551 - สหายเก่ามากมาย 

1861 - สหายเก่ามากมาย

แต่ทันใดนั้นเองทุกคนก็หยุดทุกการกระทำและหลีกทางให้ใครบางคน

สือฮ่าวเริ่มมึนงงทันที นี่คือไก่ที่สุกใสสีเหลืองนวลหน้าตาธรรมดามาก มันเดินไปมาด้วยท่าทางที่เรียบเฉยโดยให้ทุกคนในหมู่บ้านหลีกทางให้

ไก่แปดรสเลิศ!

สหายตัวนี้มีท่าทางที่น่ารังเกียจจริงๆ มันเดินไปตามถนนแบบนั้นบังคับให้ทุกคนต้องแหวกช่องให้มันเดิน

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมันเห็นสือฮ่าว มันก็แค่มองเขาอย่างเฉยเมยจากนั้นก็เอียงศีรษะขึ้นช้าๆเดินไปรอบๆอย่างหยิ่งผยองเช่นนั้น

“เฮ้เจ้าไก่อย่างเจ้ากล้ากบฏด้วยหรือ!”สือฮ่าวจ้องมองออกไป ไก่ตัวนี้พยายามที่จะต่อต้านสวรรค์จริงๆโดยไม่สนใจเขา

นี่มันหยิ่งยโสเกินไปแล้ว! มันไม่มีอะไรมากไปกว่าไก่ แม้ว่ามันจะเป็นหนึ่งในอาหารรสเลิศโบราณ แต่การกระทำครั้งนี้ของมันถือว่าเกินไปจริงๆ!

หลังจากหลายปีที่ไม่ได้เห็นเขามันกลับไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย

“มันทำงานหนักมากตลอดหลายปีที่ผ่านมาไข่ทุกฟองของมันล้วนเป็นสิ่งของล้ำค่าที่ทำให้เด็กๆของเราแข็งแรงยิ่งกว่าวัว” มีคนกล่าว

เราสามารถเห็นได้ว่าพวกเขารู้สึกขอบคุณไก่ตัวนี้และให้การดูแลแกมันเป็นพิเศษ มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่เปิดเส้นทางเมื่อมันเดินผ่านมา

ในความเป็นจริงไก่แปดรสเลิศนั้นไม่ธรรมดาจริงๆมันทำให้เด็กๆทุกคนในหมู่บ้านหินผาเติบโตแข็งแรง ไข่ของมันทุกใบยังมีค่ามากกว่าสมุนไพรชั้นเลิศเสียอีก

“ไม่เป็นไรคราวนี้ข้ามีเพื่อนร่วมทางมาด้วยรับรองว่ามันจะต้องก้มหัวอย่างแน่นอน”

เมื่อสือฮ่าวพูดจบเขาก็หยิบกระเป๋าหนังสัตว์ออกมาปลดเชือกพร้อมกับปลดปล่อยสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายในออกมา

ป๋องเล้ง!

มีไก่หลายตัวที่หลุดออกมาทั้งหมดเป็นไก่แปดรสเลิศมีทั้งตัวผู้ตัวเมียหลายสิบตัว

ชาวบ้านมึนงงทันที สำหรับพวกเขาสิ่งมีชีวิตเหล่านี้เป็นนกศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถมอบยาจิตวิญญาณได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

พวกมันจะสร้างรากฐานให้กับลูกๆของพวกเขา แม้แต่คนที่เป็นผู้ใหญ่ก็ยังยืนยันได้ว่าจะมีชีวิตยืนยาวอีกหลายปี!

“มีตัวผู้อยู่ด้วย! นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกมันสามารถให้กำเนิดลูกไก่มหาสมบัติจำนวนมากหรือ?” มีคนส่งเสียงตะโกนดังลั่น

“แน่นอนว่าแม้ว่าเราจะอยากกินมันในอนาคต ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป”สือฮ่าวกล่าว

ถึงแม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้นแต่ชาวบ้านก็แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างชัดเจน

ในเก้าสวรรค์เบื้องบนทุกคนรู้ว่าเขากำลังจะกลับไปยังอาณาจักรที่ต่ำกว่าดังนั้นจึงมีคนมากมายที่มอบสมบัติให้ไม่ต้องกล่าวถึงสมบัติสวรรค์อันมากมาย

แม้แต่ไก่แปดรสเลิศก็ยังมีมากกว่าสิบตัว

เฉพาะในเก้าสวรรค์ด้านบนเท่านั้นที่จะสามารถซื้อได้มากมายในคราวเดียว เนื่องจากสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ใกล้จะสูญพันธุ์ไปแล้ว

ทุกคนล้วนเห็นแก่หน้าของสำนักเทพสวรรค์ตลอดจนผลงานที่สือฮ่าวสร้างไว้ที่ชายแดนรกร้างจึงยอมขายพวกมันออกมา

ในระยะไกลไก่แปดรสเลิศที่เดินอย่างภาคภูมิใจก็หันกลับมา เมื่อมันเห็นสายพันธุ์เดียวกันมันก็เบิกตากว้างพร้อมกับกระพือปีกส่งเสียงร้องดังลั่น

“เจ้าพาพวกมันไปทำความรู้จักกันที่อื่น” สือฮ่าวปลดปล่อยไก่ทั้งหมดออกไป

ทันใดนั้นเสียงนกร้องก็ดังมาแต่ไกล ร่างสามร่างพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วราวกับเมฆดำปกคลุมท้องฟ้าที่ใหญ่ นี่เป็นนกที่ดุร้ายทรงพลัง

สือฮ่าวขมวดคิ้ว มีสัตว์ร้ายประเภทนี้อยู่ใกล้หมู่บ้านหินผาหรือ? พวกมันมีขนาดใหญ่มากจนสามารถปกคลุมดวงอาทิตย์แผ่เงามืดลงมาด้านล่าง

อย่างไรก็ตามใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว จริงๆแล้วมันคือนกที่เขาเคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ในที่สุดพวกมันก็เติบโตขึ้นแล้ว

นกยักษ์หลายตัวบินลงมาจากระยะไกลโฉบไปที่หมู่บ้านหิน ร่างกายของพวกมันหดเล็กลงกลายเป็นขนาดของคนธรรมดา

มิฉะนั้นถนนของหมู่บ้านหินผาจะไม่สามารถรองรับพวกมันได้อย่างแน่นอน

“อาสือฮ่าว! เขากลับมา!” พวกมันร้องไห้ออกมา

“เผิงใหญ่ เขียวน้อย เมฆม่วง!” สือฮ่าวก็ตะโกน

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เป็นนกดุร้ายสามตัวที่เติบโตมาพร้อมกับเขาซึ่งมันเป็นลูกหลานของอินทรีมรกตแดง

อย่างไรก็ตามพวกมันกลายพันธุ์ไปหมดมีลักษณะเหมือนกับนกเผิงตอนที่พวกมันยังเด็ก

ตอนนี้พวกมันย้อนคืนสายเลือดของบรรพบุรุษจนแทบจะบริสุทธิ์แล้ว

“มารดาของพวกเจ้าอยู่ที่ไหน” สือฮ่าวถาม

“นางกำลังบ่มเพาะอยู่ในความสันโดษ” เขียวน้อยตอบ มันรีบวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว นกทั้งสามตัวตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ขนของเผิงใหญ่เปล่งประกายราวกับหล่อจากทองคำเซียน ร่างกายของเขียวน้อยเป็นมันวาวเหมือนโลหะ ในขณะที่แสงสีม่วงถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของเมฆม่วงตลอดเวลา

พวกมันอาศัยอยู่ในใกล้ๆบริเวณหมู่บ้านหินผาโดยปกป้องชาวบ้านในถิ่นทุรกันดารเมื่อพวกเขาออกล่าสัตว์

ยิ่งไปกว่านั้นพวกมันมักจะนำสัตว์ร้ายที่หายากและทรงพลังกลับมาให้พวกเขา

“ในตอนนั้นความช่วยเหลือของเทพหลิวไม่ได้ไร้ประโยชน์” สือฮ่าวยกย่อง เขากอดพวกมันไว้ราวกับว่าย้อนไปในช่วงเวลาสมัยเด็ก นกพวกนี้นี้เป็นเพื่อนสนิทที่เติบโตมาพร้อมกับเขา

ในอดีตเทพหลิวได้ช่วยพวกมันชำระล้างไขกระดูกทำให้พวกมันสามารถย้อนคืนสายเลือดบรรพบุรุษได้

ตอนนี้เมื่อพวกมันเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ผลประโยชน์จากการย้อนคืนสายเลือดบรรพบุรุษก็แสดงออกมาทำให้พวกมันแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

สือฮ่าวรู้ว่าด้วยพวกมันเหมาะสมที่จะฝึกฝนญาณวิเศษของคุนเผิงแล้ว!

“อัยย่ะผี ข้าเห็นใครอยู่” ในเวลานี้เสียงดังมาจากท้องฟ้า นกตัวใหญ่สีแดงเพลิงก็บินลงมาด้วยความตื่นเต้นมันแทบไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเอง

มันเป็นนกสีแดงตัวใหญ่ มันแยกวงเล็บออกมาพร้อมกับพุ่งเข้าหาสือฮ่าวด้วยการโจมตีอย่างรุนแรง

“พี่รองหัวล้านของข้าอยู่ที่ไหน? ทำไมเขาไม่กลับมาพร้อมกับเจ้า” นกสีแดงตัวใหญ่ส่งเสียงร้อง

ในตอนนั้นมันถูกรังแกอย่างรุนแรงโดยพี่รองหัวล้านแต่ในความเป็นจริงพี่รองหัวล้านก็เป็นรุ่นพี่ที่ดี แม้ว่าสุดท้ายแล้วมันจะสูญเสียเส้นผมทุกเส้นไป

“นี่เป็นการพบกันใหม่ที่หายากจริงๆ” สือหยุนเฟิงกล่าวเขาลูบเคราตัวเองด้วยความสุข

“ไปเถอะรีบพาชิงเฟิงกลับมาที่นี่บอกเขาว่าน้องชายของเขากลับมาแล้ว”

ชิงเฟิงตอนนี้เป็นจักรพรรดิของอาณาจักรหิน

ในตอนนั้นสือฮ่าวกวาดล้างศัตรูทั้งหมดและกลายเป็นจักรพรรดิหินในท้ายที่สุดเขาก็มอบตำแหน่งจักรพรรดิให้กับชิงเฟิง

ชิงเฟิงได้รับความทุกข์ทรมานอย่างมากเมื่อเขายังเด็กแม้กระทั่งเท้าพิการไปข้างหนึ่ง ทุกสิ่งที่เขาประสบล้วนอยู่ในสายตาของสือฮ่าว

สือฮ่าวละอายใจเสมอที่ทิ้งเขาไว้ที่นี่ ชิงเฟิงปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดีทั้งสองคนใกล้ชิดเหมือนเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด

“ลุงชิงเฟิงพบปัญหาบางอย่างเมื่อเร็วๆนี้ ตอนนี้ทุกอย่างจะดีขึ้น เมื่อท่านอาศิลาน้อยกลับมา ข้าอยากรู้จริงๆว่าใครจะกล้ารังแกพวกเรา!” เด็กกลุ่มหนึ่งร้องลั่น