ตอนที่ 44 สมบูรณ์แบบ
บรรยากาศภายในหอเด็ดดาวเปลี่ยนเป็นตึงเครียด ไม่มีใครกล้าเปิดปาก เหงื่อเย็นไหลลงแผ่นหลังทุกคน แม้กู่ฉางเกอจะถามฉู่เสวียน พวกเขาก็ยังรู้สึกกดดัน
แม้กระทั่งหลินชิวหาน ผู้รู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับกู่ฉางเกอก่อนหน้านี้ก็ไม่สามารถเมินแรงกดดันของเขาได้
ความเข้าใจผิดใดๆที่นางพัฒนาขึ้นจากความอ่อนโยนและสง่างามของกู่ฉางเกอหายไปแล้ว ลึกลงไป เขาคือคนที่ยืนเหนือคนอื่นและก้มมองโลกเหมือนพระเจ้า!
นี่คือตัวตนที่แท้จริงของเขา!
ถึงกระนั้น นางก็ยังอยากรู้เกี่ยวกับคนที่ชื่อเย่เฉินเล็กน้อย นางสงสัยว่าเขาเป็นใคร?นางไม่เคยใส่ใจข่าวลือจากโลกภายนอกมาก นางจึงไม่รู้เรื่องที่เกิดในแดนบูรพา
ครั้งีน้เอง ซูชิงเกอพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด“คุณชาย แคว้นกลางกว้างใหญ่มาก การหาตัวใครบางคนที่ตั้งใจหลบซ่อนไม่ต่างอะไรจากการงมเข็มในมหาสมุทร..”
ตอนนี้ทุกคนถึงหันไปสนใจซูชิงเกอ สาวงามอันดับหนึ่งแห่งแดนบูรพา ก่อนหน้านี้ นางเอาแต่ยืนเงียบๆด้านหลังกู่ฉางเกอ และชมนกชมไม้อย่างเงียบๆ
ถึงกระนั้น ความกลัวของพวกเขาต่อกู่ฉางเกอก็ทำให้พวกเขาไม่กล้ามองนางนานเกินไป
มันต้องบอกว่าซูชิงเกอ ท่านหญิงไท่เสวียนนั้นคู่ควรกับชื่อเสียงของสาวงามอันดับหนึ่งแห่งแดนบูรพามาก แม้กระทั่งผ้าคลุมหน้ากับชุดขาวเรียบง่ายก็ไม่สามารถปกปิดความงามของนางได้
นางดูศักดิ์สิทธิ์ สูงส่งและไร้มลทินจากเศษฝุ่นของโลกมนุษย์ ด้วยอารมณ์เหนือธรรมชาติ นางจึงดูเหมือนเทพธิดาที่ลงมาจากสวรรค์ชั้นเก้า
รัศมีของนางสามารถบดบัง’สาวงาม’คนอื่นได้จนหมด และไม่มีใครมีสิทธิ์แข่งขันกับนาง
‘สมกับเป็นคนที่มีหัวใจร้ายกาจ แค่เพราะนางมีความงามพลิกสวรรค์และล่อลวงใจทุกคนได้ มันไม่ได้หมายความว่านางจะเป็นคนดี..’
จินหยางอดด่าในใจไม่ได้ และความประทับใจที่มีต่อซูชิงเกอก็ยิ่งแย่ ในทางกลับกัน ทุกคนต่างอยากรู้ว่าทำไมซูชิงเกอถึงกล้าโน้มน้าวกู่ฉางเกอ
มันต้องใช้ความกล้าขนาดไหนกัน?
ฉู่เสวียนมองนางด้วยสายตาขอบคุณ
“เนื่องจากชิงเกอพูด งั้นข้าก็จะปล่อยเรื่องนี้ไป ฉู่เสวียน อย่าทำให้ข้าผิดหวัง..”
กู่ฉางเกอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ขอรับ ขอรับ คุณชาย ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะหาตัวเย่เฉินให้พบ!”
ฉู่เสวียนผ่อนคลายและตบหน้าอกตัวเองอย่างเร่บรีบ เหงื่อเย็นไหลลงหลังเขา และเขาก็รู้สึกเหมือนชายอ่อนแอที่ยืนต่อหน้าเสือซึ่งพร้อมตะครุบเขา
ในทางกลับกัน ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจ!ท่านหญิงไท่เสวียนเป็นที่โปรดปรานจนถึงขั้นโน้มน้าวคุณชายได้?
พวกเขามองนางด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
“ขอบคุณคุณชาย”
ซูชิงเกอยิ้มให้กู่ฉางเกออย่างมีความสุข แน่นอน นางรู้ดีว่าที่กู่ฉางเกอเรียกฉู่เสวียนเช่นนี้ก็เพื่อทำให้เขากลัว ส่วนเหตุผลว่าเขาทำไปทำไม?นางไม่สามารถเดาได้
แต่นางก็ยังเล่นตามน้ำและช่วยให้เขาหาทางถอย
ถึงแม้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงบนหน้าของกู่ฉางเกอ แต่เขาก็อดชมซูชิงเกอไม่ได้ ผู้หญิงอย่างนางที่สามารถเข้าใจเจตนาเขาได้นั้นเป็นอะไรที่เขาชอบมาก
หลังหยั่งเชิงเล็กน้อย เขาก็ตระหนักว่าไม่มีสักคนที่ตอบสนองต่อชื่อเย่เฉิน ทั้งหมดต่างแสดงสีหน้าสงสัยและไม่เปลี่ยนแปลง กลิ่นอายยังไม่สั่นคลอนเช่นกัน
แน่นอน กู่ฉางเกอไม่รีบ ความสนใจของเขาพุ่งสูง และอยากเห็นว่าคนคนนี้จะทนได้นานแค่ไหน
ต่อมา ทุกคนก็เริ่มกระซิบกระซาบกัน
อัจฉริยะหลายคนอดถามฉู่เสวียนถึงต้นกำเนิดของเย่เฉินไม่ได้ และว่าเขาไปตอแยคุณชายได้ไง
ฉู่เสวียนเริ่มอธิบาย และอธิบายว่าเย่เฉินรนหาที่ตายยังไง ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำอธิบาย สีหน้าพวกเขาก็แปลกไป
“ทำไมเราถึงรู้สึกเหมือนเราเคยได้ยินเกี่ยวกับเขามา..”
เขามาจากแดนบูรพา ไร้ภูมิหลัง ในวัยยี่สิบต้นๆ ด้วยฐานบ่มเพาะประมาณปรมาจารย์วิญญาณ และเกิดมาพร้อมพรสวรรค์สูง...
คำอธิบายนั้นคล้ายกับของจินหยาง บุตรศักดิ์สิทธิ์เจียโหลวไม่มีผิดเลยนี่?ตอนพวกเขาถามเขาถึงชื่อของพี่น้องร่วมสาบานเขา เขากลับเงียบด้วยเหตุผลบางอย่างด้วยใช่ไหม?
หลายคนคาดเดาและอดแสยะยิ้มไม่ได้ ใครจะไปสนใจความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับบุตรศักดิ์สิทธิ์เจียโหลวถ้าพวกเขาสามารถเอาใจคุณชายกู่ได้?!
“คุณชาย ข้าคิดว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เจียโหลวควรรู้ถึงที่อยู่ของเย่เฉิน..”
บุตรศักดิ์สิทธิ์ชูหยางพูดขึ้นและริเริ่มอธิบายสิ่งที่จินหยางเคยพูดในศาลา
‘ไอสารเลวชูหยาง...’
ใบหน้าของจินหยางขาวซีดและเหงื่อเย็นก็ไหลริน
“โอ้!บุตรศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนเจียโหลว เจ้ารู้จักเย่เฉินงั้นเหรอ?”
กู่ฉางเกอจิบชาและถามด้วยเสียงอ่อนโยน ทุกอย่างเป็นไปตามคาด!ดวงตาของเขาตกที่ชายหนุ่มผมแดง
[ฮึ่ม!]
แรงกดดันน่ากลัวกดทับลงมาอีกครั้ง อัจฉริยะทั้งหมดจากแคว้นกลางหน้าซีด แม้กระทั่งวิญญาณก็ยังสั่นสะท้าน
พลังของคุณชายน่ากลัวแค่ไหน?
แม้กระทั่งประมุขกับจักรพรรดิก็ยังเทียบไม่ได้กับเขา
หรือเขาจะเป็นราชาเซียน?
เป็นไปได้ไง?เขาดูไม่แก่กว่าพวกเขาด้วยซ้ำ...ไม่สิ เขาอาจเด็กกว่าพวกเขาด้วย!
“สมกับที่เป็นคุณชายกู่!เขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าท่านพ่อ..”
ความชื่นชมเต็มดวงตาของหลินชิวหาน
‘นี่คือจุดประสงค์เบื้องหลังคำถามของคุณาย?เขาอยากรู้ว่าใครเกี่ยวข้องกับเย่เฉินงั้นเหรอ?’
สุดท้ายซูชิงเกอก็เข้าใจเหตุผลเขา แต่นางไม่เข้าใจว่ากู่ฉางเกอรู้ได้ไงว่ามีคนที่นี่ที่เกี่ยวข้องกับเย่เฉิน
กู่ฉางเกอดูลึกลับมากขึ้นในสายตานาง!
“คุณชาย ข้ารู้จักน้องชายเย่เฉิน...”
จินหยางตอบ เขาไม่สามารถแม้แต่จะหายใจภายใต้แรงกดดันนี้ และใบหน้าของเขาก็ขาวซีด เขาตกตะลึงมาก และไม่เข้าใจว่าทำไมความแตกต่างระหว่างพวกเขาถึงมากขนาดนี้?
มันราวกับเขาคือคางคกที่เหม่อมองดวงอาทิตย์จากก้นบ่อ!
ตอนนี้ เขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ยอมรับว่าเขารู้จักเย่เฉิน เขาได้เปิดเผยไปมากตอนคุยกับอัจฉริยะคนอื่น เขาเสียใจที่ปากมาก และรู้สึกว่าไม่ควรพูดไปมากเลยในตอนนั้น
“โอ้!ดีที่เจ้ารู้จักเขา แล้ว เย่เฉินอยู่ที่ไหน?”
กู่ฉางเกอถามราวกับมันไม่มีอะไรผิด และสีหน้าของเขาก็ไม่เปลี่ยน
“อภัยให้ข้าด้วย แต่ ข้าไม่สามารถเปิดเผยที่อยู่ของน้องชายเย่ได้!’
จินหยางกัดฟันและตอบ แผ่นหลังของเขาเปียกไปด้วยเหงื่อ และสุดท้ายก็เข้าใจพลังน่ากลัวของคุณชายตรงหน้า เขาไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่กลิ่นอาย!
ไม่น่าแปลกที่เย่เฉินจะหนีมาแคว้นกลาง และไม่กล้าเปิดเผยตัว!
แต่จินหยางก็ยังไม่อยากเปิดเผยที่อยู่ของน้องชายเย่เฉิน เขาได้เปิดเผยไปมากแล้ว และคงรู้สึกไม่ดีถ้ายังต้องบอกตำแหน่ง
“โง่!ข้าขอถามเจ้าอีกครั้ง’เย่เฉินอยู่ที่ไหน?”
สีหน้าของกู่ฉางเกอเริ่มเปลี่ยน ดวงตาของเขาดำมืดเหมือนขุมนรก และเปล่งอำนาจบารมีออกมา!
“ท่าน เย่เฉินคือน้องชายร่วมสาบานของข้า ข้ารู้จักนิสัยเขาดี!มันอาจมีเรื่องเข้าใจผิดระหว่างท่าน...”
จินหยางตอบผ่านไรฟัน เขาสั่นไปทั้งตัวและอดอยากคุกเข่าลงไม่ได้ภายใต้แรงกดดันนี้ แต่เขาก็ยังมีศักดิ์ศรีและจะไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าจะยังไง เขาก็ต้องปกป้องเย่เฉิน!
“มันนับเป็นเกียรติที่เจ้าได้ตั้งคำถามข้า”
กู่ฉางเกอมองเขาราวกับกำลังมองมด และโดยไม่เปลี่ยนน้ำเสียง เขาพูดต่อ“แล้วเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงมาตั้งคำถามข้า?”
พอสิ้นคำพูดเขา เจตนาน่ากลัวก็พวยพุ่งจากตัวเขาและกดทับจินหยาง ด้วยเสียงคร่ำครวญ จินหยางพ่นเลือดและคุกเข่า ใบหน้าของเขาซีดเป็นข้าวต้ม และก็ไม่สามารถต่อต้านแรงกดดันได้!
“คุณชาย บุตรศักดิ์สิทธิ์ของเราโง่เขลาและทำให้ท่านไม่พอใจ ข้าหวังว่าคุณชายจะให้อภัย!”
ผู้ปกป้องของจินหยางรีบเผยตัว เขาคุกเข่ากับพื้นและอ้อนวอนด้วยใบหน้าหวาดกลัว
เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องจะพัฒนามาถึงจึดนี้ บุตรศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาเป็นบ้าอะไร?เขากำลังนำหายนะมาสู่ดินแดนของพวกเขา?!
หอเด็ดดาวตกอยู่ในความเงียบ และผู้ชมก็ไม่กล้าหายใจเสียงดัง
[ติ้ง!ท่านปราบพี่ชายร่วมสาบานของบุตรฟ้าประทานสำเร็จและทำภารกิจสำเร็จ]
[อัตราการสำเร็จ : สมบูรณ์]
[ท่านได้รับโบนัส 40%สำหรับการทำภารกิจระดับสมบูรณ์!ท่านได้รับค่าโชคชะตา 700 แต้ม!]
การแจ้งเตือนระบบดังขึ้น
