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นเด็กดีที่ไม้แม้แต่จะกะพริบตาเมื่อพูดโกหก เธอตระหนักว่าอาจารย์ผู้นี้ เทวแพทย์ สามารถให้ประโยชน์มากมายแก่เธอ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีทางเลือกนอกจากหล่อหลอมว่าเทวแพทย์เป็นคนอารมณ์ร้าย

เจียงเหยาไม่แปลกใจกับอารมณ์ของอาจารย์สูงวัยเลย เธอเดามานานแล้ว ว่าทุกคนในแวดวงนี้จะเป็นแบบนี้ เมื่อได้ยินเรื่องของเทวแพทย์ นี่เป็นเพราะว่า การผ่าตัดสองครั้งที่เธอทำให้ลู่ชิงสีและผู้พันหลินที่เมืองหลวง ถือเป็นปาฏิหาริย์อย่างแท้จริงในวงการแพทย์

ถ้าไม่ใช่เพราะเจียงเหยามีระบบทางการแพทย์เธอคงจะคลั่ง เมื่อรู้ถึงเคสดังกล่าว ก่อนที่เธอจะกลับมาเกิดใหม่

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร คำขอของฉันได้สร้างความยุ่งยากให้กับคุณแล้วล่ะ ฉันเองก็ได้ยินมาบ้างเหมือนกันว่าอาจารย์ของคุณมีอารมณ์แปลก ๆ นิดหน่อย"

อาจารย์สูงวัยกลับมารู้สึกตัวและโบกมือด้วยความเขินอาย "เอาเถอะ ๆ แต่คุณบอกว่าตอนนี้เทวแพทย์อยู่ที่เมืองหนานเจียงเหรอ? เขาอยู่ที่โรงพยาบาลไหน หลังเลิกงาน ฉันสามารถลองไปดูเสียหน่อยได้ไหม เผื่อว่าจะบังเอิญได้เจอ"

"อาจารย์ พักผ่อนเถอะค่ะ เทวแพทย์ท่านอยู่ในห้องรักษาผู้ป่วยที่เธอเพิ่งรับมาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา หลังจากนั้นเธออาจจะไปจากเมืองหนานเจียงค่ะ" เจียงเหยาส่ายหน้า ชื่อของเทวแพทย์ จะมีสักกี่คนที่จะคลั่งไคล้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด