ตอนที่ 48 รัศมีวายร้ายสวรรค์ลิขิต

กู่ฉางเกอรู้สึกว่าไม่มีการต่อต้านในการกลืนกินวิญญาณของราชาเทพด้วย[วิชาเซียนปีศาจกลืนกิน] เขาหลับตาและเพลิดเพลินกับความรู้สึกอิ่มเอม

ในเวลาเดียวกัน เขามองผ่านความทรงจำของราชาเทพสังหารสวรรค์ด้วย

อาวุธที่ยิ่งใหญ่สุดในคลังแสงของเขาตอนเขากลับชาติมาก็เกิดก็อยู่ในร่างของขยะอย่างหลินเทียนด้วย ซึ่งก็คือประสบการณ์กับความรู้จากชาติก่อน ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งของอาณาจักรบ่มเพาะ และประสบการณ์ต่อสู้

ตอนนี้ ทั้งหมดเป็นของกู่ฉางเกอ[วิชาเซียนปีศาจกลืนกิน]ไม่เพียงกลืนกินต้นกำเนิดของอีกฝ่ายได้ แต่มันยังกลืนกินทุกอย่างได้

เหตุผลหลักที่เขาขอให้หลินชิวหานออกไปก็เพราะเขาไม่อยากเปิดเผยวิชานี้ต่อหน้าใคร มีหลายวิธีในการค้นหาผ่านวิญญาณของบางคนในอาณาจักรเบื้องบน เขาจึงรู้สึกไม่สบายใจถ้ามีคนอื่นนอกจากเขารู้ความลับเขา

“ความสุขของการเสริมจิตบรรพกาลข้าโดยการกลืนกินวิญญาณขอราชาเทพนั้นเทียบไม่ได้เลย..”

“โลกจะไม่ทนต่อการมีอยุ่ของ[วิชาเซียนปีศาจกลืนกิน] ถ้ามันเปิดเผยว่าข้ามีวิชานี้ แม้แต่สวรรค์ก็จะปกป้องข้าไม่ได้”

จิตบรรพกาลของกู่ฉางเกอเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว และไม่นาน มันก็เกินกว่าพลังของจักรพรรดิเทพไปแล้ว

กู่ฉางเกออดไม่ได้ที่จะเพลิดเพลินไปกับพลังที่เพิ่มขึ้น ในเวลาเดียวกัน การแจ้งเตือนระบบก็ดังไม่หยุด

[ติ้ง!ท่านได้ฆ่าบุตรฟ้าประทานคนแรก และกระตุ้นรางวัลสวรรค์พิเศษโดยการเก็บเกี่ยวค่าโชคทั้งหมด!กำลังคำนวณรางวัล]

[ติ้ง!ขอแสดงความยินดีกับท่าน!ท่านได้รับหีบรางวัลเต๋าสวรรค์ 100 ค่าโชค และ 500ค่าโชคชะตา!]

[ติ้ง!นี่คือการฆ่าแรก ท่านจะได้รับหีบรางวัลการฆ่าครั้งแรกด้วย!]

[ติ้ง!ท่านได้ปลดล็อคความสามารถแลกเปลี่ยนค่าโชคเป็นค่าโชคชะตาแล้ว!ท่านสามารถแลกค่าโชคเป็นค่าโชคชะตาได้ที่อัตราส่วน 1 : 10!]

[1 ค่าโชคลาภ = 10 ค่าโชคชะตา]

ความสนใจของกู่ฉางเกอพุ่งทะยานพอเขาได้ยินการแจ้งเตือน นอกจากหีบรางวัลเต๋าสวรรค์ เขายังได้รับหีบฆ่าครั้งแรก

อะไรอีก?เขาสามารถแลกค่าโชคลาภเป็นค่าโชคชะตาได้แล้ว นี่นำไพ่ตายมาว่อนใต้แขนเสื้อเขาอีก ดั่งคำพูดที่ว่า:เสียสละโชคแล้วสวรรค์จะปกป้องเจ้า!’

เขาคือตัวร้าย ถ้าเขาประสบกับวิกฤตที่เลี่ยงไม่ได้ในอนาคต เขาจะผ่านไปได้โดยการแลกค่าโชคเป็นค่าโชคชะตา

แน่นอน กู่ฉางเกอจะไม่ใช่คุณสมบัตินี้เว่นแต่จะจำเป็นจริง เหนือสิ่งอื่นใด เขาเข้าใจถึงความสำคัญของการมีโชคลาภจำนวนมาก โดยปราศจากค่าโชค เขาจะไม่สามารถรับมือกับบุตรฟ้าประทานได้

‘เปิดหีบรางวัลฆ่าครั้งแรก!’

กู่ฉางเกอสั่ง

เขาอยากเห็นสิ่งที่เขาจะได้รับ เหนือสิ่งอื่นใด นี่ไม่ต่างอะไรจากเกมกาชาที่เขารู้จักเลย เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเป็นหีบสมบัติลึกลับ

ด้วยแสงสีทอง หีบทองปรากฏต่อหน้าเขาและจากนั้นก็ระเบิด!

[ติ้ง!ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับโชคครั้งใหญ่!ท่านได้รับ : การ์ดปล้นโชคx3 หนึ่งในสามชิ้นส่วนเมล็ดพันธุ์โลกx1 การ์ดคูณรางวัลระบบx1!]

เสียงจักรกลเย็นชาของระบบดังขึ้น

‘[การ์ดปล้นโชค]?’

สีหน้าแปลกๆปรากฏบนหน้าของกู่ฉางเกอขณะที่เขาอ่านผ่านคำอธิบาย [การ์ดปล้นโชค]สามารถใช้กำหนดเป้าไปยังบุตรฟ้าประทานได้ มันมีโอกาสเล็กน้อยที่จะล้มเหลว ขึ้นอยู่กับสถานะของบุตรฟ้าประทาน แต่ถ้าสำเร็จ งั้นโชคของบุตรฟ้าประทานทั้งหมดจะโดนล้างในคราวเดียว

ไม่เพียงมันจะล้างจนหมด แต่จะมอบให้เขาตามนั้นด้วย!

ถ้ามันล้มเหลว งั้นก็ไม่มีอะไร เขาแค่จะเสียการ์ด

สำหรับ[การ์ดคูณรางวัลระบบ]..หากใช้ตอนระบบกำลังคำนวณรางวัล รางวัลจะคูณขึ้นด้วยค่าสุ่มตั้งแต่0.1(ขาดทุน) จนถึงสองเท่า สามเท่า สิบเท่าหรือแม้แต่ร้อยเท่า’

กู่ฉางเกอตรวจสอบคุณสมบัติของรางวัลอื่นที่เขาได้รับ และเดาะลิ้น

มันยังเป็นสิ่งที่ขึ้นกับค่าโชค แต่เมื่อพิจารณประสบการณ์ของเขาจากกาชาทั้งสองมาก่อน โชคของเขาไม่ได้แย่เลย

เขาวางแผนใช้การ์ดใบที่สองตอนจัดการกับเย่เฉิน

สำหรับ[การ์ดปล้นโชค] มันคือของดี เหนือสิ่งอื่นใด เขาต้องใช้ความพยายามในการปราบบึตรฟ้าประทาน และทำให้พ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง เมื่อใดก็ตามที่เขาอยากบีบเค้นค่าโชค แต่ด้วยการ์ดนี้ เขาจะไม่ต้องลงแรงเลย

แน่นอน มีโอกาสที่มันอาจล้มเหลว

กู่ฉางเกอดูร้านค้าระบบและมองมูลค่าของ[การ์ดปล้นโชค] พบว่ามันขายที่ราคาสูงถึงหมื่นค่าโชคชะตา!

[wtf!]

กล่าวคือ ในนอาคต เขาอาจต้องเจอกับบุตรฟ้าประทานที่มีค่าโชคอย่างน้อยสองพัน

นั่นไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ กู่ฉางเกอเดาว่าบุตรฟ้าประทานที่เขาเจอในอนาคตคงไม่ได้มีค่าโชคเล็กน้อยแบบนี้

อาณาจักรเบื้องล่างที่เขาอยู่ตอนนี้อ่อนแอไป ท่ามกลางอาณาจักรเบื้องล่างจำนวนมากจักรวาล มันเป็นแค่อาณาจักรขนาดเล็กท่ามกลางอาณาจักรเบื้องล่างชั้นต่ำนับพัน แม้กระทั่งอาณาจักรเทพเสมือนก็ยังสามารถทะลุผ่านมิติและทะยานขึ้นอาณาจักรเบื้องบนได้

อาณาจักรเบื้องล่างที่ใหญ่กว่า เช่นอาณาจักรที่อยู่ท่ามกลางอาณาจักรเบื้องล่างชั้นกลางจะมีขอบเขตสูงกว่า ตัวอย่างเช่น โลกที่ราชาเทพสังหารสวรรค์มา..ที่นั่น มันต้องไปถึงอาณาจักรราชาเทพก่อนถึงทะยานขึ้นอาณาจักรเบื้องบนได้

สำหรับอาณาจักรเบื้องบน สถานที่ที่ตัวกู่ฉางเกอมานั้น..มันเป็นโลกซับซ้อนที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางซึ่งเชื่อมต่อกับอาณาจักรเบื้องล่างทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นพันอาณาจักรเบื้องล่างชั้นต่ำ พันอาณาจักรเบื้องล่างชั้นกลาง และพันอาณาจักรเบื้องล่างชั้นสูง

หลังจากนั้น กู่ฉางเกอก็เปิดหีบรางวัลเต๋าสวรรค์เพื่อดูว่าเขาจะได้รับอะไรที่เกี่ยวข้องกับบุตรฟ้าประทานไหม

แสงสีทองาส่างวาบต่อหน้าเขาอีกครั้ง และการแจ้งเตือนระบบก็ดังขึ้นอีก

[ติ้ง!ขอแสดงความยินดีกับท่านที่ได้รับรัศมีของบุตรฟ้าประทาน!รัศมีจะถูกเปลี่ยนโดยอัตโนมัติโดยระบบ และท่านจะได้รับรัศมีของวายร้ายสวรรค์ลิขิต!]

[ติ้ง!ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับหัวใจของราชาเทพ]

‘[รัศมีของวายร้ายสวรรค์ลิขิต]?’

กู่ฉางเกอไม่สนใจอะไร และความสนใจทั้งหมดก็ตกที่รางวัลแรก คำอธิบายของมันทำให้เขาเกิดความสนใจ

[รัศมีของวายร้ายสวรรค์ลิขิตทำให้ท่านเป็นวายร้ายที่ชะตาลิขิตเพื่อให้กำจัดบุตรฟ้าประทาน!ตอนนี้ท่านสามารถเพิกเฉยต่อผลสะท้อนกลับของโชคเวลาที่โชคของท่านไม่สูงเท่าบุตรฟ้าประทาน..]

‘นั่นหมายความว่าไง?’

กู่ฉางเกอเลิกคิ้วถามระบบ

[ตอนความต่างระหว่างค่าโชคลาภของตัวร้ายและพระเอกสูงเกินไป ตัวร้ายจะโดนฟันเฟืองโชคถ้าพลังเหนือกว่าพระเอกมากเกินไป นั่นคือวิธีที่เต๋าสวรรค์ปกป้องพระเอก แต่รัศมีของวายร้ายสวรรค์ลิขิตจะทำให้กลไกนี้ไร้ผล..]

ระบบอธิบาย

‘เป็นงี้นี่เอง!ตอนข้าข้ามมา ค่าโชคของข้าต่ำเกินไป แต่พลังของข้าพอจะเอาชนะเย่เฉิน ดังนั้นเต๋าสวรรค์จึงตัดสินใจใช้ฟันเฟืองโชคเพื่อหยุดข้า..’

ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นแล้ว

ตอนนี้ที่เขามีค่าโชคสูง เขาย่อมไม่ต้องสนใจเกี่ยวกับการได้รับฟันเฟือง แต่ใครจะรับประกันได้ว่าสถานการณ์อย่างนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกในอนาคต?

กู่ฉางเกออดรู้สึกสบายใจไม่ได้พอเขาตระหนักว่าอัตรายซ่อนเร้นต่อชีวิตของเขาโดนตัดไปโดย[รัศมี]นี้

สำหรับ[หัวใจของราชาเทพ]? มันคือการบ่มเพาะจิตใจของผู้บ่มเพาะที่ไปถึงอาณาจักรราชาเทพและบ่มเพาะจิตใจมาเป็นเวลาหลายพันปี

ในความเห็นของกู่ฉางเกอ [หัวใจของราชาเทพ]ของหลินเทียนอาจไม่ได้ดีขนาดนั้น แต่เนื่องจากมันคือรางวัลจากระบบ มันไม่ควรแย่เช่นกัน

กู่ฉางเกอเลือกตัวเลือกที่จะรวมมันโดยตรง ในพริบตาต่อมา เขาก็รู้สึกถึงแสงอันอบอุ่นห่อหุ้มตัวเขา จิตสำนึกของเขาสั่นคลอน และเขาก็รู้สึกเหมือนมีชีวิตอยู่มาหลายหมื่นปีขณะที่ฉากแล้วฉากเล่าแวบผ่านหัวเขา

ตอนแรกเขาคิดว่าเขากำลังจะกลับชาติเกิดหรืออะไร แต่ไม่ช้า จิตใจที่ยุ่งเหยิงของเขาก็กลับเป็นปกติ

กู่ฉางเกออดขมวดคิ้วไม่ได้

[หัวใจราชาเทพ]แทบจะเปลี่ยนสภาพจิตใจเขาไม่ได้เลย?ดูเหมือนว่าความสามารถในการรับรู้สภาพแวดล้อมและความเข้าใจสิ่งต่างๆจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น

อืม แค่เพิ่มก็ยังดี!

เหนือสิ่งอื่นใด เขาคือผู้ข้ามโลก แม้เขาจะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว เขาก็ไม่ได้รอบรู้ครอบจักรวาล [หัวใจราชาเทพ]ควรช่วยเขาประหยัดเวลาในการบ่มเพาะสภาพจิตใจได้ในอนาคต

สภาพจิตใจคือสิ่งที่ลวงตาพอๆกับค่าโชค เหนือสิ่งอื่นใด ทุกคนมีความเข้าใจต่อมันต่างกันไป