บทที่ 365: ไอ้เอ้อเหลิงจื่อผู้โอหัง
“เจอแล้ว ๆ!” “ภูเขาผู่ถัวอยู่ในมณทลเจียงซู มันไม่ได้อยู่บนแผ่นดินใหญ่แต่อยู่ในน่านน้ำทางตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่เกาะโจวซาน…” “เราต้องไปเริ่มที่ปากแม่น้ำเฉียนถังถึงจะสามารถมุ่งหน้าไปยังป่าไผ่สีม่วงแห่งภูเขาผู่ถัวได้…” ในพื้นที่ป่านอกเมืองหางโจว เจ้าซานเหลิงจื่อใช้อุ้งเท้าแมว ๆ ของมันดันแว่น ส่วนอีกข้า...
