ตอนที่ 731+732 เต็มไปด้วยความเข้าใจผิด

ตอนที่ 731 เต็มไปด้วยความเข้าใจผิด

หลังจากหยุดชั่วขณะ.... เจียงเหยากล่าวต่อว่า “สำหรับลูกน้องของเขา เขาได้สัมผัสยาสลบที่ฉันเทลงในซองเอกสารอย่างเร่งรีบและเข็มเงินสัมผัสกับเข็มเงินที่ซ่อนอยู่ระหว่างช่องว่างของซองเอกสาร เมื่อลูกน้องของราฮารับซองเอกสารนั้นไป เขาเห็นว่ามีคราบน้ำติดอยู่ตรงนั้น เขาจึงใช้มือถู น่าจะเป็นระหว่างนั้นค่ะที่เขาถูกเข็มแทงไปด้วย”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เจียงเหยากางมือของเธอออก “ยาสลบมีขนาดเล็กมาก ประสิทธิภาพจึงหมดลงอย่างรวดเร็ว นี่คือสิ่งที่เรียกว่าซอมบี้หมายเลข 1 เข้าใจหรือยังคะ?”

“ถ้าคุณไม่เชื่อ ส่งคนมาตรวจกระเป๋าและร่างกายฉันได้เลยค่ะ”

“อีกอย่าง ฉันไม่คิดว่าต้องบอกพวกคุณหรอกใช่ไหม ฉันใช้เงินไป 50 ล้านในการซื้อเหมือง แต่ถ้ามีนิวโรไวรัสบนโลกนี้จริง ๆ ไวรัสตัวนั้นจะมีค่าน้อยกว่าเหมืองหรือเปล่าล่ะคะ? ฉันจะโง่พอที่จะเปิดเผยไวรัสเพื่อปกป้องกับเหมืองมูลค่า 50 ล้านหรือเปล่า?”

คำพูดของเจียงเหยาดูสมเหตุสมผลมาก และก็ไม่มีใครพูดอะไรเพื่อหักล้างเหตุผลนั้นของเธอได้เลย!

ทางฝ่ายประเทศ YN ทำอะไรไม่ได้เช่นกันเพราะราฮาบอกในบันทึกว่าตนเองเคลื่อนไหวได้ภายในเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง พวกเขาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายมาแล้วด้วย แต่ไม่พบอะไรเลย พวกเขายังรู้สึกว่าร่างกายของตนเองปกติอย่างสมบูรณ์ แต่ราฮามั่นใจอย่างยิ่งว่าเจียงเหยามีไวรัสนี้กับตัว สาเหตุที่พวกเขาโชคดีมาก อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้ติดเชื้อไวรัสจำนวนมาก ดังนั้นพวกเขาจึงโชคดีที่สามารถหลบเลี่ยงมาได้

เกี่ยวกับคำพูดของราฮา ฝ่ายรัฐบาลมีแนวโน้มที่จะเชื่อ ไม่ว่าไวรัสหมายเลข 1 ที่ราฮากล่าวจะมีอยู่จริงหรือไม่ แม้ว่าจะเป็นไวรัสที่ทำลายระบบประสาทเพียงครึ่งชั่วโมงโดยไม่ทิ้งร่องรอย สิ่งนี้ทำให้รัฐบาลของเขาหวาดกลัวและกระตุ้นความโลภของพวกเขาที่อยากจะครอบครอง

พวกเขากลัวว่าไวรัสตัวนี้จะมีอยู่จริง และยิ่งกลัวว่าไวรัสนี้จะไม่สามารถควบคุมได้ในมือของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงได้เสี่ยงดวงและอยากจะลองดูว่าผู้หญิงคนนั้นมีของจริงหรือไม่

ทว่าตามทัศนคติของฝ่ายจินโดนั้นไม่ยอมใครง่าย ๆ พวกเขาไม่ให้โอกาสอีกฝ่ายได้พูดคุยกับผู้หญิงคนนี้ และพวกเขายังไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้แม้แต่ครึ่งก้าว

หากผู้หญิงคนนี้สามารถแสดงความกลัว ความหวาดกลัว และแม้กระทั่งความสิ้นหวังแบบเดียวกันเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนจำนวนของทางฝั่งเขา พวกเขาก็ยังจะเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้เป็นเพียงนักธุรกิจธรรมดา

แต่ปฏิกิริยาตอบโต้และโต้กลับที่เฉียบแหลมและรวดเร็วที่ผู้หญิงคนนี้แสดงในเวลาต่อมา และถึงกับเยาะเย้ยรัฐบาลและประเทศของตนต่อหน้าพวกเขาโดยปราศจากความกลัวเลยแม้แต่น้อย ทำให้ใจของพวกเขาต้องการที่จะนำตัวผู้หญิงคนนี้ไปด้วยอย่างมาก แม้ว่าเธอจะไม่มีไวรัส ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ มันคงไม่ผิด หากจะพาเธอไปและสอนบทเรียนให้กับเธอ

“ถ้าพวกคุณไม่เชื่อว่าเข็มเงินที่ใช้ยาชาจะมีผลเช่นนั้น จะลองดูหน่อยไหมล่ะคะ ขออธิบายให้กระจ่างก่อน ตอนนี้ฉันไม่มียาชาหรอก ถ้าพวกคุณต้องการจะทดสอบ ส่งยาชามาให้ฉันก่อน” เจียงเหยากล่าว “ยาจีนโบราณของประเทศเรานั้นกว้างขวางและลึกซึ้ง แม้ว่าฉันจะได้เรียนรู้เพียงเล็กน้อย แต่ฉันยังสามารถแสดงให้คุณได้เห็น รัฐบาลของพวกคุณกลับฟังคำพูดของโจร เป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนและน่าหัวเราะมากเลยค่ะ คำพูดของโจรเต็มไปด้วยคำลวง มันคุ้มค่าแล้วเหรอคะที่จะต้องเจอปัญหามากมายที่มาหาฉันเพื่อถามเรื่องซอมบี้หมายเลข 1”

เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครอยากเป็นหนูทดลอง พวกผู้ชายถอยกลับไปเมื่อเห็นความหนาวเหน็บที่เล็ดลอดออกมาจากเข็มเงิน

__

ตอนที่ 732 หลักฐาน

เจียงเหยาขดริมฝีปากของเธอ “ในเมื่อไม่มีใครกล้าลอง ฉันจะเก็บแล้วนะคะ”

หลังจากเก็บของของเธอแล้ว เจียงเหยาก็ค่อย ๆ เตะกระเป๋าเดินทางของคุณต่อหน้าคนของ YN “ค้นได้เลยค่ะ ระหว่างหน่อยนะคะ! ในเมื่อฉันได้อธิบายสิ่งที่เรียกว่าไวรัสซอมบี้หมายเลข 1 ไปแล้ว ก็ถึงคราวที่ฉันจะซักถามกลับบ้าง”

ยิ่งเจียงเหยาพูดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเมามันมากขึ้นเท่านั้น นี่มันกลุ่มคนหน้าโง่ที่หาได้ยาก!

เจียงเหยาคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับตัวเธอและความกังวลของลู่ชิงสีบนเครื่องบินเมื่อสักครู่ เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นเอาเสียเลย!

เนื่องจากคนของ YN ไม่มีหลักฐานเพียงพอและไม่ได้เตรียมตัวมาอย่างดี พวกเขาจึงพูดอะไรไม่ได้ ไม่สามารถโต้แย้งคำพูดของเธอได้เพียงไม่กีประโยค

“ราฮาในประเทศของคุณพาคนมากกว่า 20 คนที่ติดอาวุธมาปล้นฉัน ในเมื่อเจ้าหน้าที่ของคุณรู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าคุณไม่ให้คำอธิบายดี ๆ กับฉัน ฉันจะยื่นเรื่องให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในประเทศของเราเข้าไปแทรกแซง!” หลังจากพูดอย่างนั้น เจียงเหยาก็ก้มศีรษะและจัดเสื้อผ้า “ฉันจะรอทางรัฐบาลของพวกคุณอธิบายเรื่องนี้กับฉัน หากไม่มีอะไรจะถามฉันแล้ว ฉันต้องขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ ฉันเดินทางมาตลอดทั้งคืน คงต้องขอตัว”

“คุณเจียงเหยา ขอถามเรื่องสามีที่เดินทางไปพร้อมกับคุณ เขาอยู่ที่ไหนครับ” เมื่อคนจาก YN เห็นว่าเจียงเหยากำลังจะจากไป พวกเขาก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็ว ราฮากล่าวว่าเจียงเหยาไปที่นั่นพร้อมกับสามี ทำไมเวลานี้เขาถึงเห็นเพียงเจียงเหยาคนเดียว

“สามีของฉันเดินทางไปกับฉัน?” มือของเจียงเหยาที่ถือกระเป๋าเดินทางหดกลับเล็กน้อย “ครั้งนี้ ฉันเดินทางไปกับนักธุรกิจท่านหนึ่งจากเมืองหนานเจียงค่ะ แต่ฉันกลับมาคนเดียว สามีของฉันเขาเป็นทหาร เขาจะเดินทางไปกับฉันได้ยังไงคะ คนจาก YN นี่เป็นอะไรกันไปหมด? อยากจะพูดอะไรก็พูด อยากจะทำอะไรก็ทำอย่างนั้นเหรอคะ ไหนล่ะคะหลักฐานของพวกคุณ?”

“ฉันขอปฏิเสธที่จะตอบคำถามที่ไม่มีมูลแบบนี้ค่ะ” เจียงเหยาพูดขึ้น จากนั้นเธอก็มองไปที่ร้อยตำรวจเอกเฉิน และให้เบอร์โทรศัพท์ของเธอแก่เขา แล้วบอกว่า “ฉันจะกลับไปพักผ่อน หากมีคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ โทรหาฉันนะคะ ฉันอาจจะอยู่ที่เมืองหลวงครึ่งวันก่อนจะกลับไปที่เมืองหนานเจียง ฉันยังเป็นเพียงนักศึกษาค่ะ ฉันต้องเข้าเรียน”

“เอาล่ะ ผมต้องรบกวนคุณเจียงด้วยนะครับ” ร้อยตำรวจเอกเฉินรู้สึกว่าเขาไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง ดูเหมือนว่าเขาจะหยุดคนของ YN ไม่ให้พาตัวเจียงเหยาไปตอนแรก ทว่าความสงสัยทั้งหมดกลับถูกทำให้กระจ่างด้วยลิ้นของเธอ

ร้อยตำรวจเอกเฉินมองดูเจียงเหยาก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว มุมปากของเขาม้วนขึ้นเล็กน้อยในขณะที่เขาคิดกับตัวเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตระกูลเหลียงต้องการปกป้องผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เหมือนใครและไม่ธรรมดาจริง ๆ

“เอาล่ะ มีอะไรเกี่ยวกับไวรัสหมายเลข 1 อีกไหม? ฉันแน่ใจว่าทุกท่านรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณมีเวลาอยู่ในประเทศของเรา ทำไมคุณไม่รีบกลับไปจัดการกับเรื่องของราฮาในประเทศของคุณ แล้วเรื่องที่ราฮาลักพาตัวพลเมืองของเรา! พวกเขานี่น่าทึ่งเสียจริง ที่คนในประเทศของคุณถือปืนมาปล้นนักธุรกิจต่างชาติได้อย่างง่ายดายเช่นนี้”

ร้อยตำรวจเอกเฉินมองอีกฝ่ายด้วยความรังเกียจ เขาโบกมือให้ทีมกลับไปรายงาน

ระหว่างทางกลับ สมาชิกในทีมดูสับสน “ร้อยเอกครับ เรามาที่วันนี้เพื่อฟังเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ พูดคุยกับคนจากรัฐบาล YN อย่างนั้นเหรอ? ได้เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นพูดกับอีกฝ่ายด้วยคำ ‘ดูถูก’ บนใบหน้าเธออย่างนั้น ผมล่ะรู้สึกมีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูกเลย!”

“เฮ้อ ถูกแล้ว ทีแรก คนของพวกเขาดูเหมือนกำลังจะสอบปากคำคนของเรา ผมล่ะตกใจมาก นึกว่าทีมของเราต้องเจอกับภารกิจที่ยากลำบากเสียแล้ว!”