605 - กวาดล้างลูกหลานตระกูลจี้
605 - กวาดล้างลูกหลานตระกูลจี้
ดวงตาของจี้จินเต็มไปด้วยความกลัว เลือดและสมองไหลออกจากหน้าผากของเขาพร้อมๆกัน และเขาก็ล้มลงกับพื้น ตายสนิทโดยไม่มีโอกาสส่งเสียงร้อง
เย่ฟ่านกลับไปยืนในตำแหน่งเดิมและมองดูทุกคนในโรงเตี๊ยมด้วยสายตาเย็นชาอีกครั้ง การเคลื่อนไหวของเขานั้นเร็วมากแม้แต่ชายวัยกลางคนอาณาจักรแปลงมังกรก็ยังไม่มีโอกาสตอบสนอง
“ความว่างเปล่าอันนี้ยิ่งใหญ่” ทุกคนอุทาน
ทักษะลับที่เย่ฟ่านใช้คือทักษะลับของตระกูลจี้ เขาปรากฏตัวในความว่างเปล่า มิหนำซ้ำยังทำได้ดีกว่าคนของตระกูลจี้อีกด้วย!
“อย่าปล่อยให้เขาหนีไป!” จี้ฮุยหน้าซีดเผือด
นางเกลียดเย่ฟ่านอย่างที่สุด กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมา เย่ฟ่านได้เผาผู้อาวุโสไท่ซ่างของตระกูลจี้จนตาย เขายังเผาร่างกายของนางจนต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะรักษาหาย ความแค้นครั้งนี้นางจะปล่อยวางได้อย่างไร
“หนี? พวกเจ้าไปเอาความคิดนี้มาจากไหน!” เสียงของเย่ฟ่านเย็นชา
ในโรงเตี๊ยมมียอดฝีมือรุ่นอาวุโสในอาณาจักรแปลงมังกรหลายคนซ่อนตัวอยู่ที่นี่ พวกเขาได้รับคำสั่งออกมาควานหาตัวเย่ฟ่านอย่างลับลับ
“ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับจี้ฮุยจะไม่มีใครรอดชีวิตไปแม้แต่คนเดียว!” เย่ฟ่านจ้องไปที่ชายหนุ่มในโรงเตี๊ยม
ทันใดนั้นแสงระยิบระยับสีทองก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา รอยประทับงดงามดุจท้องทะเลและน่าเกรงขามราวกับมังกรผู้ยิ่งใหญ่
“นั่น...รอยประทับเทพของราชาสวรรค์”
“โอ้ ราชาสวรรค์ผู้เฒ่ายังไม่ตายอีกหรือ?”
ทุกคนอุทานออกมาทั้งหมด สีหน้าของพวกเขาซีดขาวไร้สีเลือด
ในความเป็นจริงแสงที่ถูกปลดปล่อยออกมาเป็นการเพิ่มพลังของเย่ฟ่านเท่านั้น มันไม่มีความเกี่ยวข้องกับเจียงไท่ซูแม้แต่น้อย จริงๆแล้วเย่ฟ่านไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายชราผู้เอื้ออารีย์ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่
"วืด!”
ฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านฟาดเข้าไปในโรงเตี๊ยม และชายหนุ่มหลายคนที่เป็นลูกหลานของจี้ฮุยก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆในพริบตา
“เจ้า”
จี้ฮุยคำรามด้วยความโกรธ เด็กน้อยทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นสายเลือดของนาง แต่พวกเขากลับถูกเย่ฟ่านฆ่าตายไปต่อหน้าต่อตา
“เจ้าชอบวิ่งไม่ใช่เหรอ มาดูกันว่าวันนี้เจ้าจะวิ่งได้เร็วแค่ไหน!” มีรอยยิ้มเยาะเย้ยอยู่ที่มุมปากของเย่ฟ่าน
"พวกเจ้าทำอะไรอยู่ ยังไม่รีบฆ่าเขาอีก!”
ร่างกายของจี้ฮุยสั่นไหว หัวใจของนางเต็มไปด้วยความโกรธ แม้แต่นิ้วที่ถือไม้เท้าของนางก็ยังสั่นสะเทือน
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสอาณาจักรแปลงมังกรหลายคนไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวอย่างประมาท พวกเขาไม่รู้ว่าเจียงไท่ซูจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่
หากกระตุ้นให้ชายชราคนนั้นเกิดความบ้าคลั่งถึงขีดสุด บางทีแม้แต่เบื้องบนของตระกูลก็อาจจะทอดทิ้งพวกเขาอย่างไม่แยแส
แต่เหนือสิ่งอื่นใดเห็นได้ชัดว่าพวกเขาประเมินความแข็งแกร่งของเย่ฟ่านผิดไปมาก แม้จะให้ต่อสู้กันตัวต่อตัวพวกเขาก็ไม่มั่นใจแล้วว่าจะสามารถกำราบเย่ฟ่านได้หรือไม่
“ชู่”
เย่ฟ่านไม่ได้เข้าไปในโรงเตี๊ยม เขาดึงชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะได้รับการปกป้องเป็นอย่างดีออกมาด้านนอกพร้อมกับบีบคอด้วยรอยยิ้ม
“เขาเป็นหลานชายของเจ้าหรือไม่”
“ปล่อยเขาไป!” จี้ฮุยกรีดร้อง
“ตกลง” เย่ฟ่านพยักหน้าเห็นด้วย
“ยกโทษให้ข้า มันไม่เกี่ยวอะไรกับข้า” ชายหนุ่มตะโกนอย่างสิ้นหวัง
“กร๊อก!”
เย่ฟ่านบิดคอของชายหนุ่มคนนั้นรอบทิศทางก่อนจะโยนร่างที่ไร้วิญญาณของเขากลับไปให้จี้ฮุยพร้อมกับลากตัวชายหนุ่มอีกคนซึ่งกำลังซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะในโรงเตี๊ยมออกมา
“ฆ่าเขาซะ!” จี้ฮุยผมเผ้ายุ่งเหยิง นางชี้ไม้เท้าหัวมังกรไปข้างหน้าด้วยความโกรธ
ผู้อาวุโสหลายคนจากอาณาจักรแปลงมังกรไม่มีทางเลือก พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้เย่ฟ่านฆ่าลูกหลานของตระกูลจี้ไปมากกว่านี้
“ปัง”
เย่ฟ่านเอื้อมมือสีทองขนาดใหญ่ตบเข้าหาผู้อาวุโสจากอาณาจักรแปลงมังกรคนแรกที่บินเข้ามาจนชายชราคนนั้นกระเด็นออกไปไกลนับสิบลี้!
“จี้ฮุย ถึงตาของเจ้าแล้ว”
“โครม!”
ชายหนุ่มที่เป็นหลานชายคนสุดท้ายของจี้ฮุยบินไปกระแทกโรงเตี๊ยมของจางเหวินชางจนพังยับเยิน
“ไอ้สาระเลวเจ้าต้องไม่ตายดี!” จี้ฮุยโกรธจัด
เย่ฟ่านฆ่าหลานชายของจี้ฮุย เขาได้รับแรงบันดาลใจจากคำพูดของหญิงชราคนนี้ มันทำให้เขารู้สึกว่าการฆ่านางเพียงคนเดียวอาจทำให้นางไม่เจ็บปวดมากพอ
ในโรงเตี๊ยม คนหนุ่มสาวทั้งหมดถูกเย่ฟ่านฆ่า เขาไม่ได้แสดงความเมตตา คนเหล่านี้ปฏิบัติกับจางเหวินชางอย่างไร เขาล้วนมองเห็นด้วยตาของตัวเอง
"นางเฒ่า คราวนี้ถึงตาเจ้าแล้ว!" คำพูดของเย่ฟ่านเย็นชาอย่างถึงที่สุด
ผู้อาวุโสอาณาจักรแปลงมังกรหลายคนต้องการที่จะขัดขวาง แต่การเคลื่อนไหวของเย่ฟ่านเร็วเกินไป พวกเขาจึงได้แต่มองดูลูกหลานของตระกูลจี้ตายไปต่อหน้า
"เราอยู่ที่นี่แล้ว จงหยุดความเย่อหยิ่งของเจ้าซะ!” เสียงของหลายคนเย็นชาและพวกเขาเดินออกมาด้วยสีหน้าโกรธแค้น
“อาณาจักรลึกลับแปลงมังกรน่าทึ่งขนาดนั้นเชียว?” เย่ฟ่านยังคงสงบนิ่ง
“ฆ่าเขาซะ!” ผมของจี้ฮุยเป็นกระเซิง ตอนนี้ความแค้นบดบังสายตาของนางจนมืดสนิท
ผู้อาวุโสหลายคนจากอาณาจักรการแปลงมังกรปกป้องนางที่ด้านหลัง พวกเขาไม่ต้องการให้จี้ฮุยถูกฆ่าตาย ไม่อย่างนั้นใบหน้าของพวกเขาคงถูกฉีกอย่างยับเยิน
“บูม!”
ทันใดนั้น คลื่นที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้นจากร่างกายของเย่ฟ่านเมื่อภาพธรรมของราชาอมตะเก้าสวรรค์ปรากฏขึ้น ผู้อาวุโสอาณาจักรแปลงมังกรหลายคนก็ถอยหนีด้วยความระมัดระวัง
“ฆ่า!”
เย่ฟ่านคว้าทวนสีทองแล้วแทงไปข้างหน้า ไม่มีใครสามารถมองตามความเร็วในการเคลื่อนไหวของคมทวนได้!
“เดี๋ยว”
จี้ฮุยใบหน้าซีดขาวด้วยความกลัว เมื่อมาถึงจุดนี้ความแค้นในใจของนางหายไปจนหมดสิ้น และสิ่งที่นางมองเห็น มีเพียงไอสังหารอันเข้มข้นที่ถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายเย่ฟ่าน
“บูม!”
ร่างกายของเย่ฟ่านเปล่งประกายลุกโชนราวกับเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ เขาเป็นเหมือนเทพสงครามโบราณซึ่งทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน
“เจ้า..หยุดมือเดี๋ยวนี้!”
คมทวนสีทองของเย่ฟ่านแทงทะลุหน้าอกจี้ฮุยท่ามกลางสายตาตกตะลึงของยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรหลายคน
เย่ฟ่านก้าวไปข้างหน้าและขว้างทวนสีทองให้พาร่างของจี้ฮุยบินขึ้นไปในอากาศ
“ปัง!”
ทวนเหมือนสายฟ้าที่ห่อด้วยทองคำ มันถูกเสียบเข้าไปในประตูเมืองจนทำให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ จี้ฮุยถูกตรึงอยู่ตรงนั้นอย่างแน่นหนาและพยายามดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด
ทวนสีทองนั้นเหมือนสายฟ้าฟาด แสงสีทองของมันพร่างพราย มันถูกตอกไปที่ประตูเมืองพร้อมกับจี้ฮุยโดยที่เลือดของนางยังคงไหลทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง
ด้ามทวนสั่นเล็กน้อย ภายใต้แสงแดดจ้า ร่างกายของจี้ฮุยกลับเย็นเฉียบ พลังแห่งความตายครอบคลุมวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของนางอย่างรวดเร็ว
เลือดไหลหยดลงพื้นไม่มีเสียงดัง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นกลับสั่นสะเทือนจิตใจของผู้คนมากมายจนไม่มีผู้ใดกล้าที่จะขัดขวางการกระทำของเย่ฟ่าน
เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งและเงียบมาก มีเพียงเสียงเลือดหยดลงพื้น ทุกคนต่างกลั้นหายใจดูว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นต่อจากนี้
"...มันน่ากลัว!"
"พลังของร่างเซียนยิ่งใหญ่สมคำร่ำลือ แม้แต่ยอดฝีมืออาณาจักรแปลงมังกรก็ทำได้เพียงมองดูเขาฆ่าคนอย่างโหดร้ายเท่านั้น!"
"สภาพร่างกายของเขาดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย หรือว่าเขารักษาตัวเองจนหายดีแล้ว"
เมื่อตระหนักถึงข้อเท็จจริงเรื่องนี้ ผู้คนมากมายก็สูดลมหายใจเย็นยะเยือก หากความจริงเป็นเช่นนั้นย่อมไม่มียอดฝีมือรุ่นเดียวกันที่สามารถต่อต้านเขาได้อีกต่อไป
