616 - เฟิ่งหวงอมตะ
616 - เฟิ่งหวงอมตะ
ในที่สุดฮั่วอวิ๋นเฟยก็ตายแล้ว ร่างเซียนโบราณยังคงแข็งแกร่งไม่มีผู้ใดท้าทายได้
ประตูสายฟ้าที่ถูกเขาสร้างขึ้นมาก็ค่อยๆปิดเข้าหากันก่อนที่เสียงระเบิดดังกึกก้องจะปรากฏขึ้น
“บูม!”
ประตูทั้งเก้าพังทลายลง แต่ทันใดนั้นเองสายฟ้าขนาดมหึมาเส้นใหญ่ก็พุ่งเข้าหาเย่ฟ่าน!
วิธีการของฮั่วอวิ๋นเฟยนั้นดุร้ายอย่างยิ่ง เขาทำลายร่างกายของตัวเองเพื่อบดขยี้เย่ฟ่านไปพร้อมกัน
"บูม!“”บูม"
แรงระเบิดของประตูนั้นเพียงประตูบานเดียวก็เทียบเท่ากับการโจมตีของยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรแล้ว เมื่อเก้าประตูระเบิดพร้อมกันแม้แต่เย่ฟ่านก็ยังหน้าเปลี่ยนสี
ทุกคนตกใจกลัวและวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังโดยเฉพาะผู้บ่มเพาะรุ่นเยาว์ที่เชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของตัวเอง พวกเขาไม่ได้หนีไปตั้งแต่แรกจึงเป็นเหตุให้ผู้คนมากมายพบการสูญเสีย
ความว่างเปล่ากำลังพังทลาย ในการทำลายล้างที่มองไม่เห็น วิธีการที่น่ากลัวเช่นนี้ แม้แต่ยอดฝีมือระดับอาวุโสก็ยังขมวดคิ้วไม่พอใจ
ในตอนนี้หลี่เสี่ยวม่านบินไปไกลถึงขอบฟ้า หากนางเคลื่อนไหวช้าแม้เพียงก้าวเดียวร่างกายของนางจะถูกเผาผลาญจนกลายเป็นฝุ่นผงอย่างแน่นอน
“บูม…”
แรงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ประตูทั้งเก้าจะหายสาบสูญไปในพริบตา
“ฮั่วอวิ๋นเฟยผู้นี้สงบเยือกเย็นและโหดเหี้ยม แม้ว่าเขากำลังจะตายแต่เขาก็ไม่คิดจะตายเพียงคนเดียว”
“จิตใจของเด็กน้อยคนนี้โหดเหี้ยมอย่างยิ่ง เขาไม่สนใจว่าใครจะได้รับผลกระทบจากการฆ่าตัวตายของเขาด้วยซ้ำ!”
“การที่เขาจะทำอย่างนี้ก็ช่วยไม่ได้ ร่างเซียนโบราณแข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ แต่ต่อให้เขาทำเช่นนี้ก็ใช่ว่าจะทำอันตรายต่อร่างเซียนโบราณได้”
ในตอนนี้ผู้คนมากมายกำลังทอดถอนใจกับการสูญเสียอัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่ง มีเพียงเย่ฟ่านเท่านั้นที่ยังคงจับตาสนามรบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เขาไม่เชื่อว่าฮั่วอิ๋งเฟิงจะถูกฆ่าตายง่ายๆแบบนี้ต่อให้เขาลงมือด้วยตัวเองก็ตาม
“บูม”
พลังไร้ขอบเขตรวมตัวกันในความว่างเปล่า เย่ฟ่านเฝ้าสังเกตสนามรบอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว ทันทีที่วิญญาณของฮั่วอวิ๋นเฟยรวมตัวกันกำปั้นสีทองของเย่ฟ่านก็มาถึง
"ปัง!”
ไอสังหารของเย่ฟ่านลุกโชนราวกับเปลวไฟสีทอง เขาไล่ตามเศษเสี้ยววิญญาณของฮั่วอวิ๋นเฟยเข้าไปในรอยแยกของมิติก่อนจะลงมืออย่างรุนแรงอีกครั้ง
"เย่ฟ่าน เจ้าเป็นคนโหดเหี้ยมขนาดนี้ได้อย่างไร?” หลี่เสี่ยวม่านอุทาน
“ช่างเป็นภาพที่น่าสยดสยอง พลังของร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณทำให้ผู้คนหวาดกลัวจริงๆ!” ผู้คนมากมายสูดลมหายใจอย่างเย็นชา
พลังต่อสู้ของฮั่วอวิ๋นเฟยนั้นสามารถดูถูกผู้คนรุ่นเดียวกันได้อย่างไม่ต้องสงสัย แต่ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากเท่าไหร่เขาก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณ
“ดูเหมือนว่าเราจะไม่สามารถปล่อยให้เด็กน้อยคนนี้เข้าสู่อาณาจักรแปลงมังกรได้แล้ว”
ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสหลายคนเริ่มสนทนาถึงปัญหาอันยิ่งใหญ่ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต
"ปัง"
วิญญาณของฮั่วอวิ๋นเฟยถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ส่วนร่างกายของเขานั้นกลายเป็นหมอกเลือกตั้งแต่แรก
เย่ฟ่านยังคงไม่วางใจต่อการโจมตีก่อนหน้านี้ พลังศักดิ์สิทธิ์สีทองของเขาโหมกระหน่ำขึ้นสู่ท้องฟ้ากลายเป็นคลื่นเปลวไฟขนาดมหึมาครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง
"บูม"
ความว่างเปล่าพังทลายลงอย่างรุนแรง โชคดีที่การโจมตีครั้งนี้เกิดขึ้นกลางอากาศ หากมันเกิดขึ้นบนพื้นพสุธามันอาจทำให้เมืองเอี๋ยนกลายเป็นซากปรักหักพังได้เลย!
“ศิษย์พี่ฮั่ว...” หลี่เสี่ยวม่านกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดใจ
คนอื่นๆก็ถอนหายใจเช่นกัน ชายที่หล่อเหลาและทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้คนนี้กลับถูกร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณสังหารจนสิ้นซาก
“อะไรน่ะ...” จู่ๆ ก็มีใครบางคนอุทานออกมา
“เขาไม่ได้ตาย เขาเกิดใหม่จากเถ้าถ่าน นั่นมันญาณวิเศษอันยิ่งใหญ่ของเฟิ่งหวงอมตะ!” หลายคนตกใจ
ในระยะไกลร่างกายที่ฉีกขาดของฮั่วอวิ๋นเฟยกลับมารวมกันอีกครั้งในขณะที่แสงสีทองซึ่งเป็นตัวแทนของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็รวมเข้าหากันอย่างรวดเร็ว
หลายคนถึงกับตะลึง ก่อนหน้านี้ศีรษะของเขาถูกบดขยี้จนแหลกละเอียดในขณะที่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็สลายหายไปแล้ว ญาณวิเศษอันยิ่งใหญ่ของหงส์เพลิงมีพลังการฟื้นตัวที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ!
"ทักษะชนิดนี้หายสาบสูญจากโลกหลายแสนปีแล้ว ไม่ทราบว่าเด็กน้อยคนนี้ไปเอามาจากไหน!"
ทักษะการฟื้นฟูของเฟิ่งหวงคือญาณวิเศษอมตะที่แข็งแกร่งไม่เป็นรองคัมภีร์โบราณอันยิ่งใหญ่ของมหาอำนาจ เพราะมันถือได้ว่าเป็นมรดกของจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน!"
ลำนำเฟิ่งหวงและการเรียกทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์ก็เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากพอแล้ว การที่เขาได้รับทักษะศักดิ์สิทธิ์ของเฟิ่งหวงมาด้วยทำให้ผู้คนมากมายต่างก็อิจฉาจนดวงตาแดงก่ำ
“ดูเหมือนว่าการที่ร่างเซียนโบราณเจาะจงโจมตีไปที่เขาคงไม่ใช่เหตุการณ์บังเอิญอย่างแน่นอน!” ยอดฝีมือรุ่นอาวุโสเริ่มคาดเดา
“เจ้านี่มันตายยากตายเย็นจริงๆ”
เย่ฟ่านผลักฝ่ามือไปข้างหน้า เป็นที่แน่นอนแล้วว่าหากฮั่วอวิ๋นเฟยไม่ตายเขาจะไม่มีวันเลิกราอย่างแน่นอน
"ความแข็งแกร่งของพี่เย่น่ากลัวมาก มันทำให้ผู้น้องได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ ... "
ฮั่วอวิ๋นเฟยถอนหายใจ แม้จะถูกทำร้ายอย่างแสนสาหัสแต่ท่าทางของเขายังคงสงบนิ่งซึ่งขัดกับสามัญสำนึกของผู้คนทั่วไป
ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมาในครั้งนี้แม้แต่เหยากวงก็ยังหน้าเปลี่ยนสี เขากระซิบเบาๆกับเหยาซีว่า
"เด็กน้อยนี่มีความลับที่ไม่อาจเปิดเผยได้"
"เรื่องนี้มันแน่นอนอยู่แล้ว หากไม่มีเบื้องลึกเบื้องหลังเจ้าเด็กที่น่าตายเย่ฟ่านคงเลือกพวกเราเป็นเป้าโจมตีตั้งแต่แรก"
ทุกคนกำลังไตร่ตรองถึงเบื้องลึกเบื้องหลังการต่อสู้กันครั้งนี้ พวกเขาไม่คิดว่าการที่เย่ฟ่านหมายมั่นสังหารฮั่วอวิ๋นเฟยจะเกี่ยวข้องกับญาณวิเศษหงส์เพลิงผู้ยิ่งใหญ่
เพราะจากท่าทางแล้วเย่ฟ่านดูเหมือนจะไม่รู้ว่าฮั่วอวิ๋นเฟยฝึกฝนทักษะนี้เลย
"แปรง"
ชิ้นส่วนของดวงดาวมากมายปรากฏขึ้นรอบตัวฮั่วอวิ๋นเฟย แม้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเกิดขึ้นในช่วงเวลากลางวัน แต่ทันทีที่ดวงดาวของฮั่วอวิ๋นเฟยปรากฏขึ้น ท้องฟ้าก็ถูกเปลี่ยนเป็นกลางคืนอย่างรวดเร็ว
นี่ไม่ใช่อวตารของเขา แต่มันเป็นทักษะมหัศจรรย์ของนิกายไท่ซวน มันเป็นทักษะอันยอดเยี่ยมของราชาดาราหลินเฉินบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งนิกายไท่ซวน ผู้ที่เกือบจะเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต
"บูม"
ดวงดาวทั้งหมดปกคลุมร่างกายของฮั่วอวิ๋นเฟยก่อนที่พวกมันจะก่อตั้งเป็นค่ายกลดาราสังหาร คลื่นพลังปราณที่พวกมันดึงดูดเข้ามาแม้แต่ผู้สูงสุดก็ยังใบหน้าแปรเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
“ผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรแปลงมังกร!”
“โอ้สวรรค์ เขาอายุเท่าไหร่กัน เขากลายเป็นยอดคนอาณาจักรแปลงมังกรมากี่ปีแล้ว!”
ทุกคนตกใจมาก ไม่มีใครคิดว่าฮั่วอวิ๋นเฟยจะมาถึงอาณาจักรดังกล่าวในขณะที่มีอายุเพียง 20 กว่าปี
“ข้าได้ยินมานานแล้วว่ามีใครบางคนในบรรดายอดฝีมือรุ่นหลังสามารถก้าวเข้าสู่อาณาจักรแปลงมังกรได้ แต่ไม่น่าเชื่อว่าฮั่วอวิ๋นเฟยจะเป็นหนึ่งในนั้น!”
ความแข็งแกร่งดังกล่าวน่าประหลาดใจโดยธรรมชาติ
หัวใจของเย่ฟ่านเต้นระรัว ศัตรูของเขาช่างน่ากลัวจริงๆ หากเป็นผู้ยิ่งใหญ่อาณาจักรแปลงมังกรธรรมดาเขาคงไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก แต่คนที่อยู่ตรงหน้าคือฮั่วอวิ๋นเฟยที่แปลกประหลาด เรื่องนี้มันทำให้เขาไม่สามารถไว้ใจได้
ความแตกต่างของอาณาจักรเดียวก็เหมือนมีสวรรค์คั่นอยู่ตรงกลางระหว่างความแข็งแกร่งของพวกเขา
เมื่อฮั่วอวิ๋นเฟยเปิดเผยว่าเขาอยู่ในอาณาจักรแปลงมังกร เย่ฟ่านก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอยกลับอย่างระมัดระวัง
