564 - สู่ดินแดนปิดผนึกอีกครั้ง

1874 - สู่ดินแดนปิดผนึกอีกครั้ง

สือฮ่าวตรวจสอบอย่างรอบคอบ ร่างกายของมังกรสีแดงเข้มนี้แข็งแกร่งและทรงพลังสมควรที่จะเป็นมังกรที่แท้จริง ร่างกายของมันสมบูรณ์ยากที่จะหาข้อบกพร่องหรือจุดอ่อนใดๆ

เมื่อเทียบกับระดับการบ่มเพาะแล้วมันน่าประหลาดใจมาก!

สือฮ่าวรู้ดีว่าไม่ว่าจะเป็นเขามังกร สมุนไพรเกล็ดมังกรหรืออื่นๆ มันดูดซับทุกอย่าง พวกมันมีผลอย่างมากสามารถเติมเต็มข้อบกพร่องที่มีมาแต่กำเนิดไม่ปล่อยให้มันมี 'ความเจ็บป่วยดั้งเดิม'ลงเหลืออยู่

“ไม่เลวนี่เป็นสิ่งที่ดีมังกรที่แท้จริงที่สมบูรณ์ พลังโลหิตของเจ้าแข็งแกร่งเป็นอย่างมากแม้จะลงแรงเพียงแค่ครึ่งเดียวแต่ได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าซึ่งสูงส่งกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ” สือฮ่าวพยักหน้าให้คำชม

แม้แต่สิงโตทองคำที่หยิ่งผยอดูถูกอาณาจักรที่ต่ำกว่ามาโดยตลอดก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับสิ่งนี้ แท้จริงแล้วมังกรที่แท้จริงนั้นไม่ธรรมดาแม้ว่ามันจะยังเด็กแต่ก็ดูน่ากลัวเล็กน้อย

“ร่างกายของเจ้าแข็งแรงและมีวิญญาณที่ทรงพลังไม่น่าจะมีปัญหาใดๆ” สือฮ่าวรู้สึกได้รับการเติมเต็มความปรารถนาโดยสมบูรณ์

จิตใจของสือฮ่าวกำลังลุกโชนด้วยความหลงใหล ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความคาดหวังเพราะนี่คือมังกรที่แท้จริง!

ญาณวิเศษล้ำค่าของมังกรที่แท้จริงซึ่งเป็นที่รู้กันว่าไม่มีใครเทียบได้กำลังจะปรากฏขึ้น!

“ญาณวิเศษอันล้ำค่าที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเจ้าแข็งแกร่งหรือไม่” สือฮ่าวไอแห้งๆออกมาเล็กน้อยก่อนจะถามออกไป

สิงโตสีทองมองเขาด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยามและสาปแช่งอย่างเงียบๆ

มังกรสีแดงเข้มรู้สึกอับอายและเขินอายเล็กน้อยก่อนจะกล่าวว่า

“ข้าได้มาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” จากนั้นการแสดงออกของมันก็เปลี่ยนไปอย่างมากโดยกล่าวว่า“ข้าไม่ได้รับมรดกในส่วนหลังมาด้วย!”

สือฮ่าวเข้าใจแล้ว ยังคงมีปัญหาใหญ่ในตอนท้าย!

เขาเพิ่งรู้ว่าหากไม่มียาศักดิ์สิทธิ์เก้าแปลงอาจมีข้อบกพร่องบางอย่าง แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่ามันจะรุนแรงขนาดนี้

มังกรแดงไม่มีปัญหาใดๆกับร่างกายของมันไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือวิญญาณพวกมันทั้งคู่แข็งแกร่งอย่างน่าตกใจ

อย่างไรก็ตามชิ้นส่วนรอยประทับในสายเลือดของมันยังไม่สมบูรณ์ไม่มีกบันทึกมรดกตกทอดมาด้วย สำหรับมรดกที่ไม่มีใครเทียบได้ของมังกรที่แท้จริงนั้นไม่ได้รับมาอย่างสมบูรณ์

มันมีความเชี่ยวชาญในวิธีบ่มเพาะตามปกติ แต่ญาณวิเศษอันล้ำค่าที่ทรงพลังที่สุดของมังกรที่แท้จริงนั้นหายสาบสูญไป

สือฮ่าวตกใจมาก นี่เป็นเรื่องใหญ่ ญาณวิเศษล้ำค่าที่ทรงพลังที่สุดของมังกรที่แท้จริงไม่ได้อยู่ในสายเลือด สิ่งที่มันได้รับมามีเพียงวิธีบ่มเพาะของมังกรที่แท้จริงเท่านั้น

มรดกทั้งหมดของตระกูลไม่ได้อยู่ที่นี่!

"พวกเราจะทำอะไรได้บ้าง?" แม้แต่สิงโตสีทองก็ยังกังวลเพราะด้วยสายตาของมัน มันพบว่าการติดตามสือฮ่าวไปจะทำให้มันกลายเป็นผู้แข็งแกร่งในสักวันหนึ่ง

“อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า!” ทันใดนั้นมังกรสีแดงก็พูดขึ้น

“เจ้าหมายถึงอะไร” สือฮ่าวหวั่นไหว

“สองผู้อาวุโสนั้นบอกข้าว่าตราบใดที่ข้าสามารถทำลายสถิติของเจ้าได้ก็จะสามารถครอบครองญาณวิเศษอันล้ำค่าที่สุดในโลกได้ ข้าเชื่อว่า…สถานที่แห่งนั้นมีมรดกของมังกรที่แท้จริง” เก๋อกู่กล่าว

ก่อนหน้านี้มันเคยต่อสู้กับเจ้าหนูชื่อซีกู่มาก่อนทั้งสองคนรู้จักกันในชื่อฝาแฝดศิลาของคนรุ่นปัจจุบันทำให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่

การแสดงออกของสือฮ่าวเปลี่ยนไปอย่างมาก เดิมทีเขาวางแผนที่จะมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าโดยต้องการที่จะใช้แผ่นทองแดงสิบชิ้นของตัวเองเพื่อแลกกับญาณวิเศษอันล้ำค่า

เขาไม่ได้ตัดสินใจด้วยซ้ำว่าจะเลือกอันไหน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเลือกได้เฉพาะของมังกรที่แท้จริงเท่านั้น

เขามองมังกรแดงด้วยท่าทางดูถูกรู้สึกว่าการซื้อครั้งนี้ไม่คุ้มค่า

หลังจากนำไข่มังกรที่แท้จริงกลับมาไม่เพียงแต่เขาไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆจากเผ่าพันธุ์นี้ เขายังต้องกลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กช่วยให้มันเรียนรู้ญาณวิเศษของมังกรที่แท้จริง?

“ข้ารู้สึกว่าระดับบ่มเพาะของเจ้ายังไม่ลึกซึ้งมากพอ เมื่อเจ้าโตขึ้นชิ้นส่วนมรดกภายในเลือดของเจ้าอาจค่อยๆชัดเจนและปรากฏออกมาเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม” สือฮ่าวกล่าว

เป็นเพราะถ้าเขาไปที่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าเพื่อแลกเปลี่ยนเขาสามารถเลือกได้แค่ญาณวิเศษอันล้ำค่าเพียงชนิดเดียว

ตอนนี้เขาต้องการญาณวิเศษของหงส์เพลิงที่แท้จริงมากกว่า!

หากมังกรแดงตัวน้อยฟื้นขึ้นมาในอนาคตมันอาจมีโอกาสอันรุ่งโรจน์ที่จะผสานญาณวิเศษสองชนิดเข้าด้วยกัน!

เป็นเพราะมีข่าวลือว่าเมื่อใครคนหนึ่งสามารถฝึกฝนญาณวิเศษของทั้งมังกรและหงส์เพลิงจะทำให้พวกเขาสามารถแสดงพลังของพวกมันออกมาได้มากกว่าเดิมหลายเท่า!

ตอนนี้มังกรที่แท้จริงอยู่ต่อหน้าต่อตาเขา หากเขาสามารถดึงญาณวิเศษล้ำค่าของหงส์เพลิงที่แท้จริงในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่ามาได้ความคิดแบบนั้นก็คงไม่ไกลเกินไป!

สายลมเย็นๆพัดผ่านมาแคว้นสวรรค์เงียบและนิ่ง

สือฮ่าวออกจากดินแดนรกร้างเข้าสู่เส้นทางโบราณที่เขาเคยผ่านมา

นี่คือจุดที่เขาเข้าสู่อาณาจักรที่ต่ำกว่า เขาต้องการมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ปิดผนึกแห่งนั้น

เป็นเพราะหลังจากคิดกับตัวเองแล้วเขารู้สึกว่าบางทีคนที่สามารถช่วยเก๋อกูได้ก็คือราชันย์แห่งดินแดนปิดผนึก

เขาเคยสั่งสอนศิษย์ที่ล้วนแล้วแต่เป็นผู้อมตะบางทีเขาอาจมีญาณวิเศษอันล้ำค่าเช่นนั้นก็ได้ สือฮ่าวรู้สึกว่าเขาอาจจะเชี่ยวชาญในเคล็ดวิชามังกรที่แท้จริง!

เดิมทีเขาต้องการมาที่นี่อยู่แล้วเพราะเขาได้นัดหมายกับราชันย์ดินแดนปิดผนึกคนนี้ไว้ก่อนหน้า

ยิ่งไปกว่านั้นเขามีเวลาเหลือไม่มาก เขาอยากทราบว่าคำสาปสังหารอมตะจะมีผลกระทบต่อร่างกายของเขาเมื่อไหร่

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้กังวลมากนักเพราะว่าหลังจากตรวจสอบร่างกายของตัวเองเขาไม่ได้รู้สึกว่าคำสาปชนิดนี้จะส่งผลกระทบต่อร่างกายของเขาอย่างไร

เป็นเพราะในเวลานั้นเปลวไฟภายในร่างกายของเขาได้เผาผลาญมันไปเงียบๆโดยที่ไม่มีใครรู้

อย่างไรก็ตามคำสาปอมตะยังคงอยู่ที่นั่น เปลวไฟนั้นไม่ได้ช่วยให้เขาเผาไหม้พวกมันไปทั้งหมด ยังคงมีบางส่วนลงเหลืออยู่

ในตอนนั้นมีเพียงภูเขาห้าใบหน้าเท่านั้นที่รู้และเห็นเบาะแสบางอย่าง ในตอนที่เขาบอกว่าสือฮ่าวจะต้องพิการเขาก็เพียงเล่นไปตามบทเท่านั้น

แต่อย่างไรก็ตามคำสาปนี้ถูกใช้ออกด้วยสิ่งมีชีวิตระดับผู้อมตะมันควรจะส่งผลต่อร่างกายของเขาอยู่บ้างไม่มากก็น้อย!

“ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่ที่ข้าทำไปทั้งหมดก็เพื่อศิษย์ตัวน้อยของข้า” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง

เขารู้สึกว่ามันต้องคุ้มค่าแน่ๆกับสิ่งที่เขาทุ่มเทให้กับศิษย์ตัวน้อย โดยเฉพาะหากเขาโตขึ้นมาเป็นมังกรที่แท้จริงและกลายเป็นราชาอมตะในที่สุด

ดินแดนแห่งนี้แห้งแล้งมากกลายเป็นเงียบสงบกว่าตอนที่เขาเคยผ่านมาซะอีก

สือฮ่าวมาถึงขอบเขตของดินแดนลึกลับ เขาถือหยกโบราณไว้ในมือเพื่อให้สามารถมุ่งหน้าสู่ดินแดนปิดผนึก

สวรรค์และปฐพีเปลี่ยนไปจากเดิม ความว่างเปล่าที่นี่บิดเบี้ยวราวกับว่ามีอาณาจักรโบราณซ่อนอยู่ระหว่างภูเขาและแม่น้ำ

ฮ่อง!

สือฮ่าวกลายเป็นสายฟ้าเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขาเข้าไปในดินแดนโบราณซึ่งเป็นอาณาเขตของดินแดนปิดผนึก

ในชั่วพริบตาล้านลี้ก็จางหายไป

ในที่สุดสือฮ่าวก็มาถึงจุดหมาย เขาเห็นดินแดนโบราณที่พังทลายอีกครั้ง

ภูเขาที่กลายเป็นซากปรักหักพัง มีทุ่งยาที่เหี่ยวเฉาเช่นเดียวกับทะเลสาบเล็กๆที่แห้งแล้ง กระเบื้องโลหะที่พังพินาศทุกสิ่งทุกอย่างยังคงอยู่ที่เดิม

หงหลง!

ทันใดนั้นภูเขาและแม่น้ำก็มีชีวิตขึ้นมา โลกที่แห้งแล้งได้รับพลังชีวิตอีกครั้ง สถานที่มืดมนหมุนวนไปด้วยหมอกสีดำกลายเป็นดินแดนเซียนในทันที

ภายในเขตสมุนไพรมีกลิ่นหอมคละคลุ้งยาศักดิ์สิทธิ์ทุกชนิดยังคงปลดปล่อยกลิ่นหอมตลบอบอวล!

บนยอดเขามีพระราชวังโลหะขนาดใหญ่โอ่อ่าและสง่าผ่าเผยศักดิ์สิทธิ์อย่างหาที่เปรียบมิได้

ไม่ไกลออกไปมีทะเลสาบที่เชิงเขาและกระท่อมมุงจากยังคงอยู่ตรงนั้น ชายสวมชุดขาวนั่งอยู่ที่นั่นกำลังจิบชาอย่างสบายอารมณ์

ข้างหลังเขาเป็นชายหญิงคู่หนึ่งที่หล่อเหลาและงดงาม

"เจ้ามาแล้ว."

“ใช่แล้วผู้อาวุโส”

คราวนี้ไม่มีการทดลองที่ยากลำบาก สือฮ่าวข้ามทะเลสาบ ดวงดาวไปแบบนั้นโดยไม่พบปัญหาใดๆ