การกลับชาติมาเกิดพร้อมกับระบบพลังงาน บทที่ 54 เรืองแสง
ในยามรุ่งสาง หนิงก็ลืมตาขึ้นเป็นครั้งแรกที่เขาตื่นขึ้นด้วยตนเองการไม่ได้ยินเสียงของระบบทำให้เขาสับสนชั่วครู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วเขาก็ตระหนักว่าเขากำลังหลับอยู่ในขณะนี้และไม่ได้สติ
“โว้ว ฉันหลับอยู่เหรอ” เขาคิด จากนั้นเขาก็สนใจที่จะมองไปรอบ ๆ และเห็นแสงบางส่วนจากรอยแตกที่ประตู เขาเริ่มกลัว
"ฉันสายหรือเปล่า?" เขาคิด เขารีบวิ่งออกไปทันทีและพบว่าดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้นและเขามองเพียงท้องฟ้าที่สว่างไสวเท่านั้น
'โอ้ ขอบคุณพระเจ้า' เขาคิด เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและตระหนักว่าดวงอาทิตย์จะขึ้นในนาทีนี้ เขาจึงไม่มีเวลาไปฝึกที่ศูนย์กลางหมู่บ้านดังนั้นเขาจึงตัดสินใจทำที่นี่ในตอนนี้
'อี* ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันมีร่างกายหยินหรือหยางหรือไม่' เขาคิด เขาตื่นนอนตอนเช้าเพื่อรอให้ดวงอาทิตย์ขึ้นมากพอแล้วตอนนี้เขาจึงรู้ว่าควรเริ่มกิจวัตรเวลาไหนดีที่สุดตามกิจวัตรการชำระล้างเทพพระอาทิตย์ เขาเริ่มขยับมือและขา เขาบิดลำตัวและคอตามต้องการเพื่อสร้างรูปร่างที่อยู่ในใจของเขา แสงไฟค่อยๆ ปรากฏขึ้นจากบริเวณรอบๆ ตัวเขา และค่อยๆ รวมตัวกันเข้าหาเขา ราวกับ…
'ฉันกำลัง?' เขาประหลาดใจ เทคนิคการชำระยามเช้าของเทพเจ้าดวงอาทิตย์เป็นเทคนิคการใช้ร่างกาย ไม่ใช่การใช้ฉี ดังนั้นจึงไม่ควรมีฉี เกิดขึ้น
'แล้วทำไม ฉีจึงรวมตัวเข้าหาฉัน' เขาสงสัย. ผ่านไปอีกไม่กี่วินาที พลังปราณที่ปรากฏรอบตัวเขาก็ติดอยู่กับเขา ทำให้เกิดแสงสว่างในร่างของเขาที่มองเห็นได้เฉพาะในความมืดเท่านั้น
'โอ้ นี่คือเหตุผลที่พวกเขาเรืองแสงในตอนเช้า พวกเขามีฉีติดอยู่กับตัวเอง” หนิงคิด เขาคาดหวังอย่างเต็มที่ว่าฉีจะยึดติดกับตัวเองมากขึ้นและร่างกายของเขาจะเรืองแสงสดใสขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรเกิดขึ้นแทนที่จะส่องแสงเจิดจ้าร่างกายของเขากลับเริ่มหยุดส่องแสงก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น
'เกิดอะไรขึ้น?' เขาสงสัย. และนั่นคือตอนที่เขารู้สึกได้ราวกับว่าเขาเพิ่งดื่มน้ำเย็นสักแก้วในช่วงวันฤดูร้อน เขารู้สึกว่าพลังปราณที่หายไปเริ่มชะล้างภายในร่างกายของเขา ค่อยๆ ล้างบางอย่างในตัวเขา เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเย็นลงเล็กน้อยเมื่อฉีล้างเขาเสร็จ
'นั่นคือ... พลังงานหยาง?' เขาคิด หากสิ่งที่เขาคิดว่ากำลังเกิดขึ้นนั้นเกิดขึ้นจริง เทคนิคการชำระยามเช้าของเทพดวงอาทิตย์ในปัจจุบันที่ชาวคลาเวียน กำลังเรียนรู้นั้นเป็นเวอร์ชันปานกลางของต้นฉบับอย่างแน่นอน
เมื่อร่างกายของเขาถูกชำระล้างด้วย ฉี แล้ว ดวงอาทิตย์ก็ออกมาจากขอบฟ้าพลังหยางที่เข้มข้นเข้าสู่ร่างกายของเขาทันทีและเริ่มเผาผลาญทุกอย่าง อย่างไรก็ตามสิ่งที่พวกเขาทำนั้นทำหนิงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เขาไม่ได้หยุดทำการเคลื่อนไหวต่างๆ และเก็บความไม่สบายใจไว้จนกว่าดวงอาทิตย์จะขึ้นเต็มที่
เมื่อถึงเวลาต้องหยุด เขาก็เสร็จสิ้นการเคลื่อนไหวและรู้สึกถึงร่างกายของเขา เขามองไปรอบๆเพื่อหาต้นไม้และพบต้นปาล์มอยู่ข้างๆเขา ทันใดนั้นเขาก็ต่อยต้นไม้โดยไม่เสียเวลา
แบม!!!!
เสียงดังวิ่งข้ามเกาะจากการโจมตีของเขาเพียงครั้งเดียว “โอ้ย” เขาพูดพร้อมกับสะบัดมือเล็กน้อยจากความเจ็บปวด
“คนบ้าคุณพึ่งฝึกได้วันเดียว ไปชกต้นไม้ทำไมเล่า” เขาดุตัวเอง เขาสังเกตเห็นรอยหยักเล็กๆ บนพื้นผิวของต้นไม้ที่เขาเพิ่งชน แต่เขาไม่แน่ใจว่ามาจากฉีดังเดิมหรือเพราะเขาฝึกฝนเมื่อครู่ ดังนั้นเขาจึงเพิกเฉยและเดินกลับไปที่หมู่บ้าน
'อา วันนี้ฉันลืมรวบรวมพลังงาน' เขาคิด
'ก็ได้ ฉันจะทำทีหลัง'เขาไปถึงหมู่บ้านและเห็นชาวบ้านกำลังเรียนรู้สิ่งต่างๆ ฮเยซีเห็นเขามาถึงและรีบวิ่งไปหาเขาทันทีเพื่อถามว่า
"คุณอินิคากะคุณไปอยู่ที่ไหน"
“โอ้ ฉันกำลังฝึกร่างกายของมนุษย์นี้ให้แข็งแกร่งขึ้น” หนิงบอกความจริง เขามองไปรอบๆ หมู่บ้านและสงสัยว่าสิ่งที่เขาคิดเกี่ยวกับเทคนิคดั้งเดิมนั้นเป็นความจริงหรือไม่
'ระบบ ขอความรู้เกี่ยวกับเทคนิคการชำระล้างแห่งเทพพระอาทิตย์ให้ฉันด้วย' เขาถาม ระบบแสดงความรู้ 5 ระดับที่แตกต่างกันทั้งหมดตั้งแต่ 50,000 พลังงานถึง 500 ล้านพลังงาน เขาซื้อรุ่น ระดับกลาง ด้วยราคา 5 ล้านพลังงาน
จู่ๆ ข้อมูลก็เข้ามาในหัวของเขา เขาอ่านความรู้ใหม่ในใจและคิดว่า
'ฉันคิดถูก แต่ก็ผิดด้วย'
ถ้าเขาสอนเทคนิคดั้งเดิมให้กับชาวบ้านการเปลี่ยนแปลงททางร่างกายจะเพิ่มขึ้น 2-3 เท่านี่เป็นสิ่งที่ดีแต่ไม่ดีเท่ากับสิ่งที่เขาทำกับฮเยซี เขาสามารถปรับปรุงการร่างกายของเด็กนั่นได้ประมาณ 50 ครั้งและนั่นเป็นเพราะเขาได้จัดการเอาหยินฉีออกจากร่างกายของเขา
'แต่เขาไม่ควรให้ฉันทำอย่างนั้นถ้าเขามีเทคนิคดั้งเดิมอยู่แล้ว' เขาคิดเทคนิคดั้งเดิมสามารถรวบรวมฉีรอบ ๆ ลงบนร่างกายของผู้และให้มันเข้าไปในร่างกายของพวกเขาเพื่อกำจัดทั้งหยินและหยินฉีในช่วงเวลาก่อนที่หยางบริสุทธิ์บนดวงอาทิตย์จะเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม พลังปราณของชาวบ้านไม่เคยเข้าไปในร่างกายของพวกเขา พวกมันติดอยู่ภายนอกร่างกาย ร่างกายของพวกเขาเปล่งประกายในกระบวนการนี้เหตุผลเดียวที่พวกเขาปล่อยให้พลังปราณเข้าสู่ร่างกายไม่ได้ก็คือ...
'พวกเขายังไม่ได้ฝึกฝนฉี' หนิงคิด
'เข้าใจล่ะ. ถึงเวลาที่ชาวบ้านจะเริ่มการฝึกฝนฉี เช่นกันกับตัวฉันเอง..'