เกิดใหม่เป็นทารกขั้นเทพ ตอนที่ 122
ตอนที่ 122
ไม่นานหลังจากนั้น บรรพชนสกุลหลินก็ได้รับข่าว
ตูม!
เสียงสนั่นหวั่นไหวระเบิดขึ้น ถ้ำซึ่งเป็นสถานที่กักตัวฝึกวิชาของบรรพบุรุษหลินถล่มลงเหลือไว้เพียงเศษซาก วังวนมิติปรากฏขึ้นเหนือเมืองต้าหยาน กระแสลมกระโชกแรงพร้อมหมู่เมฆที่หมุนวน สายฟ้ามากมายพาดผ่านไปทั่วท้องฟ้า ตำแหน่งของวังวนนั้นอยู่เหนือตระกูลหลินอย่างพอดิบพอดี ก่อนที่คล้ายที่สุดมันจะกลายเป็นพายุขนาดยักษ์ที่แสนน่าหวาดเกรง!
“เกิดสิ่งใดขึ้น? นี่มันเรื่องอันใดกัน?”
“หรือว่าจะเป็นหลินซวนแห่งตระกูลหลินคนนั้นบรรลุขั้นปราณอีกแล้ว? อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ในรอบนี้น่าหวาดผวายิ่งนัก!”
และเพราะว่าปรากฏการณ์นี้ช่างรุนแรงยิ่ง เหล่าผู้บ่มเพาะทั้งหลายในต้าหยานอดมิได้ที่จะรู้สึกตื่นตะลึง พลังอันรุนแรงของมันกล่าวได้ปรากฏขึ้นโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ก่อนที่ร่างหนึ่งจะพุ่งขึ้นมากลางอากาศ และโบกแขนเสื้อของตน ทำให้ปรากฏการณ์นี้ยิ่งเพิ่มความรุนแรงจนราวกับว่าจะทำลายโบกทั้งใบ!
วังวนมิติสีดำขยายขนาดขึ้น คล้ายกับจะเชื่อมต่อไปยังสรวงสวรรค์และปรโลก!
กลิ่นอายของคนผู้นั้นล้ำลึกและกว้างใหญ่เยี่ยงมหาสมุทร ราวกับสามารถสะกดข่มทั้งใต้หล้าและกวาดผ่านทุกสรรพสิ่ง!
จากนั้นปราณวิญญาณทั่วทั้งฟ้าดินก็เดือดพล่านและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าจนสั่นไหว และทำให้ลมหายใจของผู้บ่มเพาะทุกคนในต้าหยานปั่นป่วนจนแทบคลั่ง!
ท้ายที่สุด เสียงอันน่าขวัญผวาดังออกมาจากวังวนนั้น ผู้คนสามารถสัมผัสได้ถึงอารมณ์ตื่นตกใจและโทสะที่มากล้น!
“ราชวงศ์อมตะ กล้าดีอย่างไร!”
ใจกลางวังวนขนาดมหึมาแห่งนั้น บรรพชนหลินกระตุ้นการทำงานของค่ายกลบรรพกาลขึ้นมา
ทันใดนั้นเอง ค่ายกลโบราณนี้ก็เชื่อมต่อไปยังราชวงศ์อมตะทันที!
“หลินฉิงเทียน!”
ก่อนที่บรรพชนแซ่หลินจะได้กล่าวสิ่งใด หญิงสาวในชุดคลุมสีแดงประดับด้วยขนนกดำและลายเมฆบนไหล่ก็ปรากฏตัวขึ้น ทว่ากลิ่นอายของนางกลับอ่อนโทรมอยู่บ้าง ถึงกระนั้นน้ำเสียงอันเย็นชาและดวงตาก็ลุกโชนไปด้วยจิตสังหาร
“เจ้าบังอาจใช้ค่ายกลนี้ออกมาเช่นนั้นหรือ?”
“ไม่รู้หรืออย่างไรว่าตระกูลหลินของเจ้ากระทำสิ่งใดลงไป?”
เมื่อบรรพบุรุษแซ่หลินได้ยินน้ำคำของหญิงสาวผู้นั้น ความเกรี้ยวกราดในหัวใจของเขาก็ปะทุออกมา ราชวงศ์อมตะกล้าจัดฉากและต้องการจะใช้เซียนน้อยสกุลหลินของเขาเป็นเครื่องสังเวยแก่หม้อสามขาทมิฬดับสวรรค์เก้าชั้นฟ้า เขายังมิได้พูดสิ่งใด แต่พวกมันกลับบังอาจเล่นเล่ห์และกล่าวโทษตระกูลเขาเช่นนี้!
“ซวนเอ๋อร์อยู่ที่ไหน?” บรรพชนหลินกำหมัดแน่นด้วยความโกรธแค้น เสียงของเขาสั่นสะท้านเพราะโทสะ
“เพราะเจ้าลูกกำพร้าจากตระกูลหลินของเจ้า ฝ่าบาทจึงสวรรคต มิคิดว่าพวกเจ้าจำเป็นต้องอธิบายสิ่งนี้แก่ราชวงศ์เช่นนั้นหรือ?” ร่างในชุดดำกล่าวอย่างเย็นเยียบ ความต้องการฆ่าเดือดพล่านในดวงตา
แม้ว่านางจะดูเป็นหญิงสาววัยเพียงไม่เกินยี่สิบปี แต่ในความเป็นจริงแล้วกลับเป็นอาวุโสผู้หนึ่งของราชวงศ์ที่มีชีวิตมาอย่างยาวนาน ดวงตาที่เย่อหยิ่งและสะกดข่มผู้อื่น จ้องมองมายังบรรพชนหลินอย่างเย็นชา ก่อนที่นางจะพุ่งเข้าใส่เขาราวกับประกายสายฟ้า
บังเกิดแสงสว่างเจิดจ้า กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นก่อนจะมุ่งตรงไปยังร่างของบรรพชนตระกูลหลินทันที!
หญิงชุดแดงจากราชวงศ์อมตะผู้นั้นใช้ค่ายกลเพื่อข้ามระยะทางนับไม่ถ้วนและโจมตีบรรพบุรุษตระกูลหลิน!
บรรพชนหลินยื่นแขนขวาของตนออกมา ก่อนที่ฝ่ามือของเขาจะคว้าจับกระบี่เอาไว้และบดขยี้มันจนกลายเป็นเศษโลหะทันที!
“เจ้าเป็นเพียงชนชั้นครึ่งก้าวแดนก่อตั้งจิตกลับกล้าโจมตีข้า?” เสียงของบรรพชนแซ่หลินหนาวเย็นนัก ความเกรี้ยวกราดในหัวใจของเขาต้องการจะเผาไหม้ทุกสิ่ง เขากำหมัดแน่นจนมีเสียงกระทบกันของโลหะเกิดขึ้น
ทว่า คนจากราชวงศ์อมตะนั้นเย่อหยิ่งจนเกินไป แม้ว่านางจะเป็นเพียงตัวตนชนชั้นครึ่งก้าวแดนก่อตั้งจิตที่กำลังเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแดนปราณก่อตั้งจิตแท้จริงเช่นหลินฉิงเทียน นางก็ยังไม่มีความคิดจะยอมแพ้แม้แต่น้อย ทันใดนั้น แววตานางก็เปล่งประกายดุร้าย และทะยานเข้าจู่โจมฝ่ายตรงข้ามทันที
สิ่งนี้ทำให้บรรพชนหลินมิอาจยับยั้งความต้องการสังหารในหัวใจได้อีกต่อไป วังวนสีดำสนิทบนท้องฟ้าของเมืองต้าหยานหมุนวนอย่างต่อเนื่อง ชัดเจนแล้วว่าบรรพชนแซ่หลินกำลังจะระเบิดโทสะออกมาในไม่ช้า ทว่า เพื่อความปลอดภัยของหลินซวน เขาพยายามสะกดข่มความโกรธในหัวใจลง
“เจ้าเป็นคนสร้างบาดแผลแก่หลินเฮ่าและซวนยู่เช่นนั้นหรือ? อีกทั้ง ซวนเอ๋อร์อยู่ที่ใด?” เสียงของเขากดต่ำลง กลิ่นอายเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง ในตาแหลมคม
“เศษสวะสองชิ้นนั้นกลับมายังตระกูลหลินได้จริงๆ? ดูเหมือนว่าเจ้าจะรับรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว!” สีหน้าของหญิงร่างแดงเย็นชาไม่ต่างจากดวงตาของนาง ทว่าสีหน้าก็ยังมิได้แยแสต่อสิ่งใด
“ดี ดี ดี!” ได้ยินประโยคของฝ่ายตรงข้าม บรรพบุรุษหลินโทสะพุ่งถึงขีดสุด เขาหลุดคำว่า ‘ดี’ ออกมาถึงสามครั้ง นี่ก็ชัดเจนแล้วว่าราชวงศ์อมตะนั้นหน้าไม่อายเพียงใด ถึงขั้นต้องการใช้เซียนน้อยของตระกูลเขาเป็นเครื่องสังเวย แล้วยังมีหน้ามาแสดงความหยิ่งผยองกล้าเผชิญหน้ากับเขาเช่นนี้ นับได้ว่าไร้ยางอายจนถึงแก่น เรียกได้ว่ามากมายที่ใครจะกล้าจินตนาการถึง!
“อย่าได้ทำตัวเช่นสุนัขบ้า คืนหม้อสามขาทมิฬดับสวรรค์เก้าชั้นฟ้าของราชวงศ์เรากลับมาเสียแต่โดยดี อย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้ว่าพวกเจ้าขโมยมันมา!”
ชายชราผมเผ้าขาวโพลนอีกคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าของค่ายกล หากสังเกตให้ดีจะเห็นร่องรอยของโลหิตติดอยู่ที่มุมปากของมัน
“ส่งหม้อสามขาคืนมา แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อย มิเช่นนั้นก็รอรับการทำลายล้างจากราชวงศ์ได้ ต้าหยานจะต้องเต็มไปด้วยซากศพ!”
หลังจากที่ตาแก่หัวขาวเอ่ยจบประโยค มันก็จ้องไปยังบรรพบุรุษสกุลหลินด้วยดวงตาที่แฝงไปด้วยจิตสังหาร
“ต่อให้พวกมันคือหม้อสามขาทมิฬดับสวรรค์เก้าชั้นฟ้าคืนมา พวกเราก็ไม่สามารถปล่อยให้ตระกูลหลินมีชีวิตต่อไปได้ พวกเราต้องสังหารมันให้หมดสิ้น! เจ้าพวกหน้าโง่ที่กล้าท้าทายราชวงศ์อมตะสมควรจะได้รับโทษตาย!” ร่างชุดแดงแค่นเสียงอย่างเย็นชา ดวงตาเต็มไปด้วยแววเยาะเย้ย
“ข้ากำลังถามว่าซวนเอ๋อร์อยู่ที่ใด!!”
แม้ว่าพวกคนจากราชวงศ์อมตะตรงหน้าจะยั่วยุเขาไม่จบสิ้น และบรรพชนหลินเองก็อาฆาตแค้นเกินทน เขาก็จำต้องบังคับตนเองมิให้ลงมือกับพวกมัน ทำได้เพียงคำรามเสียงต่ำเท่านั้น
“เจ้าถามข้า? ข้าเองก็อยากจะถามเช่นเดียวกัน หม้อสามขาทมิฬดับสวรรค์เก้าชั้นฟ้าของราชวงศ์อยู่ที่ใด? อย่างไรเสีย ราชวงศ์เราก็สูญเสียเจ้าชายพระองค์หนึ่งไปเพราะเหตุนี้ พวกเจ้าทั้งหมดต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น อย่าได้เมินเฉยโอกาสสุดท้ายที่จะรอดชีวิต ไม่เช่นนั้น เจ้าอาจไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้!” ในค่ายกลอีกฝั่ง ตาแก่หัวขาวเตือนขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ
ในตอนนี้ อาวุโสตระกูลหลินมากมายเหาะขึ้นมาจากเบื้องล่าง พวกเขาได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดในค่ายกลแล้ว และเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดในหัวใจ ร่างกายสั่นเทาจากแรงโทสะ
ราชวงศ์อมตะช่างหยิ่งผยอง กดหัวผู้อื่น และเอาแต่ใจยิ่ง แต่ที่มากไปกว่านั้น พวกมันไร้ซึ่งความละอายแก่ใจโดยสิ้นเชิง!
ไม่เพียงต้องการตัวเซียนต้องสกุลหลินของพวกไปเป็นเครื่องสังเวย กระทั่งหลังจากเรื่องราวนี้ถูกเปิดโปง พวกมันยังมีหน้ามาแสดงออกอย่างจองหองและเต็มไปด้วยความมั่นใจเช่นนี้!
