บทที่ 57 ปัญญาของแม่ผู้แก่ชรา
บทที่ 57 ปัญญาของแม่ผู้แก่ชรา เซียวหลีนั้นรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะนางนั้นรู้สึกมาตลอดว่านางหวังนั้นมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับนางอยู่เสมอมา เซียวหลีนั้นไม่กล้าที่จะขยับเขยื้อนและปล่อยให้นางหวังนั้นสัมผัสกับใบหน้าของนาง “เจ้า....เจ้า....” นางหวังก็ได้สะอื้นออกมา นางนั้นตาบอดมานานหลายปี แต่ห...
