บทที่ 906 เหตุผล
บทที่ 906 เหตุผล “อ้าว” เมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงหายวับไปกับตา ฟุเฉียนหยานที่เห็นก็อดที่จะคว้ามือไปจับตรงที่เฉินเฉียงเคยอยู่ไม่ได้จนกำมือแน่น พร้อมมุมปากที่ยกขึ้นมาเล็กน้อย “พี่ แล้วพี่เขยล่ะ” ในทันทีที่เฉินเฉียงหายวับไปกับตา ฟุเฉียนหยูที่รีบวิ่งมาหาก็ถามพลางมองกวาดไปทั่ว “ไปแล้วน่ะ” ฟุเฉียนหยานได้ยักไห...