625 - ความน่ากลัวของหยินหยาง
625 - ความน่ากลัวของหยินหยาง
“ถ้าเจ้ามีความมั่นใจขนาดนั้น ก็มาดูกัน!”
หญิงชราเหวี่ยงไม้ค้ำไปข้างหน้า
แสงสีเขียวกำลังหลั่งไหล มันเป็นแถบไม้ไผ่สีเขียวสดโดยที่ปลายของไม้ไผ่ยังคงมีใบเล็กๆที่ปลดปล่อยพลังชีวิตอันงดงามออกมา
“ตาย!”
ความว่างเปล่ากำลังพังทลาย แถบไม้ไผ่ที่ดูเหมือนเบาแต่ความจริงมีน้ำหนักถึงหนึ่งหมื่นจิน ทันทีที่มันข้ามความว่างเปล่าใบหน้าของเย่ฟ่านก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
แท่งไม้ไผ่ทรงพลังจนน่าเหลือเชื่อ มันปลดปล่อยกลิ่นอายของเต๋าที่ไม่ธรรมดา และการโจมตีนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง
“ครึก!”
เย่ฟ่านโบกกระบี่มังกรดำออกไปตรงๆโดยไม่ได้หลบเลี่ยง เสียงกระทบกันระหว่างกระบี่และไม้ไผ่ดังสนั่นหวั่นไหวทำให้แก้วหูของผู้คนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงเจ็บปวดเล็กน้อย
หัวใจของเย่ฟ่านหนักอึ้ง กระบี่มังกรดำไม่สามารถตัดก้านไม้ไผ่ได้ ยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรขั้นหกน่ากลัวจริงๆ พวกเขาแข็งแกร่งเกินกว่าจะจินตนาการ
ไม้ไผ่สวรรค์และปัฐพีเป็นหนึ่งเดียว หญิงชรากำลังใช้ประโยชน์จากความลุ่มลึกในเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ ไม้ไผ่สีเขียวเปรียบเหมือนชีวิตแสดงถึงความแข็งแกร่งและเป็นอมตะ สีเขียวมรกตของมันงดงามเหมือนหยกที่สว่างไสว
"แปรง!”
หญิงชรากดมือไปข้างหน้า แม้นางจะชราแต่ความเคลื่อนไหวของนางยังคงรวดเร็วและมือของนางก็กวาดเข้าเย่ฟ่านอย่างต่อเนื่อง
ไผ่เขียวขนาดเล็กควบแน่นระหว่างความว่างเปล่า ผสานกับรอยประทับของเต๋าในขณะที่หน่อสีเขียวของมันก็งอกยาวขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับปลดปล่อยพลังชีวิตอันมากมายมหาศาลออกมา
เย่ฟ่านอึดอัดมาก เขารู้สึกว่ามือและเท้าของเขาถูกมัด และพลังการต่อสู้ของเขาไม่สามารถระเบิดได้เต็มที่ นี่เป็นจังหวะที่แย่มาก หญิงชราคนนี้ควบคุมทุกอย่างอยู่ในกำมือของตัวเอง
นางหมุนเวียนเต๋าเพื่อใช้แทนพลังศักดิ์สิทธิ์ในขณะเดียวกันนางก็ยังยึดครองตำแหน่งที่สูง
แท่งไม้ไผ่สีเขียวและเต๋ากลายเป็นหนึ่งเดียวสะท้อนถึงเจตจำนงของนาง ยิ่งนางต่อสู้มากเท่าไหร่ความน่ากลัวก็ยิ่งถูกปล่อยออกมามากขึ้นเท่านั้น
"เพี้ยะ"
ไผ่สีเขียวในมือของหญิงชรากวาดและฟาดเข้าที่ศีรษะของเย่ฟ่าน จากนั้นจึงฟาดเข้าที่หน้าอกและหน้าท้องของเขาโดยที่เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
เย่ฟ่านมีความรู้สึกเหมือนถูกมัดมือมัดเท้ายากที่จะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ร่างกายของเขาถูกโจมตีหลายครั้งและแต่ละครั้งให้ความรู้สึกเหมือนท้องฟ้าถล่มลงมา
"แตก" "แตก" หญิงชราคำราม
ไผ่สีเขียวในมือของนางยังคงวาดช้า ๆ และจังหวะของสวรรค์และปัฐพีเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
“แย่แล้ว!”
“ตาย!”
หญิงชราเปลี่ยนจากการควบคุมไม้ไผ่ด้วยมือและปล่อยให้มันขยายใหญ่ขึ้นก่อนที่นางจะเหยียบไม่เท้ากดเข้าหาเย่ฟ่าน พลังที่หลั่งไหลออกมาโหมกระหน่ำราวกับคลื่นยักษ์
ก้านไผ่ฟื้นขึ้นมากลายเป็นต้นไผ่โบราณที่สูงตระหง่าน ใบไม้สีเขียวที่แกว่งไปมาภายใต้ดอกไผ่ที่ไม่สิ้นสุดและขาวสดใสราวกับผลึกอันงดงาม
“บูม!”
โลกพังทลาย แท่งไม้ไผ่จำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า สีเขียวสดใสทั้งหมดพุ่งเข้าหาเย่ฟ่าน ราวกับมังกรนับพันตัวที่กำลังร่ายรำ
สิ่งเหล่านี้เชื่อมต่อกันเป็นลูกโซ่ สีเขียวมรกตและเครื่องหมายชีวิตที่สดใสโจมตีเข้าหาเย่ฟ่านนับหมื่นครั้ง และความแข็งแกร่งทุกรูปแบบที่ถูกประทับไว้ในความว่างเปล่าก็เริ่มทำงานพร้อมกัน
หญิงชราเคลื่อนไหวนับหมื่นกระบวนท่าอย่างไม่เร่งรีบ นางต้องทำให้แน่ใจว่าเย่ฟ่านไม่สามารถหลบเลี่ยงจากการโจมตีครั้งนี้!
เย่ฟ่านพยายามดิ้นรนสุดกำลัง ทะเลสีทองแห่งความทุกข์พุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า ปิดกั้นค่ายกลไม้ไผ่นับหมื่น
“บูม!”
นี่เป็นการปะทะกันอย่างรุนแรง แสงระยิบระยับระหว่างสองฝั่งส่องประกายไปทั่วท้องฟ้า พลังงานที่น่าสะพรึงกลัวและรุนแรงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ซัดออกไปทุกทิศทาง
นี่คือพลังอันน่ากลัวของยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรที่แท้จริง พวกเขามีความใกล้ชิดกับเต๋าผู้ยิ่งใหญ่มากกว่าเย่ฟ่านที่อยู่ในอาณาจักรสี่สุดขั้วหลายเท่า
“ปัง!”
เย่ฟ่านควงกระบี่มังกรดำแยกท้องฟ้าอย่างทุลักทุเล และในที่สุดก็หนีออกจากค่ายกลไม้ไผ่ของหญิงชราได้สำเร็จ ในตอนนี้แม้เย่ฟ่านจะได้รับบาดเจ็บไม่น้อยแต่ความรู้สึกที่ถูกมัดมือมัดเท้าก็ไม่มีอีกต่อไป
"บูม"
กระบี่ศักดิ์สิทธิ์และทะเลแห่งความทุกข์คำรามพร้อมกัน พลังที่น่ากลัวนี้ทำลายรอยประทับนับหมื่น และความว่างเปล่าก็พังทลายกลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ที่กลืนกินทั้งสวรรค์และปฐพี
“เจ้าสัตว์ร้าย เจ้ายังกล้าซ่อนความแข็งแกร่งไว้อีก!”
คำพูดของหญิงชราเย็นชา นางเริ่มรู้สึกไม่มั่นคง เด็กน้อยคนนี้สามารถหนีจากอาณาเขตของนางได้ มันทำให้นางโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด
“หญิงชราคนนี้น่ากลัวมาก!”
ดวงตาของผังป๋อเป็นประกายสดใส แสงสีเงินส่องสว่างราวกับสายฟ้าสองเส้น เก้าบาดแผลแห่งจักรพรรดิอสูรถูกปลดปล่อยออกไปในทันที
หญิงชราหันกลับมามองอย่างเย็นชา เจตนาฆ่าอันไม่สิ้นสุดของนางถูกปลดปล่อยและนางส่งเสียงคำรามขึ้นว่า
“ถ้ามีความกล้าหาญก็เข้ามา!”
“นางเฒ่าเจ้าตายแน่นอน!” ผังป๋อกำลังจะโจมตี
ทันใดนั้น แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวก็เกิดขึ้น ภูเขาขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างไกลหลายร้อยลี้ถูกทำลาย ชายชราผมขาวที่มีรูปร่างเหมือนลิงแก่บินขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกับเสียงหัวเราะที่น่ารังเกียจ
“ยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรครั้งที่ห้า!”
ตู้เฟยและหลี่เหอซุย อ้าปากค้าง ไม่คิดว่าจะมีคนเช่นนี้ซ่อนตัวอยู่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะค่อนข้างให้ความสนใจต่อเด็กหญิงตัวเล็กๆซึ่งเตรียมจัดส่งตัวไปยังภาคกลาง
เย่ฟ่านก้าวถอยหลังพร้อมกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในอ้อมแขนของเขา เพียงแค่หญิงชราคนเดียวก็รับมือได้ยากมากแล้ว ยังมีชายชราคนนั้นอีก
ผังป๋อออกมาข้างหน้าและยืนอยู่เคียงข้างเย่ฟ่าน
“เจ้ากล้าบุกเข้ามาในดินแดนบริสุทธิ์ของนิกายหยินหยาง ช่างเป็นเด็กที่ไม่รู้จักตายจริงๆ!” ชายชราคำรามด้วยความเย็นชาก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า
“ดูเหมือนว่าข้าจะออกมาได้ถูกเวลาจริงๆ การดื่มเลือดของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณว่ากันว่าจะทำให้มีชีวิตยืนยาวขึ้น ความจริงข้อนี้ข้าจะได้พิสูจน์สักที”
“ถูกแล้ว เขามารนหาที่ตายด้วยตัวเอง” หญิงชราเห็นด้วย
“มารอดูกันดีกว่าว่าใครจะเป็นคนตัดหัวใคร” เย่ฟ่านเยาะเย้ยและสื่อสารกับผังป๋อ ตู้เฟย และคนอื่นๆอย่างลับๆ
ผู้เฒ่าทั้งสองคนเดินเข้ามาอย่างช้าๆ พวกเขาอยู่สูงกว่าเย่ฟ่าน ถึง 8 อาณาจักรย่อย ความแข็งแกร่งที่ทรงพลังระดับนี้ไม่ใช่สิ่งที่ราชาหนุ่มคนใดจะสามารถต่อต้านได้
หากถูกแทนที่โดยร่างศักดิ์สิทธิ์คนอื่นๆคนเหล่านั้นจะต้องหลบหนีด้วยความกลัวอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เย่ฟ่านและผังป๋อนั้นแตกต่าง พวกเขายังคงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความสงบ
เสี่ยวหนานหนานแอบลืมตา นางจ้องมองไปที่ผู้เฒ่าทั้งสองด้วยความกลัวก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง
“อย่ากลัวไปเลย ก็แค่คนที่กำลังจะตาย” เย่ฟ่านปลอบโยนเบาๆ
“เจ้าทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อเด็กน้อยบ้านนอกคนหนึ่ง เป็นพรของนางแล้วที่เรานำนางเข้าสู่นิกายหยินหยาง!” หญิงชรากล่าวอย่างเฉยเมย
เย่ฟ่านโกรธมากที่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ถูกจับมาที่นี่
“ท่านผู้เฒ่า วันนี้เจ้าได้ตายด้วยมือข้าก็ถือเป็นพรอันยิ่งใหญ่เช่นกัน!”
ผังป๋อยังพูดอย่างเย็นชาว่า
“เจ้าลักพาตัวเด็กที่มีพรสวรรค์มากมายขนาดนี้ไปภาคกลาง เจ้าไม่กลัวว่าราชันย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งตงหวงจะทำลายนิกายของพวกเจ้าจนสิ้นซากหรือ?”
ชายชราที่เหมือนลิงหัวเราะแล้วพูดว่า
“เมื่อพวกเจ้าตายทั้งหมดก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้แล้ว”
"มา!”
เย่ฟ่านเหวี่ยงกระบี่ของเขาเข้าหาผู้เฒ่าทั้งสอง เขาต้องช่วงชิงโอกาสในการโจมตี หากปล่อยให้ผู้เฒ่าพวกนี้โจมตีก่อนพวกเขาจะควบคุมสถานการณ์อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดซึ่งจะเป็นอันตรายอย่างมาก
“มาเถอะ!”
ผังป๋อกระตุ้นเก้าบาดแผลจักรพรรดิอสูรผู้ยิ่งใหญ่โดยการปลดปล่อยมังกรเงินสองเส้นออกจากดวงตา!
“บูม!”
ความว่างเปล่าถูกเฉือนและพังทลายลง ผู้เฒ่าทั้งสองใบหน้าเปลี่ยนสี
“แย่ล่ะ!”
ผู้เฒ่าทั้งสองตะโกน ในตอนนี้แขนของพวกเขาเชื่อมต่อกันกลายเป็นพลังหนึ่งหยินหนึ่งหยางสร้างแผนภูมิเต๋าที่น่ากลัวขึ้นกลางอากาศ!
เส้นทางหยินหยาง
นี่คือญาณวิเศษอันยิ่งใหญ่ของนิกายหยินหยาง โดยทั่วไปแล้วฝ่ายชายจะปลูกฝังพลังหยางในขณะที่ฝ่ายหญิงจะปลูกฝังพลังหยิน
ในจงโจวมีคำโบราณว่าเมื่อหยินหยางรวมเป็นหนึ่งความอมตะจะก่อกำเนิด!
