ตอนที่ 40 พรสวรรค์ด้านการหลอมโอสถ

ขณะที่เขาดูคนของตระกูลหลินออกไป ความคิดของกู่ฉางเกอผุดขึ้น และเขาก็หยุดหลินชิวหานไว้

“คุณชายกู่…”

หลินชิวหานตกตะลึงกับ’คำสั่ง’นั้นของเขา หัวใจของนางเด้งเหมือนกวางน้อยและใบหน้าก็อบอุ่นขึ้นมา

ทำไมจู่ๆคุณชายกู่ถึงขอให้นางอยู่?

หรือคุณชายกู่อยากบอกอะไรนาง?

หรือ…คุณชายกู่ได้พัฒนาความรู้สึกดีๆต่อนาง?

‘ท่านผู้นำได้ให้กำเนิดลูกสาวที่ดีจริงๆ…’

ผู้อาวุโสหลายคนของตระกูลหลินแสดงรอยยิ้มบนหน้า แต่หัวใจเขาระเบิดด้วยความอิจฉา เหนือสิ่งอื่นใด ลูกสาวกับหลานสาวพวกเขานั้นเทียบหลินชิวหานทั้งในด้านพรสวรรค์และหน้าตาไม่ติดฝุ่น

หลินชิวหานเองยังเป็นอาจารย์ที่งดงามและเด็กสุดในสำนักสุดยอดเต๋า

นางมีผมที่ไหลลื่นเหมือนปุยเมฆ ใบหน้ารูปไข่และผิวคล้ายหยก

นางมีความสามารถพอจะเป็นหนึ่งในสาวที่งามสุด และคนหนุ่มหลายคนก็ไล่ตามจีบนาง และตอนนี้ นางดูเหมือนจะกลายเป็นที่ต้องตาของคุณชายกู่ด้วย!

นี่นำมาซึ่งความสุขต่อผู้อาวุโสของตระกูลหลิน!

ในทางกลับกัน ชายหนุ่มหลายคนกลับรู้สึกขมขื่น ส่วนหญิงสาวก็รู้สึกอิจฉา

ผู้นำตระกูลหลินยิ้มและขยิบตาให้ชิวหาน เขาอดถอนหายใจโล่งอกไม่ได้

‘โชคดี ชิวหานเป็นเด็กประพฤติตัวดีและมีเหตุผล ข้าเลยไม่ต้องเป็นห่วงนางนัก..’

ถ้าพวกเขาได้ใกล้ชิดกับคุณชายกู่ผ่านลูกสาวเขา..แค่คิดถึงอนาคตนี้หัวใจของผู้นำตระกูลหลินก็เอ่อล้นไปด้วยความสุขแล้ว

เฒ่าหมิงเองก็คิดว่านายน้อยของเขาชอบพอลูกหลานเขาและก็ตั้งตารอวันที่พวกเขาจะกลับไปอาณาจักรเบื้องบนและพาหลินชิวหานไปด้วย

นางคือสายเลือดเขา เขาจะได้มีญาติทางสายเลือดที่นั่นด้วย

แน่นอน เรื่องหลักคือนายน้อยชอบพอนาง

ไม่ช้า ทุกคนก็หายตัวไปจากตำหนักของกู่ฉางเกอ

“ข้าอยากรบกวนแม่นางชิวหานให้นำขนมหวานมาให้ข้าเองอีก”

กู่ฉางเกอพูดด้วยรอยยิ้ม และกลับมาสวมใบหน้าอ่อนโยนมาดคุณชายแบบเมื่อวานที่นางเห็น ชุดดำที่เขาสวมเมื่อวานถูกแทนนด้วยชุดขาวในวันนี้ ขณะที่ผมยาวของเขามัดไว้อย่างเรียบร้อย ทำให้เขาเปรียบเสมือนเทพบุตรมาจุติ

หลินชิวหานจิตใจเหม่อลอยไปชั่วขณะ

นางต้องยอมรับว่ามีชายน้อยคนในโลกที่จะเทียบได้กับคุณชายกู่

หลินชิวหานมีความสุขมากกับคำชมของเขา แต่จากนั้นก็ประหม่ากว่าเดิม ในชีวิตปกติในสำนัก นางไม่เคยเจอกับการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์แบบนี้มาก่อน

“ขนมที่เจ้าทำอร่อยมาก และก็ยังมีร่องรอยของเจตจำนงเม็ดยาด้วย นี่ทำให้ข้าแปลกใจมาก!”

กู่ฉางเกอตอบสนองด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

เหตุผลที่เขาขอให้หลินชิวหานอยู่ก่อนก็เพราะนางกระตุ้นความอยากรู้ของเขา

ในฐานะผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับบุตรฟ้าประทาน ค่าโชคที่นางมีอยู่ไม่ต่ำเลย..นางมีค่าโชคกว่าสองร้อย โดยทั่วไป ผู้บ่มเพาะจะมีค่าโชคแค่ไม่กี่แต้ม และบ้างก็ไม่มเลย

นางก็เหมือนกับซูชิงเกอ ผู้มีค่าโชคประมาณสามร้อยในตอนแรก และตอนนี้นางก็มีค่าโชคเกินกว่าห้าร้อยแล้ว

มันต้องมีการเปลี่ยนแปลงในตัวนาง

กู่ฉางเกอตระหนักดีถึงความจริงที่ว่าซูชิงเกอเป็นหญิงฉลาดผู้เก็บงำความลับไว้มากมายกับตัว มันแค่ว่าเขาตัดสินใจไม่ถามทาง เขาอยากให้ซูชิงเกอสารภาพทุกอย่างกับเขาเอง

สำหรับหลินชิวหาน…นอกจากจะมีใบหน้างดงามกับพรสวรรค์ด้านบ่มเพาะ กู่ฉางเกอไม่เห็นอะไรพิเศษเกี่ยวกับนางเลย

เขาไม่ใช่ชายที่คิดด้วยส้นเท้า การเล่นกับนางยังไม่เป้นไร แต่เขาจะไม่เอานางมาอยู่ข้างเหมือนซูชิงเกอแค่เพื่อเหตุผลพวกนี้

สำหรับค่าโชคสองร้อยของนาง?กู่ฉางเกอสามารถทำให้หลินชิวหานสารภาพได้ด้วยตัวเองและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าคนนั้นไม่ใช่บุตรฟ้าประทาน งั้นทั้งหมดที่ต้องทำก็คือรับค่าโชคเพื่อทำให้พวกนางยอมจำนน

สำหรับว่าเขาจะได้รับมากแค่ไหน มันเกี่ยวกับว่าพวกนางมีแค่ไหน

พูดตามตรง หลินชิวหานไม่ต่างอะไรจากเครื่องมือที่เขาสามารถใช้เพื่อเพิ่มค่าโชคชะตาเขา นั่นคือมุมมองของเขาที่มีต่อนาง

เว้นแต่นางจะมีศักยภาพแท้จริง ไม่มีทางที่กู่ฉางเกอจะเอานางมาอยู่ด้วย

เพื่อดูว่านางคู่ควรไหม กู่ฉางเกอตัดสินใจทดสอบนาง

“เจตจำนงเม็ดยา?”

หลินชิวหานทึ่งกับคำใหม่ นางไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคำว่าเจตจำนงเม็ดยามาก่อนในชีวิต

เจตจำนงดาบ เจตจำนงหอก เจตจำนงกระบี่…

นางเคยได้ยินพวกนี้ แต่นางไม่เคยได้ยินคำว่าเจตจำนงเม็ดยา

แต่ทว่า ซูชิงเกอพลันคิดถึงบางสิ่งทันที นางมักอ่านตำราโบราณในเวลาว่างเพื่อเปิดกว้างมุมมอง และก็พบคำเจาะจงพวกนี้

“ขนมวิญญาณที่เจ้าทำมีเจตจำนงที่เกี่ยวกับการหลอมโอสถในนั้น และมันก็เป็นสิ่งที่แม้แต่ปรมาจารย์โอสถก็ยังยากจะบรรลุ แม่นางชิวหาน ท่านน่าทึ่งจริงๆ!”

กู่ฉางเกอยิ้มตอนเขาเห็นว่าหลินชิวหานไม่เข้าใจเขา

“ข้าไม่รู้จักการหลอมโอสถเลย…”

หลินชิวหานรู้สึกอับอายมากตอนได้ยินคำชมของกู่ฉางเกอ

นางไม่รู้ศาสตร์ด้านนี้?ถึงแม้นางจะมีพรสวรรค์บรรลือโลกเนี่ยนะ?!

ถ้าหลินชิวหานเกิดมาในนิกาย สำนัก หรือตระกูลด้านการหลอมโอสถในอาณาจักรเบื้องบน นางคงเป็นที่เชิดชูในฐานะเทพธิดาแห่งการหลอม และอนาคตของนางจะไร้ขีดจำกัด

คนที่ใกล้ชิดกับบุตรฟ้าประทานไม่ง่ายจริงๆ ไม่เป็นไร เขาไม่สามารถปล่อยให้พรสวรรค์นางเสียเปล่าได้

ความคิดต่างๆลอยผ่านหัวของกู่ฉางเกอ แต่รอยยิ้มของเขาไม่เปลี่ยน และก็พูดกับหลินชิวหาน“แม่นางชิวหาน มันไม่สนุกที่จะยืนเฉยที่นี่ ทำไมวันนี้เจ้าไม่พาข้าไปเดินชมรอบเมืองเล่า?”

“อา..ได้ เจ้าค่ะ..”

หลินชิวหานประหลาดใจ และก็รู้สึกว่าหัวอื้ออึงด้วยความตื่นเต้น

..

คืนก่อน ตระกูลหลินโบราณไม่เพียงจะปิดทางเข้าออกทั้งหมดของเมือง แต่ยังปิดตายทั่ว การกระทำของพวกเขารบกวนผู้บ่มเพาะของเมืองโบราณ และหลายคนก็เดาต่างๆนาๆ

เหนือสิ่งอื่นใด บรรพชนของตระกูลหลินได้กลับมาตอนเช้าและพวกเขาก็ยุ่งกับงานฉลอง แต่ทันทีที่พลบค่ำ เรื่องใหญ่ก็ดูเหมือนจะเกิด

ทั้งตระกูลหลินเหมือนฝูงสุนัขล่าเนื้อที่ออกค้นหาใครบางคน

ผู้บ่มเพาะจำนวนมากคาดเดา และสงสัยว่าใครกันที่กล้ายั่วโมโหตระกูลหลินโบราณ..จนถึงจุดที่พวกเขาระดมคนทั้งตระกูลเพื่อจับตัวการ?

หลังบรรพชนตระกูลหลินโบราณกลับจากอาณาจักรเบื้องบน ตระกูลหลินโบราณก็กลายเป็นขุมอำนาจที่ไม่มีใครกล้าหักหาญอีก การล่าอย่างฉับพลันนี้จึงทำให้ผู้บ่มเพาะหลายคนของเมืองโบราณกลัว

ก่อนอื่น พวกเขาได้ยินข่าวลือว่ามีคนใช้วิชาต้องห้ามแสนชั่วรายเพื่อใส่ร้ายตระกูลหลินโบราณโดยการลอบสังหารคุณชายที่ลงมาจากอาณาจักรเบื้องบน

ตอนพวกเขาพบตัวการ พวกเขากลับพบว่ามันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากขยะชื่อดังของตระกูลหลินโบราณ หลินเทียน

หลายคนพบว่าข่าวนี้น่าเหลือเชื่อ

เหตุการณ์ได้กระจายไปทั่วเมือง และผู้คนก็ไม่สามารถระงับความตกใจได้

เหนือสิ่งอื่นใด หลายคนในแคว้นกลางรู้ดีถึงต้นกำเนิดของคุณชายที่มาจากอาณาจักรเบื้องบน การต่อต้านเขาไม่ต่างจากการรนหาที่ตาย

ดินแดนของแคว้นกลางตกอยู่ในพายุอีกครั้ง แม้กระทั่งอาณาเขตอื่นของแคว้นกลางก็นั่งไม่ติดก้น

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กับราชวงศ์มากมายที่สืบทอดกันมานานนับแสนปีได้ส่งตัวแทนไปตระกูลลินพร้อมด้วยของขวัญที่มอบให้กับบรรพชนหลินกับคุณชายลึกลับ

งานประชุมเต๋าของคนรุ่นเยาว์ได้เปลี่ยนเป็นเมืองโบราณที่ตระกูลหลินอยู่แทน มันเป็นการตัดสินของดินแดนศักดิ์สิทธิ์และราชวงศ์ต่างๆ

สำหรับเหตุผล?มันง่ายสำหรับผู้บ่มเพาะที่จะเดาถ้าพวกเขาคิดถึงข่าวที่พวกเขาได้รับจากแดนบูรพา

เหตุผลว่าทำไมดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนถึงสามารถปราบขุมอำนาจใหญ่ทั้งหมดของแดนบูรพาได้ก็เพราะ’ซูชิงเกอ!’

มันต้องยอมรับว่าซูชิงเกอ ท่านหญิงศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียนนั้นคู๋ควรกับตำแหน่งสาวงามอันดับหนึ่งแห่งแดนบูรพา และนางก็คือเหตุผลว่าทำไมดินแดนไท่เสวียนถึงได้กลายเป็นใหญ่

หลายดินแดนกับราชวงศ์อยากเดินตามรอยเท้าของดินแดนไท่เสวียน ถ้าลูกหลานหรือศิษย์พวกเขาสามารถจับคุณชายกู่ได้ พวกเขาก็จะทะยานขึ้นสวรรค์ในก้าวเดียว แม้กระทั่งบรรพชนพวกเขาที่ลงหลุมไปแล้วก็ยังต้องกระโดดขึ้นมาแสดงความยินดี

เหนือสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งบรรพชนของตระกูลหลินที่ทะยานขึ้นไปเมื่อสามหมื่นปีก่อนก็ยังเรียกตัวเองว่า’ทาสชรา’ต่อหน้าคุณชายกู่

สถานะนี้น่ากลัวเกินบรรยาย มันทำให้หลายขุมอำนาจตกใจ และก็อยากเห็นหน้าคุณชายสักครั้ง

ทันใดนั้น เมืองโบราณที่ตระกูลหลินอยู่ก็กลายเป็นมีชีวิตชีวามาก และก็สามารถเห็นขุมอำนาจใหญ่มาถึงทุกวี่ทุกวัน ยังมีคนจากเผ่าโบราณบางแห่งที่ออกมาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณ พวกเขาคือคนที่แม้กระทั่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังต้องไว้หน้าในวันปกติ

ว่ากันว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณคือพวกที่อยู่ใกล้ชิดกับอาณาจักรเบื้องบนสุด ลือกันว่าพวกเขาคือสาขาของนิกายบางแห่งของอาณาจักรเบื้องบน

สิ่งมีชีวิตใดที่เดินออกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์โบราณล้วนถูกมองเป็นแขกผู้ทรงเกียรติในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้