White Online : ตอนที่2 ครอบครัวเป็นห่วงมากเกินไป

ตอนที่2 ครอบครัวเป็นห่วงมากเกินไป

*กริ๊ง*

เสียงกระดิ่งดังก้องไปทั่วทั้งบ้าน นี่มีความหมายว่าอาหารเย็นพร้อมแล้ว

ไอแซคออกจากห้องของเขาและเริ่มเดินไปตามทางเดินยาว

การลงบันไดไปถึงชั้นหนึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร แต่เขาไม่เร่งรีบอะไร

เมื่อมาถึงห้องอาหาร เขาก็เห็นบุคคล 6 คนกำลังนั่งอยู่ พร้อมกับจานอาหารที่วางรายเรียงเต็มโต๊ะ

“ไอแซค” อิสซาเบลล่าพูดอย่างอ่อนโยน พร้อมกับชี้มายังที่วางข้างๆเธอ

ไอแซคเข้าไปนั่งลงเก้าอี้ข้างๆคุณแม่ พร้อมกับมองดูคนอื่นที่นั่งอยู่รอบโต๊ะอาหาร

ที่หัวโต๊ะนั้นมีผู้ชายผมสั้นสีน้ำตาล ดวงตาสีเทา ใบหน้าอันหล่อเหลา เขาสวมชุดทำงานปกติซึ่งดูดีมีราศีมาก เขาคนนี้เป็นพ่อของไอแซค มีชื่อว่าแม็กซ์เวล

ชายหนุ่มที่มีผมสีน้ำตาล และมีคิ้วแหลมคมนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะ เขามีร่างกายที่ผอมเพรียวขาดกล้ามเนื้อ เขาเป็นคนค่อนข้างธรรมดา นอกเหนือจากการที่เขาเจาะหูแล้ว อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรเป็นเอกลักษณ์เลย นี่คือ มาร์วิน น้องชายคนโตของไอแซค

ถัดจากมาร์วิน เป็นเด็กวัย 11 ขวบที่กำลังนั่งแกว่งเท้าด้วยความร่าเริง เขามีผมสั้นสีดำเข้ากับลักษณะที่น่ารักของเขา และมีดวงตาสีฟ้าที่กำลังมองสแกนอาหารทุกชนิดบนโต๊ะอย่างหิวโหย เขาเป็นน้องชายของไอแซค มีชื่อว่า มาร์ค

ถัดจากมาร์คนั่งก็เป็นหญิงสาวสวย เธอมีผมสีน้ำตาลยาว ดวงตาสีฟ้า มีสัดส่วนร่างกายที่โค้งเว้าเข้ารูปอย่างเซ็กซี่  เธอเป็นพี่สาวของไอแซค มีชื่อว่าโซเฟีย

และบุคคลที่นั่งข้างๆไอแซคอีกคนนั้นคือสาวสวยอายุราวๆ 16ปี เธอมีผมสีดำยาว คิ้วบางน่ารัก ทั้งผิวพรรณที่ดูเรียบเนียนและทรวดทรงราวกับหญิงสาวที่หนุ่มๆใฝ่ฝัน ลักษณะเด่นของหญิงสาวคนนี้คือริมฝีปากที่ดูเป็นกระจับ เธอคนนี้เป็นน้องสาวของไอแซค มีชื่อว่าอลิซ

ส่วนอีกคนที่อยู่ข้างไอแซคก็คือแม่ของเขา อิสซาเบลล่าผู้มีผมสีดำสวย ดวงตาสีฟ้า และใบหน้าที่สวยงาม ขายาวเรียวของเธอทำให้หุ่นของเธอดูดีมาก แม้ว่าเธอจะมีลูกหลายคนแล้วก็ตามแต่ทรวดทรงของเธอนั้นไม่ต่างกับเด็กวัย 20ปี

และทั้งหมดนี้คือตระกูล ไวท์ร็อค

พวกเขาทั้งหมดวางมือลงเพื่ออธิษฐานก่อนรับประทานอาหาร

แม็กซ์เวลอ้าปากและพูด “เทพธิดาหิมะ ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้”

หลังจากบทสวดที่เรียบง่ายจบลง พวกเขาทุกคนก็เริ่มจับมีด ส้อม และเริ่มเพลิดเพลินกับอาหารค่ำ

แม็กซ์เวลจิ้มสเต็กหนึ่งชิ้นเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวช้าๆเพื่อลิ้มรสชาติ

“ที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง?” แม็กซ์เวลถาม

“ก็ดีครับ” มาร์วินตอบ

“ผมได้เพื่อนใหม่ด้วย!” มาร์คพูดออกมาอย่างร่าเริง

“ก็ดีค่ะ” โซเฟียตอบ

“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” อลิซตอบ

“...” ไอแซคนิ่งเงียบ

แม็กซ์เวลพยักหน้าและหันไปมองทางไอแซค “ไอแซค วันนี้ทำอะไรมาบ้าง?”

“ผมไปเดินเล่นมาครับ” ไอแซคตอบ

แม็กซ์เวลวางส้อมและมีดลงบนจาน แล้วเขาก็เช็ดปากด้วยผ้ากันเปื้อน “ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น?”

อิสซาเบลล่าถอนหายใจ

อลิซมองไปทางไอแซคด้วยความกังวลเป็นห่วง

“มันเป็นแค่การเดินเล่นธรรมดาเฉยๆนะครับ..” ไอแซคถอนหายใจและตอบ

อลิซจับมือไอแซคและพูด “อย่าไปคนเดียวอีกนะ!”

“นั่นมันเป็นเรื่องที่อันตรายมาก!” แม็กเวลเห็นด้วยที่อลิซพูดแบบนั้น แล้วเขาก็พูดต่ออีก “ทีหลังบอกพ่อนะเมื่อไหร่ที่อยากออกไปเดินเล่น พ่อจะได้หาบอดี้การ์ดไปด้วย”

ไอแซคถอนหายใจและพยักหน้า

จากนั้นอิสซาเบลล่าก็เปลี่ยนเรื่องคุย “เห็นว่าไอแซคซื้อหมวก VR มาด้วยนะ เขาน่าจะกำลังวางแผนเล่นเกม White Online”

แม็กซ์เวลประหลาดใจมาก “งั้นหรอ?”

ไอแซคพยักหน้า “ผมอยากลองดูหน่ะครับ”

แม็กซ์เวลยิ้ม “บริษัทของพ่อก็ลงทุนไปกับเกม White Online เหมือนกันนะ”

“จริงหรอครับ?” ไอแซคประหลาดใจ

อิสซาเบลล่าไม่ได้ประหลาดใจอะไร เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่า White Online จะส่งผลให้โลกนี้เปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใด

แม็กซ์เวลขมวดคิ้วเล็กน้อยและทานอาหารต่อไปอย่างเงียบๆ

ไอแซคก็กำลังจะทานอาหารต่อ แต่มือของเขายังถูกอลิซจับเอาไว้อยู่

“อลิซ...” ไอแซคกระซิบ

อลิซหันใบหน้าอันน่ารักของเธอมาหาไอแซค และกระซิบกลับ“ค่ะพี่..”

“พี่ขอมือคืนได้ไหม?” ไอแซคกระซิบตอบ

อลิซกุมมือของไอแซคแน่นก่อนจะดึงมือกลับอย่างไม่เต็มใจ

ไอแซคยิ้มแหยงๆ เขาเขิลเล็กน้อยที่คนอื่นคอยเป็นห่วงและปกป้องเขา แต่เขาก็เมินทุกสิ่งและเริ่มกลับมาจดจ่อกับอาหารเย็น

มาร์คทานอาหารอย่างรวดเร็ว ยัดอาหารเข้าปากให้ได้มากที่สุด

มาร์วินกับโซเฟียกินอย่างช้าๆ รักษาภาพลักษณ์ที่ดีโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ไอแซคทานเสร็จอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลุกขึ้นเขาพูดว่า “ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อค่ำ”

“อิ่มแล้วหรอลูก?” อิสซาเบลล่าสอบถามด้วยความเป็นห่วง

ไอแซคพยักหน้า “อิ่มแล้วครับแม่”

แม็กซ์เวลก็พูดขึ้นมา “ไอแซค ลูกได้คิดไว้รึยังว่าจะเลือกอาชีพอะไรในเกมหน่ะ?”

ไอแซคส่ายหัว “ผมยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเกมนี้เลย”

แม็กซ์เวลตอบกลับอย่างจริงจัง “จงเลือกอย่างชาญฉลาดนะลูก”

ไอแซคพยักหน้าและออกจากห้องอาหารไปด้วยความสงสัยว่าทำไมพ่อของเขาดูจริงจังกับเกมขนาดนี้

ไม่นานเขาก็กลับมาถึงห้องของตัวเอง เขาคว้าแล็ปท็อปรุ่นใหม่ล่าสุดของตัวเองออกมา และนำไปนอนเล่นบนเตียง

หลังจากเปิดแล็ปท็อปเขาก็เข้าไปยังเว็บไซต์หลักของ White Online อย่างรวดเร็ว

ไอแซคเลื่อนหน้าจอลงมาเลื่อยๆ และคลิกไปที่คำว่า [Class (หรือก็คือสายอาชีพ)]

[Fighter(สายอาชีพนักสู้ทั้งหลาย) : Swordman – Knight – Brawler – Thief - Assasins]

[Shooter(สายอาชีพยิงทั้งหลาย) : Marksman – Gunner – Hitman – Archer - Hunter]

[Support(สายอาชีพช่วยเหลือทั้งหลาย) : Medic – Healer – Potion Master – Poison Master - Priest]

[Mixed(สายอาชีพกึ่งทั้งหลาย) : Paladin – Spellcaster – Trap Master – Trickster – Dark Priest]

[หมายเหตุ : ยังมีอาชีพที่ถูกซ่อนอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแข็งแกร่งกว่า]

“Fighter … Shooter …. Support … Mixed …” ไอแซคอ่านข้อมูลพวกนี้ผ่านเว็บไซต์แต่เขาก็ไม่เจอคำอธิบายใดๆ

นอกจากนี้ยังมีฟอรัมแยกต่างหากบนเว็บไซต์ ซึ่งกำลังเป็นที่คึกคักกันอย่างมาก

ฟอรัมที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดสามอันดับแรกมาจากผู้เล่นที่เป็นพวก “Beta Testers (ผู้เล่นช่วงทดสอบระบบเกม)”

ไอแซคเข้าไปอ่านฟอรัมต่างๆเหล่านั้นด้วยความอยากรู้อยากได้ข้อมูล แต่เขาก็ต้องรู้สึกผิดหวังอย่างมากเพราะ Beta Testers เอาแต่พูดเพียงว่าเกมมันน่าทึ่งเพียงใด แต่ไม่ได้พูดข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเกมเลย

เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้กำลังปิดบังข้อมูลสำคัญต่างๆเอาไว้

ไอแซคออกจากฟอรัมและเลื่อนดูส่วนอื่นๆของเว็บไซต์ด้วยความสนใจ จากนั้นเขาก็เจอสิ่งที่น่าสนใจคือ [Legacies]

ไอแซคคลิกมันด้วยความอยากรู้ทันที

[คุณต้องหา Legacy ถึงจะเป็นมืออาชีพใน White Online! มี Legacy มากมายและแต่ละ Legacy ทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า! แต่ละ Legacy นั้นก็มีจุดอ่อนจุดแข็งที่ต่างกันออกไป]

[No Legacy (ไม่มี) : ไม่มีใครที่มี Legacy ในตอนเริ่มต้น นั่นหมายความว่าคุณไม่ได้สืบทอดเจตจำนงหรือเทคนิคของใคร]

[Ordinary Legacy (ระดับสามัญธรรมดา) : เป็น Legacy ที่แสดงถึงบุคคลที่ไม่มีใครรู้จัก แต่มันก็ยังมีพลังมากกว่าการที่ไม่มี Legacy]

[Special Legacy (ระดับพิเศษ) : เป็น Legacy ของบุคคลที่มีชื่อเสียง อาจเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์หรือในเทพนิยาย]

[Mythical Legacy (ระดับตำนาน) : เป็น Legacy ของบุคคลในตำนาน! อาจเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ที่โด่งดัง หรืออาจจะเป็นตัวตนพิเศษที่อาจจะไม่เคยมีชีวิตจริงๆเลยก็ได้]

[Godly Legacy (ระดับพระเจ้า) : เป็น Legacy ที่ทรงพลังที่สุด เพราะเป็นระดับเทพเจ้า หากคุณได้พบมัน แสดงว่าคุณถูกลิขิตให้อยู่เหนือผู้อื่น! คุณจะเป็นอวตารของเทพเจ้า!]

ไอแซคได้อ่านดูแล้วเขาก็ไม่ได้สนใจมันสักเท่าไหร่ เพราะ Legacy พวกนี้คงเป็นของพวกผู้เล่นระดับอาชีพ

ไอแซคปิดแล็ปท็อปลงแล้ววางกลับเข้าไปในโต๊ะของเขา พร้อมกับมองออกไปทางนอกหน้าต่างมองดูดวงอาทิตย์กำลังลับฟ้า

*ก๊อก ก็อก*

ไอแซคได้ยินเสียงคนเคาะประตู เขาก็หันไปพูดทันที “เข้ามาได้เลย”

ประตูแง้มเปิดออก บุคคลที่มาหาเขานั่นคือพ่อของเขา แม็กซ์เวล

“พ่อ?”

แมกซ์เวลพยักหน้า “ยุ่งอะไรอยู่รึเปล่าลูก?”

ไอแซคส่ายหัว “ผมพึ่งอ่านรายละเอียดสายอาชีพกับ Legacy ของเกม White Online ครับ”

แม็กซ์เวลพยักหน้าและเดินมานั่งลงบนเตียง “นี่ลูกพ่อ ลูกวางแผนที่จะเล่นเกม White Online แบบเรื่อยเปื่อยหรือว่าจริงจังหล่ะ?”

ไอแซคเกาหัวและตอบ “เอาจริงๆ ผมคิดว่าเดี๋ยวสักพักผมคงจะเบื่อมันแล้วหล่ะ”

แม็กซ์เวลมองหน้าอย่างจริงจังและถาม “ถ้าหากลูกไม่ได้เบื่อมันหล่ะ?”

“ผมก็คงเล่นต่อไปนะ ผมคิดว่างั้น...” ไอแซคตอบด้วยความสงสัย “พ่อถามผมทำไมหรอ?”

“โลก... จะเปลี่ยนไปหลังจากการเปิดตัวของ White Online … Legacy นั้นเป็นมากกว่าสิ่งที่เห็น”

ไอแซคได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกสับสนมาก แต่พ่อของเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

แมกซ์เวลตบไล่ของไอแซคและเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้ลูกชายงุนงงกับคำพูดนั้น

แต่เพียงไม่กี่นาทีต่อมา เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เข้ามาได้ครับ” ไอแซคพูด

คราวนี้เป็นสาวสวยที่เปิดประตูเข้ามา

“อลิซ” ไอแซคพูดด้วยรอยยิ้ม

อลิซยิ้มหวานและเดินมานั่งลงบนเตียงของเขา

“เธอไม่ควรออกไปข้างนอกแบบนั้นนะ ฉันเป็นห่วง” อลิซพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้ง

ไอแซคกลอกตาไปมา “นี่พี่นะ พี่ของเธอหน่ะ พี่ควรเป็นคนห่วงน้องสิ”

อลิซหัวเราะคิกคักและขยับเข้ามาใกล้ไอแซค “เป็นห่วง.... เป็นห่วงอะไรงั้นหรอ?”

“หลายๆอย่างหน่ะ” ไอแซคถอนหายใจ

อลิซคิ้วขมวด “นั่นไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง”

ไอแซคหัวเราะแล้วเอนตัวนอนลงบนเตียง

อลิซก็เอนตัวนอนลงเหมือนกันพร้อมกับเอาหัวของเธอซบไหล่ไอแซค

“เพื่อนของฉันพูดคุยเกี่ยวกับ White Online กันด้วยแหละวันนี้ ... ส่วนใหญ่เหมือนจะยอมโดดเรียนเพื่อเล่นมัน” อลิซหัวเราะคิกคัก

“ก็เกมนี้มันดูน่าสนใจดีนี่” ไอแซคพยักหน้า

อลิซหันหน้าไปหาไอแซค “ระวังผู้หญิงที่เจอในเกมด้วยหล่ะ!”

ไอแซคยิ้ม “ทำไมหล่ะ?”

“พวกเธออาจจะหลอกพี่ได้นะ” อลิซพูดเบาๆพร้อมกับกระโดดลงจากเตียงและวิ่งไปที่ประตู

ไอแซคเกาแก้มของเขา “พี่จะไม่โดนหลอก เธอน่าจะรู้นี่”

อลิซหันหน้ากลับมาพร้อมกับแลบลิ้น “ให้มันได้อย่างงั้นจริงๆเถอะ!”

ไอแซคหัวเราะและส่ายหัว “เมื่อก่อนก็อาจจะนะ... แต่เดี๋ยวนี้พี่เปลี่ยนไปแล้ว”

อลิซเดินออกไปพร้อมกับหันมามองไอแซคครั้งสุดท้าย พร้อมกับคิดในใจ ‘พี่น่าจะรู้ตัวเองสักทีนะว่าเพื่อนสนิทของพี่ชอบพี่หน่ะ.... เพราะพี่ไม่สนใจความรู้สึกของเธอ พี่ถึงได้เจออุบัติเหตุแบบนั้น’

อลิซปิดประตูและเดินจากไป

ไอแซคถอนหายใจและจ้องมองเพดานห้องสักพักก่อนจะค่อยๆพ่ายแพ้ให้กับเปลือกตาของตัวเองจนผล็อยหลับไป...