White Online : ตอนที่1 White Online
ตอนที่1 White Online
“White Online เกมรูปแบบ VRMMORPG ที่มีผู้คนรอคอยมากที่สุดในโลกกำลังจะเปิดขายแล้วในวันพรุ่งนี้” ผู้ประกาศข่าวหญิงวัยกลางคนกล่าวด้วยใบหน้าที่กระตือรือร้น
ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆเธอยิ้มและพูดต่อว่า “White Online เกมที่มีการพูดถึงมากว่า 10ปี ในที่สุดก็จะเปิดให้เล่นแล้วจริงๆ! นี่ถือว่าเป็นเรื่องที่พลิกวงการเกมเลยก็ว่าได้ ผมเชื่อว่าหลายๆคนจะต้องเฝ้ารอ จะต้องดีใจกับเรื่องนี้แน่ๆ”
ผู้ประกาศข่าวหญิงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “White Online ได้ชื่อนี้มาจากประเทศที่เต็มไปด้วยหิมะอันสวยงาม ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจหลักของผู้พัฒนาเกม! ผู้พัฒนาเกมจาก Legacy Company ได้เปิดเผยออกมาว่า AI ตัวแรกของโลกได้ถูกเพิ่มเข้าไปในเกมแล้ว! นอกจากนี้ยังมีข่าวลือเกี่ยวกับ NPC ที่พวกเราได้เคยเห็นกันในตัวอย่างอีกด้วย บางคนก็เชื่อว่านั่นเป็นมนุษย์จริงๆ! แต่เรื่องนี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ บางทีการที่พวกเราอยากรู้ความจริง คงต้องเข้าไปหาในเกม White Online กันแล้วหล่ะ!!”
ชายวันกลางคนพูดต่อว่า “พรุ่งนี้ เวลา 12.00 สำหรับตัวเซิฟเวอร์ของเกมจะเปิดอย่างเป็นทางการ! ผมเชื่อว่ามันต้องเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายของบริษัท Legacy Company อย่างแน่นอน เพราะผมได้ยินข่าวลือว่าหมวก VR สำหรับเข้าเล่นเกมจำนวน 300 ล้านอันนั้นถูกขายไปหมดแล้วด้วย”
“White Online! โลกที่เต็มไปด้วยสมบัติ รอคอยพวกเราอยู่!!”
...
ในเวลาเดียวกัน ณ เมือง Snowstar
สถาปัตยกรรมที่ออกแบบอย่างสวยงามถูกปกคลุมไปด้วยหิมะทำให้เมืองนั้นดูขาวชอุ่มมองแล้วสบายตา เป็นเมืองที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลสุดๆ
ตึกระฟ้าสูงตระหง่ายาวทอดสู่ท้องฟ้า แสงสีตัดกับความขาวของหิมะได้อย่างลงตัว
ประชาชนที่เดินตามท้องถนนดูพอใจกับทิวทัศน์ ทุกคนดำเนินชีวิตกันอย่างมีความสุข แต่ประชาชนทุกคนก็ต้องหันหน้าไปมองจอที่ติดอยู่บริเวณข้างตึก
ข่าวที่ถูกแสดงในจอภาพนั้นทำให้ประชาชนต้องหยุดมองด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น
ณ ด้านหน้าจอภาพ
ชายหนุ่มผู้มีผมขาวเข้ากับบรรยากาศโดยรอบจ้องมองไปยังหน้าจอด้วยความปรารถนา เขาแสดงใบหน้าที่ตื่นเต้นกว่าคนอื่น ผิวพรรณของเขานั้นเนียนขาวยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก
ความจริงเรื่องนี้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ เพราะแม้แต่หญิงสาวรอบๆยังต้องเหลียวมามองชายหนุ่มคนนี้
ชายหนุ่มคนนี้ได้รับความสนใจจากคนรอบข้างอย่างมาก แต่เขานั้นใช้สมาธิจดจ่อแค่สิ่งที่อยู่ในจอภาพ
ชายหนุ่มคนนี้มีนามว่า ไอแซค ไวท์ร็อค อายุ 18ปี
ไอแซคควรจะอยู่ที่โรงเรียนแล้วในเวลานี้ แต่เขาก็ขอลาโดยไม่ทราบสาเหตุ
หิมะตกกระทบหัวของเขาอย่างช้าๆ จนทำให้ไอแซคสมาธิหลุดกับสิ่งที่เขาจดจ่อ เขาเริ่มเดินไปตามถนนท่ามกลางหิมะ
ไอแซคเดินไปไม่กี่ร้อยเมตรในที่สุดเขาก็มาหยุดอยู่ที่หน้าร้านค้าแห่งหนึ่ง เขาหันหน้าไปมองเห็นป้ายเรืองแสงที่เขียนเอาไว้ว่า [หมวก VR ลดราคา 34%]
ป้ายเรืองแสงนี้เด่นหลามาแต่ไกลแม้จะมีผู้คนมากมายแออัดอยู่ก็ตาม
วัยรุ่นและผู้ใหญ่เดินออกมาจากร้านด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับกล่องเล็กๆในมือ และที่ข้างกล่องเล็กๆนี้มีรูปของหมวก VR ติดอยู่
“White Online … ดีหล่ะ สงสัยได้เวลาบอกลาเงินในกระเป๋าแล้ว” ไอแซคยิ้มแหยๆและเดินเข้าไปในร้านค้า
ไอแซคไม่ได้พยายามจะหาหมวก VR ที่ดีที่สุด เขารอจนกว่าผู้คนจะลดน้อยลงและคว้าหมวก VR ที่ราคาถูกที่สุดมาในราคา [299$ -34%]
เขารีบซื้อหมวก VR และออกจากร้านค้าแห่งนี้อย่างรวดเร็ว
เมื่อวันก่อนเขาได้รับเงินค่าขนมมา แต่พอมาวันนี้เขาได้ใช้เงินเกือบจะทั้งหมดไปเรียบร้อยแล้ว
หลังจากที่เขาซื้อหมวก VR เสร็จรีบร้อย เขาก็เร่งรีบกลับบ้านในทันที เพียงเวลาแค่ 30 นาทีเขาก็กลับมาถึงระแวกบ้าน แต่ด้วยอาการร่างกายไม่แข็งแรงของเขามันทำให้เขาต้องเหนื่อยอย่างมาก
ในเวลานี้มียามสองคนอยู่หน้าประตูและกำลังขวางทางเข้าของเขาอยู่
“ยืนยันตัวด้วย” หนึ่งในยามพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย ทำราวกับว่าเขาไม่รู้จักชายหนุ่มคนนี้ ถึงอย่างงั้นสีหน้าที่เฉยเมยนี้ก็ไม่อาจซ่อนความโกรธที่มองเห็นได้ในดวงตา
ไอแซคถอนหายใจ “อย่ามาทำเหมือนไม่รู้จักผมนะ ไอ้...” และเขาก็หยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาเพื่อแสดงบัตรประจำตัว
ยามเห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจและเปิดประตูอย่างช้าๆ
ไอแซคยืนรอกว่า 3นาทีเต็มกว่าประตูจะเปิดเสร็จ จนเดินเข้าไปในย่านแห่งนี้ได้
บ้านทุกหลังนั้นดูเหมือนคฤหาวน์หลักเล็ก มีพื้นที่กว้างขวางและมีรั้วกั้นเป็นการแบ่งอาณาเขต
รถยนต์แต่ละคันในที่แห่งนี้นั้นเป็นรถที่แพงที่สุดในตลาด แต่มันก็เป็นแค่ภาพธรรมดาในชีวิตประจำวันของไอแซค
เขาเดินต่ออีก 10นาทีจนกระทั่งถึงคฤหาสน์หลังหนึ่งซึ่งดูไม่ได้หรูเหมือนกับที่เดินผ่านมา
คฤหาสน์หลังนี้ใหญ่กว่ามาก มีมากกว่า 5ชั้น แถมยังมีลานด้านหลังและด้านหน้า
มีรั้วสูงล้อมรอบคฤหาสน์ที่มีประตูเหล็กอันสวยงามอยู่ตรงกลาง
ไอแซคเดินไปที่ประตูและมองไปที่กล้องทางซ้ายมือ และได้ทำการโบกมือทักทาย
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก ไอแซคเดินเข้าไปในลานอันสวยงามซึ่งมีหิมะสีขาวบริสุทธิ์ปกคลุมพื้นดินอยู่ พร้อมกับมีรูปปั้นอันสวยงามตั้งตระหง่านอยู่
มีพุ่มไม้ล้อมรอบสนามหญ้าเหมือนกับสวนสาธารณะ แต่ก็ถูกหิมะปกคลุมทำให้มันสวยงามไปอีกแบบ
ไอแซคเปิดประตูหน้าและเข้าไปในคฤหาสน์ทันที ภายในนั้นมีความสวยงามอย่างเช่นที่ทุกคนจินตนาการคฤหาสน์เอาไว้
พื้นและผนังเป็นสีน้ำตาลอ่อนทำจากไม้โอ๊ค เฟอร์นิเจอร์ดูใหม่เอี่ยม และภาพวาดถูกตกแต่งอยู่เต็มฝาผนัง
มีบันไดทางขึ้นวนม้วนขึ้นไปยังชั้นบน ซึ่งระยะทางรวมๆก็เกือบ 10เมตรได้
ทางด้านขวาของชั้นแรกเป็นห้องครัวขนาดใหญ่ ทางด้านซ้ายมือเป็นห้องนั่งเล่นและรับประทานอาหาร
ไอแซคถอนเสื้อของเขาออกและแขวนเอาไว้บนไม้แขวนตั้งพื้น เขาวางร้องเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าด้วยความนุ่มนวลและค่อยๆขึ้นไปที่ชั้นสอง
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเดินขึ้นไปชั้นสอง ก็ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาขัดจังหวะเขาทันที
“ไอแซค? วันนี้ไปไหนมา?” หญิงวัยกลางคนสีผมสีดำที่ดูมีเสน่ห์โผล่หน้ามาจากห้องครัวและถาม
ไอแซคหันหน้าไปมองและยิ้มเจื่อนๆ “แม่ผมแค่ไปเดินเล่นมาครับ”
แม่ของเขา อิสซาเบลล่า แสดงสีหน้าเป็นกังวล “ลูกไม่ควรทำอย่างงั้นนะ มันไม่ปลอดภัยสำหรับลูก!”
ไอแซคถอนหายใจ “ขอโทษครับแม่”
อิสซาเบลล่าเดินเข้ามาหาไอแซคและกอดด้วยความเป็นห่วง แต่สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นถุงที่ไอแซคกำลังถืออยู่ เธอจึงถามทันที “นี่คืออะไรงั้นหรอ?”
ไอแซคเห็นสายตาของแม่ที่กำลังจ้องมองมาที่ถุงในมือของเขา เขายิ้มและพูดกลับไป “มันคือหมวก VR สำหรับเข้าเกมหน่ะแม่ ผมได้ยินคนมากมายพูดถึงเกมใหม่ White Online ที่จะเปิดตัววันพรุ่งนี้ แม้แต่ในข่าวก็ยังรายงานเกี่ยวกับเกมนี้ ผมเลยไปหาซื้อมาหน่ะครับ”
“White online?” อิสซาเบลล่าตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ไอแซคพูด เพราะเธอเองไม่แน่ใจเหมือนกันว่านี่มันเป็นเกมที่ดีหรือไม่ดี
“ครับ มันน่าสนใจมากเลย ผมก็เลยตัดสินใจออกไปซื้อมาหน่ะ” ไอแซคพูดด้วยความตื่นเต้น
เมื่ออิสซาเบลล่าเห็นเขายิ้มตื่นเต้นแบบนั้น เธอก็เลยไม่ว่าอะไร นอกจากการยืนกอดอกและถามว่า “ราคาเท่าไหร่?”
“เอ่อ...” ไอแซคอ้ำอึ้งและพูดด้วยความไม่ค่อยมั่นใจ “199$ ครับ”
อิสซาเบลล่าหรี่ตาลง “ไอแซค เวย์น ไวท์ร็อค!”
“ก็ได้...” ไอแซคพูดพร้อมกับเกาหัวตัวเอง “299$”
อิสซาเบลล่าถอนหายใจและยิ้มแหยงๆ “แม่จะให้ค่าขนมลูกอีกแค่ 100$ เท่านั้น! แล้วก็ห้ามเอาไปใช้จ่ายเกี่ยวกับเกมอีก!”
“แม่ ไม่ต้องให้ก็ได้” ไอแซคพูดด้วยความเขิลอาย
อิสซาเบลล่าก้มหน้าเข้าไปหอมแก้มไอแซคและพูด “ไม่พูดต่อแล้ว พอเท่านี้แหล่ะ”
หลังจากจบบทสนทนา เธอก็กลับเข้าไปในห้องครัว
ไอแซคถอนหายใจและส่ายหัวไปมา หลังจากพูดคุยกับคุณแม่เสร็จ เขาก็ขึ้นบันไดไปยังชั้น 4 และเข้าไปข้างในห้องห้องหนึ่ง
ห้องห้องนี้มีเตียงขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับตัวไอแซคได้ถึง 5คน
มีตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ และโต๊ะที่วางอยู่ข้างหน้าต่าง
มีโคมระย้าห้อยลงมาจากเพดานทำให้ห้องดูอบอุ่น
ประตูทางเข้าห้องน้ำนั้นอยู่ติดกับตู้เสื้อผ้า
ภายในห้องน้ำประกอบไปด้วยอ่างอาบน้ำ ฝักบัว และอ่างล้างหน้า
ไอแซควางหมวก VR ของเขาไว้บนโต๊ะและเริ่มแกะกล่องทันที เขาค่อยๆดึงหมวกออกมาอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นก็ค่อยๆวางกล่องลงบนพื้น
มันเป็นหมวกสีน้ำเงินที่มีกระบังหน้าสีขาว ไอแซครู้ว่ามันไม่ใช่ของแพงที่สุด มันเป็นเพียงแค่ระดับ Bronze
สำหรับหมวก VR จะมีระดับดังนี้ Bronze Silver Gold Platinum และ Legendary รวมเป็นทั้งหมด 5ระดับ
หมวก VR ระดับ Bronze นั้นมีข้อจำกัดมากมาย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับไอแซค เพราะเขาไม่ได้จะเล่นเกมอย่างมืออาชีพอยู่แล้ว
เขาวางแผนเอาไว้แค่ 1สัปดาห์เท่านั้น เดี๋ยวเขาคงเบื่อกับเกมนี้แล้ว สาเหตุที่เขาคิดแบบนี้ก็เพราะว่าทุกครั้งที่เขาหางานอดิเรกทำ เขาไม่เคยทำอะไรเกิน 1สัปดาห์เลย
ไอแซคเริ่มใส่หมวก VR กลับเข้าไปในกล่อง และนำกล่องยกขึ้นไปวางในชั้นตู้เสื้อผ้าอย่างระมัดระวัง
“พรุ่งนี้ ..... รู้สึกตื่นเต้นดีจัง” ไอแซคบ่นพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับแสดงรอยยิ้มออกมา
ไอแซคหันหลังและเดินไปเปิดตู้เก็บของที่มีสมุดมากมายอยู่ข้างในนั้น
เขาหยิบเล่มบนสุดขึ้นมาเปิดออก และเริ่มเขียนเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ลงไปในสมุด
ไอแซคทำสิ่งนี้มาตลอด 3ปีที่ผ่านมา โดยที่เขาไม่เคยเบื่อมันเลย
ไอแซคใช้เวลาเขียนกว่าครึ่งชั่วโมง จนมาถึงบรรทัดสุดท้ายที่เขียนว่า ‘วางหมวก VR ไว้ที่ชั้นวางตู้เสื้อผ้า’
หลังจากนั้นเขาปิดสมุดบันทึกและเก็บไว้ในลิ้นชักเหมือนเดิม พร้อมกับล็อคอย่างแน่นหนาด้วยกุญแจสีเงินของเขา
