ตอนที่ 49 สิ่งมีชีวิตจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณ

**ขอแก้ไขเล็กน้อย กลับมาใช้วังเต๋าเซียนสวรรค์เหมือนเดิม(道天仙典) เป็นตัวเซียนนะครับ ไม่ใช่อมตะ ส่วนพวกนิกาย ตระกูลของอาณาจักรเบื้องบนถึงจะเรียกว่านิกายอมตะ ตระกูลโบราณอมตะ(ใช้คำว่า

หลินเทียนตายแล้ว ทิ้งไว้เพียงศพเย็นไร้วิญญาณ

ตอนนี้กู่ฉางเกอมีหลายวิธีการเพื่อจัดการกับบุตรฟ้าประทาน ก่อนอื่น เขาสามารถฆ่าได้โดยตรง นี่คือวิธีที่ง่ายสุด แต่เขาจะได้รับค่าโชคแค่ส่วนหนึ่ง และจะไม่มีรางวัลสวรรค์เพิ่มเติม

เว้นแต่เขาจะกวาดค่าโชคจนหมดม นก็ยากสำหรับเขาที่จะคว้าโอกาส

วิธีสองคือปราบบุตรฟ้าประทานให้ย่อยยับครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นเดียวกับที่เขาทำกับหลินเทียนและเย่เฉิน เขาสามารถได้รับค่าโชคชะตาและค่าโชคลาภมหาศาลมา

แม้วิธีสองจะลำบาก ผลกำไรก็มาชดเชย

กู่ฉางเกอรู้ทันทีว่าจะเลือกทางไหน

ด้วยเหตุนั้น เขาจึงเดินออกคุกใต้ดินด้วยใบหน้าตายด้าน ในเวลาเดียวกัน เขาก็เรียกหน้าต่าสถานะ

เจ้าของ : กู่ฉางเกอ

รัศมี : วายร้ายสวรรค์ลิขิต

ตัวตน : ศิษย์แท้จริงวังเต๋าเซียนสวรรค์

เส้นชีพจร : ใจมาร กระดูกเต๋า

ฐานบ่มเพาะ : ราชาเซียน(ขั้นกลาง)

ความสามารถลี้ลับ : เคล็ดเต๋าเซียนสวรรค์(ขั้นเจ็ด) วิหารจิตเทพบรรพกาล(พรสวรรค์) กายหมื่นปีศาจจำแลง(พรสวรรค์) เคล็ดเซียนปีศาจกลืนกิน

ค่าโชคชะตา : 4500

ค่าโชคลาภ : 450(มืด)

ร้านค้าระบบ : เปิด

คลัง : เครื่องรางทำลายเขตแดนx1 หนึ่งในสามชิ้นส่วนเมล็ดพันธุ์โลกx2 การ์ดปล้นโชคx3 การ์ดคูณรางวัลระบบ x1

‘ข้าได้มามากเลยหลังการเก็บเกี่ยวนี้..’

กู่ฉางเกออดยิ้มไม่ได้

‘ข้าสามารถทำอะไรได้มากด้วยค่าโชคชะตา 4500 แต้ม![ง้าวมารแปดทิศ]ควรจะปรากฏในไม่ช้า ข้าควรคิดหาทางจัดการกับเย่เฉินด้วย เหนือสิ่งอื่นใด ไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บเขาไว้อีก..’

‘ข้าจะต้องเตรียมการอย่างอื่นด้วย..ถ้าข้ากลับไปโดยไม่เตรียมการ งั้นสถานการณ์ข้าอาจยิ่งแย่’

หลังจากนั้น กู่ฉางเกอก็ขมวดคิ้ว และเริ่มคิดเรื่องของอาณาจักรเบื้องบน เขาเตรียมแผนจัดการปัญหาที่นั่น

แม้เขาจะมีตระกูลกู่หนุน และยังเป็นศิษย์แท้จริงของวังเต๋าเซียนสวรรค์ ตำแหน่งเขาในอาณาจักรเบื้องบนก็ไม่ได้มั่นคง เหนือสิ่งอื่นใด แรงจูงใจเบื้องหลังเขาที่เข้าวังเต๋าอมตะสวรรค์ไม่ได้บริสุทธิ์

เหตุผลว่าทำไมเขาถึงเป็นแค่ศิษย์แท้จริงของวังเต๋าเซียนสวรรค์ ไม่ใช่ผู้สืบทอดก็เพราะภูมิหลังและตัวตนของกู่ฉางเกอ ผู้อาวุโสหลายคนของวังเต๋าเซียนสวรรค์ระแวงระวังเขา

เขาต้องหาทางทำให้ตำแหน่งเขามั่นคงหลังกลับไปอาณาจักรเบื้องบน ไม่งั้น เขาอาจตายก่อนจะมีโอกาสได้เล่นกับบุตรฟ้าประทานอีกคน!

วังเต๋าเซียนสวรรค์คือนิกายอมตะในอาณาจักรเบื้องบนที่ไม่เคยสั่นคลอนตลอดการดำรงอยู่ มันไม่เคยถูกตัดออกจากแม่น้ำแห่งเวลา ไม่ต้องสงสัยถึงพลังของมัน

ตระกูลโบราณอมตะมากมาย ราชวงศ์เซียนสูงสุด ต่างพยายามส่งศิษย์และคนในตระกูลเข้าไป หวังได้รับโอกาส

แม้กู่ฉางเกอจะมีตระกูลกู่หนุนหลัง แต่ก็ยังมีปัญหามากมายในการเข้าสืบทอดตำแหน่งของนิกายอมตะ

แน่นอน นั่นคือประเด็นที่เขาต้องพิจารณาหลังเขากลับอาณาจักรเบื้องบน

สำหรับตอนนี้ ปล่อยไปก่อน

“คุณชายกู่..”

ด้านนอกคุก หลินชิวหานกำลังรอกู่ฉางเกอ และตอนนางเห็นเขาออกมา นางก็อดพูดไม่ได้

ดวงตาของนางยังเป็นสีแดง นางยังไม่ฟื้นจากความเศร้า

“ไม่เป็นไร ข้าจัดการเรื่องของหลินเทียนให้เจ้าแล้ว ข้ายังช่วยเจ้ากำจัดวิญญาณของคนที่ยึดร่างเขาแล้วด้วย”กู่ฉางเกอยิ้มและปลอบนาง

“ขอบคุณคุณชายกู่ ข้าคงทำให้ท่านลำบาก”หลินชิวหานพูด

“ไม่เป็นไร แค่เรื่องเล็กน้อย”เสียงของกู่ฉางเกออบอุ่นและรอยยิ้มก็ยังไม่เปลี่ยน

ต่อให้ลหินชิวหานจะอยากฆ่าหลินเทียนเอง กู่ฉางเกอก็ไม่มีทางยอม

ถ้าเขาไม่ลงมือเอง เขาจะได้รับรางวัลสวรรค์ได้ไง

แต่ทว่า ถ้าสามารถพิชิตใจหลินชิวหานเพิ่มได้ด้วย เพื่อให้นางสามารถทำอะไรให้เขาแบบเต็มในในอนาคต นั่นจะไม่ดีกว่าหรือไง

“รีบเอาน้องชายเจ้าไปฝังให้เร็วที่สุดเถอะ เขาโดนคนอื่นยึดครองร่างมานานพอสมควร แต่บางทีวิญญาณก็คงยังไม่สลาย เขายังมีโอกาสกลับชาติเกิดใหม่”หลังจากนั้น กู่ฉางเกอก็ยิ้มและพูด

ตอนแรกที่ร่างโดนยึด วิญญาณของหลินเทียนได้ผสานเข้ากับราชาเทพสังหารสวรรค์ไปแล้ว ไม่งั้นคงไม่มีเจตจำนงหมกมุ่น

พูดให้ถูก วิญญาณของหลินเทียนแท้จริงโดนกู่ฉางเกอกินไปแล้ว

แน่นอนว่าการกลับชาติเกิดใหม่อะไรนั่นเป็นเรื่องโกหก

แต่เขาก็ต้องพูดออกไปเพื่อปลอบหลินชิวหาน พยายามมัดใจนางแบบตัวโกง

“เข้าใจแล้ว ข้าจะสั่งให้คนเอาเสี่ยวเทียนไปฝัง..”หลินชิวหานไม่คิดว่ากู่ฉางเกอจะยังคิดเป็นห่วงนางขนาดนี้

รอยยิ้มของกู่ฉางเกอค่อยๆหายไปพอเห็นว่านางเดินจากไปแล้ว

ผู้หญิงแบบนางรับมือได้ง่ายมาก นางคือผู้หยิงในฝันของหลายคน ทั้งหน้าตาดี พูดจาสบายหู และอ่อนโยน

วินาทีต่อมา กู่ฉางเกอก็ไม่ลังเล อย่างแรก เขาใช้ค่าโชคชะตาสามพันเพื่อเพิ่มฐานบ่มเพาะเป็นขั้นสูงของอาณาจักรราชาเซียน

เทียบกับขั้นกลางแล้ว การพัฒนาถือว่าเล็กน้อย

แต่สำหรับคนวัยเช่นเขา มันถือว่าเพิ่มขึ้นมาก

แม้กู่ฉางเกอจะแทบไม่ได้ลงมือ มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เก่งการต่อสู้ แค่ว่าเขาไม่จำเป็นต้องลงมือเองเลย แค่แรงกดดันของเขาก็สามารถปราบทุกคนได้แล้ว

ถ้าเขาลงมือจริง เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถฆ่าอาณาจักรจักรพรรดิได้

แต่แค่การทะลวงผ่านขั้นย่อยของอาณาจักรนี้ก็ถือว่าผลาญค่าโชคชะตาไปมากทีเดียว

กู่ฉางเกอประเมินว่าถ้าเขาอยากทะลวงผ่านไปยังจุดสูงสุดของอาณาจักรราชา ค่าโชคชะตาที่เขาต้องใช้คงไม่ต่ำกว่าห้าพัน

แต่มันก็คุ้ม

ตอนนี้ความก้าวหน้าของเคล็ดเต๋าเซียนสวรรค์ได้ผลักดันไปถึงขั้นแปดแล้ว

ในความทรงจำของกู่ฉางเกอ ผู้สืบทอดแท้จริงหลายคนของวังเต๋าเซียนสวรรค์ในอาณาจักรเบื้องบนยังไม่ถึงระดับนี้เลย

แน่นอน มีโอกาสที่บางคนอาจทะลวงผ่านมาถึงขั้นเขาแล้วระหว่างที่เขาลงมาอาณาจักรเบื้องล่าง ยังไงซะ เขาก็ลงมาทีนี่เกือบครึ่งปีแล้ว แต่ในความคิดของเขา ความก้าวหน้าของเขาก็ถือว่าเร็วมากแล้ว

..

อีกไม่ถึงสามวันงานประชุมเต๋าของอัจฉริยะรุ่นเยาว์ก็จะจัดขึ้น

เมืองโบราณท้าจันทร์เริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น ถนนหนทางเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่เดินจับจ่าย มีทั้งพระ และศิษย์นิกายอื่น

หลังประสบกับการทำลายล้างของดินแดนเจียโหลว ขุมอำนาจส่วนใหญ่ก็หวาดผวากันอย่างมาก

แต่ความจริงก็คือ ตราบเท่าที่ทำให้คุณชายผู้นั้นพอใจได้ อำนาจก็จะได้มาง่ายๆ

ดูสภาพตระกูลหลินทุกวันนี้สิ จมูกของพวกเขาแทบจะแตะฟ้าแล้ว และก็เชิดได้ทั่วไม่ว่าจะไปไหน ไม่เพียงจะไม่มีใครกล้ายั่วยุพวกเขา แต่ยังต้องคอยประจบด้วย

ในโลกนี้ พลังคือทุกสิ่ง

หลายขุมอำนาจต่างมีแผนการเช่นนั้น

ตอนนี้ ในเมืองโบราณท้าจันทร์

ภายในศาลาที่ปกคลุมด้วยหมอกศักดิ์สิทธิ์ สิ่งมีชีวิตมากหน้าหลายตากำลังนั่งคุยกัน

พวกเขามีปีกบนหลัง หรือมีเกล็ดม่วงบนหน้าผาก หรือบ้างก็เป็นหนุ่มหล่อประดุจเทพ หรือมีแขนที่ห่อหุ้มด้วยไฟ

ทุกคนต่างมีแสงเจิดจ้ารายล้อม และกลิ่นอายก็แข็งแกร่งมาก แม้กระทั่งเหล่าผู้สืบทอดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของแคว้นกลางก็เทียบไม่ติดฝุ่น

คนอ่อนแอที่สุดมีฐานบ่มเพาะของอาณาจักรเซียน และมีคุณสมบัติจะก้มมองผู้อาวุโสของแคว้นกลาง นับประสาอะไรกับผู้เยาว์

ในบริเวณใกล้เคียงของสิ่งมีชีวิตกลุ่มนี้มีทาสชราซึ่งมีกลิ่นอายน่ากลัวซ่อนอยู่ ถ้าผู้บ่มเพาะข้างนอกเห็นพวกเขา พวกเขาคงฉี่รดกางเกงด้วยความกลัว

ภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณ!

สิ่งมีชีวิตรุ่นเยาว์เหล่านี้มาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณ และมีภูมิหลังน่ากลัว ตอนนี้ พวกเขากำลังยุ่งกับการคุยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแคว้นกลาง

“ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์เจียโหลวโดยตรง!ต้นกำเนิดของชายหนุ่มที่คนลือกันว่ามาจากอาณาจักรเบื้องบนคืออะไรกันแน่..”

สิ่งมีชีวิตที่มีปีกบนหลังส่ายหัวด้วยความสงสาร แน่นอน มีแค่ความสงสารในสายตาเขา แต่ไร้ซึ่งความเห็นอกเห็นใจ สำหรับเจา ดินแดนเจียโหลวแค่ขยะ ไม่มีค่าแก่การใส่ใจ

“ไม่ว่าจะเป็นใครมาจากไหน ข้าก็จะทำให้มันต้องชดใช้ที่ทำให้ข้าไม่พอใจ!”

สาวสวยที่มีใบหน้าเย็นชา และดวงตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารวางกระบี่ยาวสีขาวไว้บนโต๊ะตรงหน้านาง