บทที่ 14

บทที่ 14

พร้อมกับเสียงประกอบของเกม นักลอบสังหารในชุดขาวตามหลังมินเนี่ยนของพวกเขา เคลื่อนที่เพื่อป้องกันไม่ให้ป้อมของพวกเขาถูกทำลาย

จี้จือเหยาไม่ได้เร่งรีบในขณะที่นักฆ่าผิวขาวภายใต้การควบคุมของอีกฝ่าย บางครั้งก็เคลื่อนที่เร็วและบางครั้งก็ช้าในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาค่อนข้างใจร้อน

แถวของมินเนี่ยนมาถึงป้อมปราการ และคนทั้งสองเริ่มโจมตีมินเนี่ยนแบบเห็นหน้ากัน

ในบางครั้ง การโจมตีอัตโนมัติจะโจมตีคู่ต่อสู้เพื่อทดสอบ เพียงแค่สะกิดกันเบาๆ

เห็นได้ชัดว่าทั้งคู่กำลังรอให้นักฆ่าเพิ่มเลเวลและรับความสามารถขั้นสูงสุดของพวกเขา

มินเนี่ยนคลื่นลูกหนึ่งล้มลง และนักฆ่าจากทีมสีแดง ราวกับว่าเขารอต่อไปไม่ไหวแล้ว รีบพุ่งตรงไปข้างหน้าเพียงไม่กี่ก้าว ความสามารถหลายอย่างตามมาด้วยการโจมตีอัตโนมัติตกอยู่กับทีมสีน้ำเงินอย่างต่อเนื่อง

ความสามารถนี้ทำให้นักฆ่าในชุดขาวตกตะลึงได้สำเร็จ และแสงจ้าแวบผ่านดวงตาของชายผมเขียวขณะที่เขานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ทันทีหลังจากนั้น นิ้วของเขาเริ่มเต้นบนคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับความสามารถขั้นสูงสุด แต่ด้วยการใช้ความสามารถและการโจมตีอัตโนมัติหลายอย่าง เขาก็สามารถลดแถบเลือดของสีน้ำเงินลงครึ่งหนึ่งแล้ว

มือใหม่ขนาดนี้ยังกล้าท้าสู้เขาอีกเหรอ?

เมื่อ ชายผมเขียว มองดูนักฆ่าของฝั่งสีน้ำเงินบนหน้าจอซึ่งดูเหมือนว่าเขากลัว การดูถูกฉายแววในดวงตาของเขาในขณะที่เขายังคงโจมตีอย่างไร้ความปราณี

ในเวลานี้ ทั้งคู่เพิ่มขึ้นถึงเลเวลหกในเวลาเดียวกัน และได้รับความสามารถขั้นสูงสุดของพวกเขา คูลดาวน์ของ ชายผมเขียวสำหรับความสามารถอื่นๆ ก็สิ้นสุดลงเช่นกัน

ในวินาทีต่อมาจี้จือเหยา ก็ขยับตัว

ด้วยพลังชีวิตครึ่งหนึ่ง เขาถอยไปทางป้อม

ชายผมเขียว ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมีวิธีของเขา ดังนั้นเขาจะยอมให้จี้จือเหยา ถอยกลับไปที่ป้อมปราการได้อย่างไร? เขาเหลือบดูคูลดาวน์ของเขาโดยเหลือเวลาอีกสองถึงสามวินาที ความสามารถอัลติเมทที่ไม่ได้ใช้ของเขา และพลังชีวิตเกือบเต็มและไล่ตามทันที

ขณะที่จี้จือเหยา เกือบจะไปถึงป้อมปราการ นักฆ่าที่ควบคุมโดยเขาดูเหมือนจะมีชีวิตเป็นของตัวเองในเสี้ยววินาทีนั้น ด้วยการสั่นไหว ตอนนี้เขาอยู่ข้างหลังนักฆ่าของฝั่งสีแดง ซึ่งกำลังไล่ตามเขาอย่างร้อนแรง

จากนั้น สตั๊นท์!

ตามด้วยการโจมตีต่อเนื่องใส่มือสังหารของฝ่ายสีแดงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ซึ่งการเคลื่อนไหวของเขาหยุดชะงักและสกิลยังคงอยู่ในคูลดาวน์ ทำได้เพียงเฝ้าดูตัวเองถูกทำร้าย

เมื่อคูลดาวน์ของเขาสิ้นสุดลง

เขาพยายามที่จะโจมตีกลับด้วยพลังชีวิตครึ่งหนึ่งและความสามารถเต็มชุด แต่ตื่นตระหนกเมื่อเขาตระหนักว่านักฆ่าของฝั่งสีน้ำเงิน ราวกับว่าเขาใช้การแฮ็ก เคลื่อนที่เร็วกว่าเขามาก เขาไม่สามารถแม้แต่จะจับคู่—

ฝ่ายตรงข้ามซื้อไอเทมหรือ? เมื่อไหร่?

ก่อนที่เขาจะเข้าใจ หน้าจอก็เป็นสีขาวดำอยู่แล้ว

เฟิร์สบลัด!

จี้จือเหยาใช้ประโยชน์จากชัยชนะของเขาด้วยการไล่ตามอย่างต่อเนื่อง และด้วยมินเนี่ยนระลอกที่สอง เขาได้กำจัดมินเนี่ยนของคู่ต่อสู้ออก และเริ่มที่จะโจมตีป้อม

เมื่อเขาเกิดใหม่ เขาก็ถอยได้สำเร็จ

เข้าไปใต้ป้อมแล้วกลับฐาน

เหรียญทอของ ชายผมเขียว ถูกระงับไปสองสามร้อย ซึ่งเป็นราคาของไอเทมชิ้นหนึ่ง

ไม่มาก แต่สำหรับ ชายผมเขียว มินเนี่ยนของศัตรูอยู่ต่ำกว่าป้อมของเขาแล้ว เป็นภัยพิบัติที่ทับถมกัน

ดังนั้น การฆ่าครั้งที่สองจึงตกเป็นของจี้จือเหยา เช่นกัน

"ดี!"

เลนกลางของฝั่งสีน้ำเงินที่มีใบหน้าแดงก่ำเริ่มปรบมืออย่างแรง

ตบหน้าแบบนี้ก็ตบเก่ง!

เลนบนที่ไม่ได้พูด ผิวปาก และท่ามกลางเสียงปรบมือจากผู้ชม เขาก็หันไปหาพิธีกร

“คุณเห็นนั่นไหม? เราชนะในรอบแรก รีบประกาศเลย”

การแสดงออกของทีม WJ ไม่สามารถอธิบายได้โดยใช้คำพูดอีกต่อไป

โดยเฉพาะชายผมเขียว สีหน้าของเขาเข้มราวกับก้นหม้อ เมื่อจับคู่กับใบหน้าที่โตเต็มที่ของเขาแล้ว เขาดูเหมือนอาจารย์วินัยที่จับนักเรียนที่มีความสัมพันธ์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายได้

มันควรจะเป็นของขวัญชิ้นใหญ่สำหรับทีมสมัครเล่นที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขาผิด แต่ผู้รับกรรมกลายเป็นตัวเอง!

แม้ว่าการสูญเสียจะเป็นเพียงรอบเดียว สำหรับผู้เล่นมืออาชีพอย่างพวกเขา มันก็น่าอายพอสมควร