558 - ตามหารังมังกร

1868 - ตามหารังมังกร

สือฮ่าวรู้สึกขอบคุณคนๆนี้อย่างยิ่ง เขายิ้มวางมือบนไหล่ของราชาสงคราม แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งเข้าสู่เส้นเลือดต่างๆในร่างกายของเขารักษาอาการบาดเจ็บที่ซ่อนอยู่ทั้งหมด

นี่ทำให้ราชาสงครามตกตะลึง ถึงแม้ว่ายานิพพานน้อยจะช่วยให้เขาบุกเข้าไปในอาณาจักรผู้เชี่ยวชาญสูงสุดในอดีต

แต่มันไม่ได้เกิดขึ้นจากความพยายามของตัวเขาเอง หลังจากนั้นเขาต้องใช้ความพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อทำให้รากฐานของตัวเองแข็งแกร่ง

แต่เขาก็ทำไม่สำเร็จซ้ำยังก่อให้เกิดความเสียหายในทุกๆครั้งที่คิดลอง

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานั้นมือของสือฮ่าวสามารถทำให้เขาทะลวงเข้าสู่อาณาจักรผู้เชี่ยวชาญสูงสุดขั้นปลายได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่ทิ้งเภทภัยไว้ข้างหลังแม้แต่น้อย

“ปรากฏว่ามันพยายามตามหาข้า” สือฮ่าวหัวเราะ

ชิงเฟิงพยักหน้า แม้ว่าศิลาน้อยจะจากไปแล้วแต่ชื่อของเขาก็ยังคงแพร่กระจายอยู่ มีคนจำนวนมากต้องการที่จะท้าทายเขาแต่ไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน

มีสายตาหลายคู่จับจ้องไปยังที่หมู่บ้านหินผา ในสายตาของพวกเขาสถานที่แห่งนั้นพิเศษมากจริงๆ!

"เจ้าเป็นใคร? ทำไมเจ้าถึงมีใบหน้าคล้ายกับศิลาน้อยในอดีต” ทันใดนั้นมังกรสีแดงเข้มบนท้องฟ้าก็เบิกตากว้างขึ้นเผยให้เห็นรัศมีที่สว่างไสว

“มนุษย์ที่มีสายเลือดเดียวกับศิลาน้อย?” มันไม่เคยเห็นร่างที่แท้จริงของสือฮ่าวแต่เคยเห็นภาพเหมือนของเขาอยู่บ้าง ถึงแม้จะไม่ได้ใส่ใจ แต่ตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่ามันคล้ายกันเป็นอย่างมาก

โดยปกติแล้วมันย่อมไม่เชื่อว่าศิลาน้อยจะกลับมาจริงๆ ชายคนนี้อาจเป็นพี่น้องของศิลาน้อยก็เป็นได้

สาเหตุหลักเป็นเพราะสือฮ่าวคนปัจจุบันยังเด็กเกินไป หลังจากสิบปีผ่านไปเขาก็ยังคงบอบบางและน่ารักเหมือนชายหนุ่มคนเดิมเมื่อสิบปีที่แล้ว

“พี่น้องของศิลาน้อยเจ้าออกมาต่อสู้กับข้า!” มังกรแดงตะโกนราวกับกำลังโกรธเกรี้ยว แต่ก็ตกใจเล็กน้อยเมื่อมองเห็นกำแพงเมือง

สือฮ่าวตกใจ มังกรตัวนี้มีความเป็นปรปักษ์กับศิลาน้อย?

“บังอาจ ฉายาศิลาน้อยเป็นสิ่งที่เจ้าสามารถตะโกนออกมาง่ายๆได้อย่างไร!” แม่ทัพคนหนึ่งตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว

“เจ้าเป็นเพียงพวกขี้แพ้ยังกล้ามาเห่าหอนต่อหน้าข้าอีก ให้บุคคลที่เกี่ยวข้องกับศิลาน้อยออกมา!” มังกรแดงคำราม ไม่นานมานี้มันเอาชนะกลุ่มผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรหินได้มากมาย

มันอยู่ในอาณาจักรผู้เชี่ยวชาญสูงสุด แต่มีเลือดของมังกรที่แท้จริงจึงไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเทียบกับมันได้

ยิ่งไปกว่านั้นมีข่าวแพร่สะพัดไปทั่วทุกหนทุกแห่งโดยบอกว่าเมื่อมันร่วมมือกับเด็กอีกคนที่ชื่อซีกู่จะมีความสามารถทัดเทียมกับศิลาน้อย

สือฮ่าวโบกมือให้คนอื่นเงียบลง เขาเดินทะลุช่องว่างของมิติโดยตรงมุ่งหน้าเข้าหามังกรแดงเก๋อกู่

“ข้าอยากกินมันในคำเดียว” สิงโตทองกระตือรือร้นต้องการให้สือฮ่าวปลดปล่อยมันออกไปจัดการ

แน่นอนว่าในระดับบ่มเพาะของมันย่อมสามารถมองเห็นความพิเศษในสายเลือดของมังกรแดงได้

บนกำแพงเมืองทุกคนแสดงสีหน้าแปลกๆ แม้แต่สัตว์ขี่ของจักรพรรดิมนุษย์ยังต้องการที่จะฆ่ามังกร?

ในขณะเดียวกันก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่แสดงสีหน้าตื่นเต้น มังกรตัวนั้นไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นใคร แต่พวกเขารู้ดีอยู่แล้ว!

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ต้องการเตือนอีกฝ่ายหวังว่าจะได้เห็นว่าจักรพรรดิหนุ่มลงมาอีกครั้ง

แน่นอนว่ามีคนอื่นๆก็มีการแสดงออกที่ซับซ้อนพวกเขารู้สึกไม่สบายใจอยู่ข้างใน พวกเขารู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัวต่อการกลับมาของสือฮ่าว

สือฮ่าวส่งสิงโตสีทองบินไปด้านข้างด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว เขาไม่ต้องการฆ่ามังกรเพียงแค่ต้องการจับมันเป็นๆเท่านั้น ตอนนี้เขาเอื้อมมือออกไปจับกุมมันทันที

โฮ่ว!

มังกรสีแดงเข้มพุ่งขึ้นฟ้าด้วยพลังความดุร้ายอย่างหาที่เปรียบมิได้

เขามังกรคู่ของมันสะบัดไปมาพร้อมกับสัญลักษณ์เต๋าอันยิ่งใหญ่ต้องการที่จะแยกร่างของคู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าออกจากกันเป็นสองส่วน!

น่าเสียดายที่มันวิ่งเข้าไปในมือของสือฮ่าวอย่างง่ายดาย ความแตกต่างในระดับบ่มเพาะของพวกเขาทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากเกินไป

เปง!

สือฮ่าวคว้ามันไว้ในมือด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว มือของเขาปกคลุมทั้งท้องฟ้าจนทุกสิ่งทุกอย่างมืดมิดลงในทันที

ในทันใดนั้นผู้คนจำนวนมากบนกำแพงเมืองก็สั่นสะท้าน พวกเขาคาดเดากันอยู่ภายในว่าตอนนี้ศิลาน้อยทรงพลังเพียงใด

เป็นไปได้ไหมที่เขากลายเป็นเทพที่แท้จริงแล้ว?

สำหรับผู้ฝึกฝนสิบปีนั้นไม่นานเลย ในสายตาของพวกเขาแม้ว่า สือฮ่าวจะมีพลัง แต่ก็น่าจะอยู่ในระดับเทพที่แท้จริงมากที่สุด

อ๋าว!

ในขณะนี้มังกรสีแดงคำราม

มันโกรธมากในเวลาเดียวกันก็ตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ เป็นเพราะมันจำได้ว่านี่คือผู้ที่ปราบปรามมันในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า ประสาทสัมผัสของมันเฉียบคมเป็นอย่างมาก

ในเวลานั้นสือฮ่าวไม่ได้เปิดเผยลักษณะที่แท้จริงของเขาโดยจงใจซ่อนตัวเองไว้

อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณของผู้ที่มีสายเลือดมังกรที่แท้จริงนั้นทรงพลังเกินไป

“เจ้าคือศิลาน้อยที่แท้จริง!” มันร้องเสียงหลง

เมื่อเร็วๆนี้มันก็ก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น หลังจากที่ถูกคนๆนั้นปราบปรามในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่ามันได้ถามผู้อาวุโสเหรียญเงินว่าใครเป็นคนจัดการกับมันและซีกู่

ผู้อาวุโสเหรียญเงินไม่ได้พูดถึงรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพียง แต่บอกเป็นนัยว่าคนๆนี้มาจากดินแดนที่สูงกว่าร่างกายของเขาไม่ได้กลับมามีเพียงวิญญาณของเขาเท่านั้นที่เข้าสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่า

ย้อนกลับไปตอนนั้นมันสงสัยอยู่แล้วว่าฝ่ายตรงข้ามคือศิลาน้อย ดังนั้นมันจึงเต็มไปด้วยความโกรธต้องการที่จะล้างแค้นอาณาจักรหิน

“ถูกต้องข้าเอง” สือฮ่าวพยักหน้าจากนั้นก็ยิ้มกล่าวว่า“เราเคยพบกันมาก่อนในอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า พวกเรายังคงมีความเกี่ยวข้องกันเจ้ายินดีจะกราบข้าเป็นอาจารย์หรือไม่?”

บนกำแพงเมืองทุกคนตกตะลึง มังกรที่ทรงพลังเช่นนี้ถูกจับโดย สือฮ่าวด้วยมือเดียว สำหรับพวกเขานี่เป็นเรื่องที่น่าสยดสยองเกินไป

ในขณะเดียวกันแม่ทัพและทหารมากมายต่างก็โห่ร้องแสดงความชื่นชมต่อจักรพรรดิมนุษย์

จิ!

ทันใดนั้นกระแสของวิญญาณดั้งเดิมก็พุ่งเข้าสู่สวรรค์มันออกมาจากศีรษะของมังกรแดงและบินหนีอย่างรวดเร็ว

“นี่แปลกไปหน่อย” สือฮ่าวเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ

สิงโตสีทองต้องการวิ่งตามมัน แต่สือฮ่าวก็หยุดไว้

“ให้มันวิ่งไป”

เป็นเพราะเขารู้สึกได้ว่าเมื่อวิญญาณดั้งเดิมออกจากร่างเขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของมังกรที่แท้จริง นี่ไม่ใช่สายเลือดของตระกูลสาขาแต่มันเป็นทายาทของสิบอสูรผู้ยิ่งใหญ่

“น้องชายเหตุไฉนเจ้าถึงไม่รีบตามมันไป” ชิงเฟิงไม่เข้าใจ

“ข้าต้องการที่จะปล่อยมันไป นี่คือมังกรที่แท้จริงไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดา ถ้าเราโชคดีเราอาจจะค้นพบรังมังกรที่แท้จริงก็ได้!” สือฮ่าวหัวเราะ

"ไปกันเถอะ!" เขาสั่งให้บุคคลสำคัญของอาณาจักรหินไปทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ ในขณะเดียวกันเขาก็นำชิงเฟิงและสิงโตทองไปกับเขาด้วย

“เร็วมากนี่คือวิธีการหลบหนีของมังกรที่แท้จริงแม้ว่าระดับบ่มเพาะของมันจะไม่สูงมากนัก แต่มันเคลื่อนไหวราวกับสายฟ้าคนปกติตามมันไม่ทันจริงๆ” แม้แต่สิงโตสีทองก็เผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ

พวกเขาเร่งความเร็วตัดผ่านถิ่นทุรกันดารใหญ่เคลื่อนย้ายในพริบตาเดียวแปดล้านลี้ จากนั้นวิญญาณดั้งเดิมของมังกรก็เคลื่อนไหวเข้าไปในภูเขาและหายสาบสูญไป

หลังจากค้นหาเล็กน้อยสือฮ่าวก็เห็นโพรงใต้ถ้ำโบราณมากมาย

“รังมังกรที่แท้จริง!” เขาได้ข้อสรุปนี้อย่างรวดเร็ว

“กำแพงแห่งปฐมความโกลาหล?” สิงโตทองตกใจ

สถานที่แห่งนี้ไม่ธรรมดา มันค้นพบกำแพงที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหลนี่เป็นสิ่งที่จะปรากฏออกมาได้ก็ต่อเมื่อผู้ฝึกฝนเข้าใกล้อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะไปแล้ว

สถานที่แห่งนี้กลายเป็นโลกเล็กๆของตัวเองที่สร้างขึ้นจากพลังแห่งความโกลาหลอันมากมายมหาศาล