620 - พบกันอีกครั้ง
620 - พบกันอีกครั้ง
คราวนี้ฮั่วอวิ๋นเฟยเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างแท้จริง ร่างกายของเขาถูกทำลายอย่างย่อยยับเหลือเพียงวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่รอดออกไป
เย่ฟ่านยืนอยู่บนฟ้าด้วยความสง่างาม สายตาเย็นชาของเขาจ้องมองฮั่วอวิ๋นเฟยและเตรียมที่จะลงมือสังหารในทันที
วิญญาณของฮั่วอวิ๋นเฟยกลายเป็นสีดำสนิท หลังจากนั้นเขาก็ค่อยหายเข้าไปในความว่างเปล่า
“เจ้าคิดจะหลบหนี มันไม่ง่ายขนาดนั้น!”
เย่ฟ่านมีความลุ่มลึกในทักษะที่เกี่ยวข้องกับความว่างเปล่า ฮั่วอวิ๋นเฟยคิดจะหลบหนีไปในเส้นทางนี้นับเป็นการรนหาที่ตายอย่างแท้จริง
“ดูสิว่าเจ้าจะหนีไปได้อย่างไร!” มือสีทองของเย่ฟ่านปกคลุมท้องฟ้า บดขยี้ความว่างเปล่าและปิดผนึกในทุกๆด้าน
“โชคไม่ดีที่ข้าไม่สามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่ ไม่เช่นนั้นผลลัพธ์ก็จะต่างไปจากเดิม!”
ฮั่วอวิ๋นเฟยกล่าวด้วยความเสียใจในตอนที่เขาหลุดออกมาจากความว่างเปล่าอีกครั้ง
ครืน!!
ทันใดนั้นหัวใจของเย่ฟ่านก็สั่นสะเทือนเพราะสัมผัสได้ถึงอันตรายอันยิ่งใหญ่ เขาถอยออกมาอย่างเด็ดเดี่ยวก่อนที่มือสีดำขนาดมหึมาจะตกลงมาจากท้องฟ้า!
พลังของครึ่งเซียน!
แขนสีดำข้างนี้ปกคลุมไปด้วยหมอก รัศมีอันทรงพลังของมันพลุ่งพล่านราวกับมหาสมุทร เขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเจียงไท่ซูมากนัก
นี่จะต้องเป็นหนึ่งในผู้คนที่แข็งแกร่งมากที่สุดในตงหวงอย่างไม่ต้องสงสัย
เมื่อผู้พิทักษ์ของฮั่วอวิ๋นเฟยปรากฏตัว เย่ฟ่านก็ถอยกลับอย่างรวดเร็ว
เขารู้ดีอยู่แล้วว่าคนคนนี้จะต้องปรากฏตัว การต่อสู้ของพวกเขานั้นกินเวลามากเกินไป สุดท้ายกำลังเสริมของฮั่วอวิ๋นเฟยย่อมมาถึงไม่ช้าก็เร็ว
“บูม”
สิ่งมีชีวิตในหมอกสีดำโจมตีครั้ง เขาพยายามจะกำจัดเย่ฟ่านอย่างไร้ความปราณี ความผันผวนที่น่าสะพรึงกลัวทำให้ผู้คนมากมายร่างกายสั่นสะท้าน
อย่างไรก็ตาม เย่ฟ่านกลับไม่ได้แสดงท่าทางหวาดกลัวอะไร เขาถอยกลับเล็กน้อยพร้อมกับหัวเราะและกล่าวว่า
"ทุกคน ทายาทของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมในภาคเหนือได้ปรากฏขึ้นแล้ว!"
เสียงคำรามนี้เขย่าเมืองหลวงเอี๋ยน ทันใดนั้นร่างที่ซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืดมากมายก็บินขึ้นสู่ท้องฟ้า แต่ละคนล้วนมีหนวดเคราขาวโพลนและมีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ธรรมดา
เสียงของเย่ฟ่านทรงพลังมาก มันทำให้ยอดฝีมือระดับผู้สูงสุดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆไม่สามารถทำเป็นหูทวนลมได้ สุดท้ายพวกเขาจำเป็นต้องออกมาจัดการกับยอดฝีมือที่อยู่ในหมอก
นี่คือแผนการของเย่ฟ่าน เขาตั้งใจที่จะหันเหความสนใจไปจากโลก มีคนจำนวนมากเกินไปที่จ้องมองเขา ใครบางคนควรออกมาข้างหน้าและรองรับความเกลียดชังทั้งหมดแทน
“เขาเป็นใคร” เสียงที่แก่ชราดังขึ้นจากท้องฟ้าในระยะไกล
“โดยธรรมชาติแล้วมันคือปรมาจารย์น้อยของนิกายไท่ซวนฮั่วอวิ๋นเฟย เขาได้แสดงมรดกนั้นไปแล้ว หลุมดำที่เกือบจะกลืนกินข้าเมื่อสักครู่พวกท่านมองไม่เห็นหรือ?” เย่ฟ่านตอบเสียงดัง
“พี่เย่เจ้าใส่ร้ายคนอื่นเกินไปแล้ว!”
ฮั่วอวิ๋นเฟยใช้ทักษะหงส์เพลิงอมตะฟื้นคืนร่างกายของตัวเองกลับมาอีกครั้ง!
แต่วันนี้เขาถูกบังคับให้ต้องใช้ทักษะนี้ถึงสามครั้ง มันทำให้ระดับการบ่มเพาะของเขาเกิดความไม่มั่นคงและมีทีท่าว่าจะตกลงสู่อาณาจักรสี่สุดขั้วได้ตลอดเวลา
“ถ้าเจ้าบอกว่าข้าใส่ร้ายเจ้า เจ้าสามารถยืนอยู่ตรงนั้นและให้เหล่าผู้อาวุโสทั้งหลายเป็นคนพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจ้าเอง” เย่ฟ่านกล่าวอย่างเป็นกันเอง
“ครั้งหน้าข้าจะไม่เปิดโอกาสให้เจ้าอีกแล้ว”
ฮั่วอวิ๋นเฟยรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก แต่น้ำเสียงของเขายังคงสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย
“ถ้าเจ้ากล้ามาตายจริงๆ ข้าจะน้อมสนองด้วยความยินดี” เย่ฟ่านตอบ
“ข้าไม่เคยคิดว่าเจ้าจะได้รับเก้าญาณวิเศษลึกลับจากยอดเขารกร้าง มันทำให้ข้าประเมินเจ้าต่ำไป” ฮั่วอวิ๋นเฟยทอดถอนใจ
หลังจากนั้นน้ำเสียงของฮั่วอวิ๋นเฟยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขามองเย่ฟ่านอย่างจริงจังและกล่าวว่า
"เจ้าคิดว่าเจ้ารู้ทุกอย่าง แต่จริงๆแล้วเจ้าเดาถูกเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น"
คำพูดของเขาเป็นการถ่ายทอดจากสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วคนอื่นๆจะไม่ได้ยิน
ในความเป็นจริงก่อนที่ฮั่วอวิ๋นเฟยจะจากไปเขายังต้องการพิสูจน์ว่ามรดกของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา
ในระยะไกล ผู้เฒ่าหลายคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทั้งตงหวงและจงโจวได้ปิดล้อมสถานที่แห่งนี้ไว้หมดแล้ว
แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่กล้าลงมือโจมตีฮั่วอวิ๋นเฟย เพราะการดำรงอยู่ของมือสีดำขนาดใหญ่
“ข้าอยากจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองแต่มันเป็นไปไม่ได้ ทายาทของมรดกแห่งความมืดยังคงอยู่ที่นี่ หากข้ายังฝืนอยู่ที่นี่ต่อคนคนนั้นจะลงมือปิดปากข้าทันที” ฮั่วอวิ๋นเฟยกล่าว
จากนั้นเขาก็หยิบแท่นบูชาขนาดเล็กขึ้นมาก่อนจะทำการเคลื่อนย้ายออกจากสถานที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว!
ทั้งเมืองอยู่ในความโกลาหลและเดือดพล่าน เกิดอะไรขึ้น เป็นไปได้ไหมว่าฮั่วอวิ๋นเฟยจะเป็นทายาทของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมจริงๆ?
ก่อนหน้านี้ทายาทของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมในภาคเหนือทำร้ายผู้คนจำนวนมาก ไม่ทราบว่าฮั่วอวิ๋นเฟยมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่?
หากจะบอกว่าเขามีความเกี่ยวข้องเขาก็อยู่ที่ภาคใต้อย่างชัดเจน ถ้าไม่ใช่ฮั่วอวิ๋นเฟยหรือว่าทายาทของมรดกชั่วร้ายจะมีหลายคน?
ผู้อาวุโสหลายคนไล่ตามและตรงไปยังนิกายไท่ซวนโดยตรง
ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จ ตราบใดที่ยังมีข้อสงสัย พวกเขาต้องตรวจสอบให้ชัดเจน ไม่เช่นนั้นโลกใบนี้อาจถึงคราวที่ต้องพบจุดจบอย่างแท้จริง
“ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหน” ในที่สุดก็มีคนพยายามค้นหาหลี่เสี่ยม่าน
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้นางได้หายสาบสูญไปตั้งนานแล้ว
เย่ฟ่านก็ตกตะลึงเช่นกัน ก่อนหน้านี้เขาติดตามความเคลื่อนไหวของหลี่เสี่ยวม่านอยู่ตลอดเวลา แต่สุดท้ายนางกับคลาดสายตาเขาไปอย่างไม่น่าเชื่อ
“แค่ก…”
เย่ฟ่านร่วงลงมาจากท้องฟ้า เขากระอักเลือดสีทองออกมาคำใหญ่ก่อนจะสลบไสลไม่ได้สติ
หลายคนเต็มไปด้วยความกลัวและอดไม่ได้ที่จะยกย่องความแข็งแกร่งของเขา
เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ แต่เขาก็ยังมีความสามารถในการปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์มากมายถึงขนาดนี้
ในขณะเดียวกันผู้คนมากมายต่างก็สาปแช่งเย่ฟ่านอยู่ในใจ พวกเขาได้ยินข่าวว่าเย่ฟ่านเริ่มกระอักเลือดมานานแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่ยอมตายสักที
ในจำนวนนี้มีผู้คนไม่น้อยเชื่อว่าเมื่อถึงเวลาที่เย่ฟ่านรู้ตัวว่าเขาจะตาย สุดท้ายเขาคงลากบุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งตงหวงสองสามคนมาร่วมกลบฝัง!
"วัง..."
วันรุ่งขึ้นเสียงเห่าของสุนัขดังก้องไปทั่วทั้งเมืองเอี๋ยน สุนัขสีดำตัวใหญ่มาพร้อมกับผังป๋อ หลี่เหอซุยและตู้เฟย แต่ทั้งสามคนได้เปลี่ยนโฉมหน้าก่อนจะเข้าสู่เมืองโบราณ
“พวกเจ้ามาที่นี่ทำไม”
เย่ฟ่านประหลาดใจเมื่อเห็นพวกเขา เดิมทีเขาตกลงที่จะพบกันที่ภาคกลางแต่สุดท้ายสหายทั้งหมดกลับมาปรากฏตัวที่ภาคใต้
“แน่นอนอยู่แล้วว่าพวกเราต้องมาช่วยเหลือเจ้าต่อสู้” ผังป๋อกล่าว
“อันที่จริงเราควรมาถึงตั้งนานแล้ว แต่ทุกอย่างมันเป็นความผิดของไอ้หมาโง่นี่ มันบอกว่าค่ายกลของมันไม่มีทางผิดพลาดจากที่ตั้งเกิน 3,000 ลี้ แต่กลับกลายเป็นว่าพวกเราเคลื่อนย้ายผิดจากเส้นทางเดิมถึง 3 ล้านลี้!” ตู้เฟยสาปแช่ง
“จริงๆแล้วมันคือ 3.3 ล้านลี้!” หลี่เหอซุยกล่าวเสริม
“นี่เป็นความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” สุนัขสีดำตัวใหญ่กัดฟัน
ในที่สุด เย่ฟ่านก็เข้าใจดีว่าครั้งสุดท้ายที่เขาเบี่ยงเบนไป 1.5 ล้านลี้ก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่!