1871 -  คำฝากฝังของมังกร 

1871 -  คำฝากฝังของมังกร

สือฮ่าวนับพวกมันและพบว่ามีอย่างน้อยห้าสิบต้น พวกมันแพร่พันธุ์ได้อย่างน่าตกใจจริงๆ พวกมันเพียงต้นเดียวก็นับได้ว่าเทียบเท่ายาขั้นเทพแล้ว

“หากใครได้ฝึกฝนญาณวิเศษอันล้ำค่าของมังกรที่แท้จริงรวมทั้งยังกินสมุนไพรนี้ไปด้วย มันจะช่วยให้เขาได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว” สิงโตทองกล่าว

มันจ้องไปที่ไข่สามฟองดวงตากลอกไปมาเต็มไปด้วยความปรารถนา มันสงสัยว่าสือฮ่าวอาจสนใจในญาณวิเศษของมังกรที่แท้จริงเช่นเดียวกันกับตัวมัน

ในสายตาของมันญาณวิเศษลับของผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของ สิบอสูรใครเล่าจะไม่ต้องการ?

“ช่วยดูแลลูกของข้าให้ดี”

ในเวลานี้เสียงถอนหายใจดังขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นเสียงที่อ่อนแอมาก จากนั้นเขามังกรก็แตกออกเป็นสองท่อนร่วงลงบนพื้น

มันได้รับความเสียหายตั้งแต่สงครามเซียนโบราณครั้งสุดท้ายจนกระทั่งตอนนี้มันไม่สามารถประคองตัวเองได้สืบไป

สือฮ่าวตื่นตระหนก นี่คือเสียงของมังกรที่แท้จริงหรือไม่?

สิงโตสีทองก็ยิ่งสั่นสะท้านเข้าไปถึงข้างใน มันตกใจจนแทบจะตกจากหน้าผาหิน ใบหน้าของมันบิดเบี้ยวอย่างยิ่ง

สิ่งที่แปลกคือไข่มังกรไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ มันไม่ได้ยินอะไรเลย เสียงนั้นมุ่งตรงไปที่สือฮ่าวและสิงโตทองเท่านั้น

หงหลง!

กำแพงแห่งปฐมความโกลาหลถูกเปิดขึ้น มีอักขระเซียนโบราณรวมตัวกันกลายเป็นข้อความ

“มันยอมรับข้า” สือฮ่าวถอนหายใจ

เขามังกรตัวนั้นคือรอยประทับที่หลงเหลือไว้ของมังกรที่แท้จริง มันสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังของธงสงครามเลือดเหล็กจากร่างกายของสือฮ่าว

ยิ่งไปกว่านั้นยังรู้สึกได้อีกเล็กน้อยว่าสือฮ่าวเคยอยู่ที่ไหน

ตัวอย่างเช่นเขาได้รับการยอมรับจากธงสงครามเลือดเหล็ก เขายังได้รับมรดกของคุนเผิงซึ่งทั้งสองสิ่งนี้พิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นพันธมิตรไม่ใช่ศัตรู

จิ!

ในที่สุดสถานที่แห่งนี้ก็ปะทุขึ้นด้วยความสดใส กระดูกชิ้นหนึ่งหลุดออกมามันมีสีขาวสะอาดสะอ้านเหมือนหยก มันเป็นประกายเหมือนกระจกทำให้เกิดความสดใสที่ไม่สิ้นสุด

ในขณะนี้สือฮ่าวและสิงโตสีทองทั้งสองตัวสั่นอยู่ข้างใน โดยพบว่าของสิ่งนี้สามารถทำให้ความลับทุกอย่างในร่างกายของพวกเขาถูกเปิดเผยออกมา

“กระจกกระดูกมังกร?!”

มังกรที่แท้จริงเสียชีวิตกระดูกเต๋าที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเป็นเหมือนกระจกล้ำค่า แต่ในความเป็นจริงมันเหมือนกับเถ้าถ่านที่ถูกเผาไหม้ของสายเลือดพุทธโบราณซึ่งสามารถนำไปใช้งานได้หลากหลาย

มันสามารถสะท้อนให้เห็นถึงความลับขอสือฮ่าวและสิงโตทองทั้งหมดเมื่อถูกสัมผัส ในท้ายที่สุดมันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างแท้จริง

มันยอมรับสือฮ่าวอย่างเต็มที่

หลังจากนั้นไม่นานสือฮ่าวก็พบว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะตราประทับมังกรนี้ไม่ได้ซ่อนตัวจากเขา แต่มันขอร้องให้เขาดูแลมังกรน้อยที่อยู่ในไข่นั้น

“ข้าปกป้องเขามาอย่างยาวนาน ข้าคิดว่าเขาตายไปแล้วอาจจะไม่มีทางปรากฏออกมาสู่โลกภายนอกได้ตลอดกาล”

ในท้ายที่สุดตราประทับนี้ก็ส่องแสงผ่านกำแพงหินและมีตัวอักษรมากมายปรากฏขึ้น

สือฮ่าวอ่านอย่างละเอียดจากนั้นก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับสถานที่แห่งนี้

จากไข่มังกรทั้งสามฟองสองฟองน่าจะกลายเป็นไข่ที่ตายไปแล้วมีเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่มีโอกาสรอด

แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ประสบปัญหาเช่นกัน แม้กระทั่งการหล่อเลี้ยงไม่รู้จบไม่กี่ปีก็สามารถทำให้มันออกมาสู่โลกได้

ในตอนนี้เหลือเพียงจิตวิญญาณดั้งเดิมของเก๋อกู่เท่านั้นโดยมันใช้วิญญาณดั้งเดิมของตัวเองเข้าสิงงูเหลือมตัวหนึ่งเป็นระยะเวลานาน และทำการบ่มเพาะตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งมาถึงปัจจุบัน

สือฮ่าวตกใจ มังกรน้อยตัวนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ แม้ว่ามันจะยังไม่ออกจากไข่แต่มันก็ปราบสัตว์ร้ายยืมร่างของฝ่ายตรงข้ามและยังจัดการบ่มเพาะจนถึงขั้นนี้ได้

ตัวอักขระที่มังกรที่แท้จริงทิ้งไว้ข้างหลังอธิบายว่ามีวิธีการบางอย่างที่สามารถทำให้มั่นใจได้ว่าเก๋อกู่จะไม่ประสบกับความผิดพลาดใดๆ โดยขอความช่วยเหลือจากสือฮ่าว

“บดเขามังกรแล้วโปรยลงบนไข่จากนั้นเสริมด้วยยาศักดิ์สิทธิ์ดังต่อไปนี้ สมุนไพรเกล็ดมังกร ยาเซียนหยางเก้าแปลงและอื่นๆ”

สือฮ่าวรู้สึกปวดหัวอย่างมาก สิ่งต่างๆเขายังพอหาได้ แต่ยาเซียนหยางเก้าแปลงเขาจะหาสิ่งที่ท้าทายสวรรค์เช่นนี้ได้ที่ไหน?

ถ้าไม่มีมันก็ยังมีวิธีที่พอจะทำให้มังกรตัวเล็กๆโผล่ขึ้นมาได้ แต่มันจะขาดความสมบูรณ์ไปนิดหน่อย อย่างไรก็ตามไม่ใช่ว่าเขาจะไม่สามารถคืนชีพให้มันได้เพียงแค่ให้มันเติบโตไปพร้อมกับเขาและสักวันหนึ่งมันจะกลายเป็นมังกรที่แท้จริง

สือฮ่าวตรวจสอบกำแพงหินอย่างระมัดระวังและจดจำทุกอย่างให้ละเอียดรอบคอบ

จากการปกป้องไข่พวกนี้ทำให้โลหิตแก่นแท้ของมังกรที่แท้จริงสาดกระจายไปทั่วไข่ทั้งสามฟอง

ตอนนี้แม้แต่เขามังกรก็จะถูกนำมาใช้เพื่อช่วยเหลือเจ้ามังกรน้อย

สือฮ่าวถอนหายใจและกล่าวว่า

“เก๋อกู่พ่อแม่ของเจ้าต้องการให้ข้าเป็นคนดูแลเจ้า ไปเถอะข้าจะพาเจ้าออกจากที่นี่”

“เจ้าคิดว่าจะหลอกข้าได้ เจ้าเป็นคนเลว !” ไข่มังกรนั้นดิ้นอีกครั้ง

“เจ้าทำตัวไม่น่ารักเลยข้าสามารถช่วยให้เจ้าออกสู่โลกภายนอกได้” สือฮ่าวกล่าว

เห้งเจีย!

เขามังกรที่หักสั่นเป็นครั้งสุดท้ายและปล่อยแสงจางๆออกมา มันบินเข้าไปในไข่มังกร

เก๋อกู่สงบลงแล้วทันใดนั้นมันก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเศร้าโศก

เห็นได้ชัดว่าก่อนที่ตราประทับของมังกรที่แท้จริงจะกระจัดกระจายไปมันได้พูดกับลูกของมัน

“ไปเถอะเราอยู่ที่นี่ไม่ได้ รอยร้าวแห่งความโกลาหลนั้นไม่เสถียรและน่าจะพังทลายในไม่ช้า” สือฮ่าวกล่าว หากปราศจากตราประทับของมังกรที่แท้จริงสถานที่แห่งนี้ก็จะพังพินาศ

ไข่มังกรที่แท้จริงเงียบลงเก๋อกู่ไม่ได้พูดอะไร

สือฮ่าวขุดสถานที่แห่งนี้อย่างสมบูรณ์ยึดทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ มังกรที่แท้จริงเขาไม่ได้ทิ้งสิ่งใดไว้ข้างหลัง

สิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือนอกเหนือจากสมุนไพรเกล็ดมังกรแล้วยังมีต้นยาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่รู้จักเติบโตอยู่ข้างรังมังกรซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สิ่งธรรมดา

อู๋หวู่!

ในที่สุดขณะที่ร้องไห้และเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ เก๋อกู่ก็ตามหลังสือฮ่าวออกมา

สือฮ่าวไม่ลังเลเลย เขาหยิบรังมังกรทั้งหมดขึ้นมาและนำไข่ทั้งสามฟองออกจากที่แห่งนี้โดยตรง

หลังจากกลับมารวมตัวกับชิงเฟิง สิงโตสีทองก็เคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่งพาพวกเขากลับสู่หมู่บ้านหินผาอย่างรวดเร็ว

“เราลงเอยด้วยการปล้นไข่มังกรทั้งรังข้าไม่ได้ฝันไปใช่ไหม” ชิงเฟิงรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย สิ่งนี้มันน่าเหลือเชื่อเกินไป

เมื่อพวกเขากลับมาชาวบ้านทั้งหมดได้ล้อมรอบพวกเขาไว้

“ฮ่าวน้อยนี่คือไข่นกอะไร? ทำไมมันใหญ่โตถึงขนาดนี้ เจ้าจะเอามากินหรือ?” สือหลินหู่ถาม

เขาเป็นผู้นำคนก่อนหน้าของกลุ่มล่าสัตว์ตอนนี้เขาส่งมอบหน้าที่นั้นให้กับต้าจวงและคนอื่นๆไปแล้ว

“ท่านลุงกินไม่ได้มันคือไข่มังกร” ชิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มลึกลับมันเป็นเรื่องยากที่จะเก็บซ่อนเรื่องนี้ไว้

“เจ้าล้อเล่นอะไรอยู่” ลืมสือหลินหู่ไปเลยแม้แต่คนที่อยู่ไกลออกไปก็ยังอุทานด้วยความตื่นตระหนก

“พวกมันคือไข่มังกรจริงๆ คราวนี้แม้แต่ข้าก็ยังรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อเกินไป” สือฮ่าวพยักหน้า

ด้วยเสียงดังเด็กกลุ่มใหญ่ก็รีบวิ่งเข้ามาทันที ถ้าไม่ใช่เพราะสือฮ่าวจับพวกเขาไว้ ลิงกลุ่มนั้นอาจจะกระโดดเข้าไปในรังมังกรจริงๆ พวกเขาทั้งหมดเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

แม้แต่เด็กๆที่มาจากชายแดนรกร้างก็ยังตกใจและรีบเดินเข้ามา

“มันคือไข่มังกรวารีใช่ไหม” ลูกชายของเอ้อเมิ่งถูมือของเขาและคลานไปที่รังมังกรด้วยความปรารถนาแต่ก็ถูกสือฮ่าวจับไว้อย่างรวดเร็ว

“ฮ่าวน้อยนี่มันเป็นไข่ของมังกรวารีระดับเทพที่แท้จริงใช่หรือไม่?” เจ้าน้ำมูกในอดีตตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว เขากล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับตบไข่นั้นเบาๆ

เขาเป็นสหายรักในอดีตของสือฮ่าว ซึ่งมีอายุใกล้เคียงกับเขาอ่อนกว่าต้าจวงและคนอื่นๆเพียงไม่กี่ปี

“อย่าฟาดมันนี่คือไข่ของมังกรที่แท้จริง!” สือฮ่าวไม่ได้ซ่อนอะไรไว้และเล่าถึงประสบการณ์ที่เขาเพิ่งผ่านพบมาให้ทุกคนฟัง

ฝูงชนอ้าปากค้างและจากนั้นดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้าง ชายหนุ่มเหล่านี้กลายเป็นเหมือนเด็กๆอยากเข้าไปในรังมังกรเพื่อสัมผัสรัศมีแห่งเทพให้เป็นศิริมงคล